lieve zoon,
anderhalve week werd je geboren en ik had me al die maanden voorgenomen om je bv te gaan geven.
Bij je broers heb ik dit niet gedaan en alles was dus nieuw voor me.
vol goede moed legde ik je aan en ik kreeg gelijk verpleegsters hijgend in mijn nek die mij pushten en goed duidelijk maakten hoe het wel en niet moest.
niks met zachte hand, gelijk grof hup , niet te flauw…
thuisgekomen kreeg ik een hele lieve kraamhulp die alle moeite en tijd nam om mij dingen uit te leggen.
Op de tweede dag kreeg ik een dip en twijfelde ik om te stoppen , maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen .
Met veel pijn ( letterlijk ) en moeite zette ik door.
De kraamhulp noemde je een ontzettend luie jongen. want met je bijna 4,5 kilo had je weinig zin om moeite te doen voor je eten.Want ja bij mama in de buik heb je het al die tijd in je schoot geworpen gekregen . 
Op dag 4 huilde ik tranen met tuiten, want hoe moet ik je ook gaan voeden en dan ook nog voor 2 andere kinderen zorgen ? hoe komen zij op tijd op school ? elke dag mijn dag om 4 of 5 uur beginnen om alles te regelen gaat ten koste van alles… en dat houd ik niet vol.
Ik ben ook bang dat je niet genoeg binnen krijgt omdat je de hele tijd in slaap valt als je nog maar net aan de borst ligt.
Als ik ga kolven breek ik weer en jank ik als een klein kind, ik voel me rot want ik kolf een flinke voeding uit mijn borsten .
op dag 7 en 8 bleek dat je gewicht stilstaat, je komt niet aan en de huisarts die de controles doet wil dat ik je na ga wegen op de praktijk.
Op dag 11 ga ik je wegen en je bent weer afgevallen.
Ik vraag me af of mijn bv wel genoeg voedingsstoffen heeft?
daarbij gil je alles aan elkaar van de kramp .
vannacht kreeg ik je niet wakker voor een voeding. Hoe ik ook mijn best deed, je sliep door en maakte geen aanstalten om te gaan eten.
na een half uur proberen heb ik papa wakker gemaakt of hij alsjeblieft een fles wilde gaan maken.
Gewone kv wil je niet, nou ja je wil het wel maar alles komt er met een grote golf weer uit.
Dus geven we je nu comfort voeding.
Je kijkt wakker rond en bent alerter. en tevreden slaap je een paar uurtjes zonder te gillen van de kramp.
Lieve schat ik heb het geprobeerd, ik voel me zo vreselijk schuldig dat het me niet is gelukt, dat ik niet alle mogelijke middelen heb aangewend om het toch te laten slagen maar het voelt gewoon ook wel goed als ik zie hoe fijn je nu in je velletje zit. en hoe relaxter het ook voor de rest van het gezin is.
maar toch wil ik je zeggen :
het spijt me…
en ik hou van je !
:hug:
niet schuldig voelen je hebt het geprobeerd en dat is al heel veel waard
ik weet zelf hoe moeilijk het is om bv te geven en zeker met al een kind die rond
loopt maar die van mij hoeft niet naar school en kan dus in piama blijven tot
ik klaar ben en ik heb er maar 1 geen 2
je hebt je best gedaan :hug: en soms is flesvoeding beter
bv is niet altijd beter en je andere 2 zijn er ook groot mee geworden toch?
dubbel :hug:
:hug:
Ik merk echt aan je berichtje dat het je hoog zit 
Je hebt het geprobeerd meid, en wat niet lukt, dat lukt niet…
Maar wat naar dat je je op de 4e dag al zorgen moet maken over hoe je andere 2 kindjes op tijd op school moeten komen…
Dan moet je toch nog kunnen genieten van je kraamperiode?
Geniet van je mannetje(s)
Groetjes, Marieke
Ik voel het verdriet in je bericht.
Wat mijn voorgangers al zeggen. Voel je niet schuldig! Je hebt het geprobeerd en dat is al heel wat
Een gelukkige baby is veel belangrijker!
:hug:
ik ben ook nog steeds heel verdrietig.
Ik besloot af te gaan bouwen, al heb ik geen idee hoe…als mijn borsten keiveel zeer doen kolf ik ze leeg.
de opbrengst varieert tussen de 100 en 150 cc per keer… wat mij weer in huilen doet uitbarsten
ik kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om dit door de gootsteen te kiepen .
maar ik kan toch niet weer ineens stoppen met de kv om dan toch maar weer bv te gaan geven ? straks krijgt hij er weer kramp van of voedt het niet genoeg…
Ik word heen en weer geslingerd tussen emoties en ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen…
lieverd, als je BV wilt geven en echt wilt zou ik zeggen doen, nu kan het nog, later relacteren is haast geen doen. Wat je kolft kan je hem in een flesje geven, dan weet je zeker wat hij binnenkrijgt en kan je ook zien of hij er krampjes van krijgt. Hoe erg ook, kindjes hebben op deze leeftijd wel eens last van krampjes…
Voel je niet schuldig als het niet lukt en je er achter staat, echt niet doen… maar als je echt wilt kan je je wel schuldig gaan voelen als je het niet gedaan hebt.
in het kort ons verhaal; jesse geboren 4325 gram, wilde niet drinken 1e dag. in 1 dag bijna 3,5 ons afgevallen. hij begon te fladderen, suikertekort dus. zware kindjes willen vaker niet drinken en dan krijgen ze een bijvoed advies van KV ( om toch genoeg suiker binnen te krijgen ) Jesse bleef modderen met gewicht en na 1 maand!!! begon hij pas echt goed aan te komen, op mijn BV!!! Ik heb gekolfd, hij dronk moeilijk uit de borst ( happen, maar kwam veel, verslikken, enz ) maar o wat ben ik trots erop dat ik het die 3 maanden heb volgehouden ( weleenswaar met 's nachts KV, maar hij heeft toch mijn voeding gekregen)
De kans dat jouw voeding NIET goed is, is nihil, echt waar!!! Het is speciaal voor jouw kindje gemaakt.
Ik wil je niets opdwingen, sta je achter de KV en kan je je erbij neerleggen is dat echt prima, is ook goed voor een kindje, maar echt als je echt twijfelt…
wil je nog een dikke :hug: geven, ik ken de angst, de ontwetendheid namelijk…
liefs,
Louise
mocht je wel willen afbouwen, dan kan je het handigst iedere paar dagen een voeding laten vallen en zo afbouwen. dus stel je geeft 6 voedingen:
bv bv bv kv bv bv bv paar dagen later ( als je geen druk meer voelt bij de geskipde voeding
bv bv bv kv bv bv kv
bv kv bv kv bv bv bv enz.
als het goed is word je kolfopbrengst dan ook minder
sterkte ermee
:hug:
Wat heftig toch allemaal heh :hug: Het is heel begrijpelijk dat je wordt overspoeld door gevoelens en emoties. Je bent pas bevallen en dat brengt zoveel bij je teweeg. En dan een moeizame start met bv, dat gaat je niet in de koude kleren zitten…
Ik ben in ieder geval heel blij om te lezen dat je zoontje weer alerter wordt :thumbup: Dat hij op dit moment kv krijgt, hoeft niet definitief het einde van bv te betekenen. Je melkproductie is er nog, dus als je dat zou willen, zou je een doorstart kunnen maken. Jij bent echter de enige die daarover een beslissing kan nemen.
Je geeft aan dat je bang bent dat je zoontje weer kramp krijgt. Met alle achtergrondinformatie die je tot nu toe hebt gegeven (zowel hier als via pb), denk ik dat hij puur honger heeft gehad en dat wordt nog wel eens voor krampen aangezien… Jouw melk is absoluut goed voor jouw kindje, daar hoef je niet aan te twijfelen. Het is het borstvoedingsmanagement dat door gebrek aan kennis, slechte begeleiding en foute adviezen behoorlijk in de knel is gekomen. Daardoor heeft je zoontje frequent te weinig binnengekregen en was hij niet lui, maar had hij gewoonweg niet de energie en de kracht om goed efficiënt te kunnen drinken.
Als je besluit om verder te gaan met bv, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de basis goed is. Borstvoeding in een notendop: een baby mag zo vaak en zo lang aan de borst als hij wil, mits hij goed is aangelegd.
Sterkte met je overwegingen!
yvonne nog bedankt voor de uitgebreide reactie via pb. ik heb er wel veel aan gehad. alleen nog geen tijd gevonden om te reageren 
Het steekt me gewoon ontzettend dat ik met kolven toch steeds meer eruit krijg.
Vannacht werd ik wakker van de pijn in mijn borsten en liep de melk er gewoon uit.
ik vind het ook frustrerend dat ik niemand in de buurt heb om eens advies aan te vragen, want zoals al gezegd : ik zal die keuze toch zelf moeten maken…
het afgekolfde wat ik heb staan he, hoeveel moet ik daarvan in een fles doen ?
gewoon de rekensom voor kv gebruiken ?
dat zou dan ongeveer 4 kg x 150 = 600 / 6 voedingen = 100 per fles?
zo ?
Ik zal hem ook wel aanleggen hoor, maar ik vind het op zich wel een prettig idee dat ik in een fles zie wat hij binnenkrijgt.
ik ben gewoon zo vreselijk onzeker :oops:
een kindje drinkt niet meer dan hij op kan dus je kan 100 proberen en dan kijken hoe hij reageert, of evt. 120 en dan als hij wat laat staan, is dat zonde maar niet het einde van de wereld… Ik had die angst inderdaad ook, krijgt hij wel genoeg binnen en in de fles zag ik wat hij binnen kreeg…
Alleen heb ik dus uiteindelijk fulltime gekolfd en dat was erg zwaar, dus na 3 maanden ging dat echt niet meer met nog 1 kindje hier in huis, en lees dat jij er al 2 hebt naast je kleintje…
Heb je evt. nog aan een lactatiedeskundige gedacht? weet niet of je verzekering dat vergoed? die kan je evt. ook helpen met het e.e.a. en informatie verstrekken…
Ik zou ook eens advies vragen bij een lactatiekundige. Misschien kun je via jouw cb-organisatie (hier is dat icare) hulp krijgen. Hier is bijvoorbeeld een borstvoedingsspreekuur, is gratis :thumbup: Meid, als je graag wilt moet je echt iemand vinden die je kan ondersteunen :hug: Maar alleen jij kunt die beslissing maken. Geef intussen lekker jouw bv in het flesje, dat is ook heel gezond voor hem en voor jou een prettiger idee dan het weggooien :thumbup: sterkte!
Hee wat ontzettend vervelend, je verdriet is echt in je bericht te lezen! Als je echt zo graag BV wilt geven, probeer dan! Je kunt ook ook goed KV en BV om en om geven, zolang als dat wil! En met BV kun je altijd weer beginnen en net zo goed kun je er altijd weer mee afbouwen. Dus je zit wat dat betreft niet aan 1 keuze vast. Dat zul je misschien wel een fijn idee vinden?
Alleen als de BV echt helemaal is opgehouden en je wilt dan weer, dan is relacteren wel mogelijk, maar wel echt moeilijk heb ik begrepen.
Fulltime kolven kan ook heel prima als je daarvoor kiest. Ik ken een moeder van een tweeling die ook een ouder kindje heeft. En zij heeft vanaf het begin tot nu (tweeling is bijna 1) voor de kleintjes gekolfd.
Wees niet zo hard voor jezelf. Je hebt nergens gefaald! Je bent alleen heel druk bezig met het duidelijk krijgen met wat je zelf wilt en hoe je dat dan voor elkaar krijgt. En dat mag en daar mag je alle tijd en ruimte voor nemen die je nodig hebt.
En ook al heb je geen mensen om je heen in je eigen omgeving, hier is wel een heel fijn forum met onze kanjer Yvonne die je heel goed helpen kan! Dus steun voor wat jij wilt is er ook voor jou!
4 weken oud is onze hollandse boy nu. Hij groeit als kool , het is een tevreden mannetje , huilt bijna nooit en zit merkbaar goed in zijn velletje.
En ik ? Ik zit nog steeds met die schuldgevoelens, gister onder de douche kwam er nog melk uit mijn borst en werd ik weer geconfronteerd met mezelf.
heb ik niet te snel opgegeven ? ( ja dat weet ik wel zeker )
is het wel de beste keuze geweest ? ( op dat moment wel , maar waarom voel ik me dan zo naar? )
Ik heb op een of andere manier geen vrede met hoe het is gelopen . Ik krijg het niet uit mijn hoofd.
Ik keek altijd met veel liefde naar bv-foto’s en nu sla ik die topics over
Bij de reclame van nutrilon waar een vrouw met een kind aan haar borst krijg ik een misselijk gevoel en draait mijn maag zich om en die steek in mijn hart geeft aan dat ik het zoooooooooooooooooooo jammer vind…
ik praat er met mijn man niet over, hij denkt dat ik vrede heb met ons besluit…
en nu ga ik een zakdoekje halen
:hug:
Bv is iets moois, maar je moet er niet zelf aan onderdoor gaan. Probeer er toch met je man over te praten, zodat hij je kan steunen in deze moeilijke periode. Ik vind het knap van je dat je toch de keuze hebt kunnen maken.
gisteren toch een poging gedaan mijn gevoelens aan hem uit te leggen ,maar hij begrijpt er niks van. Hij snapt niet dat ik me druk maak.
Mijn moeder zei overigens hetzelfde toen ik het er met haar over…
en ik baal er best van dat ze mij niet in mijn waarde laten en me het gevoel geven dat ik me aanstel…
ook hier was het heel lastig uit te leggen dat het stoppen met BV toch een ‘verdriet’ met zich meebracht. Hij was het er mee eens dat BV het beste was, maar ook van FV zou hij groot groeien en als ik het dus niet meer trok of als het niet meer ging, dan maar niet meer en dan de fles. Sterker nog, Jesse is bijgevoed de 1e dagen met FV en ook daar zag hij het probleem niet van in.
Het hele zwangerschapsverhaal is voor mannen lastig te begrijpen en de BV, tja… daar hebben ze ook geen deel aan. mischien dat ze daarom zo praten, ik weet het ook niet. En je moeder, tja… Heeft je moeder ooit BV gegeven? Als ze zelf altijd de fles gewend is, dan ziet ze waarschijnlijk niet eens de meerwaarde van de borst in, zoveel oudere mensen hebben dat… Merkte het hier ook bij mijn ouders, bij mijn schoonouders, zelfs bij verpleegkundigen die ouder waren.
Je stelt je niet aan, echt niet! Je wilde gewoon zo graag, maar het ging niet… en als je dan ziet dat je lichaam wel nog erop reageert… Dat maakt het nog erger
Ohh, bah wat een teleurstelling. En helemaal als je man en moeder het niet begrijpen! :hug: :hug:
Bij mijn oudste wilde het ook niet gemakkelijk op gang komen en toen opperde manlief ook telkens weer die kv. Gelukkig heeft hij zijn zin niet gekregen en kon ik wel doorgaan met voeden. Maar ik begrijp het dat je je begrepen wilt voelen door met name je man en dat die dat dan niet kan, ja dat is echt kl*te.
:think: Misschien zeg ik nu iets te pijnlijks/ stoms, maar misschien heb je er wel wat aan; zou je niet kunnen proberen om 1 voeding uit je borst te geven? Dan groeit je kindje wel nog gewoon van de kv en jij blijft toch bv geven.
en wie weet kun je het ooit nog uitbouwen. Als je de darmen etc wat meer gerijpt zijn, kan die misschien ook beter jouw voeding aan.
Veel sterkte!!
Mijn moeder heeft geen bv gegeven dus misschien daarom .
Maar ik kan toch niet zomaar hem weer aan de borst doen ?