Het minste van 2007 is:

Mijn burnout begin 2007…

En de bevestiging van de ziekte van Meniere in oktober…

Het minste van 2007…



was dat ik zoveel in het zh heb gelegen… 3x en daarvan 1 operatie en 1 curretage ivm MK.



Maar zoals je aan m’n banner ziet waren er ook weer mooie dingen gebeurd…

hier geen ziektes en overlijden gelukkig. Kan zo snel niet opnoemen wat het minste was dit jaar.



iedereen :hug:

voor iedereen die wel even een dikke knuffel kan gebruiken.



:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:



persoonlijk hier verder niets aan toe te voegen…

ik hoop dat iedereen in 2008 net zo’n goed jaar krijgt als wij in 2007.



:-* Jannie

@Greetje14 wrote:

@chantal!! wrote:
Dat ik heel onverwacht in een scheiding ben komen te zitten, nadat mn ex mij zo op een dag heeft laten zitten…


:hug:




:-* thanks

@Snoesje wrote:

@renzosmam wrote:
De dood van mijn zwager vorig jaar 1 december en daardoor in 2007 veel verdriet en verwerking in de familie…waardoor soms het genieten van ons kleine meisje een beetje ‘‘vergeten’’ werd :cry:



:oops: Misschien heel ego en wij zijn ons wel degelijk bewust dat we dankbaar zijn dat zij er ís en gezond is…maar tóch een beebje in de familie moet vreugde en fijne tijden brengen…en omdat hij ‘‘het nodig vond’’ om 10 dagen na haar geboorte een einde aan zijn leven te maken is dat tóch een beetje afgepikt :oops: :shifty:

Daarbij kom ik nu pas aan rouwen toe en dat valt me af en toe best zwaar :cry:




En het wéér in spanning zitten 2x dit jaar of mijn zus wél of niet uitgezaaide huidkanker had…gelukkig steeds goed nieuws…maar steeds weer zó eng :frowning:




menn jij hebt het ook niet makkelijk!!!



maar dat ‘genieten’ ken ik hier ook wel een beetje.



Ik moest ongesteld worden, precies op de dag dat mijn vader overleed. Dus kwam Ella. Maar je bent zo bezig met rouwen, en ik vooral ook om mijn moeder en mijn zusje er door heen te slepen, naast het zwanger zijn. En ook daarna… mennnn je bent steeds zo verdrietig… dat je haar idd’kan vergeten, of niet zo goed kan genieten… zo moeilijk




:-*

Het ligt dicht bij elkaar hé leven en dood…maar juist ook zo ver van elkaar omdat het bijna onmogelijk lijkt om het ‘‘tegelijk te doen’’ rouwen en blijdschap van een beebje dat rijmt niet op een 1 of andere manier :cry:

Al moet ik wél zeggen dat juist onze kleine meid mijn familie hecht heeft gehouden en tóch ook steeds liet zien dat er óók mooie dingen in het leven zijn…zo een pure onschuldige baby neemt een hoop ‘‘lijden’’ en onbegrip weg over de dood…

:hug: voor jouw ook meid…het leven is hard hé soms :thumbdown:

@Chrisje wrote:

* Het nieuws dat Cayla doof is…
:frowning: Lijkt mij ook iets wat je leven helemaal op de kop zet :hug: