Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Sorry Tirsa, maar ik ben het hier niet helemaal mee eens. Als een kind van 4 het voor een eerste keer doet, kan ik het me voorstellen dat het om aandacht vraagt, maar als het na correctie nog eens tot 3 keer toe een kind bewust opzoekt dan heeft dat met het niet kunnen inleven van gevoelens niets meer te maken en moet je als moeder je eigen kind beschermen.
Ik vind dat Wisje het netjes heeft opgelost door het kind gewoon stevig toe te spreken. Bovendien was de moeder van dat kind niet eens in de buurt. Had Wisje dan niets moeten doen volgens jou?
Als mijn kinderen rottigheid zouden uithalen buiten mijn zichtsveld dan hoop ik dat ze er op worden aangesproken door volwassenen. Let wel: aangesproken, niet aangeraakt. Ze mogen ze best bij een arm pakken, maar niet slaan, ofzo.
Ik zou me kapot schamen als moeder als mijn kinderen zoiets zouden doen.
Ik vind het best jammer dat er tegenwoordig zo agressief wordt gereageerd door ouders als hun kinderen gecorrigeerd worden door anderen. Je doet je best om je kinderen zo goed mogelijk op te voeden, maar je hebt nu eenmaal niet ogen overal.
Ik vind het vreselijk als mijn kinderen worden gecorrigeerd door anderen, omdat ik dan het gevoel heb dat ik gefaald heb in de opvoeding, maar ik heb echt niet alles in de gaten en ze moeten toch leren dat iets niet mag of kan.
Ik zeg helemaal niet dat Wisje niets had moeten doen.
Ik probeer alleen duidelijk te maken dat ik er voorzichtig mee ben.
Ik hoef vast niet uit te leggen dat ik uit ervaring spreek en daarom ligt dit onderwerp bij mij gewoon gevoelig.
Lucas was een kind dat andere kindjes beet om een reactie uit te lokken.
Maar dat heeft lang geduurd voor ik daar achter was.
We hebben alles geprobeerd. En we hebben Lucas overal voor uit gemaakt horen worden (beetje rare zin).
Op een gegeven moment was het bijna zover dat ik mijn eigen kind niet meer leuk vond en me enorm schaamde voor hem.
Een pedagoog heeft ons toen verteld altijd achter je kind te blijven staan. Dat betekend niet zijn gedrag goed keuren. Maar wel proberen het te begrijpen. Nouja dit wordt een vreselijk lang verhaal wat ook helemaal niet meer bij de openingspost past. Maar als ik dan lees dat mensen meteen “naar kind” of akelig kind" zeggen vind ik dat onterecht.
Echt een vreselijke tergdwerg liep daar rond. 3 jaar, volledig hyper en ongecontroleerd. Kwam op mijn Jules af en liep hem expres omver. Sloeg nog even na, en ging toen weer andere kinderen schoppen en plagen.
Tweede keer wilde hij het weer doen, en toen draaide ik pcies op tijd mijn kont ertussen. Hij vloog een meter verder tegen de grond, whahaha :silenced:
Jullie krijgen vast een heel goede (en respresentatieve ) indruk van mij
Tweede keer wilde hij het weer doen, en toen draaide ik pcies op tijd mijn kont ertussen. Hij vloog een meter verder tegen de grond, whahaha :silenced:
Tweede keer wilde hij het weer doen, en toen draaide ik pcies op tijd mijn kont ertussen. Hij vloog een meter verder tegen de grond, whahaha :silenced:
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Ik vind ook dat een ander mijn kind niet zómaar mag straffen. Maar als mijn kind zoiets zou doen zoals bij de TS( ze zullen dat nooit doen maar bijwijze van) dan mogen ze als ik er zelf niet bij zou zijn een draai om hun oren krijgen!
Waar ik het niet mee eens ben is het geen wat je schrijft dat kinderen van 4 nog niet kunnen inleven in een ander!
Kinderen van die leefijd weten dondersgoed wat pijn doen betekent! En ja ze lokken zeker een reactie uit, ze weten best dat ze iemand pijn kunnen doen en dat dat heel vervelend en verdrietig is.
Ik weet dat je het niet goed praat hoor maar wilde even zeggen dat ik het niet eens ben met dat inleven…
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Ik vind ook dat een ander mijn kind niet zómaar mag straffen. Maar als mijn kind zoiets zou doen zoals bij de TS( ze zullen dat nooit doen maar bijwijze van) dan mogen ze als ik er zelf niet bij zou zijn een draai om hun oren krijgen!
Waar ik het niet mee eens ben is het feit dat kinderen van 4 nog niet kan inleven in een ander!
Kinderen van die leefijd weten dondersgoed wat pijn doen betekent! En ja ze lokken zeker een reactie uit, ze weten best dat ze iemand pijn kunnen doen en dat dat heel vervelend en verdrietig is.
Ik weet dat je het niet goed praat hoor maar wilde even zeggen dat ik het niet eens ben met dat inleven…
Wat Tirsa bedoelt is dat kinderen van die leeftijd de consequenties van zoiets nog niet kunnen overzien en nee, ze hebben dan inderdaad dat inlevingsvermogen niet.
Je kunt wel denken dat een kind zich in kan leven maar geloof me, dat kunnen ze qua ontwikkeling nog niet. (heel verhaal wáárom ik dat zeker weet, ga ik hier niet neer kalken)
Sorry dat ik het zeg maar ik vind dat er weer lekker makkelijk geoordeeld word in dit topic met ‘naar kind’ ‘ouders die laks zijn’ weten jullie veel wat er nog meer zou kunnen spelen…
Dat mensen voor hun eigen kind opkomen snáp ik, dat zou ik ook doen maar om meteen met oordelen aan te komen…
Ik begrijp dat de moeder er niet heel veel van gezegt heeft.
Als 1 van onze meiden zo een ander kindje een paar keer aanvloog had ik er toch echt wel voor gezorgt dat dit niet weer gebeurde…en zeker ook mijn excusses zou aanbieden. Ook zou ik mijn kind zelf sorry laten zeggen.
Natuurlijk ging ze te ver, ik denk dat niemand dát tegenspreekt en in eerste instantie loop je in je hoofd ook te vloeken toch?
Maar ik heb al het een en ander te stellen gehad met mijn kind, dingen waar hij en wij als ouders helemaal niets aan konden doen op dat moment dus dan word ik giftig als zo’n kind en ouders al meteen aan het kruis genageld worden…
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Ik vind ook dat een ander mijn kind niet zómaar mag straffen. Maar als mijn kind zoiets zou doen zoals bij de TS( ze zullen dat nooit doen maar bijwijze van) dan mogen ze als ik er zelf niet bij zou zijn een draai om hun oren krijgen!
Waar ik het niet mee eens ben is het feit dat kinderen van 4 nog niet kan inleven in een ander!
Kinderen van die leefijd weten dondersgoed wat pijn doen betekent! En ja ze lokken zeker een reactie uit, ze weten best dat ze iemand pijn kunnen doen en dat dat heel vervelend en verdrietig is.
Ik weet dat je het niet goed praat hoor maar wilde even zeggen dat ik het niet eens ben met dat inleven…
Wat Tirsa bedoelt is dat kinderen van die leeftijd de consequenties van zoiets nog niet kunnen overzien en nee, ze hebben dan inderdaad dat inlevingsvermogen niet.
Je kunt wel denken dat een kind zich in kan leven maar geloof me, dat kunnen ze qua ontwikkeling nog niet. (heel verhaal wáárom ik dat zeker weet, ga ik hier niet neer kalken)
Sorry dat ik het zeg maar ik vind dat er weer lekker makkelijk geoordeeld word in dit topic met ‘naar kind’ ‘ouders die laks zijn’ weten jullie veel wat er nog meer zou kunnen spelen…
Dat mensen voor hun eigen kind opkomen snáp ik, dat zou ik ook doen maar om meteen met oordelen aan te komen…
Precies!
En zelfs pubers overzien nog geen oorzaak en gevolg laat staan een kind van 4. En wie zegt dat het kind 4 is. Dat was zelfs nog maar een schatting.
Ja maar een kind die zo vaak op een ander kind afkomt puur en alleen om haar pijn te doen…ik lees dat echt met verbazing hoor. Ik vind dat echt niet normaal…
Ja maar een kind die zo vaak op een ander kind afkomt puur en alleen om haar pijn te doen…ik lees dat echt met verbazing hoor. Ik vind dat echt niet normaal…
Dat is ook niet normaal…dan ben je er toch eigenlijk al?
Doet mijn vermoeden alleen maar sterken dat er iets aan de hand is met het kind in kwestie aangezien een normaal gezond kind na 1 keer ingrijpen wel zou stoppen…
Ja en omdat er waarschijnlijk iets met het kind is moet er meer begrip voor zijn ? en is het niet erg dat een ander kind meerdere malen pijn gedaan wordt? Zo’n ouder hoeft daar dan ook maar niks meer van te zeggen, want er is ‘‘iets’’ met hun kind ? :eh: :think:
Ok klopt Mellie, maar dan zou ik er als moeder wel bovenop zitten zodat dat niet gebeurd… en 1x ok… maar als moeder dan niet zien dat je kind tot 3x toe een ander kind slaat, dan vind ik dan laks van die moeder…
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Ik vind ook dat een ander mijn kind niet zómaar mag straffen. Maar als mijn kind zoiets zou doen zoals bij de TS( ze zullen dat nooit doen maar bijwijze van) dan mogen ze als ik er zelf niet bij zou zijn een draai om hun oren krijgen!
Waar ik het niet mee eens ben is het feit dat kinderen van 4 nog niet kan inleven in een ander!
Kinderen van die leefijd weten dondersgoed wat pijn doen betekent! En ja ze lokken zeker een reactie uit, ze weten best dat ze iemand pijn kunnen doen en dat dat heel vervelend en verdrietig is.
Ik weet dat je het niet goed praat hoor maar wilde even zeggen dat ik het niet eens ben met dat inleven…
Wat Tirsa bedoelt is dat kinderen van die leeftijd de consequenties van zoiets nog niet kunnen overzien en nee, ze hebben dan inderdaad dat inlevingsvermogen niet.
Je kunt wel denken dat een kind zich in kan leven maar geloof me, dat kunnen ze qua ontwikkeling nog niet. (heel verhaal wáárom ik dat zeker weet, ga ik hier niet neer kalken)
Sorry dat ik het zeg maar ik vind dat er weer lekker makkelijk geoordeeld word in dit topic met ‘naar kind’ ‘ouders die laks zijn’ weten jullie veel wat er nog meer zou kunnen spelen…
Dat mensen voor hun eigen kind opkomen snáp ik, dat zou ik ook doen maar om meteen met oordelen aan te komen…
Zoals jij het omschrijft is het een andere formulering. Kinderen weten inderdaad niet wat de consequenties zijn van een bepaalde “daad”. Maar zoals je leest wat ik schreef is dat kinderen van 4 absoluut wel weten wat pijn doen betekent en dat iets dergelijks niet mag! Ik heb er zelf 2 die die leeftijd al geruime tijd voorbij zijn.
En ja ik vind ook dat je niet zomaar over een kind kan zeggen dat het een “naar kind” is. Waarschijnlijk en dat is naar mijn inziens zo dat het kind op zich al moeite heeft met het uiten van zijn haar emoties. Maar dat wil niet zeggen dat je het kind in kwestie niet mag toespreken? Maar goed jij schrijft ook dat je snapt dat iemand voor zijn of haar kind op komt.
Kijk we waren er allemaal niet bij behalve de TS dus we weten niet hoe de moeder van het andere kind heeft gehandeld maar opzich zegt het genoeg dat het kind vervolgens nog naar de action is gelopen om nog maals TS haar dochter pijn te gaan doen en dat moeder van laat ik het even ‘ondeugd’ noemen gewoon dat kind heeft laten lopen en niet heeft staan opletten! Dat is toch voor de zotte? :?
Als je weet dat je kind zo is dan zou ik er juist boven op zitten en er goed op toezien dat zoiets niet gaat gebeuren en als het wel gebeurd er dus zeker niet te laks mee omgaan.
Natuurlijk ging ze te ver, ik denk dat niemand dát tegenspreekt en in eerste instantie loop je in je hoofd ook te vloeken toch?
Maar ik heb al het een en ander te stellen gehad met mijn kind, dingen waar hij en wij als ouders helemaal niets aan konden doen op dat moment dus dan word ik giftig als zo’n kind en ouders al meteen aan het kruis genageld worden…
Maar je moet ook bedenken dat niet iedere situatie zo is zoals die van jou is geweest dus je kan dat niet met zo’n situatie vergelijken. Want er zijn genoeg situaties dat zoiets wel aan de ouders liggen en dan spreek ik uit ervaring (werkgebied)
) indruk van mij 
