Vanmorgen was ik met Benthe bij een bloemenwinkel hier in het dorp.
Ze zat in een winkelwagentje zodat ik mijn handen lekker vrij had.
Komt er op een gegeven moment een kind aan, schatte haar een jaar of 4, en die pakt ineens Benthe haar capuchon en trekt Benthe helemaal naar achteren. Haar rits drukte heel hard op haar keel.
Die moeder pakt het kind en zegt in het duits, dat ze Benthe moet loslaten. Kind laat niet los en moeders probeert het handje voorzichtig los te krijgen terwijl Benthe aan het huilen slaat.
Moeders had de hand bijna los en het kind geeft nog even een extra ruk voor ze loslaat.
Ik wilde die moeder wel aanspreken, maar ervaring hier in het dorp (we wonen OP de grens) is dat dan duitsers ineens geen enkel woord nederlands verstaan. En mijn duits is helaas niet goed genoeg om het in duits te vertellen.
We liepen even verder en in het volgende pad komt het kind nog een keer langs ons en knijpt Benthe keihard in haar been.
Ik zei nu dat ze met haar vingers van Benthe af moest blijven, maar ja, kind verstond mijn halfslachtige duits " natuurlijk" niet.
Ik ga daarna naar de Action, die daarnaast zit. Staat daar ineens weer dat BLAAG!!!
Ze loopt op Benthe af en grijpt haar zo in haar haren en trekt haar naar beneden!!!
Ik heb het kind bij de arm gegrepen (gelukkig kon ik me wel inhouden) en zei tegen haar dat als ze het nog eenmaal zou doen ik haar ouders zou waarschuwen… ( in de ijdele hoop dat dat indruk zou maken…)
Loop ik naar buiten, blijkt dat dat kind zelf uit de bloemenwinkel is gelopen en naar de Action gegaan…
Ik heb ze maar niet eens meer aangesproken, als ze al zo laks met hun eigen kind omgaan, verwacht ik niet dat ze zich wat van mijn kind aantrekken…
Jeetje wat een verhaal… Ik zou dat kindje ook ernstig toegesproken hebben hoor, of ze j enu vertsaat of niet, liachaamstaal en mimiek maakt ook indruk (ga je dan van uit he?! 
)
:hug:
Ik had het ook gedaan hoor! Wat sneu voor Benthe dat ze haar steeds moest hebben :hug:
Knap dat je je in kon houden :silenced: …
Ik had waarschijnlijk bij de 1e keer al het kind aan haar arm bij moeders afgeleverd en lekker in het Nederlands gezegd dat ze op haar kind moet letten, omdat ze jou dochter aanvalt…
Potverdorie zeg, wat een akelig meisje.
Hoe is het met jou dochtertje nu?? Die zal wel geschrokken zijn van dat andere meisje zeg!! :hug:
jeetje mina :shock: zou dat kindje ook goed hebben aangesproken arme benthe is ze erg geschrokken? :hug:
Benthe nam het redelijk op… al liep ze toen we ze buiten nog een keer tegen kwamen wel met een boog om haar heen…
Achteraf denk ik ook, jee, hoe heb ik me zo rustig kunnen houden…
Maar ja, mijn tante is een paar maanden geleden helemaal in elkaar geslagen omdat ze tegen een peutertje zei dat ze niet in het winkelcentrum mocht fietsen…
Die had het niet eens aangeraakt, dus tja, dat schrikt je best af…
Als een kind zo aan mijn kind komt dan had ik het ook fysiek afgehouden hoor. Kom nou! Helemaal zo vanuit het niets, leeftijdsverschil van hier tot tokio. Wat een malle situatie zeg!
Kan me voorstellen dat je er van geschrokken was.
Ik had denk ik ook echt boos uitgevallen. Dat valt niet meer onder een ander kind terecht wijzen, maar meer onder het beschermen van je eigen (veel kleinere) kind.
Knuffel!
Bij ons in het hofje woont een gezin die, laten we zeggen, niet zo’n beste naam heeft. Ze hebben drie kinderen die regelmatig buiten lopen. Hoe die ouders er uit zien weet ik niet, want ik zie ze nooit. Zo kan het dus ook gewoon voorkomen dat een van hun jongens (jaar of 5) de hele middag buiten loopt zonder dat ook maar 1 van de ouders even checkt.
Dit mannetje is een heuse pestkop en gebruikt dan altijd lichamelijk ‘geweld’ (Schoppen, slaan, met stokken meppen, ed) Laatst betrapte ik hem heterdaad. Sas zat in het gras, hij schopte haar keihard, tot 2 keer toe. En ik werd compleet blind voor mijn ogen. Toch kon ik me inhouden. Ik heb hem stevig bij zijn armen gepakt en heb hem gezegd dat ik vreselijk boos op hem ben. En dat als hij niet normaal kan spelen, hij dan maar alleen moet gaan spelen. En als hij nog 1 keer doet ik met zijn pa ga praten (maar dat durruf ik niet… hihi) Het mannetje wist heel goed dat ik het meende!
Gatverdamme wat een naar kind zeg!
Die had ik na het 2e incident ook even stevig in dr lurven gegrepen; is ze nou helemaal bedonderd! :x
Grrrrrrrrrrrrrrr :evil: :evil: :evil:
Heel herkenbaar!!! Hier wacht moeders (uit de buurt) ook heeeeel lang voordat ze echt ingrijpt…weet je wat ik zou doen? Het kind even net iets te hard bij de arm pakken ( niet TE hard he, maar wel harder dan gewoon vastpakken). Ik kan z’on kind echt niet uitstaan. Er kan altijd wat gebeuren, maar als het steeds in herhaling valt en blijkbaar opeens doof is tja…dan moet het maar even voelen hoor! (Als moeders niks doet natuurlijk). Buitendat zou ik er echt wat van zeggen. Zowel tegen het kind als die moeder… :x
Marion, lastig he…maar je hebt goed gehandelt. :thumbup:
Als bij Ml die twee vervelende ruziezoekers (treiterkoppen) in de buurt zijn is het altijd opletten geblazen en moet je er met de neus bovenop zitten. Heel irritant…
Vreemde ogen dwingen! Kan nooit kwaad om een keer een paar boze ogen op te zetten hoor…
Ik laat het ook niet altijd als ik (oudere) kids iets zie doen wat echt niet kan…zeker als pa of ma nergens te bekennen is…
Als IK me stoor aan hun gedrag,dan mag IK er wat van zeggen…
Voorbeeld. Stonden al minutenlang te wachten op de lift bij de V&D.
Kwam meer mensen bijstaan…
Uiteindelijk kwam de lift…staan er 2 jongens is, die van boven kwamen en niet uitstapten…toen begon er 1 te gniffelen en verraade dat ze alle knoppen hadden ingedrukt…
Toen heb ik kalm maar streng gezegd dat dat enorm flauw was en gevraagd of ze de volgende keer eens wat beter na konden denken. Vooral aan mensen die afhankelijk zijn van de lift, niet kunnen lopen e.d.
Toen begonnen de heren excuzen te zoeken en te zeggen dat ze het ECHT niet gedaan hadden…jaja maak dat de kat wijs…
Waarom hadden ze dan geen bestemming? Ze kwamen van boven, stapten niet uit en gingen weer terug naar boven…
Vond ze overigens te jong om alleen in de stad te lopen,maar dat is weer een ander verhaal…
Gewoon (rustig) aanspreken dus! Alleen als ma er zelf bij is,dan zou ik wachten die deze wat zou zeggen…
Dit had ik op z’n minst ook gedaan - een ander kind fysiek afhouden van jou kind.
Netjes gedaan hoor.
Ik heb zelf ondervonden dat dwingende ogen vaak niet werkt bij kinderen die maar door blijven gaan met treiteren/pesten whatever. Sterker nog, soms krijg je gewoon een schop of wordt er uitdagend naar je gekeken en gaat het blaag ook nog eens bewust op je enkel staan ( Toen ik op de stoep zat).
Bij Ml werkt het overigens wel om met je ogen te ‘praten’ maar bepaalde kinderen zijn hier totaal ongevoelig voor, helaas…
ach gossie arme Bente :hug:
je hebt goed gehandeld hoor! ik weet niet wat ik zou hebben gedaan.
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
@Tirsa wrote:
Zelf ben ik altijd heel voorzichtig met het “straffen” van andere kinderen.
Waarschijnlijk omdat ik het zelf verschrikkelijk vind als iemand het bij mijn kind doet.
Een kind van vier kan zich nog niet inleven in de gevoelens van een ander.
Ik wil haar gedrag niet goed praten maar ik probeer het te begrijpen.
Meestal willen ze een reactie uitlokken. En dan is huilen heel makkelijk te bereiken natuurlijk.
Maar als je weet dat je kind zo is moet je er wel extra alert op zijn.
Sorry Tirsa, maar ik ben het hier niet helemaal mee eens. Als een kind van 4 het voor een eerste keer doet, kan ik het me voorstellen dat het om aandacht vraagt, maar als het na correctie nog eens tot 3 keer toe een kind bewust opzoekt dan heeft dat met het niet kunnen inleven van gevoelens niets meer te maken en moet je als moeder je eigen kind beschermen.
Ik vind dat Wisje het netjes heeft opgelost door het kind gewoon stevig toe te spreken. Bovendien was de moeder van dat kind niet eens in de buurt. Had Wisje dan niets moeten doen volgens jou?
Als mijn kinderen rottigheid zouden uithalen buiten mijn zichtsveld dan hoop ik dat ze er op worden aangesproken door volwassenen. Let wel: aangesproken, niet aangeraakt. Ze mogen ze best bij een arm pakken, maar niet slaan, ofzo.
Ik zou me kapot schamen als moeder als mijn kinderen zoiets zouden doen.
Ik vind het best jammer dat er tegenwoordig zo agressief wordt gereageerd door ouders als hun kinderen gecorrigeerd worden door anderen. Je doet je best om je kinderen zo goed mogelijk op te voeden, maar je hebt nu eenmaal niet ogen overal.
Ik vind het vreselijk als mijn kinderen worden gecorrigeerd door anderen, omdat ik dan het gevoel heb dat ik gefaald heb in de opvoeding, maar ik heb echt niet alles in de gaten en ze moeten toch leren dat iets niet mag of kan.
Arme Bente. Je hebt netjes gehandeld hoor.
Ik heb niet zoveel geduld met van die kleine draken, vooral als een moeder totaal niet oplet of ingrijpt.
Ik was met mijn dochtertje en mijn man in het zwembad met een bootje aan het spelen. Mijn man duwt het bootje naar mijn dochtertje, er komt een jongetje van een jaar of 6 langs en die grijpt zo dat bootje en rent weg.
Daarna gaat hij met dat bootje vlak bij ons varen. Dus ik zeg dat hij dat bootje moet geven, dat mijn dochtertje daar mee speelde. Dat wou hij niet. Pech, ik dat bootje uit zijn hand getrokken. Nou, helemaal over de zeik, hij wou me trappen, maar had wel door dat hij bij mij daarvoor aan het verkeerde adres was en rende naar zijn moeder (die al die tijd gewoon vanaf de kant dit volgde) en heeft 10 minuten lang gejankt en geroepen wat voor een … ik wel niet was. Ongelooflijk, hoe sommige ouders alles maar laten gebeuren, zonder in te grijpen.
Dat je sommige dingen niet ziet, kan een keer gebeuren, maar dat je staat toe te kijken, terwijl ze vanalles uithalen en niets doet, tja, dan vraag je er om dat een ander ingrijpt.
Foutje, dubbel.
Als mijn kinderen rottigheid zouden uithalen buiten mijn zichtsveld dan hoop ik dat ze er op worden aangesproken door volwassenen. Let wel: aangesproken, niet aangeraakt. Ze mogen ze best bij een arm pakken, maar niet slaan, ofzo.
Ik zou me kapot schamen als moeder als mijn kinderen zoiets zouden doen.
Ik vind het best jammer dat er tegenwoordig zo agressief wordt gereageerd door ouders als hun kinderen gecorrigeerd worden door anderen. Je doet je best om je kinderen zo goed mogelijk op te voeden, maar je hebt nu eenmaal niet ogen overal.
Ik vind het vreselijk als mijn kinderen worden gecorrigeerd door anderen, omdat ik dan het gevoel heb dat ik gefaald heb in de opvoeding, maar ik heb echt niet alles in de gaten en ze moeten toch leren dat iets niet mag of kan.
Helemaal eens!
Maar er is denk ik ook nog wel een verschil tussen een ander kind straffen en je eigen kind beschermen - en dat laatste is denk ik hier meer aan de hand. Als je kind (of een ander kind) meerdere malen fysiek belaagd wordt dan blijf je niet vragen van zou je daar mee willen stoppen.