@Nefarious, ja ik snap wat je bedoelt, al heb ik dat zelf nog nooit meegemaakt dat iemand dat deed. Maar inderdaad, als iemand dat zó brengt dan is dat niet echt heel tactisch.
Dat ben ik met je eens Nef… Ik heb ook wel eens een topic geopend over Kaylee die niet praatte (19 mnd was ze toen), ik vroeg naar late praters, en daar kwamen allemaal reacties in van mensen “mijn kind zei al mama met 9 mnd” of "met 19 mnd zei die van mij al drie woord zinnetjes’. Aha. :roll:
Maar ik merk wel dat ik me daar nu bij Jayden minder van aantrek… Hij loopt nog niet, de meeste kids van zijn leeftijd wel… so what… Zal wel komen omdat hij de 2de is en het bij Kaylee ook allemaal goed gekomen is :think:
Ik erger me verder aan mensen die niet reageren op dringende mailtjes :twisted: Mensen die vinden dat ze in de supermarkt mijn kind omver mogen lopen omdat zij gehaast zijn en zij toevallig in de weg staat :twisted: Mensen die constant tegen Kaylee roepen “ben je ziek meisje je ziet er zo ziek uit” (ze is dun en klein en als ze ook maar een beetje moe is trekt ze ontzettend wit weg, met grote wallen onder haar ogen).
Of mensen die als je even een keertje klaagt, alles kleiner willen maken voor je … “Ik ben bezorgd omdat mijn dochter klein en tenger is” en dan als reactie “och zeg kleintjes moeten er toch ook zijn” :roll: Dat soort dingen 
hahaha heeel herkenbaar dames.
Ik zie t zo vaak gebeuren hier op t forum, Odin kan niet eens fatsoenlijk staan en is nu 16mnd, en dan komen er ook reacties van mama’s die zeggen hoe vroeg hun kindje wel niet liep, uhm jaa fijn voor jullie…wrijf t nog eens erin zeg 
Of als iemand een vraag heeft over FV zie je mama’s reageren van uhm tja ik geef BV kan je dus geen advies geven, dan denk ik reageer dan niet, ze vraagt juist om advies.
Ik erger me aan veel dingen :oops:
- tijdens het autorijden rijdt er ALTIJD wel een slak voor me :wall:
- de kat van de buren zit ALTIJD in onze tuin onze kat en konijnen uit te lokken :evil:
- waarom moeten oude mensen ALTIJD op vrijdagavond of zaterdag door de supermarkt wankelen :silenced:
- Als ik een TV serie leuk vind, dan stopt die geheid weer binnen een paar maanden :doh:
- Isa smijt met haar eten, haar bord en haar bestek. Eten doet ze niet grrrr
Zou het soms aan mij liggen :oops: :mrgreen: ?
Ik erger me aan dit soort topics, omdat ik zoveel lees waar medekokkers zich in reacties aan ergeren dat ik denk dat ik maar beter niet meer kan reageren omdat ik dan ws. iemand onbedoeld op de tenen trap…
Oh en aan de idioot hoge rekeningen van de dierenarts, dat is een nog veel grotere ergernis…
Ik erger me op onverwacht bezoek…
Overkwam me gisteren… en heb er niks van gezegd… met als gevolg een hectische avond… kinderen naar bed brengen was een drama… en ik erger me dus ook aan mezelf dat ik niet voor mijn gezin heb gekozen ipv voor het bezoek door gewoon te zeggen: nu komt het niet uit… :silenced:
@faizaa wrote:
Ik erger me op onverwacht bezoek…
Overkwam me gisteren… en heb er niks van gezegd… met als gevolg een hectische avond… kinderen naar bed brengen was een drama… en ik erger me dus ook aan mezelf dat ik niet voor mijn gezin heb gekozen ipv voor het bezoek door gewoon te zeggen: nu komt het niet uit… :silenced:
ik zit te denken waar ik me nu echt echt echt aan erg. (ik erger me zo vaak :mrgreen: ).
maar idd onverwachts bezoek daar kan ik dus ook echt niet tegen.
en mensen die niet verder kijken dan hun eigen referentie kader.
Ik erger me aan mensen die onze ongewenste kinderloosheid willen oplossen
ondanks dat ik weet dat ze het heel goed bedoelen
suzanne
Volgens mij is dat wel iets van deze westerse cultuur, dat niet tegen onverwacht bezoek kunnen? Veel Aziaten bijvoorbeeld vinden het heel normaal, en je kunt altijd aanschuiven aan tafel.
Ik ben zelf ook zo opgevoed (mijn vader is Indonesisch), en tot niet zo lang geleden vond ik dat ook altijd prima, maar sinds ik méér kinderen heb en het daardoor overdag vaak een troep is met rondslingerend speelgoed, of de ontbijtboel die er nog staat omdat ik er niet aan toe kom om op te ruimen, vind ik het ook vervelender. Wat nergens op slaat maar het is dan een soort schaamte of zo. Terwijl ik op zich heel erg netjes ben, alleen om de één of andere reden nooit als er onverwachts bezoek voor de deur staat :wall:
Hmmm… ik erger me toch aan meer dingen dan ik dacht :think: :mrgreen:
En nu ik toch bezig ben… ik erger me aan muggen en wespen.
Nou, ik ben half Portugees en mijn man is Marokkaans en toch houden we er beiden niet van… :mrgreen:
Puur omdat ik houd van structuur… ritme… schema… kan er best van afwijken zo nu en dan hoor, maar vlak na etenstijd… met de hele tent vol rommel en de tafel die smerig is van gemorste soep… kinderen die naar bed moeten… nee… dan zeg ik echt nee…
Ik heb mn huisje altijd schoon… en net… als ik denk, zow vandaag even lekker de boel de boel laten… komt er iemand overwacht… en gaan mijn man en ik altijd als gekken de boel stofzuigen…
Nee, ik houd er niet van… :shifty:
@Kiki wrote:
Volgens mij is dat wel iets van deze westerse cultuur, dat niet tegen onverwacht bezoek kunnen? Veel Aziaten bijvoorbeeld vinden het heel normaal, en je kunt altijd aanschuiven aan tafel.
Ik ben zelf ook zo opgevoed (mijn vader is Indonesisch), en tot niet zo lang geleden vond ik dat ook altijd prima, maar sinds ik méér kinderen heb en het daardoor overdag vaak een troep is met rondslingerend speelgoed, of de ontbijtboel die er nog staat omdat ik er niet aan toe kom om op te ruimen, vind ik het ook vervelender. Wat nergens op slaat maar het is dan een soort schaamte of zo. Terwijl ik op zich heel erg netjes ben, alleen om de één of andere reden nooit als er onverwachts bezoek voor de deur staat :wall:
Hmmm… ik erger me toch aan meer dingen dan ik dacht :think: :mrgreen:
Dan zijn het waarschijnlijk mijn Aziatische roots, want ik kan me helemaal niks bij voorstellen om me te ergeren aan onverwachts bezoek.
In mijn jeugd was het al een zoete inval en er was altijd eten genoeg voor onverwachte gasten en anders at je gewoon allemaal wat minder. Hier ook vaak onverwachts bezoek en ik vind dat heel normaal en juist ook heerlijk. Ik kan weer niet tegen bezoek op afspraak. Het gebeurt natuulijk wel, maar ik vind dat zo raar.
Ik erger me aan mensen die durven te vragen of Benthe en B´Elanna van dezelfde vader zijn!!!
Omdat er zoveel leeftijdsverschil tussen zit…
Tja, het moet maar lukken…
Of mensen die mijn miskraam afdoen met: Ach je wist toch niet dat je zwanger was???
NEE, maar ben het wel verloren met 8 weken…
@wisje wrote:
Of mensen die mijn miskraam afdoen met: Ach je wist toch niet dat je zwanger was???
NEE, maar ben het wel verloren met 8 weken…
auw! die deel ik met je. dat is ook tegen mij gezegd.
ik had niet veel verdriet van mijn miskraam maar die opmerking sloeg in als een bom!!
Onverwachtsbezoek :twisted: , komt er bij mij niet in!
Gister ook iemand die aan me bel stond te trekken, of ik thuis was…
'Ja, ik doe altijd open als ik niet thuis ben :eh: ', ze vroeg of ze binnen mocht komen, ‘Nou nee, Riley gaat naar bed, ik wil nog wat dingen doen, komt niet uit’, ‘Ja maar…’, ‘NEE!’…
tegenwoordig overwachts bezoek, nee niet meer… ik heb een telefoon, mailadres en alles, bel me maar! :mrgreen:
Mensen die hier op bezoek komen, me woning zitten te bekijken en zeggen ‘hier zit nog een plekje, heb je wel gestoft?’…
@wisje wrote:
Of mensen die mijn miskraam afdoen met: Ach je wist toch niet dat je zwanger was???
NEE, maar ben het wel verloren met 8 weken…
:hug: :hug: :hug:
Alsof het allemaal minder erg maakt :hug: , en als je verdrietig bent, je het niet mag uiten, want je wist het tenslotte toch niet!
:hug: :hug: :hug:
@juulke wrote:
@Kiki wrote:Volgens mij is dat wel iets van deze westerse cultuur, dat niet tegen onverwacht bezoek kunnen? Veel Aziaten bijvoorbeeld vinden het heel normaal, en je kunt altijd aanschuiven aan tafel.
Ik ben zelf ook zo opgevoed (mijn vader is Indonesisch), en tot niet zo lang geleden vond ik dat ook altijd prima, maar sinds ik méér kinderen heb en het daardoor overdag vaak een troep is met rondslingerend speelgoed, of de ontbijtboel die er nog staat omdat ik er niet aan toe kom om op te ruimen, vind ik het ook vervelender. Wat nergens op slaat maar het is dan een soort schaamte of zo. Terwijl ik op zich heel erg netjes ben, alleen om de één of andere reden nooit als er onverwachts bezoek voor de deur staat :wall:
Hmmm… ik erger me toch aan meer dingen dan ik dacht :think: :mrgreen:
Dan zijn het waarschijnlijk mijn Aziatische roots, want ik kan me helemaal niks bij voorstellen om me te ergeren aan onverwachts bezoek.
In mijn jeugd was het al een zoete inval en er was altijd eten genoeg voor onverwachte gasten en anders at je gewoon allemaal wat minder. Hier ook vaak onverwachts bezoek en ik vind dat heel normaal en juist ook heerlijk. Ik kan weer niet tegen bezoek op afspraak. Het gebeurt natuulijk wel, maar ik vind dat zo raar.
Eten is er genoeg… daar gaat het hier niet om…
@Sweet-Love wrote:
Onverwachtsbezoek :twisted: , komt er bij mij niet in!
Gister ook iemand die aan me bel stond te trekken, of ik thuis was…
'Ja, ik doe altijd open als ik niet thuis ben :eh: ', ze vroeg of ze binnen mocht komen, ‘Nou nee, Riley gaat naar bed, ik wil nog wat dingen doen, komt niet uit’, ‘Ja maar…’, ‘NEE!’…
tegenwoordig overwachts bezoek, nee niet meer… ik heb een telefoon, mailadres en alles, bel me maar! :mrgreen:
Mensen die hier op bezoek komen, me woning zitten te bekijken en zeggen ‘hier zit nog een plekje, heb je wel gestoft?’…
Helemaal gelijk meis… ik ga het ook zo doen in de toekomst…
Ik vind het zelf heel onbeschoft om iemand de deur te wijzen die onverwachts langs komt. Als ik mijn kind naar bed breng, dan wachten ze gewoon maar even beneden met een glas drinken, maar ik zal ze nooit de deur wijzen.
O mijn twee zoontjes lijken ook niet op elkaar (één getint met hele donkere ogen en één met een licht huidje en blauwe ogen) en ze vragen zo vaak of ze dezelfde vader hebben :roll:
Ik heb er wel veel verdriet van… Wil graag een derde kindje. Hebben op Benthe lang moeten wachten en dan blijk je ineens door de pil heen zwanger te zijn geweest…
Toen ik het zag liggen ben ik zooo geschrokken, schrok zelf van de gevoelens die me overspoelden…
En dan zeggen ze: hoe kun je nu verdrietig zijn om iets waar je niks van wist???
Kun je beter verdrietig zijn om de dode vis van de buurman!!!
Onverwacht bezoek, gezellig… En dan moeten ze maar tevreden zijn met wat er in huis is
@wisje wrote:
Ik heb er wel veel verdriet van… Wil graag een derde kindje. Hebben op Benthe lang moeten wachten en dan blijk je ineens door de pil heen zwanger te zijn geweest…
Toen ik het zag liggen ben ik zooo geschrokken, schrok zelf van de gevoelens die me overspoelden…
En dan zeggen ze: hoe kun je nu verdrietig zijn om iets waar je niks van wist???
Kun je beter verdrietig zijn om de dode vis van de buurman!!!
:hug: :hug: :hug: