Ik ben thuis bevallen dus pijnstilling zat er voor mij niet in, nou moet ik zeggen dat ik heel goed pijn kan verdragen maar vond het niet leuk nee maar als er een 2e komt wil ik weer thuis bevallen
@francis wrote:
Ik kan me nog wel herinneren toen ik onder de douche zat en mijn zoveelste wee aan het opvangen was dat ik tegen mezelf zei: Ik neem NOOIT meer een 2e :mrgreen: Nou en we zien hoe goed ik me daar nu aan hou
dat zei ik ook :mrgreen: nouja niet tegen mezelf tegen iedereen
maarja ik mag direct verdoving eigenlijk (staat 5 jaar vast… ) als er dan nog tijd voor is wie weet gaat de 2e bevalling wel super snel enzo ipv…30 uur :mrgreen:
Loessie: mijn man was niet zo blij dat ik hem 7 of 8 uur had wakker gemaakt in de ochtend hahahahahahaha (had toen al 6/7 uur weeen maar door de eerste weeen kon ik nog redelijk slapen gelukkig) had toen weeen om de 10 minuten dus ja dan zou het echte werk “beginnen”
en om uh… uur of 3/4 s’nachts toen ik m’n verdoving eindelijk kreeg en ik tussendoor dus wegviel zei hij oh ben jaloers wou dat ik ook kon slapen :twisted: :twisted:
en dan zeggen ze dat vrouwen gekke dingen zeggen tijdens een bevalling
ik denk dat als ik snachts weeen krijg (als ik zwanger wordt) me vent meteen wakker maak hij mag mooi meevoelen wat ik moet doormaken dan samen plezier(klussen) en samen pijn (weeen en bevallen)
ook is t wel prettig als er iemand je rug masseert denk ik al je weeen hebt?!
vind ik iig!
gr loessie
Ik weet dat mommige vrouwen het fijn vinden om gemasseerd te worden maar mijn man mocht mij tijdens de hele bevalling helemaal niet aanraken dat wilde ik echt niet, hij mocht alleen maar naast mij op bed zitten.
hallo allen
Even snel vraag tussen door he, heeft iemand ervaring met de clear bleu digital?
ik heb hem gedaan en er stond niet zwanger, en bij het eruit halen zag ik 2 strepen?? moet ik er ook bij zeggen dat ik hem heb laten vallen. maar hij werkte wel gewoon.
groetjes
Hoi Sabje, volgens mij mag je die testen niet openmaken.
Laat anders voor de zekerheid toch eens bloed prikken en laat het de HA zo onderzoeken. Heb je meteen duidelijkheid.
hoi meiden, ik heb me weer een tijdje schuil gehouden, i.p. slaan we deze ronde over, maar hebben wel geklust, maar niet gericht. even de duk van de ketel, maar toch hoop ik natuurlijk stiekem dat het raak is…
wat betreft de bevalling, die was prima, tuurlijk deed het pijn, maar tijdens de persweeen heb ik nog verkondigd, dat als dit alles was, ik wel een tweede zou willen…
het was juist de huilperiode er na die ons aan het denken heeft gezet. ik zal mijn bevallingsverhaal eens even toevoegen. mischien een oppeer voor de dames die er tegen op zien??
Donderdag 12 januari
Ik ben nog lekker met mijn man naar de Ikea geweest en heb ik het hele huis ondersteboven gekeerd (voor zover dat de voorgaande weken al niet was gebeurd) Zelfs de indeling van de keukenkastjes moest er aan geloven voor de tweede keer die week.
Rond de klok van 23:00 gingen we naar bed, want ook al barste ik van de energie, ik wilde goed uitgerust zijn voor het geval dat….
Vrijdag 13 januari
Om 01:00 werd ik wakker van wat buikkrampen. Ik had me voorgenomen om maar meteen weer te gaan slapen. Immers, als het echte weeën waren dan zou ik er toch niet doorheen kunnen slapen.
Om 01:20 weer wakker van de krampen. Ik ben weer stug gaan slapen, maat om 01:40 weer een kramp. Toch maar even een notitie maken van de tijden, en om de 20 minuten bleven ze komen. Omdat mijn man de volgende dag (mijn uitgerekende dag) moest werken heb ik hem niet wakker gemaakt. Rond de klok van 04:00 ben ik weer in slaap gevallen en in ben om 5:45 de was gaan doen. Daarna strijken, nog even stofzuigen, tussendoor even eten, nog en lampje vervangen. Ik wist echt niet meet van ophouden…
Echte krampen had ik niet meer, maar wel een hele zeurderige buikpijn.
Mijn man ging gewoon naar zijn werk en rond 16:00 belde ik hem op of hij van plan was om nog thuis te komen met het eten alvorens naar zijn avondafspraak te gaan. Hij zij dat hij dat niet van plan was, en ik merkte dat ik me toch wel erg teleurgesteld voelde, en verdomd alleen, en heb hem dat verteld…. Gelukkig voelde hij het goed aan en is naar huis gekomen.
Toe hij thuis kwam was ik weer “lekker aan het strijkenâ€? en had ik krampen om de 5 a 10 minuten en ze duurde ongeveer een minuut. Nu hij thuis was ben ik even gaan douchen, maar daar werden de krampen zo heftig van, dat ik er snel weer onderuit ben gestrompeld…
Hij hielp me met klokken, en toen om 17:30 de weeën al een uur om de vijf minuten kwamen hebben we de verloskundige gebeld. Deze kwam om 18:00 en constateerde een verweekte baarmoedermond, maar nog geen ontsluiting… wat een teleurstelling. Hij vermelde ook nog dat hij niet wist of de baby dit weekend nog zou komen, en ik vroeg me af hoe ik het vol moest houden twee dagen met deze krampen.
Toen hij wegging hebben we het klokken even gelaten voor wat het was en hebben we geprobeerd wat te eten, ik ad niet veel op, want ik was inmiddels behoorlijk misselijk.
Omdat de krampen aan bleven houden heeft mijn man het kraambed (de eettafel) in orde gemaakt. Met een op maat gezaagd matras, bleek het prima dienst te kunnen doen. De bovenverdieping was i.v.m. de wenteltrap geen optie.
De tv stond op RTL 4 en tijdens GTST ben ik maar weer gaan klokken. De weeën voelden heviger en kwamen echt vlotte op elkaar, zo`n 3 minuten. De tune van baantje begon, en vanaf dat moment ben ik gaan lopen, want op de bank hangen lukte niet meer. De ween begon ik in mijn rug te voelen, en daar wist ik me echt geen raad mee.
Om 21:40 toch maar de verloskundige gebeld, al voelde ik me een beetje aanstellerig, want een 3,5 uur geleden was er nog helemaal geen ontsluiting.
Vlak voordat de VK kwam ging ik met moetje de trap op naar het toilet (we hebben er beneden geen) en constateerde slijmverlies.
Toen de verloskundige mij om 22:10 wilde toucheren was de hoeveelheid slijm behoorlijk, dus er leek wat te gaan proberen. De VK keek me bedenkelijk aan, en ik smeekte hem of hij me alsjeblieft een centimeter kom geven.
Hij moest lachen en zij dat het er al zeker 5 centimeter waren.
Op het moment dat ik dacht dat hij weg zou aan en mij zou gaan vertellen wanneer ik weer zou moeten gaan bellen, pakte hij zijn laptop tevoorschijn om gegevens in te voeren en ging de kraamzorg bellen. Hij vertelde mijn man om het kraampakket tevoorschijn te halen, en dat hebben we samen nog uitgepakt. Ik liep nog een beetje rond, maar begon een beetje licht te worden in mijn hoofd. Op dit moment stond ik er eigenlijk helemaal niet bij stil dat ik bezig was ons kind te krijgen. Ik vond het alleen vervelend dat ik niet alleen was met mijn pijn….
Om 22:40 wilde de verloskundige niet langer wachten op de kraamverzorgster, maar vroeg me om te gaan liggen om mijn vliezen te breken. Ik had er helemaal niet meer aan gedacht dat dat nog niet gebeurd was, maar ik was sowieso niet echt bewust bezig te bevallen.
De vliezen werden gebroken, maar het vruchtwater bleef uit. De kleur was niet te beoordelen, dus we bleven lekker thuis. Ik heb me wel even zorgen gemaakt, want geen vruchtwater zou kunnen betekenen dat de niertjes het niet goed zouden doen.
De krampen werden anders, maar ik had nog niet door dat het persweeën waren. Mijn man was nog bezig met het vullen van de kruiken en de verloskundige ging de kleertjes opwarmen
De kraamverzorgster kwam binnen en ik heb me zo goed en kwaad als het kon aan haar voorgesteld…… ze ging stilletjes haar gang
De verloskundige zag om 23:00 aan me dat de weeën anders waren en vertelde mee een beetje mee te gaan persen, want volgens hem was het zover… WAT!! Nu al???
Opeens stond iedereen aan de tafel en heeft mijn man de huwelijkskaars aangestoken. Hij vertelde me het, en het enige wat ik hem nog kon vragen was of hij dat niet zonde vond… nee dus…
Het persen vond ik raar. Mijn stuitje werd gevoelloos, en ik had geen idee wat ik deed… maar volgens de verloskundige deed ik het goed, dus ik ging maar door. Ik werd licht in mijn hoofd en misselijk en moest me erg concentreren om niet weg te vallen.
Toen ik het hoofdje zag (ik zat een beetje rechtop) vertelde ik de verloskundige nog dat het nooit zou passen, in de hoop dat iemand mij zou vertellen dat ik mocht stoppen, maar dat was niet het geval.
Het hoofdje leek wel steeds groter te worden, en toen het “stond�moest ik even wachten…
Dit was prettig, want ik werd weer wat minder duizelig en de pijn bleef constant, zodat ik de tijd had om er aan te wennen. Van de verloskundige mocht ik al weer gaan persen, maar ik wilde nog even wachten. De pijn die ik nu voelde was te behappen en dat wilde ik even zo houden. Opeens was ik het zat, en zonder een perswee duwde ik nog een keer, en daar lag opeens een mooi paketje op mijn buik te schreeuwen. Ik vroeg haar nog of we haar pijn hadden gedaan….
De navelstreng was wat kort en schuurde tegen mijn “labidaruptuurje�(stelt weinig voor hoor) en werd snel door de verloskundige afgeknipt, terwijl mijn man en ik vol bewondering naar het kleine mensje keken.
Na twee minuten vroeg hij of al wisten of het een jongetje of een meisje was. We beaamden dat ze ons hadden verteld dat ze dachten dat het een meisje zou worden, dus we hebben maar even snel gekeken… en ja hoor, ze plaste meteen, de niertjes waren dus in orde.
De placenta werd zonder problemen geboren. Wat was dat mooi, om het huisje van onze Anna te bekijken. Ik had moeite om haat los te laten, maar uiteindelijk mocht mijn man haar ook vasthouden van me. Wat een mooie vader………
Goh, we hebben een kindje, en daar heb ik nooit zo bij stil gestaan tijdens de bevalling, het ging ook zo snel…. Pas toen het kraambezoek zei “geef haar maar aan haar moeder�dacht ik ja, dat ben ik….
thnx noemi voor je reactie.
hoe is het verder met jou?
fietje wat een mooi verhaal.
Missy hoe is het ?morgen is je Nod, spannend 
Hoe is het met de zwangeren?
groetjes
nou hallo… hier was ik ff met een mededeling dat vandaag de :twisted: aanbelden dus heb dit keer een cyclus van 28 dagen gehad…
op naar de volgende heerlijke klusmaand…
ik kom straks nog ff terug om ff op jullie te reageren… :-*
Hallo,
Vandaag ff een ego bericht, heb wel alles gelezen hoor…
Ik had vanmiddag een verjaardag en heb daarna mijn beste vriend van het vliegtuig gehaald ie is ook net terug uit Afghanistan dus we gaan vanavond de kroeg in hij is nog een maand langer weg geweest als ik dus daar moet een wijntje op gedronken worden
hoi hoi
ff kort berichtje
nog ff en dan ben ik lekker met vakantie :dance: :dance:
heb er echt zin in
Missy: jammer dat je :twisted: er zijn
tot vrijdag of zaterdag :-*
wauw fietje wat een verhaal ?
geweldig hoor !!
heb vandaag de tuin gedaan samen met mijn ventje zieter nu weer toonbaar uit.
angel wanneer ging je nou precies op vakantie!!
hiier nogsteeds erg moe zou t dan toch kunnen dat ik zwanger ben normaal kan ik om 12 uur naar bed gaan en nog vol energie nu heb ik vanav na t eten zelfs liggen slapen en nu ook weer hevig aan t gapen ben. voel ook rare rommels in mijn buik en heb geen vreet buien maar ben wel heel emotioneel en zit onder de pukkels en puistjes overal!!
naja me nod is binnenkort dus nog effe afwachten maar !!!
verder alles goed met de zwangeren zijn er nog fotos van echo s en beginnende buikjes die jullie hier kunnen laten zien ben benieuwd !!!
gr loessie
heeyz dames… tis erg vroeg aangezien marcel ochtenddienst heeft dus dacht kan ik ff snel jullie verblijden met mijn weekend…
we hebben zaterdag het feestje van marcel gehad… :dance: :dance: het was echt reuze gezellig… een hele geode vriend van ons was er ook met de kleine… :inlove: :inlove: echt een heerlijk ventje :inlove: :inlove: toen er meer visite was kregen we ineens te horen dat ze ons ook wel met een kleine zagen :think: :think: :eh: :eh: we hebben maar gezegd dat dat een 10 jaren plan zal worden :liar: :liar: :liar: we zijn om half 4 het bed in gekropen 
met andere woorden een geslaagd feest… :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup:
@ANGEL mijn nieuwe NOD is 22 april… veeeeel plezier op vakantie :mrgreen: :mrgreen:
@FIETJE jeetje wat een mooi bevallingsverhaal meid… :thumbup: ben blij dat ik ook zulke verhalen tegenkom :lol: :lol: :lol:
@FRANCIS :dance: :dance: leuk dat je beste vriend er weer is… was het leuk in de kroeg???
@LOESSIE hier moet ik ook ff in de tuin bezig hoor :oops: had er gisteren geen zin in was zoooooooooo moe :mrgreen: :liar: :mrgreen: en spannend voor jouw…
@Francis: Wat fijn dat je man weer terug is. Ik dacht dat hij niet meer bij defensie werkte? Of zeg ik nu iets heel doms? :think:
@missy: Jammer dat je ongi bent. Op naar een nieuwe klusmaand.
@Fietje: mooi bevallingsverhaal. Ik vind het ieder keer geweldig om dit soort verhalen te lezen. het is toch heel bijzonder.
@Angel: fijne vakantie!
Hier gaat nog steeds alles zijn gewone gangetje. Ik krijg het steeds drukker met Dionne. Ze kan nu ook vooruit tijgeren. 8) Al word ik daar niet altijd blij van. Ze is nu namelijk zo snel, dat ik haar echt om de 30 seconden bij de video of de cd’s weg moet halen. (als dat tenminste haar doel is. ) Afleiden is dan heeeeeel moeijlijk. Ook al leg ik haar weer in het midden van de kamer, met haar rug richting de video en een leuk speelgoedje voor haar. Binnen 30 sec. is ze weer waar ze wil. Maar het is van de andere kant ook zo leuk. :mrgreen:
Hier nog steeds geen :twisted: . We wachten zo rustig mogelijk af. Al begint Bert er nu ook naar te vragen.
Gisteren waren mijn schoonouders hier. Hadden ze het over de kleinkinderen. Praatten ze bij ons fijn over 2 kinderen. :roll: We reageerden allei met iets van ‘nou, nog niet, moet Dionne eerst groot zijn’ :liar: . Al ben ik bang dat ze daar niet in trappen. :shifty:
Fijne week allemaal!
hellen…hahaha tis alsof ze het ruiken die schoonouders :mrgreen: :mrgreen: en ik las dat je je handen aardig vol hebt :inlove: :inlove: :inlove: tis dus opletten geblazen …
nou ik ga ik ga ff post rondbrengen… en dan ben ik vanmiddag weer van de partij… :-*
Hallo,
Loessie, Nou laten we hopen dat wat jij nu hebt allemaal voortekenen zijn he!!
Hellen, Het klopt helemaal wat je zegt mijn man zit niet meer in dienst het is dan ook mijn beste vriend die terug is gekomen
het is inderdaad net of mensen daar een sensor voor hebben he, iedereen begint over kinderen. Nou was dat bij ons niet bijzonder iedereen wist dat we graag 2 kinderen wilde en Brian is al 4 dus ja…
Missy, Jij hebt dus een goeie party achter de rug, en de mensen goed op afstand gehouden met je 10 jaren plan maar je denkt toch niet echt dat het zo lang gaat duren toch??
Nou ik hoop dat er vandaag wat mensen zijn want ik heb anders een hele saaie dag, zit hier helemaal alleen op bureau en ik werk zo hard dat ik alles al af heb :mrgreen: :liar:
Het kan aan mij liggen en ik ben pas net begonnen maar ik kan niet wachten tot die verrekte nod zich aankondigd zodat ik een test kan doen, ik ben dan ook een hele slechte in wachten :oops: maar dat is met alles zo vooral bij het stoplicht :mrgreen: :mrgreen:
leuk bevallingsverhalen
zal de mijne ook even plaatsen :mrgreen:
Dinsdag 26 sept begon met slijmerig bloedverlies wat de hele dag aanhield, af en toe had ik wel een krampje maar echte weeen kon ik het niet noemen.
Aan het eind van de middag begon het iets serieuzer te rommelen en dit hield de hele avond aan, de weeën kwamen nog niet regelmatig en ze werden ook niet heftiger…… dus besloten we maar te gaan slapen,
Dit was rond middermacht. Rond 3 uur werd ik wakker en merkte ik dat ik toch wel pijn had, heb het een halfuurtje aangevoeld en toen besefte ik heel goed dat het dan toch echt begonnen was, dus randy wakker gemaakt.
We hebben 3 weeen aangekeken en toen die toch al vrij snel achterelkaar kwamen en vrij pijnlijk waren gelijk maar besloten om de vk te bellen, zij was er om 5.00.
Ik had al 4 cm!!!
De baby was nog niet ingedaald en het leek haar dan ook beter om maar direct naar het ziekenhuis te gaan. Want we zouden waarschijnlijk toch daar eindigen en nu was de rit nog te overzien.
Tussen 6 en half 7 lag ik daar op een bed verder te puffen en eigenlijk ging het wel goed, we hadden was last van gezonde spanning maar alles ging snel en vlot en de weeën waren nog goed te doen.
Maar naarmate de tijd verstreek kreeg ik steeds meer druk en af en toe moest ik gewoon meedrukken.
De vk kwam kijken en besloot toen mijn vliezen te breken om de druk wat weg te halen,
Poeh nou dan voel je je toch even open van onderen hahaha.
Na het breken van mijn vliezen bleek ik toch al 6 cm onsluiting te hebben en het was pas 10.00. ik voelde me dus helemaal geweldig!!!
De weeën waren door het breken van de vliezen eventjes wat minder geworden en ik had al visioenen van het bezoekuur in de middag waar iedereen langs kwam om onze spruit te bewonderen.
Nou dit bleek ijdele hoop. Want ik belandde in iets wat je niemand gunt: weeenstorm!!!
De weeën kwam om de minuut tot zelfs om de halve minuut en waren amper nog op te vangen ik deed dus ontzettend mijn best en probeerde maar te denken dan het nu lekker snel zou gaan met de ontlsuiting en dat het snel voorbij was.
Nou mooi niet dus, om 13.00 kwam de vk weer kijken en moest toen helaas vertellen dat het nog steeds 6 cm was.
Wat een tegenvaller al die tijd weeën voor nog geen millimeter.
Er werd belsoten om me een handje te helpen met weeenopwekkers, wel zou ik daar een pijnstiller bij krijgen omdat de weeën nu nog heftiger zouden worden en ik het nu al op de top zat.
Het infuus werd aangelegd en ongeduldig wachtte ik op enige verlichting. Die kwam dus niet! Omdat randy allergisch is voor bepaalde pijnstillers en dit erfelijk kan zijn vertrouwde de gyn het niet om mij de verdoving te geven.
Ik werd helemaal gek en heb alleen maar lopen schreeuwen dat dat infuus eruit moest.
Die deden goed hun werk want de weeën waren zo heftig dat ik er aan onder door ging.
De vk zei op dat moment nog dat ik er toch doorheen moest, maar een verpleegkundige vond het te gek worden en besloot te gaan kijken voor een ruggenprik.
Hier waren bij randy en zijn kant van de familie namelijk geen problemen meegeweest.
Om half 3 werd ik dan eindelijk weggebracht voor een ruggenprik.
Nou daar ga je dan schreeuwend door het ziekenhuis, wat zullen sommige mensen raar opgeken hebben zeg hahaha.
Veel mensen zijn bang voor een ruggenprik maar ik heb er dus helemaal niets van gevoeld en bleef ook maar vragen of ie al zat…… ze waren allang klaar.
Half 4 was ik terug op de kamer en dit was een feestje, ik was weer helder en kon even op adem komen en alvast een beetje terugkijken en verwerken samen met randy.
Ook voor hem was het bijna ondraagelijk om mij zo te zien, hij voelde zich volgens mij ook wel schuldig dat ik door hem die verdoving niet mocht.
Inmiddels was ik dus overgedragen aan de gyn.
Hier had ik even geluk want de vk van het ziekenhuis die mij hielp bleek ik al tijdens het hartfilmpje gezien te hebben het was meteen vertrouwd.
Om half 6 kwam zij kijken en stond er nog maar een randje, ik mocht naar de verloskamer.
Heb haar gevraagd of ze me even een kwartiertje de tijd wilden geven om me voor te bereiden op alles wat weer ging beginnen en dit was goed.
Om 6 uur werd ik opgehaald en naar de verloskamer gebracht,
Daar werd alles klaar gemaakt en rond 18.45 mocht ik mee gaan persen.
De baby was nog steeds niet helemaal ingedaald en ik moest hem dan ook van ver weg naar beneden persen.
Dit was zwaar joh.
Het schoot maar niet op en na 3 kwartier werd er een knip gezet ook dit doet geen pijn als je weeën hebt. Nog steeds schoot het niet op en er werd besloten om mij nog een beetje te helpen. Een verpleegkundige ging tijdens het persen meedrukken op mijn buik.
Ik verloor bloed en er werd zoveel druk op mij gezet dat ik even wegviel,
De tijd begon een beetje te dringen en ik perste dus uit alle macht mee, weer viel ik weg en vanaf dit moment weet ik niet meer, heb alleen nog gehoord dat ze de gyn gingen halen…
Volgens randy ben ik toen als een bezetene gaan persen, maar ik kwam pas weer bij zinnen toen randy tegen mij zei dat het hoofdje er was , nog 1 keer persen en dit ging heel snel.
Eindelijk na 1 uur en 43 minuten persen was daar eindelijk onze zoon: THIJMEN.
pffffffffffffffff
men, wat en verhaal!!
Idd zeg! Ik ben blij dat het bij mij na 5 en een half uur gedaan was, ja ik begon mijn bevalling met het breken van de vliezen en dan gaat het snel! niks geen gerommel en oefen weeen hup gelijk het echt werk wat overigens wel extreem pijnlijk was omdat ik bijna meteen om de 2 a 1 minuut mijn weeen kreeg en dat heeft zeker 4 uur geduurd om half 12 pers weeen maar om dat de vk er nog niet was mocht ik niet mee doen, nou en ga maar eens pers weeen tegen zitten houden, fuck zeg dat was erg pijnlijk maar een half uur daar na was ze bij mij thuis en toen was hij er binnen een half uur :mrgreen:
@francis… jah idd het was een hele gezellige avond… :mrgreen: en ik hoop niet dat het zo lang gaat duren het was meer om de mensen op een dwaalspoor te zetten…
ik hoop dat het natuurlijk snel raak is maar tis gewoon afwachten en goed oefenen 