ik lees van allebei van jullie wel eens verhalen. En van Mo heb ik gelezen, oprecht meegeleefd (alleen nooit de moed gehad te reageren omdat ik toen pas net op KoK was).
Ik heb 13 maanden na het overlijden van mijn zoons vader mijn huidige vriend leren kennen.
Wie bepaald of je klaar bent voor een nieuwe relatie? Rouwen stopt niet hoor. Nu 3,5 jaar na zijn dood vallen de emoties me nog rauw op mijn dak. En ik heb het echt wel een plekje gegeven hoor.
Ik ben blij voor jullie! Ik hoop dat jullie samen gelukkig, gezond oud mogen worden met jullie (grote) nieuw-samengestelde gezin!
ik gun jullie allebei het allerbeste jullie verdienen het beiden en als jullie geluk bij elkaar ligt is dat voor beiden super en dan lekker belangrijk wat een ander ervan vind :-*
Alleen jammer dat we nu geen spannende verhalen over jongens die aanbellen enzo van Anne meer kunnen verwachten.
Whoehahaaaaaaaaaa, ja, dat was een spannend verhaal :lol: :lol: :lol: !! Gelukkig dat ie nooit meer gebeld heeft/langsgeweest is, anders had je nu niet zo’n fijne relatie gehad!
Ik voelde me een paar weken terug ook een beetje “boos”.
Niet om John…maar om een vriend van me die eind oktober zn vrouw is verloren aan de zelfde ziekte.
Die vriend vertelde namelijk dat de relatie met de vrouw die jaren de beste vriendin van zn vrouw was en ook een goede vriendin van hem een stuk intiemer was geworden de laatste weken en dat hij zich eigenlijk gewoon weer “in love” voelde…
Ik kon dat toen ook niet gelijk een plekje geven…zn vrouw was amper 7 weken daarvoor overleden.
Maar toen ik er even over na dacht over de hele situatie (wat ik in dat geval kon doen omdat ik hem persoonlijk goed ken) besefte ik dat die liefde die ik tijdens haar ziekbed gevoeld heb tussen hun echt niet dood is en dat hij nog steeds heel erg veel van haar houdt en haar enorm mist.
Toen kon ik eigenlijk niet anders dan concluderen dat het gewoon prachtig is, dat hij in deze immens verdrietige tijd ook nieuwe liefde heeft gevonden.
Buitenstaanden (vermoed ik) trekken vaak de conclusie dat “die wel erg gauw over zn verdriet heen is”, maar dit is zeker niet het geval.
ik vind dat John dit ook heel mooi beschrijft in zijn log :thumbup: :thumbup:
Alleen jammer dat we nu geen spannende verhalen over jongens die aanbellen enzo van Anne meer kunnen verwachten.
Whoehahaaaaaaaaaa, ja, dat was een spannend verhaal :lol: :lol: :lol: !! Gelukkig dat ie nooit meer gebeld/langsgeweest is, anders had je nu niet zo’n fijne relatie gehad!
:-*
En zó zullen sommige dingen dus zo ‘‘moeten zijn’’ denk ik dan altijd :inlove:
