De tsunami. Met name het verhaal van de moeder met 2 kinderen, die haar oudste los liet om de jongste te redden, en later herenigd werd met haar zoon. Krijg daar nu nog rillingen van.
.
dit heeft op mij ook de meeste impact gehad… die moeder moest misschien wel de moeilijkste beslissing in haar leven maken, en wat was ik blij dat ze weer herenigd werdt met haar zoon.
ik vond 11 sept. ook een gebeurtenis die me altijd bij zal blijven. Elk jaar kijk ik de film en wat moet dat verschirkkelijk geweest zijn.
11 sep, moord pim fortuyn, moord theo van gogh. Die drie waren alledrie gebeurtenissen waardoor ik echt een paar dagen en nachten aan de tv zat.
Maar meer dan die gebeurtenissen op zich, vond ik het vooral bij alledrie deze gebeurtenissen de gevolgen zo heftig, bij alledrie heeft het de wereld echt op een negatieve manier veranderd vind ik.
Na 11 september kwam naar mijn inzien ineens een enorme haat tegen moslims, waar ik voorheen nog nooit iets van gemerkt had. En iets later, na de aanslag in madrid denk ik, ook de enorme angst en wantrouwen. Opeens was elke islamitisch uitziende man een potentiele terrorist, en elke achtergelaten rugzak een mogelijke bom.
Na pim fortuyn, opeens de enorme kloof tussen links en rechts. Ik weet nog dat ik de dag erna naar mijn studie ging en dat een studiegenootje waar ik het altijd prima mee kon vinden, opeens helemaal uit zijn slof schoot tegen me, omdat de kogel van links kwam en ik ook links stemde…
Na Theo van Gogh die nachten met al die brandjes in moskeeen, en ook in nederland toenemende haat jegens moslims, zo vreselijk grimmig opeens.
Voor ónze maatschappij vind ik deze drie gebeurtenissen het meest invloedkrijk geweest, allen dus eigenlijk omdat ze verschillende bevolkingsgroepen veel meer tegenoverelkaar hebben geplaatst dan voorheen. Grimmiger, dat is het geworden. En het ergste is wel een beetje weggetrokken, maar ik blijf het echt veel grimmiger vinden dan vóór deze 3 gebeurtenissen.
Moest er als hulpverlener heen, heb tussen alle verbrande mensen gestaan in het cafe om hulp te verlenen, jonge dode mensen voor mijn auto zien liggen. Dat staat in mijn geheugen gegrifd om er nooit meer uit te gaan…
o wat heftig paula
ik vond het erg moeilijk om te kiezen , het is toch 11 september geworden. simpelweg omdat ik toen pas mama was van een schattig babymeisje en het er zo dubbel inhakte , ik herinner me dat t middag was en ik de kleine de borst zou geven, omdat ik daar altijd alle tijd voor nam zette ik de tv aan en toevallig midden in een beeld van een in een hoog gebouw vliegend vliegtuig,
ik weet nog hoe verbijstert ik was, zat ik daar met dat mooie jonge leven, en daar gingen duizenden gewoon VOOR mn ogen dood
die mensen die uit dat gebouw sprongen, vreselijk
maar ook de cafe brand en de tsunami vond ik verschrikkelijk
hoewel ik er niet voor zou kiezen vind ik dat de eerste donkere president van Amerika ook wel in het rijtje horen. Of gaat het enkel over negatieve gebeurtenissen?
hoewel ik er niet voor zou kiezen vind ik dat de eerste donkere president van Amerika ook wel in het rijtje horen. Of gaat het enkel over negatieve gebeurtenissen?
Ik zag het overzicht en ik kan niet kiezen wat het ergste is. Wat erg allemaal. Dat er zoveel narigheid in 10 jaar is gebeurd ( en dit is nog lang niet alles)
hoewel ik er niet voor zou kiezen vind ik dat de eerste donkere president van Amerika ook wel in het rijtje horen. Of gaat het enkel over negatieve gebeurtenissen?
:oops: absoluut geschiedenis… Ik voeg hem toe.
maar eigenlijk is het gek he, dat het gewoon echt allemaal leed is…van grootse positieve gebeurtenissen kan ik eigenlijk alleen maar de eerste zwarte president noemen…(en dat is eigenlijk ook weer een gevolg van een hoop leed; was er nooit zo’n nare rassenstrijd geweest, dan was het natuurlijk geen issue)
Mijn vader belde me dat ik de tv aan moest doen en toen zagen we met z’n tweetjes de 2e vliegtuig het gebouw in vliegen. Voor mij is toen de wereld een beetje veranderd. Wel twee beetjes eerlijk gezegd.
Een natuurramp is verschrikkelijk, en ongelukken ook. voor mijn gevoel zijn deze twee dingen nauwelijks te voorkomen. Maar het feit dat mensen bewust andere mensen iets aandoen. Dat maakt op mij veel indruk!
Voor mij de tsunami. Zoveel mansen omgekomen door de natuur…Vooral ook de plaatselijke grotendeels arme bevolking, maar ook zoveel mensen die in dat gebied waren om te genieten van een vakantie…Vreselijk.
Ik heb voor 11 september gestemd. Al het andere heeft ook wel heel veel indruk gemaakt, maar op 11 september 2004 is onze zoon geboren en dat heb ik heel bijzonder gevonden.
De tsunami om het natuurgeweld, de wanhoop van de mensen. Maar ook omdat ik zelf een jaar eerder op Phuket had rondgelopen…op dat strand, in dat ziekenhuis was geweest. Dus dat maakt dan extra indruk
11 september zeker door de surrealistische fimachtige beelden.
een keuze van mij zit er niet bij; de aardbeving in Bam (Iran) in 2003. Ik was er ruim een jaar daarvoor geweest en zat echt helemaal met m’n kin op m’n knieen te kijken naar de enorme verwoesting daar. Bizar om te zien. En veel menselijk leed, was midden in de winter.
Is het iemand al eens opgevallen dat zowel die aardbeving als de tsunami allebei op 2e kerstdag plaatsvonden?
Verder natuurlijk de Twin Towers (en de rest…) en de tsunami.
Wat me van die tsunami het meest bijgebleven is is dat er een foto hier in de krant stond van mensen met een bordje dat ze op zoek waren naar hun 8 maanden oude baby … onze oudste was toen 8 maanden en die lag Goddank veilig bij ons thuis in zijn wiegje…
Met stip op een voor mij de ramp op 11 september. Dit heeft ook op persoonlijk vlak veel voor mij teweeg gebracht, vandaar met stip bovenaan. Daar tegenover staat dat de overige gebeurtenissen evengoed een enorme indruk op mij hebben gemaakt.
ik heb gekozen voor 11 september. Die dag werd mijn beste vriendin begraven (ik was toen 16 jaar) en ik kon maar niet begrijpen dat niemand óns verdriet zag.belachelijk natuurlijk, maar ja, zo denk je als 16-jarige :roll:
Er zit dus ook een persoonlijke herinnering aan vastgeplakt. Maar toch. Het beeld van springende mensen, die moesten kiezen óf levend verbranden/geplet worden, óf dan maar springen. Vreselijk en dan al die miljoenen mensen die een geliefde moeten missen… krijg het er nog koud van. En nog steeds, de hele wereld is veranderd na die dag. En dat zal ook altijd zo blijven denk ik.
… onze oudste was toen 8 maanden en die lag Goddank veilig bij ons thuis in zijn wiegje…