Ok, Lana is bijna 4 jaar, haalt het bloed onder je nagels vandaan. Luistert werkelijk totaal niet, gaat haar eigen gang, heeft een gigantische grote en brutale mond, tekent op de grond in haar kamer, maakt 's ochtends om half 7 het hele gezin wakker, is altijd aan het zeuren om eten en als ze dan eten krijgt, hoeft ze niet meer of vindt ze het niet lekker.
Het enige waar ze nog naar luistert is als zo zover is gegaan dat ik bijna bekant met mijn handen in het haar staat te schreeuwen naar haar dat ze verdorrie is een keer moet luisteren 
En nu is ineens de knop omgegaan bij mij. Vanochtend heeft ze dus het hele gezin wakker gemaakt om half 7, vervolgens heeft ze op het zeil in haar kamer met pen getekend (ze had stiekum haar etui meegenomen). En ik, ik heb niet eens meer fut om haar te waarschuwen, straf te geven of wat dan ook.
Ik weet het echt niet meer. Straffen door op een stoel te zetten op de gang werkt niet (zijn we al 2 jaar mee bezig), boos worden werkt niet.
Belonen werkt ook niet meer, in het begin nog wel, maar nu helaas niet meer.
Maar dit kan natuulijk niet ongestraft blijven want ze neemt een gigantisch loopje met ons.
Vanaf maart gaat ze de ochtenden naar de basisschool, de middagen nog niet, omdat ze nog 1x per dag slaapt ivm pfeiffer.
Dus hoe dan ook, 's middags zitten we dus nog steeds met een vervelende kleuter, die totaal niet luistert.
Van een schattig meisje dat altijd lief was en luisterde is het nu een vervelende irritante brutale kleuter geworden, die ik het liefst de hele dag in haar kamer heb zitten zodat ik haar niet hoef te zien of te horen :oops: Zelfs op de momenten dat ze lief is, vind ik haar vervelend. Niet echt een normale situatie meer hier.
Help me, want ik weet het echt niet meer, hoe ik hier mee om moet gaan.
Ik weet zo even niet iets wat zou kunnen helpen, maar wil je een dikke :hug: geven
Voor ik iets schrijf wat jij als oordeel zou kunnen zien… met die intentie breng ik dit niet :-*
Maar het klinkt me in de oren als een doorlopend uitproberend meisje die de ervaring heeft dat mama nog wel eens toch ja gaat zeggen als ze al 30 keer nee heeft gezegd om van het gezeur af te zijn.
En geloof me, die fout is snel gemaakt, zeker als je moe bent en toch al geen fut hebt.
Dit soort gedrag is bijna altijd een gevolg van inconsequent zijn als ouder.
Ik zat met Aniek ook lang in zo’n spiraal, ik zei wel nee, maar was haar gezeur soms zo zat (ze heeft een lange adem) dat ik dan toch toegaf of dreigde met dingen en die niet uitvoerde omdat ik (al zeg ik dat eerlijk zelf) een vrij passieve ouder ben die niet snel in de voeten komt om in te grijpen.
Toch was dat meteen ook de oplossing.
We hebben schema’s gemaakt met dagritme kaarten waarop ze kan zien wat de eetmomenten zijn per dag. Ontbijt, lunch en diner en daartussenin nog 3 snack momenten. 10 uur sochtends, 2 uur smiddags en 4 uur smiddags. (wij eten laat)
Alleen op het snackmoment van 4 uur mag ze koek of snoep.
S’ochtends mag ze kiezen uit fruit of een cracker, de eerste middag snack is een extra boterham, nog een stuk fruit of een cracker/beschuit.
Nu reageer ik dus anders als ze dan om 11 uur komt met “ik heb honger”
Dan zeg ik… vervelend voor je, maar je hebt je snack al gehad en we gaan pas over een uur lunchen.
Mag ik snoep? vraagt ze dan… Nee, als je echt honger hebt, had je bij de snack meer moeten eten en het schema is duidelijk. Ik ga verder niet meer met je in discussie, je wacht maar en als je nog een keer komt zeuren kun je op de gang gaan zeuren.
En DAT doe ik vervolgens ook echt. Komt ze weer (en ze komt geheid) dan zet ik haar op de gang.
Pennen en stiften zitten hier in een voor mij duidelijk zichtbare pot en als ze klaar zijn met tekenen zet IK die pot weer op de hoge plank.
Stiekem een pen mee naar boven smokkelen is er dus niet bij want teken en knutselmateriaal mogen ze alleen gebruiken als ze erom vragen en onder mijn supervisie.
Mijn dame tekent namelijk OVERAL op. Op de vloer, op de trap, op de deur, op speelgoed van haarzelf en van haar broers, op d’r handen enz.
Prima, dan kan je blijkbaar nog niet zonder supervisie.
Dit werkt wel, ze is nu al maanden redelijk rustig hiermee.
(het zeil krijg je trouwens schoon met een wondersponsje van kruidvat)
Jullie zitten echt in zo’n negatief spiraal, jij word veel sneller boos, zij voelt aan dat ze je snel boos kan krijgen en probeert als echte vierjarige alle grenzen te verleggen en voor je het weet heb je dagelijks ruzie.
Aniek gaat momenteel wel, we zijn gewoon heel strak met d’r en waarschuwen echt maar 2 x, 3e keer voeren we direct de consequentie uit die we hebben voorzegd en dat kan zijn dat ze geen limonade meer krijgt, maar water kan drinken. Dat ze niet word voorgelezen, dat ze een aantal knuffels moet inleveren, dat ze 1 dag geen tv mag kijken of dat ze 1x niet bij een vriendinnetje mag spelen.
Peter begint nu ook, want het hoort deels ook gewoon bij 4 worden. Ze zijn toe aan nieuwe uitdagingen en gaan dan ook klierig doen.
Maar ook bij hem houden we de afspraken duidelijk en de lijnen kort en hoe lui ik ook ben als ouder, ik kom niet graag in de benen voor onbenulligheden… het moet gewoon even wel. Wat ik nu investeer krijg ik straks terug.
oh en wat het gezin wekken betreft… wat is er mis met half zeven :shifty:
Als ik om me heen zo hoor hoelaat kinderen gemiddeld wakker worden, dan zijn de meeste tussen 6 en 7 wakker en ja… dan word iedereen dus wakker.
We gaan hier gewoon optijd naar bed zodat we er ook goed uitkunnen om half zeven en maken ons niet te druk om die tijd.
Heel enkel keertje word Peter om 5 uur al wakker, maar dan sturen we hem wel terug zijn bed in met een vette waarschuwing dat we het niet waarderen als hij iedereen wakker maakt.
herkenbaar
hier ook zo een die altijd makkelijk was en nu driftig, bijdehant is en gewoon denkt te doen wat ie zelf wil.
probeer voor ogen te houden dat jij de volwassene bent
zij komt net kijken op deze wereld en je zult haar dus moeten helpen, ookal wil ze zelf alles bepalen.
hier helpt het om begripvol te zijn, want het valt voor zo’n vierjarige echt niet mee, op school, nieuwe vrienden, die allemaal ook alles willen bepalen…
maar ondertussen wel op speelse wijze afspraken maken.
ik benoem zijn gedrag ook (als ie weer rustig is)
en leg ook uit: als je dat doet, dan … (vindt mama dat niet leuk… enz)
ik vraag ook wat het dan precies is wat hij wil.
hier kwam hij ook heel vroeg zijn bed uit en verwachtte dan dat wij dat ook deden.
dat deden we eerst ook, maar nu blijkt dat hij ook best een beetje verantwoordelijkheid wil.
we hebben dus de afspraak gemaakt, dat hij 's morgens zijn bed zélf uit mag, en dat hij dan mag spelen in zijn kamer, tot zijn nijntje wekker aan gaat, dan mag hij ons wakker maken.
we hebben het ook zo benoemd: normaal maken wij jou wakker, in het weekend mag jij ons wakker maken!
ik heb ook een beloningssysteem ingevoerd:
hij mag een magneet plakken als hij goed luistert (wij bepalen wanneer hij goed geluisterd heeft en dat kunnen we ook weer benoemen; dit is wel goed luisteren, hier verdien je een magneet mee, dit is niet goed luisteren, hier verdien je geen magneet mee). Wanneer hij zijn magneetbord ‘vol’ heeft, dan krijgt hij een cadeautje.
het werkt als een trein.
er wordt niet meer geschreeuwd in huis,
we kunnen elkaar daar ook aan helpen herinneren (want soms schiet je nog weleens terug in je stem verheffen enz)
het werkt gewoon beter als we gewoon echt naar hem luisteren, naar wat hij te zeggen heeft
en vervolgens luistert hij ook beter naar ons.
hoop dat je er wat aan hebt,
maar wil je succes wensen en een dikke knuffel!
Mag ik je even aanvullen Cell?
Je hebt ontzettend goed idee wat die dagritme schema betreft, maar ik denk dat het ook handig zou zijn als er ook klokken bij gezet wordt.
Op die manier leert lana ook klok kijken en kan ze bijv als om 11 uur snacktijd is… en de klok geeft aan dat het half 11 is… kan je tegen Lana bijv zeggen… als de klok staat zoals deze plaatje (plaatje van klok die 11 uur aangeeft… dan is het tijd voor snack.
Op die manier heeft ze ook beetje richting want veel kinderen weten vaak niet wat halfuur wachten is oid.
Oef, hopelijk leg ik het goed uit?
iig heel veel sterkte want dit is niet leuk! :hug:
Hebben we ook… idd… het hangt hier ook onder de keukenklok en dan kunnen ze vergelijken…
Dat kost ook wel even hoor, in eerste instantie bleven ze vragen “is het al snacktijd?” en dat vond ik net zo irri als het gezeur om eten.
Maar na een paar maanden hadden ze het door. 
Cell, ik weet dat je het goed bedoeld :-*
Ja, Lana is inderdaad een meisje dat veel probeert en zelfstandig wil zijn, maar gewoonweg niet wil luisteren.
Ik heb zelf niet het idee dat ik niet consequent ben, maar wat jij benoemd “een passieve ouder”, ja daar kan ik me wel in vinden ja.
Het is hier echt elke dag ruzie en elke dag boos zijn en waarschuwen en weet ik veel wat nog meer. Lana kan ook vreselijk uit haar dak gaan als ik zeg dat ze iets niet mag. Ik heb haar 2x in haar kamer gezet waar ze helemaal door het lint ging, gooien met speelgoed, slaan op de muren en deuren, stampen op de grond, krijzen. Na de 2de keer heb ik er van geleerd. Ik zet haar nu op een stoel in de gang, dan krijst en gilt ze ook nog wel, maar niet meer stampen en met dingen gooien en zo dus dingen kapot maken.
Die dagritme kaarten lijkt me wel wat. Hoe maak je die?
De pennen en potloden heb ik inmiddels afgepakt. Het is wel eens eerder gebeurd dat ze op de muur en meubels tekenden. toen heeft ze 2 weken geen pennen en potloden gekregen. Het is daarna een hele lange tijd goed gegaan, tot vandaag.
Dat van die sponsjes is een goede tip, die ga ik dalijk gelijk kopen, moet toch nog de stad in.
Met half zeven is op zich niets mis mee, vind ikzelf een beetje vroeg voor in het weekend, maar het hoort erbij. Maar als haar broertje nog ligt te slapen, dan wil ik graag hebben dat ze hem ook láát slapen. En dat doet ze dus niet. Ze mag echt wel wakker zijn en ze mag dan ook uit bed om te spelen in haar kamertje. Maar laat alsjeblieft d’r broertje slapen.
Ziet, ik benoem bij Lana idd d’r gedrag en dat als ze stout doet, dat ze mij daar verdrietig en boos mee maakt. En dat ik dat niet leuk vind. Dat van die wekker vind ik een heel goed idee. Ga ik ook mee beginnen. Ze wil wel zelfstandig zijn, maar ze kan het niet altijd, helaas voor haar.
Micha, prima aanvulling van die klok. Neem ik gelijk als tip mee!
Echt, kan wel huilen zo erg vind ik de situatie hier. En het is niet alleen dat ik boos ben op Lana, ook mijn man en ik krijgen ruzie om de kleinste dingen. Levy heb ik daarnet ook uit pure frustratie in de box weer gezet, want als er 1tje nog ondernemender is dan Lana, dan is hij het wel. Lana is nu behang van de muur afhalen (met onze goedkeuring), ze wilde haar vader helpen en dit is iets wat ze dus wél kan. Wel goed uitgelegd dat het alleen mag, als wij erbij zijn en alleen als wij ja zeggen.
Ik ben erg blij met jullie hulp!
als ze zo graag wil helpen: dat is hartstikke gaaf!
ik zou allerlei klusjes proberen te verzinnen waarbij ze zou kunnen helpen!
soms lijkt het wel alsof het einde zoek is,
maar als je goed kijkt, dan is er toch wel een strohalm waar je je aan vast kunt grijpen.
helpen = positief
:dance:
Mag ik nog een aanvulling geven?
Vaak kom je in zo’n periode in een negatieve spiraal en is het moeilijk neutraal tegen
je kind te praten. Ruzie-achtig praten werkt meestal als een rode lap op een stier.
how2talk2kids is in dat kader een aanrader! Een makkelijk te lezen boek over de communicatie
naar je kinderen.
suc6, want strijd is erg vemoeiend.
dagritme kaarten kun je kopen bij de hema, maar je kunt ze ook zelf maken.
Tekeningen/foto’s printen/tekenen op papier en lamineren. Als je op de achterkant een stukje magneettape (hema)
plakt, dan kun je het hangen op een magneetbord. Heel makkelijk.
Het ongedwongen kind (A.Solter) en Zen mama vind ik ook aanraders.
De eerste voor hoe je je dochter aan kunt pakken, de tweede ook met name hoe je er zelf iets rustiger (en blijer) onder kunt blijven.
Moeilijk hoor, maar het is wel herkenbaar. De aanpak die Cell heeft hanteren wij ook. Heel kort houden en veel bezighouden ook. Als ze graag helpt betrek haar dan bij veel wat jij doet, samen de keuken poetsen, was jij af, dan mag zij drogen. Eind van de dag is het hier nog lastiger maar mijn dochter vindt het heerlijk om groente te snijden, aardappelen te schillen (dunschiller gaat prima) of rijst/gierst te wassen.
Als jij stofzuigt geef je haar een poetsdoek om de vensterbank/tafel/kasten te doen. Daarna aan tafel voor een snack en dan samen een spelletje doen, puzzelen, kleuren wat dan ook.
Buiten hebben ze ook veel minder de kans om zich te gaan misdragen dus wij gaan er graag op uit, lekker wandelen, speeltuin, kinderboerderij, of gewoon boodschappen doen. Als we dan terugkomen gaan ze graag lekker spelen.
@Kroes wrote:
how2talk2kids is in dat kader een aanrader! Een makkelijk te lezen boek over de communicatie
naar je kinderen.
heb jij dit boek zelf ook? lijkt mij erg interesant voor onze "drama queen" en 1 in spee...
Ik heb hier al heel Wat goede tips voorbij zien komen!!
Ik herken die negatieve spiraal ook heel goed, zat er ook middenin toen tigo 3,5 - 4 jaar jong was…
Wat bij mij op een gegeven moment ook is gaan werken is dat ik bepaalde zaken door vingers ben gaan zien omdat ik echt de hele dag bezig was met corrigeren, nee roepen boos en wanhopig worden omdat hij niet deed wat ik van hem vroeg. Zo erg zelfs dat ik sochtends bij het wakker worden al dacht: daar gaan we weer, weer zo’n dag. Tja en dan wordt het natuurlijk een rotdag 
Enfin ben op een gegeven moment sommige dingen door de vingers gaan zien, kleine zaken als niet recht voor zn bord eten, scheef en raar hangen op de bank enz enz. Dat maakte voor mij de dag ook een stuk gezelliger, en voor tigo ook dat het langzaam aan steeds beter ging.
Succes…
ow en ik denk ook dat het wel goed komt als die meid van je naar school gaat. Dit is echt die periode dat ze aan school toe zijn. Heel cliche maar ik denk dat de meeste kokkers dit wel herkennen
ik herken het ook hoor. Niet zo extreem als Lana, maar Sara was ook echt om achter het behang te plakken het laatste half jaar voor ze naar school ging. Superconsequent zijn en heel veel structuur in bouwen heeft hier ook geholpen. Sterkte ermee meid :-*
Wat een nare, moeilijke situatie zeg.
Allereerst dus voor jullie: :hug: :hug: :hug:
Ik zag al heel veel goede tips voorbij komen. Ik vroeg me zelf nog af: krijgt ze genoeg uitdaging? IS zij een heel slim meisje soms?? Dit gedrag zie je ook wel eens terug bij kinderen die niet voldoende geestelijke prikkeling/uitdaging krijgen. Heeft ze genoeg speelgoed op haar nivo? Doe je wel eens iets moeilijks met haar samen?? Dat soort dingen kunnen ook een rol spelen…
Succes iig.
Ik heb een weekplanner gekocht met magneetjes. Zo hoop ik dat Lana en de dagen en de structuur (beter) gaat begrijpen. De tijden moet ik er nog bij schrijven, maar had geen whitebord viltstift. Dus vandeweek maar even terug naar de stad.
Verder heb ik ook een wekker gekocht, die inmiddels ook op haar kamer staat.
Hanneke, ik heb niet echt het idee dat zij erg vooruit loopt, behalve dan met puzzels. Ik heb juist eerder het idee dat zij niet zozeer achterloopt maar meer dat ze wat later is met dingen. Nu pas, vlak voordat ze naar de basisschool gaat, begint ze goed te praten, ze trekt pas sinds 2 maanden op met kinderen van haar leeftijd ipv naar jongere kinderen enz.
Ik besteed daar verder weinig aandacht aan omdat ik zoiets heb van het trekt wel bij. En inderdaad, het trekt ook bij, maar als ik haar vergelijk met andere kindjes van haar leeftijd vind ik haar toch jonger in haar gedrag.
Vanmiddag ging het redelijk goed. Luisteren is en blijft slecht hahahahaha maar ze was liever en ze wist waar ze aan toe was met het magneetbord.
Ik herken het enorm van het laatste half jaar voor lasse naar school ging, dacht dat ik af en toe gek werk.
Er was ook een punt dat ik dacht nu moeten we opletten want dadelijk zitten we in een negatieve spiraal en dat ik mijn eigen kind niet leuk meer vind ofzo.
School heeft enorm geholpen daar hij het mega naar zijn zin heeft maar in de weekenden kokmt het er alsnog allemaal uit. Moe, zichzelf niet bezig kunnen houden ed, druk.
Bij mij heeft die structuur nu ook enorm in de weekenden geholpen. Heb ook een planbord en bedenk gericht dingen voor in het weekend.
Ik heb een jongetje met veel energie en ik probeer dan zeker twee maal per dag naar buiten te gaan. Voor hij naar school ging heb ik mezelf maar een abo op de dierentuin gegeven, lekker weg met de kids.
Dus heel herkenbaar, lastig maar het gaat over maar structuur en plannen blijven wel handig. Zeker nu ze vanuit school ook vanuit structuur en dagindeling leren.
Zou het zo kunnen zijn dat ze op zoek is naar uitdaging en dat jij haar dat te weinig biedt? Ik zie Bo ook altijd nog als een heel klein meisje (wat nog versterkt wordt doordat ze wat achterloopt op allerlei gebieden) en toen ze ineens een snelle ontwikkeling maakte, ging ik in eerste instantie niet met haar mee.
Uiteindelijk ben ik haar toen meer gaan uitdagen op het gebied van grove motoriek (veel naar verschillende speeltuinen hier in de buurt) en op het gebied van knutselen. Ga maar op de lijntjes knippen, ipv lukraak. Ook liet ik haar veel meer helpen in het huishouden ipv haar altijd maar af te weren en haar hulp te zien als lastig.
Ben je lid van de speel-o-theek? Dat werkt hier ook goed, regelmatig lekker nieuw speelgoed. Ook heeft een speel-o-theek vaak allerlei leuke spelletjes, knutselspulletjes en puzzels. Ideaal!
Het vroeg wakker worden: hier doet de wekker wonderen. Ze mag pas van haar kamer af als de wekker gaat. In het begin beloonden we met een snoepje (Bo doet voor snoep alles!) maar na een week of 2 was het over met de snoepjes en bleef het goede gedrag wel in stand. Dit ging hier wel in fases, dus af en toe moeten de snoepjes als beloning er wel weer bij worden gehaald.
Succes ermee!
@Pitje27 wrote:
@Kroes wrote:
how2talk2kids is in dat kader een aanrader! Een makkelijk te lezen boek over de communicatie
naar je kinderen.
heb jij dit boek zelf ook? lijkt mij erg interesant voor onze "drama queen" en 1 in spee...
Ik heb dit boek zelf en ik heb er echt wat aan gehad. Misschien hebben ze het in de bieb?