Hoi
ooo wat herkenbaar.Ik weet idd hoe GR*&#$%# het kan zijn en dan ook nog boos wordne op jezelf omdat je ook zelf bijna niet meer lief praat…Heel veel goede tips hiero!
Ik wens je succes en zet soms gewoon opeens de cd speler aan met haar favoriete liedjes en dan samen heerlijk gek doen!
Vanochtend werd Lana wakker om 6 uur. “Ik heb lekker geslapen!!”, ja erg leuk voor je Lana, maar pas als de wekker afgaat mag je uit je kamer. “Oh, ok… OHHHHHHHHHHHH plasje komt eraan!!!”
Nou rennen naar de wc dan. Vervolgens is ze weer haar kamer ingegaan en hebben we haar niet meer gehoord totdat de wekker ging. Toen riep ze: “Papa!!! Mama!!! ik mag jullie wakker maken!!!”. En ja hoor, daar kwam ze :lol:
Verder proberen we nu een strak ritme aan te houden die ook zo op het bord staat. Vanochtend gezegd dat ze om 10.30 uur een appel krijgt, mutsie zit dus nu de hele tijd voor de klok te wachten tot het 10.30 uur is.
Net nog even geknutseld, een verjaardagsmuts gemaakt want ze is a.s. woensdag jarig. Om 12.00 uur gaan we weer eten. Ze begon daarnet al te zeuren, ik wil wat lekkers. Ik heb tegen haar gezegd dat als ze nogeen keer om iets lekkers vraagt dat ze naar de gang moet. We gaan om 12.00 uur eten dus dat ze maar even moet wachten.
De eerste straf had ze vanochtend al te pakken. Heel erg brutaal, heb haar 2x gewaarschuwd en gelijk op de gang gezet. Drama natuurlijk, maar goed. Dat brutale gedoe, daar hou ik gewoon niet van. Ze is nu wel lief gelukkig, zit op de bank bij de hond naar K3 te luisteren.
Hoop zo dat het gaat werken, want echt, je begaat af en toe een moord hier met die meid. Ik merkte gewoon dat ik Levy veel leuker en liever vond dan Lana en dat is niet helemaal de bedoeling. Kon haar echt niet meer om me heen hebben. En dat is echt geen leuk gevoel.
@Kroes wrote:
@Pitje27 wrote:@Kroes wrote:
how2talk2kids is in dat kader een aanrader! Een makkelijk te lezen boek over de communicatie
naar je kinderen.
heb jij dit boek zelf ook? lijkt mij erg interesant voor onze "drama queen" en 1 in spee...
Ik heb dit boek zelf en ik heb er echt wat aan gehad. Misschien hebben ze het in de bieb?
ben niet lid van de bieb, dus aangewezen op kopen...maar vind het zonde om een boek te kopen dat niet echt nuttig is..
@Debbie & Lana wrote:
Vanochtend werd Lana wakker om 6 uur. “Ik heb lekker geslapen!!”, ja erg leuk voor je Lana, maar pas als de wekker afgaat mag je uit je kamer. “Oh, ok… OHHHHHHHHHHHH plasje komt eraan!!!”
Nou rennen naar de wc dan. Vervolgens is ze weer haar kamer ingegaan en hebben we haar niet meer gehoord totdat de wekker ging. Toen riep ze: “Papa!!! Mama!!! ik mag jullie wakker maken!!!”. En ja hoor, daar kwam ze :lol:
wat goed!!!
:dance: :dance: :dance:
fijn toch, dit forum voor dit soort dingen...
er komen echt heel veel goede tips voorbij
ik heb er zelf ook wat aan merk ik
Zeker fijn dit forum! Soms zit je gewoon zo met je handen in het haar, ik voelde me ook echt rot om hoe ik me voelde. Snap je het nog :lol:
Hopelijk doet ze het morgen weer zo goed, want op zich ging het best goed vandaag t.o.v. de afgelopen tijd.
Maaike is ook een klein monstertje nu hoor. Nog 2 maandjes en dan gaat ze naar school. Ik werd af en toe doodmoe van mijn eigen stem…die “dwaalde” s-avonds dan nog in mijn hoofd rond na een hele dag mopperen en preken.
Dat Narren komt mij erg bekend voor. Als ze melk wil en ik schenk het in, is mevrouwtje boos omdat ze de blauwe beker wil ipv de rose. Als ze de blauwe beker krijgt is ze boos omdat ze warme melk had gewild ipv koude. Als ik de melk opwarm lust ze hem niet en is ze boos want ze had liever limonade gehad. Daarna komt er een zeur momentje om snoep… ik kan af en toe nog zo mijn best doen om het mevrouwtje naar de zin te maken…niks is goed…ze is gewoon op oorlogspad.
Maar die boze buien zijn ook wel weer erg zielig, ze sleept zichzelf als het ware de diepte van een boze bui in en kan er niet meer uitkomen.
De laatste keer dat ze weer in zo’n bui was heb ik lachend gezegd dat ze mijn kleine boze schat was en dat ze haar zin niet kreeg, maar dat mamma haar wel verschrikkelijk schattig vond als ze zo boos keek. Uiteraard kreeg ik weer de “bulldog-blik” (zo noem ik die boze gezichten van haar) en elke keer als ze zo keek zei ik heel erg hard "oh ja! daar is die lieve boze blik weer!
Nu moet ik je weer knuffelen! En als ik haar dan achterna zat om fijn te knuffelen gilde ze het uit van plezier en werd de gespannen sfeer in één keer omgezet tot een klein feestje.
Misschien is dit een verkeerde aanpak en beloon ik haar dwarse gedrag dan met aandacht. Maar het werkt wel. Als ze een paar keer heel erg hard heeft gelachen is het vrijwel onmogelijk voor haar om weer terug te vallen in die boze bui. Na de lachbuien zeg ik nog één keer vrolijk “echt waar lieverd, drink lekker je melk op en dan krijjg je vanmiddag je koekje, en niet meer mopperen hoor, want dan moet mamma je weer fijnknuffelen” Vaak leid ik haar dan nog even af door haar bijvoorbeeld op een vogeltje in de tuin te wijzen die van de vetbol eet en dan is alles vergeten en drinkt ze neuriënd haar melk op.
Ik probeer de humor van dingen maar in te zien. Een tekening op de muur is niet het einde van de wereld (was best nog wel een mooie tekening 
). Een brutale mond is helemaal niet zo verschrikkelijk als je eventjes tot tien telt.
En nadat ik haar dan streng toe heb gesproken dat dit gedrag niet de bedoeling is kan ik zonder een boos humeur verder tot de orde van de dag. Op die manier werk ik niet mee aan een boze dag waarin mamma en kind elkaars rot-humeur versterken.
Ik tel mijn zegeningen maar weer als ik het even zwaar heb.
Want het is een zegen om een gezond kind te hebben, met flink wat pit (dat zal haar sterker maken tegenover de buitenwereld). Voor zover ik weet hebben meer ouders deze problemen vlak voordat kinderen naar school gaan, het is een normaal teken dat de kleine meid (of knul) heel hard aan school toe is.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Het is een manier die voor mij (ons) blijkt te werken. In mijn ogen reageert een kind vaak op de ouder en andersom. Je kan op die manier elkaar de hele dag boos houden. Ik kies er nu voor om er niet aan mee te doen en de negatieve spiraal meteen af te kappen voordat die überhaubt kan beginnen.
O wat herkenbaar allemaal!
Hier ook een dochter die vreselijk veel pit heeft en de hele dag aandacht wil en soms van de ene in de andere driftbui schiet.
Het grootste gevaar is de negatieve spiraal, ik denk dat wij daar zo’n beetje in zitten.
Zie wel hele nuttige tips hier die ik ga gebruiken.
Zelf gaan we sinds kort naar ouder en kind zwemmen. Een activiteit voor samen, erg leuk. Maar buiten de deur is sowieso het probleem niet hier.
Het ergste is het schuld gevoel denk ik.
Lijkt soms wel of ik van mijn zoon meer kan hebben.
@Happy mommy wrote:
. Voor zover ik weet hebben meer ouders deze problemen vlak voordat kinderen naar school gaan, het is een normaal teken dat de kleine meid (of knul) heel hard aan school toe is.
.
onze “drama queen” is nog geen 2.5 en doet precies hetzelfde… …
@Happy mommy wrote:
De laatste keer dat ze weer in zo’n bui was heb ik lachend gezegd dat ze mijn kleine boze schat was en dat ze haar zin niet kreeg, maar dat mamma haar wel verschrikkelijk schattig vond als ze zo boos keek. Uiteraard kreeg ik weer de “bulldog-blik” (zo noem ik die boze gezichten van haar) en elke keer als ze zo keek zei ik heel erg hard "oh ja! daar is die lieve boze blik weer!
Nu moet ik je weer knuffelen! En als ik haar dan achterna zat om fijn te knuffelen gilde ze het uit van plezier en werd de gespannen sfeer in één keer omgezet tot een klein feestje.
Misschien is dit een verkeerde aanpak en beloon ik haar dwarse gedrag dan met aandacht. Maar het werkt wel. Als ze een paar keer heel erg hard heeft gelachen is het vrijwel onmogelijk voor haar om weer terug te vallen in die boze bui. Na de lachbuien zeg ik nog één keer vrolijk “echt waar lieverd, drink lekker je melk op en dan krijjg je vanmiddag je koekje, en niet meer mopperen hoor, want dan moet mamma je weer fijnknuffelen” Vaak leid ik haar dan nog even af door haar bijvoorbeeld op een vogeltje in de tuin te wijzen die van de vetbol eet en dan is alles vergeten en drinkt ze neuriënd haar melk op.
Ik probeer de humor van dingen maar in te zien. Een tekening op de muur is niet het einde van de wereld (was best nog wel een mooie tekening
En nadat ik haar dan streng toe heb gesproken dat dit gedrag niet de bedoeling is kan ik zonder een boos humeur verder tot de orde van de dag. Op die manier werk ik niet mee aan een boze dag waarin mamma en kind elkaars rot-humeur versterken.
Ik tel mijn zegeningen maar weer als ik het even zwaar heb.
Want het is een zegen om een gezond kind te hebben, met flink wat pit (dat zal haar sterker maken tegenover de buitenwereld). Voor zover ik weet hebben meer ouders deze problemen vlak voordat kinderen naar school gaan, het is een normaal teken dat de kleine meid (of knul) heel hard aan school toe is.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Het is een manier die voor mij (ons) blijkt te werken. In mijn ogen reageert een kind vaak op de ouder en andersom. Je kan op die manier elkaar de hele dag boos houden. Ik kies er nu voor om er niet aan mee te doen en de negatieve spiraal meteen af te kappen voordat die überhaubt kan beginnen.
Hier eigenlijk hetzelfde…
Werkt hier, maar het klinkt ook wel alsof ze heel erg aan school toe is hoor!!!
Sterkte ermee Deb!
Ohh wat fijn om te lezen, ik kwam hier om zelf een topic te openen omdat ik echt wanhópig ben onderhand en toen zag ik dit staan, Dat scheelt al de helft van je ellendige gevoel.
Hier wordt ik er ook vooral doodziek van dat álles maar escaleert Joost schiet snel door in spelen , knuffelen en dan gaat het allemaal veel te luidruchtig en hard, luistert dan niet meer, is echt door het dolle
en hij bedoelde het aanvankelijk gewoon echt lief, hij kan zichzelf niet handhaven lijkt het wel en als ik het wil doen, dat is het kont tegen de krib natuurlijk
en vooral dat aan elkáár zitten aAAAAHH!! en macht uitoefenen omdat je sterker bent dan je broer Echt van die kleine sadistische acties als omstoten, éven op zijn voet gaan staan onderweg, niet loslaten bij knuffelen, een lik geven in plaats van een kus , samen leuk aan het rennen zijn en hem dan een duw geven zodat hij op zijn bek gaat, OHHH :wall: :wall: echt waar ik kan wel janken gewoon Gek wordt ik van hem ( de oudste)
Hoewel de kleinste ook bepaald niet onder doet qua uitgekookte acties Kleine broer lokt Joost de hele dag uit en als hij het zat is, gaat hij al staan schreeuwen als Joost nog 2 meter van hem af is
Joost zit inmiddels op school dus we krijgen nu ook de “écht niet”-s , iedereen haat jou" (Joost weet je wat dat betekent eigenlijk ? nee dus en uitleggen etcetc) “Ik vind Pieter een sukkel.” Het hoort er natuuriljk bij, maar die brutale waffel hoef ik écht niet.
Oh ja ik vergeet het “talk to the hand” gebaar halllloooo ze zitten in de kleuterklas! waar halen ze het vandaan joh?!!
Maar goed kleine broer claimt mij en grote ook., dat is dus altijd strijd altijd aandacht van mama proberen te krijgen niet leuk dan wel stout, de gezellige momenten wegen écht niet tegen het gezeik op momenteel .
RAGHHH Zo, nu ben ik mijn gal ook even kwijt, Ik heb met interesse jullie tips gelezen misschien kan ik er iets uitpikken om uit dit dal te kruipen, want ik zit nu voor de zoveelste avond met een klote gevoel in de kamer.
hier hadden we er ook zo 1, ik dacht echt, we hadden de peuterpuberteit toch gehad?
komt er gewoon nog een kleuterpuberteit achteraan :shock:
ik heb niet echt aanvullende tips, hier is het een stuk beter geworden sinds ze naar school gaat!
daar was ze gewoon echt aan toe.
en af en toe een dagje naar opa en oma (of iemand anders) zodat we zelf wat op adem konden komen
Sterkte!!
:lol: ja! die gedachte :. hebben we de peuterpuberteit gehad, komt er een kleuterpuberteit achteraan hahaha Heel herkenbaar!
Wat ben ik blij dit allemaal te lezen! :oops: Echt ik word ook gillend gek al een hele tijd. Iedereen die iets heeft gezegd over hun peuterpuber, daar herken ik het verhaal. Amélie gilt en schreeuwd daarbij ook nog eens heel hard, gewoon praten moeten we haar vaak op duiden. Soms is het ook omdat ze vreselijk enthousiast kan zijn en dat is dan wel leuk om te zien, maar gillen om niks, tegen je kleine zusje schreeuwen (in het oor) :twisted: Ik ben weleens zo boos geworden dat ik de kamer maar uit ben gegaan om af te koelen :oops:
Amélie is vreselijk bij de hand, kon al vrij jong praten en ook duidelijk (andere mensen begrepen haar ook), weet heel veel, vraagt heel veel, onthoudt alles, wil je overal bij helpen, speelt het liefst met oudere kinderen, enz. Mensen denken ook vaak dat ze al een jaar ouder is. De tips die ik hier lees ga ik ook zeker uit proberen. Het ligt natuurlijk niet alleen aan haar, maar ik kan ook op het moment niet het leuke meisje zien, alleen maar dat vervelende gedoe en ik probeer ook zoveel mogelijk om iets te doen zonder haar erbij en dat vind ik echt erg, dat je zo kan denken/doen. Elke keer probeer ik me ook voor te nemen om rustig te blijven, maar dat is gewoon soms zo moeilijk.
Uitdaging werkt idd het beste. Laatst heb ik wat spulletjes gekocht waarmee ze kan spelen/knutselen. De schaar en de vouwblaadjes heb ik haar nog niet gegeven, dus ik denk dat ik dat morgen doe dan is ze weer een tijdje bezig. Maar het probleem is ook dat ze zich nooit lang met iets kan vermaken of ik moet meedoen, maar dan is het ook na een kwartier (max.) dat ze er weer bijweg loopt.
En ze is idd vreselijk aan school toe, al wel een half jaar en we moeten nog wachten tot na de zomervakantie want ze is in de laatste schoolweek jarig en dan laten ze de kinderen niet meer komen. Haar neefje gaat sinds twee weken naar school en vorige week zei ze: ik wil ook naar school, ik kan niet wachten. Ze wil gewoon al heel veel en doordat het niet altijd lukt raakt ze ook gefrustreerd.
Ik laat haar ook wel meehelpen met dingen, maar dat kan gewoon niet altijd. Ze wil ook vaak uit zichzelf meehelpen, maar dan zeggen we altijd: als we je hulp nodig hebben, dan vragen we het wel. En dat weet ze, ze zegt het zelf ook :mrgreen:
Hopelijk word het bij ons ook snel beter 
Ik heb een week of 2 geleden een magnetisch planbord gekocht nav de tips hier. Ook heb ik een wekker gekocht voor haar. En ik moet zeggen, langzaamaan komt er weer meer rust in huis.
Tuurlijk zijn er momenten waarvan ik echt zoiets heb van AHHHHHHH, maar dat heeft dan meer te maken met mij dat met L.
Het gaat steeds beter hier, ze is iig niet meer zo aan het zeuren over eten en snoepen en lekkers. D’r broertje kan ook gewoon weer op de grond spelen en ze kunnen lief naast elkaar spelen en samen.
Volgende week gaat ze naar de basisschool. Ben benieuwd hoe moe ze thuis komt :lol:
Bij de Hema/ Kruidvat hebben ze die borden toch? :think:
Succes alvast voor school!
Juliëtte is hier idd ook dagelijks de pineut: speelgoed word afgepakt, ze word weggeduwd terwijl ze bij tafel staat en ze staat natuurlijk nog niet zo stevig, enz. Ze is ook nog steeds jaloers als Juliëtte bij iemand zit, dan wil zij daar zitten. Terwijl dat helemaal niet nodig is, want ze krijgt echt wel aandacht, ook positieve (ze ligt 's avonds vaak bij me op de bank, we spelen/stoeien, enz.).
Ik heb dat bord idd bij de hema gekocht. Zitten allemaal magneetjes bij en een whiteboardpen bij. Ideaal echt waar!
L. leert nu ook gelijk klokkijken :mrgreen: Wordt zelfs wel eens op mijn vingers getikt dat het al tijd is om te eten :lol:
super toch!
En dan heeft die van jou het nog sneller door dan die van mij.
Hier duurde het echt langer.
Maar sinds het werkt, blijft het ook wel werken.
Volgens mij heeft echter elke leeftijd een eigen " puberteit" want Aniek is sinds een dag of 10 op de gniepige toer.
Ineens pikt ze koek en snoep en eet dit dan stiekem op in bed.
Ze verdonkeremaant speelgoed van Mies of Peet omdat zij het leuk vind om mee te spelen en de jongens dat van haar dan niet mogen.
Dus huppa… ben je met het 1 klaar, komt de volgende opvoeduitdaging om de hoek kijken…
Maar ben in elk geval blij dat het voor jullie langzaam beter gaat.
he deb goed om te lezen dat de rust wederkerend is :thumbup:
hier ook zo’n bord :thumbup: Dave weet precies welke dag hij waar naar toe gaat… heeft hier ook rust gebracht… nu hij weet dat het elke keer hetzelfde is (oK nu vakantie tussendoor :roll: ) is het duidelijker voor hem en kan hij het aan, het overdonderd hem niet meer dat hij ergens naar toe gaat omdat hij op het bord kan zien dat het
klopt.
van elk gezinslid is er een rijtje met wie wat waar, zodat dat ook voor hem duidelijk is…
als ik daar ben is mama daar, papa daar en Jade daar… hartstikke duidelijk ( en makkelijk want alle afspraken van die week schrijf ik met de white-boardpen erbij :thumbup: )
Dave heeft ook een wekker op zijn kamertje… ( hij slaapt er nog al ens doorheen :roll: ) maar hij weet dat hij moet wachten tot die afgaat…(weten en doen is wel verschillend he :roll: 8) )
ik ben nu nog aan het kijken of ik iets kan verzinnen voor een dagrimte-rooster… idd met klokjes enzo… misschien koop ik bij de IKEA wel een white-boardje en gebruik de magneetjes van de HEMA erop voor het dagrimterooster… :think: