help...bekaf na slechte nacht, maar wel werken

@lydia wrote:

Hier zo’n slechte slaper dat als hij een nacht doorslaapt, ik helemaal bekaf ben. Na een tijd wen je aan dat soort nachten.

Een hele nacht zelf goed slapen vind ik gewoon vermoeiender :shifty:


Hehe, hier ook nog steeds dat áls hij een enkele keer heel de nacht doorslaapt ik als ik 's morgens wakker word compleet hysterisch zijn kamer in ren om te kijken of hij nog wel ademt. :shifty:

Die vermoeidheid door slaaptekort is vreselijk trouwens, het voelde altijd alsof ik erg veel gezopen had. Wat ik nooit deed natuurlijk. Af en toe een middagslaapje meedoen met de dreumes loont de moeite (mits dat kan met n. enzo) en gewoon élke avond op tijd naar bed. Er komen betere tijden, houd vol!

Zo zeg, ik zeg nooit meer dat ze nu doorslaapt…… 2 nachten alweer op 1.5 uur slaap. Voel me net een zombie… :zzz:

jeumig maxime, das killing…sterkte!!!

Op zo weinig slaap kan een kind toch ook iet functioneren…?

Bedoel, wat onderbrekingen is gewoon best normaal, maar maar een paar uur per nacht slapen echt niet.

Dan krijg je dus kinderen zoals we ze hier soms hebben :wink: niks willen, niks kunnen en heel de dag hangen. En vooral wakker houden want als ze smiddags slapen heb je ze heel de avond en begint het liedje weer van voren af aan… :shifty:

Maar gelukkig komt dit niet meer vaak voor. Alleen de jongste slaapt nog overdag, dus als die snachts vaak komt dan haalt hij dat overdag wel in denk ik. Maar volgens mij huilt hij soms gewoon in zn slaap :think:

@Lune wrote:

Op zo weinig slaap kan een kind toch ook iet functioneren…?

Bedoel, wat onderbrekingen is gewoon best normaal, maar maar een paar uur per nacht slapen echt niet.




Nee, inderdaad, kindernfunctioneren dan ook niet goed. Daarom ga je op een gegeven moment naar de huisarts. En na wat tips en trucjes ga je door naar het ziekenhuis. En daar wordt je kind binnenste buiten gekeerd om te kijken of ere iets aan de hand is. Door het weinige slapen groeit je kind niet ( en in mijn geval de moeder des te meer want al die suiker om op de been te blijven :? ) en is het met sommige dingen ook echt later dan leeftijdgenootjes. werken is inderdaad moeilijk. Opeens zit je thuis met een burn out en een recept antidepresiva in je hand. En de gedachte, waarom wilde ik ooit een kind is echt wel het eerste wat in mij opkwam die tijd.



Maar ja… Hoe laat je een kind slapen die dat niet kan?



Overigens gebeurt bovenstaande niet na een paar nachten geen slaap. Ook niet na een paar jaar. Bij ons duurde het 5 jaar. En nu? Is Max 11 jaar en slaapt van 20.30 tot 7.30. En dat is best lang voor zijn leeftijd. In de vakanties nog langer :thumbup: In het weekend wel eens korter.



Het komt vast allemaal goed. Maar zwaar is het zeker :hug:

Met zo weinig slaap functioneerde ze in elk geval beter als ik deed. Ze ging gewoon naar school, viel af en toe 's middags in slaap maar verder speelde ze volop, zat bomvol energie terwijl je zag dat ze doodop was.



Na heel veel onderzoek is gebleken dat A.niek behalve heel hypermobiel ook een Sensorische Integratie Stoornis heeft en daardoor weinig van haar lichaam voelt. Ze heeft bijv. extreem hoge pijngrens, maar ze kan daardoor ook moeilijk zelf prikkels verwerken. Dit doet ieder mens normaal door gewoon al te staan, zitten en bewegen. Haar lichaam verzuimde dat. En daardoor waren bepaalde groepen zenuwen totaal overspannen en sommigen zo goed als uitgeschakeld. Ze heeft borsteltherapie gehad om dit te herstellen, kan nu zelf beter prikkelverwerking reguleren, maar het slapen heeft nog ruim een jaar geduurd voor dat ze dat ging doen. En als ze druk in haar hoofd is, zoals zij het noemt als ze de prikkels niet kan ontladen, dan slaapt ze weer slecht.



Ze stond geregeld midden in de nacht op ons bed, verkleed als sneeuwwitje, compleet met make-up of met de vraag of we even de WII beneden voor haar aan wilden zetten, of met de vraag of ik wel wist hoe hard papa snurkt. Ook heeft ze haar zus 's nachts geschminkt terwijl die lag te slapen, of was ze met de hond bezig om die trucjes te leren. Soms kwam mijn man beneden om 5:15 uur om richting werk te vertrekken en dan zat madam aangekleed en wel te puzzelen of te tekenen aan tafel. Maar wel gewoon weer de hele dag naar school en 's avonds niet kunnen slapen… :roll:

Mag ik een heel klein beetje lachen om je verhaal :mrgreen:

Heerlijk, wat ze dabedenken he. Maar tegelijk wel heel sneu. En niet alleen voor haar :wink:

Mijn zoontje heeft ook moeite met verwerken van prikkels en sliep de eerste drie jr heel slecht, maar zeker wel ruim meer als anderhalf uur per nacht. Hij stopte in slechte periodes duidelijk met ontwikkelen op wisselende vlakken, soms groei, soms spel/taal.