Herkennen jullie dat?
Lucas die slaat dus overal zijn hoofd tegenaan.
Hij doet het voornamelijk in bed, en dat begint me nu langzamerhand te irriteren.
Ik stop hem onder, maar meneer kruipt onder het dekbed uit en gaat op zijn knieën voor de bedwand zitten en gaat dan continu heen en weer terwijl hij met de bovenkant van zijn hoofd tegen de wand aanknalt.
Eerst vond ik het vooral zielig omdat dat wel zeer moet doen, het gaat ook echt hárd.
Nu vind ik het vooral vervelend omdat hij het midden in de nacht doet.
Ik word gewoon wakker van het gebonk. Leg ik hem terug, dan is hij alweer aan het bonken als ik mijn eigen bed nog niet heb bereikt.
Ik heb hem er al uit gehaald, op zijn rug gelegd, zij, etc… hij gaat gewoon door.
Beneden doet hij het ook weleens, zit hij op de grond tegen de muur en slaat zijn achterhoofd tegen de muur, gewoon continu tot ik hem daar weg haal.
Het is echt sinds een paar dagen, maar hij doet het gedurende de nacht zeker een aantal keer.
Om in te slapen gaat hij met zijn hoofd op en neer op het matras. :eh:
Iemand enig idee waaropm hij dit doet, en het belangrijkste, hoe laat ik hem ermee stoppen?
Ik zou even naar de huisarts want heeeeeeeeeeeel vaak is dat een uiting van pijn.
Peter heeft hier ook een hoofdbonken gedaan, bleek hij vocht achter zijn oren te hebben, hij had dus veel oorpijn zonder daadwerkelijk oorontsteking te hebben.
Ook zat er iets in zijn nek vast door een mega vlotte bevalling en had hij veel buikpijn van zijn lactoseintolerantie.
Na manuele therapie, bodystress release sessies, opletten met eten en het aanbrengen van buisjes is het over gegaan.
Ander voorbeeld…mijn broer.
Hij heeft zijn hele kindertijd met zijn hoofd gebonkt en geschud. Hij ging dan op zijn rug liggen en draaide maar heen en weer met zijn hoofd tot zijn ogen wegdraaiden aan toe.
Hij bleek scoliose te ontwikkelen en had altijd rugpijn. Het draaien "irriteerde"zijn zenuwbanen waardoor hij minder pijn had.
Dus ik zou er zeker even heen gaan, al was het maar om oorpijn of vastzittende nekwervels en spieren uit te sluiten.
Cell, ik schrok er even van!
Ben toch maar eens gaan googelen (had eigenlijk niet verwacht iets te kunnen vinden, vandaar mijn vraag hier), en vond toch wat interessante tekst.
http://www.opvoedadvies.nl/hoofdbonken.htm
http://www.ouders.nl/trouw/t1999052.htm
Ik heb zelf niet de indruk dat hij last heeft van een oortje oid, want dat zou je ook aan andere factoren moeten kunnen merken denk ik.
Wat ik hier niet had verteld, maar wat ik in de tekst wel terug lees is het ‘brommen’.
Dat doet Lucas dus ook. Een soort geneurie op de ‘maat’ van het bonken.
Weet even niet wat ik met al deze info moet…
heel herkenbaar!
levi deed ook aan hofd bonken hellemaal gek werd ik ervan!
middin in de nacht word je er wakker van. ook met zijn hoofd aan de boven kant hij zette zich af met zijn voeten
sinds hij een groot bed heeft doet hij het nog wel maar ik heb er geen last van zijn ledikant werd te klein.
ook heb ik hem een tijdje in een campingbedje laten slapen waardoor hij tegen het zachte gedeelte aan bonkte.
hij doet het om in slaap te komen dus ook al hij s nachts wakker word gaat hij bonken.<br /> <br /> levi heeft ook veel last van ooronstekkingen gehad en heeft uiteindelijk buisjes. nu is het wiegelen/bonken sinds dien wel minder geworden voornamelijk overdag.<br /> maar s nachts bonken/wiebelen doet hij nog steeds om in slaap te komen. ik noem het nu wiebelen omdat ik er nu `s nachts niet meer wakker van word 
dus even langs de huisarts gaan kan geen kwaad.
Het is dat ik het jullie niet kan laten horen, maar het is net of er iemand met een hamer op een stuk hout aan het slaan is boven… :? 
@Anneke wrote:
Het is dat ik het jullie niet kan laten horen, maar het is net of er iemand met een hamer op een stuk hout aan het slaan is boven… :?
ik weet het lieverd :hug:
mijn burman kon het zelfs horen midden in de nacht.
levi heeft zelfs een tijd lang in de keuken geslapen (wel veilig natuurlijk).
maar het lijkt wel of het bij jezelf pijn`er doet dan bij hun zelf
Bij de maandgroep waar ik schreef zat ook een jongetje die dat deed. Bij hem bleek de oplossing hem in een peuterbed te leggen. Hij was toen ook net een jaar geweest geloof ik, misschien een paar maandjes ouder.
:-*
Eh jeetje ik wist niet dat dit vaker voorkwam, ik heb dit zelf gedaan, vanaf baby af aan en nog lang volgehouden, denk wel tot mijn 10e zeker :shock: Kan me weinig herinneren alleen dat het voor mij ontspannend was en ik niet kon slapen zonder te bonken. Kan alleen zeggen dat je eroverheen groeit, moet er nu niet meer aan denken :lol:
Sterkte ermee :hug:
En nee het deed geen pijn, mocht dat troost geven!
@Lady28 wrote:
En nee het deed geen pijn, mocht dat troost geven!
dat lijkt mij ook anders doe je het ook niet toch :think:
die woorden gaven mij dan ook weer troost.
ik moet ff bijkomen van wat ik lees, ik heb namelijk altijd gedacht dat ik niet goed was toen 
, omdat niemand het kende en laten we eerlijk zijn het ziet er ook bizar uit, het is zo’n opluchting om dit te lezen 
Het was echt een manier om in slaap te komen, om te ontspannen, viel niet af te leren, het is vanzelf overgegaan, zou er niet teveel over zeggen, het accepteren en dat als ze dat prettig vinden het zo laten, voordat ze ook het gevoel krijgen niet in orde te zijn!
@Lady28 wrote:
Het was echt een manier om in slaap te komen, om te ontspannen, viel niet af te leren, het is vanzelf overgegaan, zou er niet teveel over zeggen, het accepteren en dat als ze dat prettig vinden het zo laten, voordat ze ook het gevoel krijgen niet in orde te zijn!
dat is bij levi ook zeker het geval en doet het dus nog steeds.
en er zijn zeker een deel van de kinderen die het doen alleen omdat ze het prettig vinden en verder geen problemen achter liggen.
bij levi is het wel een onderdeel van zijn stoornis hij is namelijk klasiek autistische.
maar dat geld dus echt niet voor elk kind hoor anneke.
ik zou wel zijn oren na laten kijken voor de zekerheid en als dat niet het geval is vind hij het gewoon fijn zoals lady 28 al zegt.
Lady28, krijg spontaan medelijden met je doordat je altijd dacht dat er iets niet lekker bij je zat… :hug:
Heb Lucas maar uit bed genomen net, moet sowieso straks Robin ophalen uit school, dus voordat hij zich dan in slaap gebonkt heeft, moet ik hem er alweer uithalen. Dus dan maar meteen, scheelt weer wat…
Hij had een rood voorhoofd…
Wat betreft, er iets over zeggen, Lucas is net 1 dus ik kan hem natuurlijk nog niks uitleggen.
Afgelopen nacht was echt even een toppunt tot nu toe met het bonken, op een gegeven moment zat ik mezelf zo op te vreten dat ik hem uit bed heb genomen, hem voor me hield, hem aankeek en zei ‘Nee’, ‘Dat mag niet’.
Maarja, hij begrijpt daar natuurlijk helemaal niks van.
Een peuterbedje, phoe, dat is wel erg rap. Heb wel even het campingbedje overwogen.
Maar dat lijkt me ook niet erg comfortabel.
Maar als het een oplossing is…
Pfff, wat een ellende zeg.
Ja, er gaat echt ff een wereld voor me open hier. Kan me heel goed voorstellen dat het als moeder zijnde afschuwelijk moet zijn om te horen en te zien :hug: , ik deed het ook als baby tegen de muur :shifty: en later deed ik het in mijn bed op een kussen. Deed het net zolang totdat ik helemaal uitgeput en kalm was en viel dan in slaap.
Meer dan het accepteren kun je echt niet, het gaat vanzelf over, en als hij het echt op harde dingen doet, zou ik daar wel iets zachts overheen proberen te doen, zodat hij zich niet bezeert.
Moet moeilijk zijn voor je :hug:
ja zo`n schuimrand die niet meer mochten als het babytje net geboren is kun je ook gebruiken. heb ik ook nog een tijdje gedaan, hij gooide het er alleen steeds uit zijn bedje.
Heb wel even het campingbedje overwogen.
Maar dat lijkt me ook niet erg comfortabel.
je kan in het campingbedje het eigen matrasje doen ligt het even goed confortabel.
Levy hier doet het ook. En nu Cell ineens zegt dat het een uiting van pijn kan zijn, viel bij mij ineens alles op zijn plek.
Levy heeft dus inderdaad last van zijn oren, ook al heeft hij geen oorontsteking. Zijn trommelvliezen zijn ingetrokken en er zit vocht achter. Morgen krijgt hij buisjes.
Ik zou toch even naar zijn oortjes laten kijken. Gewoon voor de zekerheid en het uitsluiten van eventuele oorpijn.
@Anneke wrote:
Een peuterbedje, phoe, dat is wel erg rap. Heb wel even het campingbedje overwogen.
Maar dat lijkt me ook niet erg comfortabel.
Maar als het een oplossing is…
Pfff, wat een ellende zeg.
:hug: :hug:
Ja de eigen matras in het campingbedje lijkt me een goede om het comfortabel te maken. In de vakanties gebruikten wij ook een matrasje voor in het campingbedje, zo hadden we het ook overgenomen. Top was dat.
Kan me voorstellen dat je het snel vindt voor een peuterbedje, maar ik wilde je de tip toch meegeven omdat het toen bij dat jongetje echt de oplossing was. Hij leek zich gevangen te voelen in het ledikant. Maar het lijkt me lastig hoor. Overigens denk ik wel dat die kleintjes meer begrijpen dan wij denken en dat aanspreken dus wel zou kunnen helpen op den duur. Maar als het echt een probleem is vanuit het lichamelijke ofzo dan gaat dat natuurlijk ook niet werken.
Sterkte. :hug:
@Sis wrote:
Kan me voorstellen dat je het snel vindt voor een peuterbedje, maar ik wilde je de tip toch meegeven omdat het toen bij dat jongetje echt de oplossing was. Hij leek zich gevangen te voelen in het ledikant. Maar het lijkt me lastig hoor. Overigens denk ik wel dat die kleintjes meer begrijpen dan wij denken en dat aanspreken dus wel zou kunnen helpen op den duur. Maar als het echt een probleem is vanuit het lichamelijke ofzo dan gaat dat natuurlijk ook niet werken.
ondaks dat levi lichamelijke problemen had was het toch de oplosing.
mischien was het wel een combi van bijde.
maar ik had ook echt het idee dat levi zich opgesloten voelde.
Oh ok. Fijn dat het wel een beetje hielp. Dacht als het lichamelijk is je dan wel kan vragen om te stoppen maar dat het dan wel erg moeilijk is omdat er dus echt een lichamelijke oorzaak achterzit.
Volg je me nog? :shifty: :lol:
@Sis wrote:
Oh ok. Fijn dat het wel een beetje hielp. Dacht als het lichamelijk is je dan wel kan vragen om te stoppen maar dat het dan wel erg moeilijk is omdat er dus echt een lichamelijke oorzaak achterzit.
Volg je me nog? :shifty: :lol:
ik volg je
maar je kan altijd proberen.
ik durfde levi ook niet in een gewoon bed te doen, dus dat snap ik wel.
maar het proberen kan altijd.
en vragen aan levi om te stoppen lukte echt niet, ik trok hem naar beneden en zei: nu stoppen. maar hij klom weer omhoog en ja hoor daar begon hij weer. :roll:
en ik sliep toen nog met hem op 1 kamer woonde tijdelijk bij mijn ouders.
dus deed ik hem maar bij mij in bed dan kon ik tenminte slapen.
maar echt lekker lag het niet want hij wiebeld mij zo van het bed af in een 1 persoon bed :mrgreen: