Ok Nena had al zo haar vlagen sinds ze twee is van peuterpuberteit maar volgens mij kent het nu wel een soort van toppunt.
Ik hoor de hele dag alleen maar nee geloof ik
Aankleden is een hoop gedoe omdat ze dingen niet aan wil trekken, eenmaal aan mag het niet meer uit.
Haar nieuwe winterjas aankrijgen is een regelrechte uitdaging en ze schreeuwt moord en brand.
Als een structopaatje moeten dingen op bepaalde manieren
Terug van weggeweest is het op de grond gaan liggen drama gebeuren.
Op straat zet ze het tegenwoordig regelmatig op een loopje zodat je een sprintje moet trekken erachter aan.
Ik heb er alle vertrouwen dat het een fase is maar men begin hem aardig zat te worden zo dag in en dag uit :shifty:
Je vergeet nog het dramatisch een half uur blijven huilen als iets niet mag… Maar wel tussendoor af en toe komen kijken of we nog op hem letten en anders gaat ie nog een tandje harder huilen.
Dus.
Fijn he, twee :roll: :lol:
hier een peuter die er in de aanloop naar 3 jaar nog een tandje bovenop heeft gegooid :? ik wéét dat ik gewoon door moet blijven ademen maar sóms… :wall:
Zooooo herkenbaar… zucht…
Ik hoor de hele dag “nee, dat doe ik!” Grrr…
En o wee als ik per ongeluk de w.c. al doorspoel terwijl zij dat wou doen :wall: . (En zo ken ik nog wel tig voorbeelden…)
Maar verder is het een schatje 8)
@Vicky wrote:
Je vergeet nog het dramatisch een half uur blijven huilen als iets niet mag… Maar wel tussendoor af en toe komen kijken of we nog op hem letten en anders gaat ie nog een tandje harder huilen.
Dus.
Fijn he, twee :roll: :lol:
Dat klinkt meer als Lasse - die kon/kan echt oscar nominerende huilbuien produceren :roll:
@Heleentje wrote:
Zooooo herkenbaar… zucht…
Ik hoor de hele dag “nee, dat doe ik!” Grrr…
En o wee als ik per ongeluk de w.c. al doorspoel terwijl zij dat wou doen :wall: . (En zo ken ik nog wel tig voorbeelden…)
Maar verder is het een schatje 8)
De wc is hier ook een hot item.
Gisteren liep ze de hele trap weer op omdat ik haar naar beneden had gedragen terwijl ze zelf blijkbaar wilde lopen - ging ze weer helemaal naar boven om vandaar af aan ZELF naar beneden te lopen.
Het meest vervelende is hier misschien nog wel dat ze momenteel ook met heel veel gedoe naar bed gaat. NIet willen liggen, schreeuwen dat ze eruit wil, de trappelzak niet meer aanwillen (maar ze wil ook nooit dekens dus heeft dat ding best een reden).
En lasse en zij krijgen ook veel meer ruzie en ik probeer lasse af en toe maar te vragen of haar niet zo op de kast te jagen - dat lukt binnen een scheet en een zucht natuurlijk - maar na een lange werkdag zit je niet op twee van die kissenbissende tuttebellen te wachten. Mijn mama, nee mijn mama, NNEEEEEE MIJN MAMA, echt niet mijn mama - en dat maar heen en weer :doh:
Oja, de trap op tillen… Of het licht aan doen…
En ja, helaas ook het drama met naar bed gaan :wall: .
Alleen hier dan gelukkig geen slaapzak meer, dat scheelt een beetje.
Maar dan gaat ze huilen, omdat ze nog een kusje wil van degene die net haar kamer uit is gegaan. Dus die komt nog een kusje geven (wel op de goede wang he?), gaat ze daarna huilen, omdat ze tranen heeft en zo kunnen we nog wel een poosje doorgaan…
Hier jaagt Annemieke Sebastiaan nou juist op de kast en ze weet heeeeel goed hoe ze dat moet doen. En dan ook nog op zo’n manier dat Sebastiaan op z’n kop krijgt, dus we moeten altijd eerst goed uitvogelen wat er nou precies gebeurde :roll:
Het zou best makkelijk zijn als ze nu in 1x 4 zijn en naar school gaan, krijgen we een beetje meer rust :mrgreen:
Nena zegt ook wel steeds vaker te pas en te onpas van Lasse plaagt mij, of lasse mij pijn gedaan. Dus hier wordt het ook wel beter oppassen of lasse niet onheus iets in zijn schoenen geschoven krijgt.
Zó herkenbaar :mrgreen:
Nee, IK wil doen!!!
Niet alleen de wc doorspoelen maar ook de koelkast opendoen, het bad aanzetten, de wc rol verwisselen, de tandpasta óp de borstel doen, mijn jas aangeven, mijn tas mee naar de auto nemen, de grijze bak buiten zetten etc etc. . Allemaal dingen eigenlijk die mannen later allemaal niet meer vrijwillig doen doen 
:mrgreen:
Misschien jongetjes eigen Bella, want ik ken die huilbuien van Kaylee ook niet.
En kennen jullie het “wel-niet-spelletje”?
“ik wil niet eten!”
“ok dan eet je niet”
“ik wil wel eten”
geef je hem zijn eten
“nee wil niet eten”.
En als je er op in gaat, gaat hij zo door… En als hij er niet op ingaat beginnen de fameuze huilbuien weer.
O en dat begint al bij het ontbijt. En soms al bij het uit bed komen. “Ik wil papa”. “nee mama” “nee papa”.
“wil hagelslag”. “niet hagelslag”. “weeeeeeeeeeeeeeeeeeeel”. “nee hoef niet”. En dan ga je wat anders doen en krijg je dus een kwartier lang “weeeeel slaaaaaaaaaaag… ikke wil slahaaaaaaaaaag”.
Again: Zennnnnn.
Ik kijk uit naar mijn massage morgen. :lol:
het is misschien niet aardig maar ik zit kostelijk te lachen om jullie verhalen. het helpt om te horen dat ander man’s kinderen ook zo leuk kunnen doen 
:mrgreen:
ik vind het ook heel herkenbaar …mijn zoontje is net 3 en de fase van neit naar bed willen is nu over, dus er is hoop! :mrgreen:
@bieslookje wrote:
ik vind het ook heel herkenbaar …mijn zoontje is net 3 en de fase van neit naar bed willen is nu over, dus er is hoop! :mrgreen:
Nou dat ga ik geen half jaar volhouden hoor :evil: Net weer een heel drama. Sinds een week is het elke avond raak met dat niet naar bed willen.
En vicky Nena had dat een tijdje geleden ook heel erg - ik wil geen rijstewafel, oh ok krijg je geen rijstewafel. IKKKKKK WEEEELLLLLLL een rijstewafel, ok krijg je wel een rijstewafel. Rijstewafel MET SMEEERKAAAS!!!
Ze probeert alles ook heel gebiedend te zeggn en kijkt er ook zo bij.
Of wat nu in is het zinnetje van Jij lekker niet. Ik krijg boterham, jij lekker niet.
Ik begin langzamerhand tegen een aantal momenten op te zien - het naar bed brengen, ze wil niet naar bed, wil in het grote bed, wil naar mama toe en die moet haar optillen, drama, drama - nu al meer dan een week elke avond.
In de ochtend aankleden - was de afgelopen twee ochtend al vroeg op en alleen met de kids en dan weer steevast een hoop gedoe met Nena.
Ben onderhand wel klaar met deze fase.
Wat vanochtend wel hielp was haar te laten kiezen tussen twee jassen (toevallig een tweede van iemand gekregen) en tussen haar twee paar schoenen (die toevallig allebei wel konden),. Ik trok haar een broek aan toen zei zij vik wil een rokje. Ik dacht ja gekke gerritje maar daar keuzes daarna wel enorm hielpen ga ik het toch eens proberen ook bij broeken ofzo.
Ik wil mijn leuke, lieve dochter terug en niet dat bokkige gezicht de hele dag waar NEE op gegraveerd staat :evil:
Ik kan het me heel goed voorstellen…
Het “naar bed gaan” ritueel wordt hier nu eindelijk wat beter. (Dat was voor de zomervakantie al een drama!)
Laten kiezen is inderdaad vaak wel een pluspunt. Alleen als Annemieke iets in haar hoofd heeft wat niet bij de keuzes hoort… zucht…
Momenteel gaat ze steeds met haar armen over elkaar staan (als een rapper zeg maar, anders lukt het niet :inlove: ) en zegt dan “ik ben boos!” Ben benieuwd hoe land dit gaat duren…
Van Sebastiaan kan ik het eerlijk gezegd niet herinneren dat 'ie zo ontzettend dramatisch kon doen met deze leeftijd :think: .
Ik duim voor je dat bij jullie de fase snel voorbij is!
Lasse kon er ook wat van maar volgens mij op andere gebieden. Die weigerde op een gegeven moment in de maxi cosi te gaan zitten en die moest ik erin vouwen anders kon ik niet weg. Nou toen hoogzwanger was van Nena was dat geen pretje.
Ook wel weglopen op straat of blijven staan of wegrennen. Zie roel nog wel voor me met lasse over zijn schouder, maar ik kon hem niet meer optillen destijds. Hij is ook een keer bijna tussen twee rijdende bussen ingerend / dacht dat ik dood bleef.
nena zegt nu: mama nena dragen, lukt wel (had een keer gezegd dat ze te zwaar is en dat het niet meer lukt - nu zegt zij telkens lukt wel)
@Vicky wrote:
Misschien jongetjes eigen Bella, want ik ken die huilbuien van Kaylee ook niet.
En kennen jullie het “wel-niet-spelletje”?
“ik wil niet eten!”
“ok dan eet je niet”
“ik wil wel eten”
geef je hem zijn eten
“nee wil niet eten”.
En als je er op in gaat, gaat hij zo door… En als hij er niet op ingaat beginnen de fameuze huilbuien weer.
O en dat begint al bij het ontbijt. En soms al bij het uit bed komen. “Ik wil papa”. “nee mama” “nee papa”.
“wil hagelslag”. “niet hagelslag”. “weeeeeeeeeeeeeeeeeeeel”. “nee hoef niet”. En dan ga je wat anders doen en krijg je dus een kwartier lang “weeeeel slaaaaaaaaaaag… ikke wil slahaaaaaaaaaag”.
Again: Zennnnnn.
Ik kijk uit naar mijn massage morgen. :lol:
Dat herken ik hier helemaal niet :liar: :liar:
volgens mij vergeten jullie ook nog
ik ben opweg om iets te doen wat niet mag en kijk je nog even liefdevol aan voordat ik het toch echt ga doen en als je dan op mijn af komt doe ik het nog even extra
grrrrrr
onze dame loopt namelijk steeds naar de kast waar de spelletjes/puzzels staan om dan vervolgens nog even gauw de doos open te doen en de puzzel er uit te halen
HIer lijkt het ergste even voorbij - alsof we iets over de top van de ellende zijn. Ze laat zich weer iets makkelijk aankleden en is weer iets gezeglijker. Het kan nog stukken beter maar het geeft de burger moed.
hier ook een vreselijk puberende kleuter van 3,5 die het liefst de hele dag de regie in zijn handen wil hebben…
we waren een nachtje weg met de buren, na douchen droog ik hem af nee dat moet de buurvrouw doen, 's morgens wakker wil hem aankleden nee dat moet de buurman doen, papa mag mijn jas aan doen en mama mag de plas weg gooien pffffff en per incident duurt het dan rustig een half uur voor hij eindelijk toegeeft. Moet dan eerst zeggen dat hij neit mee mag zwemmen of spelen in de speeltuin. Op het laatste moment ziet hij in dat het niet werkt en dan geeft hij toe. Echt om gek van te worden.
gr marina