Geur: that brings back memories.

@faizaa wrote:

Ik ruik Portugal soms… :eh: :oops:

Gek he, een land ruiken… maar het is zo… :oops:




Ik ruik ook wel eens Spanje…Heerlijk.



En ik was laatst in het geboortedorp van mijn vader en die geuren daar in de straten, tranen in mijn ogen. Pure jeugdsentiment.



De handcreme waar ik mijn vader de laatste dagen van zijn leven mee heb ingesmeerd. We hebben die tube van het ziekenhuis gekregen en ik heb hem gejat. Ik hoef de dop er maar af te halen. Is mij zeer dierbaar.



Ik heb sowieso erg veel met geuren…

Spanje ruikt heel anders dan bijv Italie.

Als ik een land ruik, ben ik er ook meteen weer :inlove:

@knollie1 wrote:

Helaas, dit heb ik dus niet!



Ik heb geen reukvermogen!



Dit mis ik af en toe heel erg, vooral als ik dit soort dingen dan lees!




dat probleem heb ik dus ook :frowning:



soms loop ik met m’n man of m’n moeder op straat en dan zeggen ze getsie stinkt he of ruikt lekker he of ruik jij dat ook

:eh: :think:

soms antwoord ik heel droog ja zo zeg pffffffff en dan kijken ze mij aan oja :lol: jij kan niet ruiken :doh: :wall:

of in een parfum zaak :? dat m’n moeder vraagt en welke vind jij lekkerder ruiken :wall:



ach ooit zullen ze eraan gewend raken dat ik niet kan ruiken :lol: (heb er pas 3 jaar last van)



of Luna komt ergens mee aanlopen mama moet je ruiken ruikt lekker

dan doe ik maar ruiken en zeggen hmmm idd ruikt lekker :lol:





maar heb jij nooit kunnen ruiken?

ik heb soms wel dat ik ineens een geur “ruik” in gedachten en dan dus “meegevoerd” word naar vroeger



edit: :wall: zie dat jij “nooit” hebt kunnen ruiken :hug:

Angel, jij hebt wel kunnen ruiken, hoe is dat veranderd dan?

Ik heb weleens gehoord dat je na een flinke verkoudheid je reuk kwijt kunt raken… Heb jij dat ook zo meegemaakt?



Lijkt me zo verschrikkelijk… Ik ben nog snotverkouden, mijn neus zat helemaal dicht van de week. Toch kan ik proeven en ruiken, heel gek is dat. De geuren en smaken die ik heb, zijn overdreven sterk. (geurkaarsjes die ik normaal lekker vind, heb ik meteen terug de kast in geduwd :roll: Het eten is heel zout en melk smaakt heel sterk :sick:)

Nicje: ik heb echt geen id hoe ik het kwijt geraakt ben :frowning:

ik probeer mij ook iedere keer te herinneren wanneer het is geweest dat het weg was



soms zeg ik weleens voor de grap ik heb te hard geperst :oops: :lol: :lol: maar ik weet niet of ik het tijdens de zwangerschap van Luna al kwijt was

of dat het pas na de zwangerschap was en dus door de narcose van m’n operatie is gekomen (dat kan ook nog namelijk)

maarja ik kan mij ook geen zwitsal geur ofzo herinneren (dus dat ik zeg van oh dat rook zo lekker toen ik Luna in bad stopte toen ze zo heel klein was)

Heb je dan nog wel smaak?

Dus het zou ook nog zomaar terug kunnen komen?

Heb je het weleens na laten kijken, of kunnen ze er niks mee?

ja smaak heb ik nog wel



nee nooit echt naar laten kijken eigenlijk weleens over gehad met een arts en die zei kan ook door narcose gekomen zijn

en verder hebben we het er niet over gehad

Hopelijk kom je er ooit nog eens vanaf… :hug: :hug:

ja ik hoop het ook

soms hoop ik dat het met m’n galblaas te maken heeft maar denk dat dat valse hoop is

maar goed hopelijk kan ik in de komende 3 jaar mij ook gaan “aanstellen” over een poepluier ipv te moeten kijken of er gepoept is

een vriendin van mij kan ook niet ruiken.

Best lastig! Zij ruikt alleen iets als het echt heel erg sterk ruikt.



Maar ik heb eigenlijk geen geuren die met vroeger te maken heeft.

Ik heb dat meer met smaak (mona vanille pudding, dat aten mijn vader en ik vroeger samen elke zondag. Als ik dat weer eet rollen de tranen over mijn wangen bij die herinneringen, kon het nog maar 1 keer…)

en muziek.

De geur van desinfecterende (dat blauwe spul in zkh) als ik dat ruik denk ik aan Daan :**: aan de tijd dat hij op de neonatologie lag. Kan het nog steeds niet ruiken zonder tranende ogen

@Karin1981 wrote:

De geur van desinfecterende (dat blauwe spul in zkh) als ik dat ruik denk ik aan Daan :**: aan de tijd dat hij op de neonatologie lag. Kan het nog steeds niet ruiken zonder tranende ogen


oh zo herkenbaar…