geen afscheid kunnen nemen van het zwanger zijn.....

Alsof ik mijn eigen gedachten lees!

Ondanks dat ik met 20 wk al thuis zat met bi, voelde ik me verder zoooo super!

Ik mis dat intime zo erg. Lekker in jezelf gekeerd, handen op je buik; op de bank, in bad, in bed… ohw wat mis ik het. Alle aandacht, lekker verzorgd worden…



Als ik goed terug denk was ik het op het einde ook wel erg zat en vond ik de hele zwangerschap zo langzaam gaan. Het enige wat ik wilde was mijn meisje vasthouden en bewonderen.



Kraamtijd wil ik ook graag over doen. Heb ik minder goed van kunnen genieten omdat ik heel de dag alleen in bed kon liggen en dat tewijl een hitte golf het land teisterde.



Af en toe even foto’s terug kijken en weg dromen over toen :inlove:

Oh zo herkenbaar!!!



Wij weten ook dat we waarschijnlijk niet meer voor een derde zullen gaan, maar oh het idee dat ik nooit meer zwanger zal zijn en nooit meer dat getrappel in mij zal voelen :cry: :cry:



En ik kan er niks aan doen, maar als ik daar aan denk moet ik echt bijna huilen :oops:



Liefs Gismo

Oh ik mis het ook! Ik had niet echt een makkelijke zwangerschap, heb er weinig van kunnen genieten, maar ik mis het ! Gelukkig willen wij snel een tweede, maar toch nog even wachten omdat ik bang ben dat de bv zal teruglopen. Nog een paar maandjes wachten dus. Daarna hoop ik dat we niet zo lang hoeven te wachten om zwanger te worden.

hoi



vond het zwangerzijn ook heel speciaal som ook erg vermoeiend.



maar zo gaaf om dat kleine hummeltje te voelen en zo naar hem of haar verlangen.



leuke dingtjes voor hem/haar kopen en fantaseren hoe ze eruit zal zien :inlove:



volgens mijn moeder blijft dat gevoel van verlangen



alleen zal het bij mij bij verlangenblijven na 3 mooie kinderen is het goed geweest. En ondanks het mischien blijft kriebelen moet het toch ophouden





alle slaapkamers zijn gevuld, financieel redden we het zo allemaal net en daarnaast weet ik iet of ik in staat ben evt. 4 kids op te voeden :?



3 is al druk zat :slight_smile:



en mag niet klagen met 3 van die mooie kindjes

heel herkenbaar. ik miste hem in het begin ook hele erg. nu ook wel maar wel wat minder. ik zou het nog wel een keer mee willen maken. zo speciaal.

Hmmmm… fysiek mis ik het zwanger zijn niet, omdat ik dusdanig vermoeid was dat ik gewoon mezelf niet was. Normaal ben ik super fit en nu kon ik echt alleen maar slaaaaaaaaapen. En die buik zat ook enorm in de weg… en ik had nog niet eens een hele grote buik :S



Ik mis wel de schopjes in mijn buik en als die kleine de hik had. Gezellig 's nachts met z’n tweetjes wakker liggen :wink:

Zoooooooo herkenbaar. Ik probeer wel eens aan anderen het zwanger zijn gevoel uit te leggen maar dat lukt gewoon niet.



Omdat ik er zo van overtuigd was dat het ons niet zou lukken (PCO en buikvliesontsteking/blindedarm ontsteking) was ik dubbel zo verrast dat het ons wel gelukt was. Dit waren dan ook mijn eerste woorden na de test “HET IS ONS GELUKT”. Ik heb er heel intens van genoten, de hele periode en van mij had het nog wel wat langer mogen duren (Lynn kwam met 37 weken en 3 dagen).



Ik hoop uit de grond van mijn hart dit nog eens mee te maken.

Ik nis het helemaal niet, ondanks dat ik een prima zwangerschap heb gehad. Nergens last van, niet misselijk, niet moe, helemaal niks.

Toch was ik blij dat ik die dikke buik kwijt was. Voorheen had ik namelijk een hele platte strakke buik en dat vond ik toch wel wat mooier. Dat is nu trouwens niet meer zo. Maar ben nu weer begonnen met sporten en hoop hem toch voor een groot gedeelte voor strak te krijgen.

Ik heb ook altijd platte buik gehad, nu ook weer. Heel snel na de bevalling al, heb gewoon mn figuurtje weer terug, maar ik vond die dikke buik toch wel super vrouwelijk hoor, oooooooooooooooooooooooh ik zou die zo terug nemen :inlove: (alsof je het even uit de kast trekt, die buik… :roll: )

zeer herkenbaar… Zou best weer zwanger willen zijn. Alleen, dan zit je daarna weer met een baby hè… :wink:

EINDELIJKKKKKKKKKKKKKK mensen die het zelfde voelen als dat ik altijd heb gedaan. vooral na de geboorte van onze jongste had ik het heel erg. ik heb huilend mijn zwangerschaps kleren in een doos gedaan ik heb huilend de kraamtijd afgerond en ik heb huilend naar de laatste draad van mijn hechting zitten kijken :? en ik heb huilend op na controlle gezeten. ik ben nu zwanger van nummer drie 6 weken en 5 dagen ik geniet nu nog meer van elke dag zwanger zijn ik zie er nu al weer tegen op dat er zo meteen weer een tijd komt dat ik gewoon weer mama ben en bevallen ben en dat ook dat kindje auder en auder word.

pfff al jullie mooie verhalen maken het er niet gemakkelijker op…

en nu is het bijna 1jaar geleden, dan beleef je het allemaal weer zo opnieuw…wil me buik weer :inlove: