Jaja, na bijna 23 jaar heb ik toch voor het eerst een gaatje opgelopen ! :shifty: Deze wordt morgen dus geboord, brrrr…
Nu ben ik toch wel een beetje benieuwd naar jullie ervaringen ? Doet het pijn ? Is het ‘eng’ ? 8) Ik mocht evt. een verdoving krijgen (die mocht met de zwangerschap), maar is dat echt de moeite ? Heb begrepen dat je dan nog uren ‘last’ kan hebben van de verdoving.
Het zou wel om maar een klein gaatje gaan trouwens. :shifty:
Volgens mij valt het wel mee…ligt er natuurlijk ook aan of je bang bent voor de tandarts, ik zelf ben niet bang.
Wat ik niet leuk vind zijn de verdovingen bij de tandarts…mennn die doen echt pijn, als ik jou was zou ik het zonder verdoving doen want volgens mij doen de verdovingen nog meer pijn dan het boren zelf.
En aangezien je zwanger bent kan het nooit kwaad om geen verdoving te nemen.
En ja je kan nog heel lang last van de verdoving hebben en je kan niet normaal eten en je hebt het gevoel alsof je mond en je lippen 2x zo dik zijn.
Toen ik nog militair was moesten mijn verstandskiezen er uit voorzorg uit…was niks mis mee maar omdat ik uitgezonden werd moesten ze eruit…met verdoving en die vergeet ik nooit meer :shock: :shock:
Denk dat het goed te doen is zonder verdoving…
Ik heb dus wel een hekel aan de tandarts. Zit daar nooit op mijn gemak. Behalve als ik met de kids heen ga… Ik moest in juli 3 gaatjes laten vullen, waaronder eentje die best diep was. Die was niet goed gedaan door mijn vroegere tandarts. Gelukkig waren de zenuwen daar al dood van. Maar ik heb moedig alles zonder verdoving gedaan. Vond ik best knap van mezelf.
Als ik dus zou kiezen voor een heel klein gaatje, geen verdoving doen.
Ik heb altijd gezegd dat ik nooit een verdoving zou nemen met het vullen van gaatjes. Het deed altijd heel even pijn, maar ach, er zijn genoeg dingen die meer pijn doen.
Tot ik van tandarts wisselde, en mijn oude tandarts het niet helemaal goed meer kon zien ofzo, bleek ik enorme gaten te hebben. De tandarts wilde verdoven, ik weigerde, zo’n prik leek me erger dan dat boren. Maar toen zei ie man: maar mevrouw, zonder verdoven begin ik er niet eens aan.
Oeps, toen moest ik wel. En wat was dat heerlijk 
Die prik voelde ik amper, en was na anderhalf uur ofzo wel weer uitgewerkt, en lekker niks gevoeld van het boren. Dus sindsdien laat ik het altijd verdoven. Mijn tandarts wil dat sowieso liever, omdat er anders een kans is dat je per ongeluk met je hoofd beweegt, en dat is niet zo handig 
Hangt af van waar het gaatje zit en hoe groot het gaatje is.
Hier altijd verdoving, zonder verdoving doe ik mijn mond niet open. (bij wijze van spreke dan he) :oops:
@Selena wrote:
Het zou wel om maar een klein gaatje gaan trouwens. :shifty:
Allereerst respect voor het feit dat je zo lang een gaaf gebit hebt weten te houden, wauw!
Mijn ervaring is dat behandeling van een heel klein gaatje aan de oppervlakte prima te doen is zonder verdoving. In zo’n geval vind ik de verdoving vervelender dan de behandeling. Wat ik dan zonder verdoving af en toe even voel is licht protest van de onderliggende zenuw, een beetje een irritant gevoel. Maar dat is ook vrij snel weer klaar en ik vind het superfijn om dan helemaal zonder verdoving de praktijk weer uit te wandelen
Een verdoving blijft mij mij toch een groot gedeelte van de dag zitten en daar vind ik niets aan.Zou het om een dieper gat gaan, dan zou een verdoving mijn voorkeur hebben.
Sterkte morgen!
hier was het zo’n beetje op de dag dat ik 30 werd er het eerste gaatje geconstateerd werd… en dat vond ik NIET grappig, want dat hele boren leek me zo eng.
Was ook maar een mini gaatje en verdoven was niet echt nodig.
Dus onverdoofd gedaan en het viel heel erg mee… vind alleen dat geluid IN je hoofd zo vervelend :wall: .
2 jaar later had ik dus een dieper gat waarvan de tandarts bang was dat hij de zenuw weleens zou kunnen raken en daar begon hij niet aan zonder verdoven.
Uiteindelijk was het minder diep dan verwacht, maar vond de verdoving eigenlijk heel erg meevallen.
Alleen als die er net uitgaat… dat tintelt zo irritant :lol: .
Hier moet ik volgende week heen om een gaatje te laten vullen. Wordt mn 2x van dit gebit :shifty: Deze kies is al een keer gevuld en nu is de vulling er uit, maar er gaat echt verdoving in haha. Vind het zo naar gevoel als ze boren al is het maar erg kort dat ik denk van auw haha, hier dus alleen boren met verdoving :mrgreen:
tis wisselend, onze tandarts geeft zelf aan, ik zou wel of niet verdoving doen. Sommige gaatjes zitten dicht bij zenuwen, andere zijn veel makkelijker te behandelen zonder. Het is niet zonder pijn, maar ik ga vaak voor zonder verdoving.
Met verdovingen heb ik niet zulke goede ervaringen.
ik vind boren vreselijk irritant.
Het doet niet zeer ( tenzij hij heel diep moet boren ) maar het is vooral irritant.
Dat getril en rotgeluid .
Ik heb nooit verdoving. Die spuiten doen verrotte zeer ! En het boren is echt zo gedaan , nogmaals zonder pijn !
Ik heb 1 x verdoving gehad met het verwijderen van mijn verstandskiezen en ik leek wel een boxer zo liep ik te kwijlen omdat ik zo’n dood gevoel had in mijn mond…en halve gezicht :S
:lol:
Maar echt een gaatje boren is a piece of cake !
als ik wel een verdoving krijg, slik ik van tevoren altijd dubbel paracetamol… om maar geen angst te krijgen voor die tandarts…
haha… sorry… weet niet eens of het wel helpt, maar ik vind de prikken dan minder akelig
Ik heb na 33 jaar ook voor het eerst een gaatje Ik ben momenteel ook zwanger en heb geen verdoving gehad (tijdens zwschap wil ik liever geen verdoving, ik doe al moeilijk over paracetamol :oops: ) Heb met de tandarts afgesproken om in eerste instantie geen verdoving te willen, maar als de pijn niet te harden is zou ik een teken geven zodat ze gelijk een verdoving kon zetten. Het viel mij heel erg mee, deed helemaal geen pijn, maar ik had dan ook een klein oppervlakkig gaatje. Succes!
@Mam van 2 wrote:
ik vind boren vreselijk irritant.
Het doet niet zeer ( tenzij hij heel diep moet boren ) maar het is vooral irritant.
Dat getril en rotgeluid .
Ik heb nooit verdoving. Die spuiten doen verrotte zeer ! En het boren is echt zo gedaan , nogmaals zonder pijn !
Ik heb 1 x verdoving gehad met het verwijderen van mijn verstandskiezen en ik leek wel een boxer zo liep ik te kwijlen omdat ik zo’n dood gevoel had in mijn mond…en halve gezicht :S
:lol:
Maar echt een gaatje boren is a piece of cake !
Tot dat de tandarts in je tandvlees boort… zonder verdoving. :silenced: :sick:
Nou, wisselende verhalen dus :lol:
Het is denk ik ook meer angst voor het onbekende, waardoor de tandarts met verdoving aankwam. Weet ook niet precies wat te verwachten natuurlijk, lijkt me ook niet slim als ik mijn hoofd plots wegtrek en de boor m’n tandvlees in schiet :roll: Maar goed, ik hoor inderdaad ook weer verhalen over verdovingen, die urenlang nawerken en je inderdaad een boxer-mond bezorgen :mrgreen: En als het in 3 minuten gepiept is en de verdoving meer last bezorgt dan het boren zelf ?
Wat is het precies voor een gevoel/pijn eigenlijk ?
Ik heb van mezelf wel erg gevoelige tanden (hoewel vooral de voortanden, het gaatje zit in een linker kies). Bij sommige producten krijg ik dan echt een soort zenuw-pijn, brrrr.
Volgens mij gaat het om zenuwpijn omdat bij een dieper gaatje je dichter bij de zenuw boort. Maar als het om een klein gaatje gaat hoeft het dus geen pijn te doen. Ik vond het eng toen ze ging boren en zette me al schrap voor de pijn toen ze zei dat het ergste achter de rug was en ze nu alleen maar hoefde te vullen.
Ik weet niet hoe je tandarts is? Ik zou het prettig vinden als ze vertellen wat ze gaan doen enzo.
Zenuwpijn (als het om een diep gat gaat) is echt niet fijn. Maar goed het is maar 1 gaatje.
Ik had geen last van een boxer mond. Mijn tandarts zei altijd na de behandeling met verdoving: je mond blijven bewegen. Soort masseren.
Ik heb alles tot een paar jaar geleden altijd zonder verdoving laten doen en er eigenlijk nooit echt wat van gevoeld. Tot de tandarts op een gegeven moment iets diepers moest vullen en zei: ‘hier ga ik je toch een beetje verdoving voor geven.’ ik had eerst nog zoiets van huuuh nooit nodig geweest! maar toen hij eenmaal bezig was was ik maar wat blij dat hij dat gedaan want zelfs met die verdoving was het niet echt een prettig gevoel. Zonder had ik tegen het plafond gezeten denk ik.
De verdovingsprikken vind ik heel erg meevallen, niet geheel pijnloos, maar het boren zonder zou echt vele malen erger geweest zijn. Beetje doof bekkie daarna maar dat vind ik ook altijd wel meevallen. Nou spuit mijn tandarts het meestal niet helemaal plat, hij geeft liever nog een beetje bij als het toch nog gevoelig is.
Maar een klein oppervlakkig gaatje zou ik in eerste instantie zonder proberen, is het toch te gevoelig dan kan hij alsnog een verdoving zetten, dat spul werkt snel genoeg. Het smaakt wel goor trouwens, heel bitter (kwam een keer per ongeluk wat op m’n tong, iew!)
Mijn oude tandarts deed alles zonder verdoving.
No way dat ik ooit nog iets zonder verdoving laat doen.
Prik valt reuze mee, voel je weinig van.
En het boren…of het nou een klein gaatje is of een dieper gaatje, ik vind het zeer pijnlijk, dus hier geen gaatje vullen of vulling vervangen zonder verdoving!
Gewoon bij je tandarts aangeven dat het je eerste gaatje is en dat je nerveus bent. Heb ik ook gedaan en ze heeft stap voor stap uitgelegd wat er ging gebeuren.