Ik heb je linkjes gelezen eisblume, maar ik heb niet het idee dat het echt zo specifiek neofobie is… ze hebben het steeds maar over groenten en fruit. Maar fruit eet ze wel en is ook niet te beroerd om daarvan flink te eten en te proberen. Tomaten, komkommers, druiven, frambozen, aardbeien, sinaasappels, mandarijn, meloen, rozijnen, perziken, appels, banaan… ze eet alles van fruit.
Bij haar is het in hoofdzaak warm eten, overige nieuwe voedingsmiddelen wil ze soms nog wel proberen hoor, ligt er aan hoe het eruit ziet.
Wij hebben zelf het idee dat het aan het “warm” ligt.
Als baby al dronk ze haar flessen het liefst koud… erg maar waar.
Ik kolfde voor haar en hoefde de flesjes niet op te warmen. Gewoon op kamertemperatuur laten komen en dan dronk ze zo alles weg.
Deden we het opwarmen, dan liet ze na elke slok los, huilde veel en dronk dan pas alles weg als het al weer was afgekoeld.
Patatjes laat ze ook helemaal koud worden en dan eet ze ze op.
Macaroni laat ze koud worden en dan eet ze het op.
Nou houd ik ook niet van warm eten, ik ben een echte brood eter en ik vind echt niets lekkerder dan koude macaroni zo uit de koelkast of lekkere afgekoelde goulash met lauwe rijst, dus genetisch zal ze wel mijn moeilijke eetgedrag hebben.
Ik wil er echter niet te veel in mee gaan want je kunt ook “te apart” willen zijn.
Dat ze andere dingen die nieuw zijn moeilijk vind is meer te wijten aan HSP… wij zijn dat beide ook en herkennen wel veel. We hebben er ook al heel wat aan gedaan en vinden dat zij moet leren zich aan te passen aan de omgeving en niet andersom.
Ben inmiddels wel aan het kijken naar leuke receptjes voor es wat anders.
Om bv van aardappels es rosti koekjes te maken, die kan ze evt een beetje afgekoeld eten.
Of van erwten en wortelen puree en dit dan gratineren met koekkruim en meer een soort cake vorm van maken. Kijken of ze zo in elk geval wil proeven.
Wat dat aangaat blij dat ik hier heb gepost want ik ben wel weer gestimuleerd en geprikkeld om verder te zoeken naar oplossingen. :-*
Ik denk dat ze het vooral over groente en fruit hebben omdat dat in de meeste gevallen de knelpunten zijn, maar het kan natuurlijk ook iets anders zijn(zo zag ik eens bij etterbakjes een kindje dat panisch voor nat[=in zijn hoofd smerig] voedsel (denk aan vla, yoghurt etc) was en alleen maar crackers en zo wilde eten).
Maar misschien heb je wel gelijk en ligt het idd aan de themperatuur. Jij kent je kindje tenslotte het beste 
Ik eet en drink ook alles het liefst om kamerthemperatuur dus ik kan daar wel in komen :mrgreen:
Onze meid van bijna 3 1/2 eet ook bijna niks, ook geen brood :?
Ze dronk al baby haar flessen al niet leeg, ik weet een beetj hoe je je voelt… :hug:
Ik weet precies hoe je je voelt Cell.
Tim weigert al sinds ie 12 maanden is iedere vorm van warm eten.
Ja patat, pannekoek en pasta. Als het maar met een P begint grap ik wel eens.
Ook hier veel te dun en intens bleek.
Ook hier wel brood (grote favoriet), volkoren crackers en beschuitjes.
En fruit eet ie ook ontzettend graag.
Dwangvoeren is absoluut geen optie, want hij gilt alles bij elkaar en geeft alles over omdat hij overstuur is. We hebben dat 1 of 2 keer gedaan, maar met een bloedend hart.
Volgens het CB moesten we er geen drama van maken en de sfeer aan tafel ontspannen houden anders zouden we met Amy misschien ook een probleem krijgen.
Hihi dan kennen ze Amy niet. Die leeft voor eten. :lol:
Dus, misschien heel verkeerd, hij krijgt dus nu brood.
Maar, we blijven wel proberen ondertussen. Dan geven we hem hapjes eten van ons bord en per ongeluk expres zit daar dan ook wel eens groente tussen 
Dan trekt ie een heel vies gezicht, maar slikt het wel door. :mrgreen:
@Cell wrote:
We overwegen wel nog een soort van eetbar neer te zetten waar ik aan kan snijden en de kinderen aan de andere zijden kunnen kijken en helpen.
Als ze nu willen kijken zetten ze krukjes voor het aanrecht en kan ik nergens meer bij… dat is dus ook niet zo handig :lol:
Ik ga aan de keukentafel zitten om de boel te snijden. Misschien is dat een idee? (is ook een stuk makkelijker met je dikke buik
:inlove: )Ik denk dat het erg belangrijk is dat ze mee kookt. Rhodé is dan geen moeilijke eter (eet eerder alles wat er bestaat…als het maar apart is :roll: :inlove: ) maar als ze meegekookt/gesneden heeft vind ze het extra leuk.
Wel moeilijk hoor! Lijkt me heel verdrietig op een gegeven moment…je wil gewoon dat je kind geniet van eten…
Maare…1 vraag…waarom geef je haar niet gewoon brood als ze dat zo graag wil? Of heb ik daar overheen gelezen? :shifty:
Hier ook gewacht tot het vanzelf kwam, en het ging alleen maar achteruit. Toen zijn we overgestapt op als je niet wilt, dan ook echt niks. Dus ook geen toetje. En nu is het ‘dit eet je op.’ Ze krijgt een klein beetje van alles, en als ze het op heeft meer van wat ze wel lekker vindt (droge pasta, droge rijst). En het schepje groente en het kleine stukje vlees moeten dus op. Als ze raar gaat doen, krijgt ze een waarschuwing, nog eentje, en dan is het laatste waarschuwing of we gaan je pyama klaarleggen. De volgende stap is pyama aantrekken en de laatste stap is naar bed. We zijn al heel regelmatig tot pyama aantrekken gekomen, we hebben haar nog nooit in bed hoeven leggen. We zijn heel consequent en ze weet dat we het menen.
Gerry, Ze slaapt ook al heel onrustig (hoewel het nu beter gaat sinds ze samen met Peter op 1 kamer slaapt) en ik ben dus principieel tegen het bed gebruiken als consequentie/straf. Dan ben ik straks met het 1 klaar, kan ik het andere probleem gaan oplossen.
Tot op heden is het naar bed gaan prima, slaapt ze onrustig en komt regelmatig bij ons op de grond slapen, maar dat is dus mijns inziens de oplossing niet.
Mama van Rhode, hier geen keukentafel en de eettafel staat bij ons aan de andere zijde van de huiskamer. Dus dat is ook niet echt handig, tenzij ik steeds alle rommel van de ene kant naar de andere kant wens te verhuizen. Een eetbar is wel een optie, we hebben een mooie gezien bij Ikea… betaalbaar ook en die past wel in de keuken.
Tot op heden zijn we nu 2 dagen bezig met het beloningssysteem en het zeer consequent zijn.
Gisteren probeerde ze toch een stukje kiprollade en 1 sperzieboon (ze likte hem enkel af en besloot al meteen dat ze dat niet ging eten)
Uiteindelijk was de afspraak een sticker als ze van alles iets had geproeft, ze weigerde pertinent haar aardappelpuree te proeven en dus geen sticker. Wat ze wel accepteerde. Wij waren allang blij dat ze een stukje rollade had geproeft.
Vandaag heeft ze wat rijst geproeft en de stukjes perzik uit de vleessaus gehaald. We hadden ook komkommer en fruit in een salade erbij en daar heeft ze van gegeten (was te verwachten, dat vind ze heerlijk) maar goed, ze heeft dus ook warm geproefd en vandaag voor het eerst een sticker gekregen. Ze reageerde in elk geval een stuk positiever dan voorheen en het is sinds gisteren ook even geen drama meer als ik ga koken.
Oh en Mama van Rhode, brood is geen optie want ik heb er 2 aan tafel zitten en als de 1 mag, mag de ander ook. Die eet ook liever brood, maar eet tenminste nog. Wel let hij erg op wat zijn zus mag.
Verder eet ze ook op brood erg eenzijdig en ze komt dus gewoon voedingsstoffen te kort en nog een daarbij… ze word 4 en er komt een leeftijd waarop ze het nog moeilijker aangeleerd krijgt dan nu al het geval is. Dus nee, we geven geen brood meer, dat is voor het ontbijt en de lunch.
Maar goed, het belonen en consequent zijn lijkt al wel iets vruchten af te werpen, laten we hopen dat het zo blijft gaan 
:shifty:
hartstikke goed dat ze wat geproefd heeft :thumbup:
Ik duim met je mee dat het vanaf nu alleen maar beter gaat!
:-* Heleen
Cell,
Het zoontje van mijn vriendin had ongeveer het zelfde maar dan met echt alles van warm eten, hij moest dus ook geen patat, pannekoeken, eieren op brood, tosti’s noem maar op.
Vanwege de vitaminen heeft zij heel lang opvolgmelk (friso 3 zeg maar om met een merk te gooien) gegeven voor het slapen gaan. Toen hij naar de basisschool ging heeft ze aangegeven dat hij daar te groot voor was en dat hij toch echt warm moest gaan eten.
Pas rond zijn 5,5/6 jaar ging hij warm eten omdat hij zich ging schamen dat hij wel erg anders was als anderen, kinderfeestjes was bv een drama, hij kreeg in de keuken dan stieken een broodje. Logeren wat hij echt heel leuk vind, niet leuk want ja als eten elders een feest is en voor jou niet dan is het al snel niet leuk.
Langzaam kwam het omslagpunt en is hij begonnen met dingen eten die hij wel wilde proberen, je raad het al: patat, pannekoek etc… ondertussen eet hij groente, aardappelen, pasta’s en rijst en is ze een half jaar verder. Ze introduceert 1 nieuw ding per 3 dagen en dat werkt erg goed.
Dus geen directe oplossing maar wel een verhaal waar het zichzelf oplost.
Mijn vriendin heeft overigens ook alles geprobeerd wat je je maar kan bedenken, behalve dan dat ze toch vond dat hij iets binnen moest krijgen dus helemaal geen eten was voor haar geen optie, ik ken er wel die dat dan vinden maar dat is erg moeilijk denk ik.
Succes ermee in ieder geval.
natas
nou dat klinkt al positief, cell!
hopelijk blijft het de goede kant op gaan en blijft ze het nut van de stickers inzien! :thumbup:
Dat klinkt inderdaad al een stuk positiever :thumbup: !
Misschien is het wel een heel goed idee om gewoon standaard iets wat ze lust (dus een schaaltje rauwkost of fruit) samen met iets wat ze ‘nog niet’ lust (dus warm) te geven? Zoals op dag 2 dus. Dan eet ze iig iets en heeft ze misschien meer de neiging om het warme eten te proeven :think:
En dat van die vriendin van natas klinkt ook goed: om niet al te veel nieuwe dingen tegelijk te introduceren, maar het geleidelijk aan te doen :think:
Nog een dikke :hug: en succes
Cell, ik heb het heel lang ook niet op die manier willen doen om precies dezelfde reden. Maar ik was het op een gegeven moment zo zat. Dezelfde saus die ze van het begin tot einde mee had gemaakt, en dan zodra het op tafel was ‘lust ik niet.’ En met alles. En in de hoek zetten werkte niet. Dit werkt wel. Naar bed gaan, zonder nog spelen na het eten, zonder verhaaltje. Da’s niet de bedoeling. En dan blijkt dus dat ze het echt wel lust.
Cell, ik heb niet alle reacties gelezen, maar ben jij al eens met Aniek bij een Osteopaat geweest?
nee… wel bij een body stress release therapeut. Die behandelt mij en de kinderen beide.
Ik denk niet dat we het bij haar ergens lichamelijk moeten zoeken hoor, dit is gewoon dwars gedrag… t is altijd al een pittige tante geweest, ze had d’r eerste driftbui incluis breath holding spell met 4 maand. Iedereen zei dat dit niet kon, babies van 4 maanden werden niet driftig en hielden hun adem niet in, dat deden ze pas als ze rond de 1 jaar kwamen.
Tot mijn schoonmoeder es oppaste en het met eigen ogen zag. Daarna nooit meer commentaar gehad op ons driftkoppie :lol:
Voor haar is eten gewoon een onderhandelingsmanouvre, iets waar ze in de waanzin van alledag zelf controle over heeft. Ze mag best veel zelf bepalen maar niet alles, dat zint haar gewoon niet, ze is eigengereid en wil alles controleren. Ik kan wel bepalen wat ze eet, maar niet dat ze eet.
Ze moet dus zelf die knop omgooien en inzien dat eten voor haar zelf belangrijk is.
Het belonen lijkt tot op heden in elk geval wel iets zoden aan de dijk te zetten. Ze heeft vandaag haar 2e stickertje verdiend en was maar wat trots. :inlove:
Top!!!
brood en fruit is beter dan helemaal niets, denk ik dan maar…
en gewoon met de pot meeeten komt dan vanzelf wel, zeker als de druk er van af is.
kan wel even duren hoor!!
ik spreek uit ervaring
liefs van rose :-*
Heb even alles gelezen want ik heb hier ook een moeilijke tante!
Cell top dat je meidje nu eindelijk wat wil proeven.
Die van mij eet ook al geen warm eten meer sinds ze 16 maanden is. Hier is negeren gewoon de beste optie en de ene dag eten ze wel en de andere dag eet ze niet. Hier word er dus bewust alleen maar lasange, pizza en pannekoeken/poffertjes wel gegeten en de rest compleet geweigerd. En als ik geluk heb eet ze een keertje bami of kip kerrie of een visje. Ze vind het ook vreselijk als ze aan tafel moet blijven zitten om te wachten tot wij klaar zijn want het liefst gaat ze naar haar bed toe. Ze vraagt er zelfs om. Het maakt ook niet uit hoelaat we eten of het 17.00 uur is of 18.00 uur of later.
Ik ga ook een aantal dingen proberen die jullie hebben genoemd, wie weet heb ik er ook wel geluk mee.
Groetjes
Davina
Cell, hoe gaat het nu? Is er nog steeds verbetering of was het een opleving van Aniek?
heb niet alles gelezen hoor ben een beetje lui :oops:
maar mischien een tip om het eten op te leuken?
maak gezichtjes van de groente(brocoli haar, aardappeloogjes enz enz)
een oppasventje van mij wilde ook pertinent geen warm eten en na dit een keer geprobeerd te hebben wilde meneer ineens wel :wall: dit hebben ik en de ouders ong. een half jaar volgehouden en toen was het ineens klaar !
hij gooide het zelf door elkaar en at het op … :roll:
het is een tip en ik hoop voor je dat het iniedergeval snel beter zal gaan! :hug:
Cell: ik heb niet alles gelezen… maar wil toch reageren op iets wat ik tussendoor las.
Je zegt dat je je er tot nu toe niet druk om gemaakt hebt of ze wel of niet eten. Ik heb dat inderdaad ook al eerder gelezen van je in andere topics bij vragen van andere mama’s.
Ik vind dat ook altijd het beste… maar ook wel moeilijk hoor… Als Wessel het weer 's in z’n koppie haalt om een strijd aan te gaan over het eten.
Maar toch las ik dat je af en toe vraagt “of ze het niet eens wil proberen?”.
misschien een miniscuul zinnetje… maar toch één waarmee je aangeeft dat je het wel heel graag zou willen dat ze proeft.
Of de discussie die al begint bij het koken… volgens mij is het een grote verleidster in de zin van jou tot antwoorden verleiden waartegen zij dan kan ageren. (hier een grote verleider hoor…).
Ik probeer bij Wessel dan ECHT NIET in te gaan op wat hij zegt… of ik zeg “ja Wessel dat weet ik” (bij “ik lust dat niet mama”) en verder praat ik over wat anders.
Tot slot…
ik vraag tegenwoordig niet meer “actief” of hij komt eten. Ik zeg… “Wessel, het eten is klaar”… en wij gaan aan tafel. 10 van de 10 keer komt ie dan!
Heel veel sterkte…
en volgens mij doe je het supergoed!