Ik weet t niet meer hoor.
Dan kan iedereen (hier, cb, oma, vriendinnen, huisarts) wel roepen, laten waaien, niet druk om maken, t komt wel, enz
Maar ik heb hier een bijna 4 jarige die nu al vanaf haar 15e maand stelselmatig weigert te eten.
Echt niets, maar dan ook niets aan normaal warm eten wil ze eten of uberhaupt proberen.
Macaroni met rode saus en dan ook echt alleen rode saus, Patat en pannenkoeken. Dat is het enige wat ze eet als dat op het menu staat.
Nou hebben we al heel lang de regel dat we ons dan niet druk maken, maar ze ook geen brood krijgt. Ze krijgt wat wij eten in zeer minimale hoeveelheid op haar bord en we zijn er niet te druk mee, maar hopen dat ze een hapje neemt en wil proberen.
Toetje krijgt ze gewoon, dat zet voor de honger namelijk geen zoden aan de dijk, dat is maar een klein danoontje.
Rapley, geprakt, met ketchup, appelmoes… t maakt niks uit, ze eet gewoon niet.
Nu is ze niet bepaald dik, vaak verstopt, veel ziek en 8 van de 10 dagen in en in bleek. Ze krijgt al multivitamine bij en we geven haar al zoveel mogelijk gezonde tussendoortjes als komkommer, tomaat, fruit en volkoren brood om gewoon als ontbijt en lunch te eten.
Maar de laatste tijd gaat ze helemaal door t lint als het etenstijd is.
Ze wil dan brood, wij weigeren dat en zeggen dat ze gewoon krijgt wat wij ook eten en anders niks. (dat is advies trouwens van cb, huisarts en pedagoog) Maar dan begint ze te brullen, stoute mama en papa te roepen, ze beland geheid op de gang omdat ze zich misdraagt en begint dan daar op de deur te slaan en houd niet meer op met huilen.
Ik word er zelf verdrietig van eigelijk, ik weet t niet meer.
Ze kan toch niet d’r hele leven alleen maar brood eten?
Mijn moeder vertelde mij dat ze mij op een zeer drastische wijze aan het eten heeft gekregen, in de houdgreep en dwingen.
Dat ik een paar dagen helemaal over de rooie ging en zelfs spuugde, maar na een week gaf ik het op en sinds schijn ik normaal te hebben gegeten al was ik altijd als laatste klaar. (ik ben nog geen vlotte eter)
Nu ik dit schrijf staat ze te krijsen bovenaan de trap, ze maakte het zo bont dat we haar naar bed hebben gestuurd. Ze is echt finaal over de zeik omdat ze zegt honger te hebben, maar subiet weigert iets anders te eten dan brood.
Wat moet ik hier nu mee?
allereerst een hele dikke knuffel
Mischien ben ik wel een foute mama maar ik zou haar dan toch dat brood geven.
Heel veel succes met deze situatie :-*
ik wil je een dikke knuffel geven, want er is niks zo frustrerend als een kind dat niet wil eten.
Wrs heb je alles al geprobeerd, maar dit is wat ons door die periode heen heeft geholpen.
We hebben een mooi beloningsbord gemaakt met 10 plaatjes. Voor elk leeg bordje kreeg Stijn een plaatje, dingen die hij niet lekker vond minimaal een hapje. bij 10 plaatjes kreeg hij een kadootje. In eerste instantie een kadootje wat al uitgekozen was en bij het beloningsbord stond, in 2e instantie een kadootje zelf kiezen in de winkel. Na 6 kadootjes steeds meer plaatjes "vergeten"en nu eet hij redelijk. Nog steeds geen snelle of makkelijke eter, maar hij eet.
En met Lieke begint de hele heisa nu weer opnieuw zucht…
Een kind in de wurggreep houden en volproppen, ik heb het 1 keer geprobeerd, en behalve dat je hart doormidden breekt, het helpt geen ene fluit… Niet doen dus. :-*
Allereerst een dikke knuffel, want we weten hier hoe ongelooflijk lastig het is een kind dat niet wil eten! :hug: :hug:
En dan van mij uit één vraag: Ga haar alstjeblieft niet dwangvoeren…
Mijn man is als jongetje (was ook een moeilijke eter, en nóg hoor) op die manier gedwongen en heeft daar nu nog regelmatig ongelooflijk veel problemen mee. Dit is iets wat (zaoals je zelf al schrijft) soms een oplossing kán zijn, maar in de meeste gevallen alleen maar tot meer problemen leidt…
Ik denk dat het systeem zoals Inkie beschrijft zou kunnen helpen, maar als je, net als wij, zo’n koppig exemplaar hebt… :shifty:
Wij hebben hier het meeste resultaat met negeren.
Ze kreeg NIET iets anders dan wij maar HOEFDE het ook niet te eten.
MAAR…en daar zit hem bij onze dochter de kneep: ze mocht het ook niet wegschuiven of ermee spelen, het bleef staan tot wij ook klaar waren.
Daarna gewoon haar toetje en van tafel.
Elke avond weer, hoevaak ik niet half jankend haar eten weggooide…
Nu is ze zover dat ze kleine beetjes wel eet, wnat tja: het staat er toch.
Maar de regel blijft: je blijft zitten en laat je bordje staan en wat je er verder mee wilt: jouw keuze…
Succes meid!
Nou, wij hebben dus gegeten.
Ruud is naar d’r toe gegaan, tranen met tuiten, papa praten, ze had een vieze neus… dat doet ze dan, ze word aangesproken en praat dan over onbenulligheden die er niet toe doen.
Ze wou alleen een “fris doekje” maw een billendoekje voor haar vieze neus.
Weer drama, weer huilen. Uiteindelijk bedaarde ze een beetje en ging aan tafel. Met haar billendoekje… ze duwde haar bord (1 mini roosje bloemkool, 1 aardappelstukje en 1 hapje gehaktbal) subiet weg en ging met ferve de tafel lopen poetsen.
Af en toe gevraagd of ze het niet even zou willen proberen… Nee hoor, dat kon niet wat ze moest eerst haar school nog gaan tekenen… (weer dat eroverheen praten)
Peter heeft gewoon zijn gehaktje opgegeten en een paar hapjes bloemkool stamp, hij is niet zo ontzettend moeilijk, maar ook geen ideale eter. Maar goed, hij probeert het tenminste nog.
Uiteindelijk heeft ze dus niets gegeten, alleen een danoontje en zelfs daar was ze niet over te spreken want het was banaan en geen aardbei.
Ze krijgt niets anders dan, dus ze koos eieren voor haar geld en at het bananen toetje op.
Nou zo gaat het dus eigelijk dagelijks. Dan kan je wel willen om je vooral niet druk te maken, maar ik voel me inmiddels op dat gebied een complete faillure…
Waarom zie ik om me heen kindjes gewoon of enigzins miesmuizend, maar in elk geval proberend met de pot mee eten en die van mij, die is koningin in drama maken omdat ze uberhaupt aan tafel moet…
Dat van die stickervellen lijkt me ook nog wel te proberen idd, ze is wel gevoelig voor cadeautjes en dingen kopen.
T is een poging waard in elk geval.
Ruud heeft al zoiets van… als we nou een keukentje maken in de keuken en haar gewoon met dingen die ze wel lekker vind zelf iets laten prutsen.
Maar dat komt dan dus neer op fruit en brood, want meer wil ze niet.
Dan krijgt ze alsnog haar zin zeg maar, dus dat lijkt me ook de oplossing niet.
Het vreet gewoon nu nog meer aan me dan normaal, emo muts he :oops: 
Hier een 7 jarige die stelselmatig weigert warm te eten. Brood en fruit gaat goed. Maar tijdens het warm eten komt hij niet verder dan witte rijst met tamtaten ketjup, witte macaroni en komkommer. Niet bepaald een volwardige maatlijd dus. Aardappels ,groente (op de komkommer na) en vlees gaan er dus helemaal niet in.
Is hier ook begonnen rond een anderhalf jaar. Heb destijds geen aandacht besteed aan het niet eten. Hij is de vijfde in de rij en allemaal zijn ze rond die leeftijd in hongerstaking gegaan. Alleen was het bij de andere kinderen na een periode van pakweg een half jaar tot 9 maanden over. Maar bij de vijfde duurt de periode dus voort.
Hij is erg klein voor zijn leeftijd, best wel mager en zit altijd witjes. Maak me er dus ook bezorgt over. Gelukkig hier geen dramatische taferelen tijdens het eten.
Helaas geen tips voor je, maar wel deels herkenning.
en wat gebeurt er als je haar gewoon alleen maar op haar stoel zet, zonder bord?
ik heb het idee dat ze van haar strijd om het eten ook nog eens een machtstrijd aan gaat en op die manier toch aandacht krijgt (wegsturen en zich boven misdragen = ook weer aandacht)
ik zou het volgens mij op de volgende manier doen (zo deden wij het op het kdc met moeilijke eters ook):
allemaal aan tafel, zij ook.
allemaal een bord voor je, zij als laatste (als je haar als 1e geeft gaat ze ws met haar bord klooien)
zodra ze begint met wat dan ook: bord weghalen en op de aanrecht zetten. Zeggen dat ze moet blijven zitten op haar stoel.
niet meer reageren op wat dan ook, als ze maar op haar stoel zit.
als ze zeurt om een boterham, of patat, kun je 1 x zeggen dat jullie vanavond dat wat er op haar bord ligt eten, dát kan ze krijgen, niets anders.
wat ze dan ook doet: zo weinig mogelijk reageren, je hebt immers dan al gezegd wat je van haar verwacht; dat ze op haar stoel zit.
pas als jullie een toetje nemen kan ze ook een toetje krijgen. Niet ingaan op verkeerde smaak of wat dan ook. zelfde verhaal: wil ze niet? haal het weg.
als ze echt niets heeft gegeten, dan zou ik haar na een uur (een uur na het toetje dus) nog een boterham aanbieden, maar niet met het avondeten dus.
zo haal je een klein beetje de druk van het moeten eten af en als je dit consequent vol houdt, dan zal ze binnen een paar dagen in ieder geval niet meer zo hysterisch gaan doen als je aan tafel gaat en als je geluk hebt wil misschien zelfs wel iets proeven.
allereerst een knuffel voor jullie :hug:
Hier ook een jongetje dat 's avonds niet eet.
Overdag eet hij brood en dat gaat er prima in. Hij krijgt bijna geen snoep meer hooguit een biscuitje. Van fruit eet hij alleen appel en wat banaan maar komt per dag bij lange na niet aan 1 heel stuk fruit laat staan 2…
Als het avond wordt en wij gaan eten begint hij al…ik hoef geen eten. Prima dan niet maar wel even aan tafel.
Het enige dat hij eet is patat, kale rijst, kale macaroni met RODE saus en zonder groente want dat is vies, dieet pannekoeken. En dan nog eet hij hiervan kleine hoeveelheden. Dwz 4 theelepels rijst, bijv 6 stuks penne macaroni.
Daarbij komt dat hij een dieet heeft en ik dus soms speciaal voor hem aan het koken ben… :?
Wij maken er geen strijd van en bejubelen hem als hij uberhaupt iets in zijn mond heeft gestoken, ook al heeft hij geen hap genomen.
Maar het helpt niet…heel soms wil hij een uur later brood maar 9 vd 10 keer eet hij niets en vraagt er ook niet om.
Een toetje wil hij ook niet, zelfs geen waterijsje.
Raar kind! :mrgreen:
De ka en dietiste zeggen ook dat een strijd geen zin heeft. Een kind schijnt zich niet te verhongeren en het moet vanzelf goed komen. Blijven aanbieden is het enige en geen vervangend voedsel geven zoals brood.
Bij Yuri is het vermoeden dat hij zo “ziek” is geweest van eten dat hij bang is om te eten. Hij zal dus een bepaalde angst moeten overwinnen en het vertrouwen in eten zonder ziek te worden weer terug moeten krijgen.
Hier ook van alles geprobeerd, belonen met stickers oid, hij doet mee boodschappen, mag mee koken etc.
Ik lees dus ook braaf mee, wie weet hebben wij er ook wat aan. 
Hier ook een moeilijke eter(ja, het is nu echt zo ver dat we hem zo moeten noemen :roll: ) dus ik lees mee.
Bedenk me alleen net: op kok staat ook een verhaal van iemand waar het naar-bed-gaan drama is en toen gaf iemand te tip(hoezo slecht in namen onthouden :wall: ) om misschien het hele ritueel anders in te richten. Misschien kan dat met eten ook? Dus dat ze bijvoorbeeld een nieuwe stoel/plaats aan tafel mag kiezen, dat zij het eten op mag scheppen voor iedereen o.i.d.
Bovendien zou je haar misschien bij het koken kunnen betrekken en ‘creatief met brood’ koken: dus om te beginnen misschien een tosti(daar kun je echt van alles op doen), dan broodpizza, van oud brood kun je broodkruim maken waarmee je bijvoorbeeld kip(of vis als je durft ) kunt panneren. Wentelteefjes schijnen ook met (zelfgemaakte) ketchup lekker te zijn. En wat te denken van een hamburger? Is allemaal brood, maar dan anders :think:
Ik heb laatst overigens een goed boek uit de bib gehaald: “Kleine eters” van E. Hofman. Stonden een boel tips in (en een stappenplan om zelf in te vullen) misschien dat jullie daar wat aan hebben-Jasper is er gewoon nog te klein voor dus die krijgt gewoon nog steeds 3 flessen. Ik weet dat het niet hoort, maar ja anders komt ie 's nachts NOG vaker 
Wij eten regelmatig naanbrood (indaas brood van Patak’s) bij het eten. Daar is Sebastiaan dol op. Als we aan tafel gaan, krijgt hij een stukje en als hij meer wil, moet hij eerst 2 hapjes eten. Wil hij niet, krijgt hij ook geen brood.
Zo doen we het ook als we er bv kroepoek of gewoon stokbrood bij hebben.
Of soms helpt het ook nog wel als wij gaan doen alsof we zijn eten op gaan eten, maar helaas niet altijd.
Meer tips heb ik helaas niet voor je.
:hug: Heleen
Thx meiden,
Het scheelt in elk geval al dat ik nu even kan lezen niet alleen te staan tussen de niet etende dramaqueens… :-*
Ziet, haar een uur na het toetje brood geven werkt dus niet, het is een gewiekste tante en daar plant ze gewoon op.
Hebben we een tijd wel gedaan en dan zei ze gewoon “Nee, hoef ik niet, ik wacht wel tot de wijzer daar staat en dan krijg ik mijn broodje” :wall:
Ze is natuurlijk ook al bijna 4 en kan prima oorzaak en gevolg al inschatten van veel zaken.
Het wegsturen was niet tijdens het eten, dat is het nooit. Als ze eenmaal zit dan blijft ze wel zitten en is het idd de regel dat ze in elk geval fatsoenlijk moet wachten tot iedereen klaar is met eten. Ongeacht dus of zij iets eet. Maar de laatste tijd gaat ze dus stennis lopen schoppen als ik begin te koken.
Dan is het “wat eten wij vanavond mama?” ik antwoord dan en dan is het “maar dat wil ik niet, dat lust ik niet, ik wil gewoon een broodje”
Dan zeg ik dus, nee, Aniek, we eten allemaal hetzelfde of helemaal niks, maar jij krijgt niet apart een broodje. En dan is het hek dus van de dam.
Voorheen niet hoor, dat is echt iets van de laatste tijd.
Eisblume, dat hebben we ook al wel een aantal keer gedaan idd… het ritueel veranderen.
Eerst zaten Peter en Aniek samen aan 1 kant en wij aan de andere, nu zit zij naast mij en Peter naast papa, dat wil ze zelf het liefst ook zo.
Andersom geeft weer veel onrust bij Peter, ik heb nu 1 rottige eter, die ander spaar ik liever natuurlijk. :shifty:
Verder mag ze altijd kijken bij mij in de keuken wat ik maak en hoe ik het maak, zij wast vaak de piepers enzo, dus dat betrekken doen we ook wel. Maarja, straks heb ik er 3 te verzorgen en Ruud stelde ook al voor om haar nog meer te betrekken bij het eten maken. Ik ben eerlijk als ik daarbij wel wat beren op de weg zie puur omdat ik aan het eind van de dag ook moe ben en er natuurlijk meer te verzorgen heb. :oops:
Zelfgemaakte pizza lust ze trouwens ook idd, maar dat eten we niet zo vaak. Tosti daar zit hartig op.
Misschien een aanvulling, ze is ook erg eentonig met haar brood hoor.
Als baby weigerde ze echt bruin brood te eten, toen kreeg ze een keer witbrood bij mijn moeder en at. (was toen 11 maand ofzo) toen hebben we dus een poos witbrood gegeven. Op den duur zijn we via blue band goede start brood op tarwe op licht volkoren uitgekomen, dat eet ze nu, maar ze eet er nooit wat anders op dan hagelslag, chocopasta, vruchtenhagel of appelstroop. Heel soms bruine suiker, maar daar ben ik niet zo een voorstander van, dus dat is meer een traktatie.
Ze is echt erg want als ik zeg dat ze bijvoorbeeld geen pasta mag, maar wel worst ofzo dan zegt ze doodleuk… doe dan maar een broodje met niks erop… en dat gaat er dan met smaak in he. :roll:
haar probleem is gewoon dat ze maar moeilijk nieuwe dingen wil proberen, dat is altijd al zo geweest hoor, zo kan ze enorm overstuur raken als ze een nieuwe dekbedhoes heeft gekregen. Dat duurt weken voor we die op haar bed mogen doen.
Zo nog wel meer. Ze houd niet van merkjes in kleren, kan drama’s maken van een t- shirt in een voor haar niet goede kleur enz.
Met eten is ze dus ook van… ik eet alleen wat ik al ken en lekker vind en de rest wil ik niet.
We hebben al heel wat met haar te stellen gehad en overal steeds weer een weg ingevonden, maar dit, eten dus, is een hardnekkige… Daar worstelen we nu dus al 2,5 jaar mee.
Ruud wil een combi van jullie ideeen gaan proberen…
Idd, nog consequenter zijn wat betreft aan tafel zitten en in elk geval gewoon op je bord krijgen wat wij ook eten. Nu is het nog wel eens dat ze automatisch een broodje krijgen omdat wij bijvoorbeeld iets pittigs of aparts eten. Ruud zei, als ze niks wil proberen, merkt ze ook niet dat het pittig is, maar zo leert ze wel dat er echt geen brood op tafel komt.
Verder idd een beloningssysteem proberen, een sticker als ze in elk geval van alles wat er op haar bord ligt 1 hap neemt, dan zijn we al verder als nu. En dan bij 7 stickers, dus 1 week eten een cadeautje wat wij kiezen.
Doet ze het een maand goed (dus 4 x 7 stickers) dan mag ze zelf wat gaan kopen (dat vind ze zeeer ernstig leuk)
We gaan een plan van aanpak maken, Peter moet nog zindelijk want dat wil ook niet zo, dus dan hebben ze beide hun eigen beloningsding… scheelt weer onderlinge jaloezie…
Vandaag gewoon even een ontzettende emo dag, kon het allemaal even niet meer aanhoren/aanzien…
thx in elk geval zover, mocht iemand nog aanvulling hebben… gooi maar neer. :thumbup:
allebei een beloningsding is een goed idee.
Ik zit ook nog te denken: zou het helpen om een plaatje van het avondeten al de hele dag zichtbaar op te hangen?
meehelpen met eten koken vind ik persoonlijk ook een goed idee. Misschien voelt ze zich dan heel groot.
en langzaam varieren met wat er op brood/ op de pannenkoek komt zou ik ook proberen. Zelf kaas laten snijden? (met hulp), zelf stukjes banaan snijden en in een bakje doen voor op een pannenkoek, stukjes appel?
zelf tomatensaus laten mixen in de mixer (en er eventueel nog wat onzichtbare groenten doorheen mixen?)
volkoren pasta?
wel moeilijk hoor, als het zo’n volhouder is :hug:
Cell, is het misschien ook een idee om je eten (groenten snijden/aardappelen schillen e.d.) eerder op de dag voor te bereiden. Dan haal je voor jezelf de druk van de ketel rondom etenstijd (want je hoeft het alleen maar op te zetten) en voor haar wordt het voorbereiden een activiteit ipv een voorloper op het eten.
Sterkte ermee iig. :hug:
Je zegt dat ze wel eens een broodje eten als jullie pittig eten. Maar misschien vindt ze dat nou juist wel lekker?
Zo ging het hier tenminste. Aardappels, vlees en groente gaat er matig in, maar als mijn man chili con carne maakt, gaan er zo 3 borden in!
Ik ga in ieder geval heel hard voor je duimen dat de nieuwe aanpak gaat helpen :thumbup:
:-* Heleen
@Heleentje wrote:
Je zegt dat ze wel eens een broodje eten als jullie pittig eten. Maar misschien vindt ze dat nou juist wel lekker?
Zo ging het hier tenminste. Aardappels, vlees en groente gaat er matig in, maar als mijn man chili con carne maakt, gaan er zo 3 borden in!
Ik ga in ieder geval heel hard voor je duimen dat de nieuwe aanpak gaat helpen :thumbup:
:-* Heleen
Hier trouwens ook. Hoe exotischer hoe liever. Hollandse kost en vooral alles met aardappel halen de dames de neus voor op.
Pasta’s, curry’s, bami, nasi, noedels, rijstschotels e.d. gaan erin. Vaak willen ze dan nog een 2e bordje :thumbup:
Dat zou idd best eens kunnen natuurlijk, ze is ook gek op macaroni.
We hebben dat altijd vermeden omdat ze snel last heeft van koliek en buikpijn en die is heftig.
Maar wie weet gaat het wel gewoon goed :think:
Enne… kaas, kaas is echt mega vies in haar opinie, dat is het enige wat ze wel eens heeft geprobeert, maar echt echt niet lekker vind.
Daarin is ze niet alleen want haar neef en oom vinden het ook afschuwelijk terwijl wij hier enorme kaaseters zijn. :mrgreen:
Zelfs op haar pizza haalt ze het eraf. :roll:
Oh, enne eten voorbereiden doe ik altijd al direct na de lunch, juist omdat ik er anders niet meer aan toe kom.
Braadvlees wat echt even moet sudderen doe ik ook al dan.
Dus voor roerbakgerechten snijden we alles al rond 2 uur…, piepers worden geschild, boontjes gedopt enz.
Dat vind ze idd wel erg leuk hoor. Zie me dat ook niet later doen want dan komt er niks van en loop ik te stressen.
We overwegen wel nog een soort van eetbar neer te zetten waar ik aan kan snijden en de kinderen aan de andere zijden kunnen kijken en helpen.
Als ze nu willen kijken zetten ze krukjes voor het aanrecht en kan ik nergens meer bij… dat is dus ook niet zo handig :lol:
Zat net nog eens te denken. Misschien vinden ze het wel leuk als ze allebei 1x per week mogen uitkiezen wat jullie eten uit een kookboek voor kinderen. En dat helemaal samen met mama of papa (in weekend) gaan kopen en (voor) bereiden. Wie weet lukt het dan wat beter.
Koksmuts op en schort voor en ze zijn echte koks.
't Is maar een idee :think:
Dat is wel een leuk idee idd, Ruud had ook zoiets voor ogen… 1 dag ik en hij dan 1 dag in het weekend.
Momenteel doet hij ook de boodschappen, dus dan kan hij er ook 1 meenemen.
We hebben ook al een moestuintje voor de kids gemaakt met sla en andijvie, radijsjes en tomaten en ook aardbeien om ze te laten zien dat eten gewoon groeit en niet standaard uit een blik, pot of pak komt of alleen te koop is in de winkel.
Dat vind men name Peter al bere interessant…
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar souf was/is net zo. Ik ben gestopt met hem na de lunch wat lekkers te geven. dus 12.30 broodje en dan om 17.30 pas weer wat eten. Dit werkt goed. en ja hij staat te zeuren om een koekje of een snoepje. Maar hij weet dat ie niets meer krijgt. En nu gaat het avond eten er wel een stuk beter ( beter, nog niet goed) in. En na krijgt hij een bakje vla en als ie dan nog honger heeft krijgt hij fruit.
misschien een tip?
( oh en groente is groen en dat hoeft meneer niet… dus dat verprak ik een beetje net als het vlees dat ik moet verstoppen in zijn eten :? )
Maar Cell, als ik dat hele verhaal zo hoor(‘bang’ voor nieuw dekbed en zo) doet het mij wel erg aan ‘echte’ Neofobie denken :think: Zou dat het kunnen zijn? Niet dat ik er zo veel verstand van heb, maar er zijn wel mensen die er verstand van hebben(en daarmee bedoel ik niet het cb of de ha maar een kinderpsycholoog oid.) en die jullie hiermee verder kunnen helpen(denk ik :shifty: )
Hier een paar links ter info, kijk maar of je er iets mee kunt:(ik heb ze niet helemaal gelezen dus weet niet of er iets nuttigs in staat…)
wiki
Wat is neofobie?
Neofobie bij kinderen
Groenten, neofobie en moeilijke kinderen
Neofobie-Kwestie van genen?