Ik heb de diagnose in november 2009 gekregen, dus inmiddels ruim 1,5 jaar verder. Heel veel meegemaakt: linkerborst weggehaald, borstreconstructie, chemokuren (erg ziek en haren verloren). Vervolgens mijn rechterborst preventief laten weghalen plus een borstreconstructie. Genetisch onderzoek laten doen, gelukkig geen drager van het borstkankergen. Complicaties na de laatste reconstructie, dus weer twee keer onder het mes. Eind april opnieuw geopereerd om de reconstructies te herstellen, de vijfde operatie in totaal. En nu nog voor de komende jaren aan de hormoontherapie, waardoor ik in de overgang ben en een tweede kindje er dus eerst niet of misschien wel nooit in zit.
Gelukkig is de prognose goed, de artsen gaan ervan uit dat ik volledig zal genezen. Maar garanties krijg je niet, er kan altijd ergens nog een tumorcel rondzweven en gaan uitgroeien tot een uitzaaiing. Dat is een angst waar je elke dag mee moet zien te leven. Ga je het redden of niet, zul je je kindje zien opgroeien? Dus dat is wel erg moeilijk…
Dat is niet niks… Veel sterkte en vooral veel kracht toegewenst!
jippie, wat een vreselijk heftige tijd hebben jullie gehad zeg Ik hoop dat de voltooid verleden tijd die ik gebruik terecht is, en dat jullie -weliswaar met altidj die onzekerheid meedragend- gewoon heeeeel lang in goede gezondheid kunnen genieten van elkaar :-
Heb het maar overgeslagen. Ik speel de hoofdrol in mijn eigen film, helaas…
Verschrikkelijk. Een dikke :hug:
Daarom vond ik het een tranentrekker. Ik leef me in in iemand anders…
en daarom kijk ik m nog even niet… heb m wel opgenomen, maar eigenlijk heb ik het allemaal met iemand anders meegemaakt… en daar is geen film voor nodig…
Niet gekeken…ik durf het niet…na het lezen van het boek was ik echt ontzettend van slag, de fim durfde ik niet aan.
Persoonlijk vind ik het boek ook mooier, veel uitgebreider
dat is een beetje inherent aan een boekverfilming he, dat het minder uitgebreid is dan een boek…of weet jij 1 voorbeeld waar het niet zo is?
Bij: haar naam was Sarah. Sorry offtopic en ik praat voor mijn beurt :lol: !
weer offtopic, maar ook daar vond ik de film ook een beetje tegenvallen als je aan het boek denkt.
Jippie :hug:
bicentennial man is ook uitgebreider dan het 'boek' (t is eigenlijk een verhaal, niet echt een boek. Isaac Asimov, voor wie zich afvraagt van wie het is). En erg mooi uitgewerkt/verdiept. Met briljante rol van Robin Williams.
Ik heb komt een... ook niet bekeken/gelezen uit zelfbescherming. Sowieso ben ik meer van de actie/sci fi films... of romcom.
Ik leef me altijd veel te veel in bij films als komt een..., kan me ook goed voorstellen dat er mensen helemaal van slag zijn geweest. Ik heb momenteel al moeite genoeg met accepteren wat Arielle heeft en de kans dat we haar kwijt kunnen raken, ik zou niet weten wat ik moest als ik zelf K. zou krijgen...
Jippie, wat een last om mee te dragen, lijkt me heel angstig. Bovenop wat je al hebt door moeten maken... Je bent een sterke vrouw als ik dat zo lees! Sterkte!
Ik heb niet gekeken. Na kanker van heel, heel dichtbij meegemaakt te hebben, vind ik alle geromantiseerde films hierover bud. Kan er niks aan doen, maar ik vind geen mooie kanten aan kanker.
Ik vind wel bijzonder hoe mensen die ziek zijn de kracht vinden hier mee om te (moeten) gaan en bewonderenswaardig. Ik buig voor mensen met kanker, vanuit het besef dat hun leven, al dan niet genezen, voorgoed is veranderd.
Jippie: ik hoop dat jouw film een happy end heeft en wens je veel kracht en liefde om met deze angst te leven.
Ik heb wel gekeken, maar vond het een erg chaotische film eigelijk.
Mijn pleegzusje kreeg ik 2006 op 26 jarige leeftijd te horen dat ze borstkanker had en ik kon het ook pas nu opbrengen om te kijken.
Er zitten idd geen mooie kanten aan kanker. En al dat gesex vond ik ook niks.
In het echt stranden wel heel veel huwelijken op kanker trouwens. Dus wat dat betreft werd de huwelijksstress wel redelijk geportretteerd.
Mijn pleegzus is een heel ander iemand geworden. Ze maakt zich bijvoorbeeld echt niet meer zo druk om een net huis en doet echt waar ze van geniet. Zeilen, scouting… allemaal dingen die haar man niet leuk vind. Maar dan doet zij ze alleen en ze laat haar man dan motorrijden (vind zij weer niks aan)
Dit jaar oktober is het 5 jaar na de diagnose en tot nog toe gaat het goed.
Maar ook zij heeft de wens voor nog een kindje laten varen en ze berust in een huwelijk waar best wel wat mis is.
Ze zegt dan heel nuchter… wie wil mij nou, "jonge vrouw, met 1 borst en veel littekens, 2 kinderen met een ontwikkelingsprobleem (de 1 heeft pdd-nos en de ander adhd) zonder eigen inkomen (ze kan door het weghalen van lymfeklieren echt niet alles meer) zoekt nieuwe man… oja, ze heeft erfelijke borstkanker, dus de kans dat het terugkomt is behoorlijk aanwezig.
Nee… kanker is niet leuk en het veranderd je persoon en je leven voorgoed en drastisch.
Jippie ik wil jou even heeel erg veel kracht toewensen. Zonder je te kennen en iets van je te weten weet ik een klein beetje waar je mee te maken hebt. Mijn zus zit midden in de borstkanker en dit voor de 2e keer! Ze heeft de chemo achter de rug en moet wachten met de bestraling totdat het lichaam met de nieuwe situatie kan omgaan en na het verwijderen van tumoren en 12 lympfeklieren.
Ik hoop dat jij en je gezin de kracht en steun hebben om hier mee om te gaan en dat de verwachtingen erg hoopvol zijn.
Ik wens je een zonnige en gezonde toekomst toe!
De film heb ik om deze rede ook zeer gemengd bekeken. Ik wilde de film niet in de bioscoop bekijken omdat ik Kluun zijn financieen niet wil spekken met het succes van zijn vreemdgaan.
Veel sterkte en vooral veel kracht toegewenst!
