...en hij huilde nog lang...

Ook ik weet wat het is.

Hier is alles na bezoekjes aan de osteopaat veel beter geworden.

Ik wil jou en je gezinnetje een hele dikke :hug: geven.



:-*

Hoi Niene,



Ik heb zelf een kindje dat amper huilt, dus wat dat betreft zit ik wel even in een heel ander schuitje. Ik heb wel een ontzettend druk beebje… Sterre is enorm beweeglijk, en heeft vaak ook echt hulp nodig om rustig te worden voor ze gaan slapen. Wat voor Sterre’s ontspanning echt heel goed werkt is babymassage. Ik weet alleen niet of dat bij huilbaby’s aangeraden wordt, kan me herinneren er iets over gelezen te hebben dat het niet voor iedere baby geschikt is, maar misschien is het wel iets om eens naar te informeren (als je dat nog niet gedaan hebt tenminste). Verder hebben we van een collega van mijn vriend ooit ‘De babycd’ (volgens mij verkopen ze die bij De Tuinen, maar dat weet ik niet zeker…) gekregen, en hoe zweverig die cd ook is, Sterre valt er van in slaap :dance: (meestal dan).



Meis, ik hoop dat je hier eventueel nog iets aan hebt. Heel veel sterkte!!! :-*



xHeske

wat balen niene…

:hug:

hoi allemaal,

even een update over Stijn, hij ligt in het ziekenhuis. :cry:

hij was weer behoorlijk aan het huilen en gilde ook erg hard, ik had de kinderarts gebeld om dat te vertellen en ook aan te geven dat ik het er erg moeilijk mee heb, die heeft direct een afspraak gemaakt en om half twee is Stijn opgenomen op de kinderafdeling voor observatie. We hebben de hele middag in het ziekenhuis zitten wachten tot duidelijk werd dat hij morgen pas op een rust en regelmaatschema gezet zal worden, we waren vergeten door het personeel ( :wall: :evil: ) om 5 uur hebben we te horen gekregen dat hij in ieder geval 4 dagen blijft. Wij mogen er de hele dag bij zijn, maar het hoeft niet en we mogen alleen de leuke dingen met hem doen (wassen en voeden). er mogen de eerste dagen geen andere mensen bij hem komen (wel fijn, krijgt hij ook rust). Ik was vanmorgten al uitgeput door het vele huilen van de afgelopen dagen, maar nu ben ik helemaal niks meer waard (zoals dat ik goed drents heet). ik ga straks lekker slapen en morgen weer naar mijn mannetje toe,

liefs, Niene

O Niene wat lees ik nou :frowning: Ga lekker slapen meid, neem je rust! Ik hoop dat je mannetje snel weer thuis is en dat jullie kunnen bijtanken op deze manier… Aan de ene kant ben ik “blij” voor je dat ze hem opgenomen hebben (toen met Kaylee heb ik dat ook gevraagd, en dat wilden ze toen niet :evil: ), maar ik snap dat het een erg dubbel gevoel is :frowning: Veel sterkte meid, probeer een beetje bij te komen en ik hoop dat Stijn zelf ook een beetje tot rust kan komen daar… :-* :hug:

oooh jeetje…Wat een ‘ontwikkeling’…Nou hoop eigenlijk dat ze achter de oorzaak komen want 11 uur achter elkaar huilen… :hug:



Doe rustig aan en probeer wat te rusten…

och jeetje, arm ventje!

ik hoop dat ze erachter komen hoe of wat

probeer wat bij te slapen! :hug:

ga nu eerst even bellen hoe het gaat en daarna slapen, ben doodop.

liefs. Niene

Tjee wat moeilijk voor jullie … heel veel sterkte. En probeer nu vooral zlef ook aan je rust toe te komen. Ik hoop dat ze kunnen vinden waarom hij zo huilt en er iets aan kunnen doen …



Voor nu : :hug:

hoi allemaal,

ik ben net terug uit het ziekenhuis,

ben vanmorgen uitgeslapen en heb een paar uur met de hond gewandeld, kom weer een beetje tot mezelf. :dance:

vandaag heeft Stijn in het ziekenhuis niet veel gehuild, zeggen ze. Ik kreeg de indruk dat ze eigenlijk niet zo veel naar hem omkijken, ik ben een beetje teleurgesteld in de methodiek geloof ik. :cry:

wat de theorie is: Stijn wordt opgenomen voor 5 dagen (tenminste) en dan gaan ze in het ziekehuis per kwartier kijken of hij huilt/slaapt/wakker is en hoe hij dat doet (overstrekken, spugen, slikken , spelen etc) Hij wordt in een rust en regelmaatschema op tijd gezet, en als hij dat een aantal dagen heeft gehad zijn wij uitgerust en is Stijn minder vermoeid en ontspannener én hebben we handvaten om met zijn huilen om te gaan.



en nu de praktijk: Stijn huilt en men merkt het niet op, hij wordt in zijn bedje gelegd en de verpleging vraagt ons wanner hij ongeveer wakker is, we krijgen geen informatie, en de verpleging draagt zijn’rituelen’ voor bijvoorbeeld naar bed gaan niet over. men gedoogd dat ik babymassage geef en er wordt verteld dat deiopname geen zaligmakende methode is en we vooral niet de illusie moeten hebben dat er een oplossing voor het huilen komt (met een mooi woord: verwachtingsmanagement :wall: ) Stijn ligt de hele dag een tweede baby op zijn kamertje wakker te houden en die ligt op haar beurt Stijn weer wakker te huilen. Hij heeft vanmiddag de fles niet geaccepteerd, wat hij nog nooit heeft gedaan terwijl hij thuis was :think:

om kort te gaan: ik heb er weinig vertrouwen in, zeker na wat we gisteren hebben meegemaakt (3 uur zitten wachten tot we uitleg kregen over de opname van Stijn terwijl we uitgeput waren)

vandaag nog na opmerkingen van onze kant een rondleiding over de kinderafdeling gekregen en uitleg over hoe flesjes/badjes/koffie werkte, dus ik baal baal baal :evil:

zo even mijn ergernis weer kwijt

Niene

Meis wat verschrikkelijk!!!

Mijn gevoel zegt: HAAL STIJN DAAR WEG!!!

Dit kan toch niet goed zijn?

Oh, lieve Niene wat moet je je afschuwelijk voelen en ik snap ook zo goed dat je er helemaal doorheen zit. Zoals ik al schreef, ik weet uit ervaring wat je doormaakt. En veel mensen zeggen een ‘huilbaby’ te hebben, maar ik had er net als jij een die 10-20 uur per dag huilde (krijste, schreeuwde). Dat sloopt echt, je wordt er letterlijk GEK van.



Hebben ze hem al wel helemaal medisch gecheckt dan, voordat ze hem aan de RRR (lees: aan zijn lot overlaten en laten huilen :frowning: )???

Kan hij niet naar een lief en vertrouwd persoon om jullie een beetje te ontlasten, je moeder? Een tante? Zus?



Ik moet er niet aan denken dat hij straks terugkomt en hij helemaal overstuur is omdat ze hem daar zo hebben laten huilen en hij zijn eigen habitat heeft gemist. Zulke kindjes zijn juist al zo gevoelig.



Oh meissie, ik wens je alle kracht van de wereld. Ik hoop dat het allemaal goed gaat verlopen. Ik kan me goed voorstellen dat je hier een naar gevoel bij hebt.



veel liefs Janneke

dit is een vreselijk dubbel gevoel…

ze gaan je kindje daar in een ‘ritme’ gooien,

en die is anders als jouw ritme thuis

je ziet dan dat er dingen anders gaan dan dat jij ze zou doen…

dat is al 1 ding… is niet leuk om te zien, maar als het werkt, dan werkt het.



het voordeel is, dat jullie even doorbroken worden in de spanning die er is. en mocht het ritme werken, dan kun je die thuis ook zo gaan doen.



maar het nadeel: het gaat helemaal tegen je gevoel in…

hoe kun je tot rust komen als je steeds dingen ziet wat tegen je gevoel in gaat.



daarbij weet je ook nog eens hoe hij daar ligt: met nog een kindje op de kamer die ook veel huilt… hij komt daat dus ook nauwelijks tot rust lijkt me.

en als jij dat weet,

dan kom je zelf ook niet tot rust.



dus wat is het doel van de opname dan nog? :think:

Ik sluit me bij Ziet aan… Als jij thuis je zit op te vreten en je ongerust zit te maken over hoe het er daar aan toe gaat krijg jij ook geen rust… integendeel zelfs. :think:

Ik snap sowieso niet dat ze hem met een ander kindje op de kamer leggen, lijkt me zowel voor Stijn als die andere baby niet goed :think:



Ik hoop dat het er vandaag anders aan toe gaat meid… :-*

:shock:

Wat een vre-se-lijk verhaal.

Kan je geen oplossingen bieden, alleen een knuffel :hug:

hoi allemaal,

nou vanmorgen even bij Stijn geweest en hem de fles gegeven en even met hem gespeeld. Hij was een lief en voorbeeldig mannetje totdat hij gefrustreerd raakte omdat hij bezig is met op zijn buik draaien. Hij begon te huilen, en na 5 minuten te gillen. Gelukkig was er een pedagogisch medewerkster bij. Toen hebben we hem op bed gelegd en is hij na 10 muniten gillen in slaap gevallen.

Het gekke is: hij heeft volgens het observatieschema nauwelijks gehuild, nog geen uur de afgelopen 24 uur en toch heb ik hem in die korte tijd wel horen huilen. :think:

aan de ene kant denk ik: fijn, komt hij ook tot rust en is dat RRR toch goed voor hem. aan de andere kant ben ik bang dat ze nu niet snappen dat hij thuis echt veel huilt ondanks het schema dat ik thuis aanhoudt! misschien moet ik, net als in het ziekenhuis, steeds andere pruiken opzetten, geen contact met hem maken en een cd met babygehuil opzetten ( :wink: :naughty: )

morgen heb ik een gesprek met de kinderarts en die ga ik de gang van zaken voorleggen en mijn klachten daarover, tevens wil ik overleggen over een stappenplan om niet weer in deze situatie terecht te komen (lees: om te voorkomen dat we allemaal weer zo uitgeput raken) ik hoop dat zij daar iets mee kan en ons begeleiding kan geven.

als dat niet lukt ga ik andere overwegen om zelf rond te zoeken naar begeleiding van ouders met huilbaby’s. Er moet toch ergens iemand zijn die als er geen lichamelijke oorzaak van het huilen kan worden vastgesteld in het ziekenhuis, de emotionele/ begeleidings kant kan bekijken?

in het ziekenhuis denken ze: als er geen somatische oorzaak is, is er geen probleem en/of ligt het aan de moeder, en daar wordt ik toch een potje pissig om! :evil:

ik heb even gegoogled op ‘huilbaby’ en daar een orthopedagoge gevongen die een boekje uitbrengt over hoe om te gaan met het huilen. Hoe je je kindje toch een ontspannen omgeving kan bieden, dat lijkt me wel wat en ik heb het boekje besteld. Ik houd jullie wel op de hoogte.

nou, eerst even wat eten en dan weer terug naar Assen. dank julie voor jullie steun :-*

liefs, Niene

Weet je… het is altijd zo… als ze “moeten” huilen dan doen ze het niet :wink: En dat weten ze in het ziekenhuis ook wel hoor, je bent niet de eerste van wie ik hoor dat de kindjes zich opeens voorbeeldig gedragen daar :roll: Misschien maakt het wel indruk… al die witte jassen :wink:



Ik hoop dat je morgen een goed gesprek met de kinderarts hebt, ben wel erg benieuwd naar wat ie te zeggen heeft :think:



En dat het probleem bij de moeder ligt… lekker makkelijk om het zo te doen, dan hoef je ook niet verder te zoeken. Pfff… nee hoor meid, het ligt niet aan jou. Ik had t tmezelf ook wijs gemaakt dat het huilen van Kaylee aan mij lag… en zie, na een jaar zoeken uiteindelijk toch de oorzaak gevonden en wel wel wel… ik ben t niet :wink:



Ben ook wel benieuwd wat er in dat boekje staat :think: Maar dat hoor ik dan nog wel van je… :wink:



Sterkte meid, ik denk aan jullie :-*

ja, dat gevoel kreeg ik toen ook…

ze zeiden het bijna letterlijk: als je hem niet steeds op pakt, dan stopt hij vanzelf met huilen…

ja amehoela

hij gaf dus gewoon over door het gekrijs…

en dat doet ie nu soms nog als ie zich druk maakt

dan ga ik hem toch niet aan zijn lot over laten…



stomme lui… die houden echt geen rekening met je gevoel…

ze kunnen idd beter ouders gaan begeleiden om met dit gevoel om te gaan

Ziet je neemt me de woorden uit mijn mond. Je schrijft het precies zoals ik het ook voelde. Die mensen doen alsof je geen moedergevoel hebt, terwijl je hart gewoon breekt als je kindje zo ellendig is.

AAAAAHRGGGG :wall: Stijn is een lief, schattig charmant mannetje waar iedereen mee wegloopt op de babyafdeling, huilt amper en speelt zo leuk met iedereen grrrr ik voel me zo’n slechte moeder! ik weet dat ik thuis ook RRR doe, ik weet dat hij zich gewoon lang goed kan houden als hij niet thuis is, maar dit slaat echt alles. begrijp me goed, het is fijn dat hij tot rust komt, maar ik baal hiervan!

inderdaad Ziet, ik voel me zo machteloos, ze lijken niet goed naar hem te kijken en begeleiding van de ouders, wat is dat?.

morgen maar het gesprek met de arts afwachten en nu eerst… slapen :zzz:



liefs, Niene

ik heb sowiezo al groote vraagtekens hoe artsen tegenwoordig werken.

laat ik mijn mening daarover maar niet hier vertelln,

want ik wil geen wantrouwen veroorzaken.

maar je vraagt je tegenwoordig wel af: wat is er gebeurt met al die artsen die alle tijd voor je hadden? je echt begrepen, naar je luisterden, je doorverwezen (op tijd!)



ik ben regelmatig zoooo blij geweest met dit forum.

hier hoor je tenminste kerkenning

en niet gelijk van “nummer 884: ga zo door met wat je al aan het doen was en stel je niet aan…”



maar goed ik zit me alweer helemaal op te winden

daar heb je ook niks aan!



weet je wat ik wel bewonderendswaardig vind van ons, als moeder van een zogenaamde huilbaby?

wij hebben de power om na de ongelovelijke dieptepunten toch weer te strijden voor betere tijden!

en daar mogen we best trots op zijn!



ik ben dat wel tenminste…

klinkt uit de hoogte,

maar dat mag ik best van mezelf :stuck_out_tongue: