Ok, ik loop op zijn eindje en ik moet je eerlijk zeggen, ben het zwaar zat. Mijn buik steekt al vanaf week 6 enorm naar voren (zie dan maar eens geheim te houden dat je zwanger bent) en op dit moment noem ik mezelf mevrouw Tuimelbuik.
Sinds eergisteren lopen de spieren in mijn nek vast. Met enige regelmaat overvalt een algehele vermoeidheid mijn lijf; mijn armen en benen worden zo slap als vaatdoekjes. Is dit normaal of zijn dit voortekenen? Ik wil onderhand zo graag bevallen dat ik alles als voorteken zie, ben ik bang. Mijn eten houd ik ook niet meer binnen. Ik heb gisteravond de warme maaltijd niet kunnen redden van trappelende voetjes en net zijn de twee bammetjes die ik nog kon smeren ook weer eruit gegaan. Ik zit nu maar op wat liga koeken te knagen, heb de puf niet meer om weer wat te smeren.
Is dit een aanval van zelfmeelij of zit er wat aan te komen?
Je wilt het niet horen… maar het zegt zo weinig… :-*
Kan je alleen maar adviseren om rustig aan te doen, lekker doen waar je zin in hebt. Dus als je moe bent lekker slapen, het is toch geen weer om naar buiten te gaan 
Succes!
Carenza
Het hoeft niks te betekenen, al hoor je wel eens vaker dat vrouwen misselijk worden voor de bevalling etc.
Als je het uit wilt testen, zou je nog een duwtje kunnen geven door een fikse rijsttafel of iets pittigs te eten *(de buikkrampen daarvan brengen soms weeen op gang) of door nog een keertje te vrijen met je man (mannelijk sperma in combinatie met vrouwelijk orgasme brengt ook wel eens de boel op gang)
Dit werkt echter alleen maar als je lichaam er toch al klaar voor is! Reken dus nergens op, maar baat het niet…
STERKTE!!! :hug:
(enne ik kan het me goed voorstellen dat je het beu bent. Ik voel me nu soms al zo!)
Ik vreesde er al voor. Het is ook niet erg, het is gewoon zo’n dag dat ik het echt ff zat ben. Morgen weer een dag, vandaag dan maar ff een dipje. Ik ga eens proberen om nou eindelijk die witte was er in te stoppen, anders heb ik geen oma-onderbroek vanavond na het douchen.
O wat rot Carenza.
Ik las dat het begin van de bevalling veroorzaakt wordt doordat de baby op een gegeven moment het niet meer zo fijn heeft door ruimtegebrek en doordat de placenta hem niet meer voldoende te bieden heeft. Dat levert stress op en die stresshormonen bij je kind zetten via een of andere kettingreactie de bevalling in gang.
Dus eh… misschien dat al dat gespuug toch nog ergens goed voor is… :think: .
Hoop hoe dan ook dat je snel bevallen zult :-* .
Kom meid, zijn we samen zielig… :roll:
Ik dacht het gisteren ook even, beetje krampen enzo dus ik dacht hup, even mn reflexonepunten meepakken en wie weet… (dat werkte vorige keer namelijk ook als een tierelier, maar dat was al wel anderhalve week later dan nu… zo zie je maar weer: het komt echt pas als het er klaar voor is!)
Maar nee, vanmorgen nog weer met dikke buik wakker geworden!
Bleugh… ik ben ook nog verkouden, dus dat maakt de ellende wel compleet…
Kom op, gaan we samen dagen tellen (nog maximaal twee weken, langer duurt het sowieso niet!) en lekker zielig zijn… alleen het hoogstnoodzakelijke doen, de rest hoeft niet want je bent te zwanger!
En als we er volgende week nog niet zijn, dan schrijf ik wat extra tips op (ik ben er nu nog meer van overtuigd dat die dingen wel helpen maar alleen pas op het allerlaatste einde… nu nog niet dus 
).
Voelt jouw man zich ook schuldig? Die van mij bekende gisteren dat ie zich wel schuldig voelt als ie me zo zielig ziet zitten, omdat ik niks meer kan en zo’n giga-buik heb… zou ie daarom zo lief voor me zijn ik vond het wel schattig…
En niet vergeten jezelf te laten verwennen! Lekkere massage met fijne olie, en vooral veel ontspannen! Sterkte meid!
:hug: voor jouw meid…
:hug:
Zal een :kaars: voor je branden…
En flink :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown:
Aaah, thx, wat lief! Ik heb er nog een klein dramaatje bij, want ik heb helaas weer een aambei met trombose erin en dat doet pijn. De enige manier waarop die weg te halen zijn is opensnijden en dat is een paar weken geleden voor het eerst bij me gedaan. Die ervaring zal ik niet snel vergeten en ik ben dus bang dat ik vandaag weer moet. Ik heb net mijn gyn gebeld om te vragen wat wijsheid is. Ik heb nog pijnstillende zalf van de vorige keer, maar met de bevalling om de hoek en de druk die er dan op zal komen, zal het niet verstandig zijn het ding te laten zitten. Kan wel janken, het had niet op een slechter tijdstip kunnen gebeuren. Het opensnijden is het ergste niet, de meganaald met verdoving die naar binnen gaat en de enorme zwelling die je naderhand hebt met alle bloed en pijn nadien wel.
Sorry hoor, moest weer ff piepen, maar zit nu met angst en beven het antwoord van de gyn af te wachten.
Update; gyn had gezegd dat de keuze aan mij is. Het hoeft niet. Aan de ene kant is dat fijn, maar aan de andere kant…
Vraag; wat zouden jullie doen als je het gevoel hebt dat je een, en nu ga ik het weer even heel plat zeggen, mes in je kringspier hebt zitten, die je het liefst eruit wilt trekken, maar je weet dat de pijn er niet minder van wordt, alleen het herstel bespoedigt? (i.p.v. 2 weken een week pijn) Met het risico dat je tijdens de bevalling nog meer van die krengen kan krijgen?
Hallo
Ik heb niet een aambei gehad, maar 'k heb na mijn bevalling een flinke fissuur in mijn kringspier gehad. Echt heel pijnlijk, waar ik ongeveer 6 weken na de bevalling ook aan geopereerd ben. De pijn vraagt erg veel energie van je en die heb je in de 1e periode zo hard nodig voor de rest van je lijf en voor de kleine frummel. Ik zou zeggen, toch nu weg laten halen en hopen 
dat er tijdens de bevalling niets bijkomt. Dat risico moet je dan maar nemen… :?
De pijn was zelfs zo vervelend dat het mij moeite kostte om mijn zoon te badderen en te kleden, dat was gewoon te lang staan, te veel druk en dus te pijnlijk! Dus meid, effe tanden op elkaar :x
Enne, succes met je bevalling!
ik zou 'm weg laten halen, maar ik ben ook een rigoureus type… ik laat alles weghalen waar ik last van heb.
Rottig hoor, hoop maar dta je snel van je ellende bevrijd zult zijn :-* .
En groen vrouw, wil je wel effe bannertjes gaan aanmaken? Ik wist niet eens dat je zwanger was joh! :mrgreen:
Ok, ik ben dus even niet dapper geweest. Van de gyn hoefde het ook niet weg, kon wel proberen er zelf in te knijpen (vertelde de assistente, en ik gilde dat ie gek was geworden en zij had ook de rillingen over d’r lijf). Dus ik zit nog steeds op een joekel, als er handvaten uitgroeien heb ik wel die skippybal van 45 cm voorradig waar iemand hier vanmiddag om vroeg. Hij doet behoorlijk zeer, maar niet onhoudbaar, behalve als ik ontlasting krijg, dat verhoogt de druk. Als het morgen nog drama is, dan zal ik de knoop doorhakken, maar het is pas sinds vanavond echt verergerd en ik heb geen zin om midden in de nacht nog eens een tripje te ondernemen.
Dus hopen dat ik de slaap kan vatten en morgen is er weer een dag. Misschien barst ie nog uit zichzelf open, dat zou helemaal mooi zijn! (alhoewel, zou een bloedstolsel uit een aambei kunnen knappen?)
:hug: arme meid, ik heb medelijden met je…
Ik ben bepaald geen expert op dit gebied, maar zou je m niet door kunnen prikken, met een steriele naald en de dettol in de aanslag?
Om de druk er wat vanaf te halen in elk geval…?
Wat betreft ontlasting: niet te veel persen; vooral heel papperig eten en heel veel water drinken om je ontlasting zacht te houden, dat geeft minder druk…
Enneh Lena:
En groen vrouw, wil je wel effe bannertjes gaan aanmaken? Ik wist niet eens dat je zwanger was joh!
beter opletten
:-*ik doe niet aan banners… onhandige dingen en ik erger me er altijd aan dat als ik alleen effe snel het laatste berichtje in een topic wil lezen, ik dan tijdens het lezen honderd keer naar beneden moet scrollen omdat overal nog banners openen… :oops:
Nu weer on topic… heb je al iets besloten, Carenza?
hee maar begrijp ik het nou goed Carenza dat je hem hoogstwaarschijnlijk uiteindelijk toch zult moeten laten weghalen? Bespaar je jezelf dan niet een hoop ellende als je het nu maar meteen doet? Het lijkt me ten minste ook geen pretje om hetna de bevalling te moeten doen. Zou toch fijn zijn als je na de bevalling echt kunt gaan herstellen.
Maar ja… om met al dat ongemak nu ook nog eens dapper te moeten zijn… Heb echt metje te doen hoor :hug: .
Als ik me er eventjes mee mag bemoeien, zou ik toch eventjes wachten tot na de bevalling…ik begon met eentje en na de bevalling waren het er 5 :sick:
sterkte meis, ze zijn echt niet leuk :hug:
Moest je die dan ook laten weghalen Joseetje? Die (ene) van mij verdween spontaan weer na een tijdje. Hij is nog niet terug, maar dat komt vast nog wel :? .
Nee geen mens die het daarover had met me.
hij is zelfs alweer terug :wall:
hhmmm zou het dan toch weghalen worden? :think:
ben net terug van vakantie, even mijn hoofd weer in werking zetten :mrgreen:
nou ja zolang je zwanger bent kun je hem ook net zo goed laten zitten toch?
Carenza heeft er trombose in, dus dan is het wat anders. Maar gewone aambeien heeft volgens mij idd weinig zin om iets aan te laten doen als zwanger bent.
Wie weet gaan ze weer vanzelf weg straks.
oh ja zie je :oops:
zit nog in de vakantiestand en had dus maar half gelezen en de trombose gemist :oops:
ja dan zou ik hem nu weg laten halen, dan is het gedoe daaronder na de bevalling klaar.