Overigens zou ik NOOIT zonder mijn kinderen op (lange) vakantie gaan en is het langste wat ze ooit weg zijn geweest 2 nachten achter elkaar, Indy 1 keer 3 nachtjes, maar dat vond ik écht lang…
Olivia is ook regelmatig (zeg 1x per 2-3 mnd) bij opa en oma voor een
weekendje. Hééérlijk!
Lekker uitslapen, relaxen, leuke dingen doen. En Olivia vindt het zelf
ook super, anders zou ik het niet doen. En mijn ouders vinden het
ook geweldig. Iedereen dus naar t zin. 8)
En na 2 dagen weer heerlijk knuffelen… :inlove:
ik zou zeggen; een aanrader!
Tamaar, ik ben ook zo hoor 
Ik kan 't gerust hebben dat Kai overdag niet bij me is (net als nu ben ik thuis in de ziektewet en hij gewoon naar oma. Ben dan wel te voet al binnen 5min bij hem maar ga pas eind van de middag). Ook is hij wel es 's avonds bij hen als we wat hebben gepland. Maar tot 's ochtends is nog nooit gebeurd. Eerlijk gezegd krijg ik ook 'n brok in m’n keel bij de gedachte.
Het is niet zozeer dat hij er zelf niet aan toe zou zijn, maar ik ben er gewoon niet aan toe. We hebben dan ook nog niet echt iets besproken dat 't nodig is, en de situatie bij mijn schoonouders is nog niet zo dat hij er makkelijk kan slapen (hij slaapt nu nog beneden in 'n apart kantoortje, omdat ze boven nog verbouwen. Ik wil dan echt wel dat hij in 'n kamertje langs ze slaapt!! en niet aan de andere kant van het huis, want dat is toch al zo’n enorm ding :roll: ).
Denk wel dat 't klopt wat anderen zeggen, je moet de stap zetten. Probeer 't met 1 nachtje om dan wat met z’n tweetjes te doen, lekker uit eten en ouwerwets naar de kroeg met vrienden. Bevalt 't dan niet, weet je dat toch? Vond je 't beter dan je dacht, dan ben je ook daar 'n ervaring rijker! Denk dat 't ooit wel zo hier zal zijn, maar nu nog even niet. Maar dat komt meer omdat ik er dus nog niet aan toe ben
Tis overigens wel fijn om te horen dat er meer zo over denken, Tamaar :lol: ! Dikke :-*
Liefs,
Kaat
Kaat, je bent een lievert! :-*
Ps…je mannetje alweer bijna een jaar! :shock:
De kinderen eens 1 nachtje weg doen we weleens, maar wij een heel weekend weg zonder kinderen hebben we nog niet gedaan.
Moet ik eerlijk gezegt ook nog niet aan denken hoor… :oops:
Jij toch ook, Tamaar :-*
Rhodé is voor het eerst gaan logeren toen Amélie een maandje oud was. Dus toen was ze 2 jaar en 9 maanden.
Pas toen gaf ze het zelf aan en voor mij is dat eigenlijk de bedoeling.
Als een kind het zelf aan geeft is het goed.
Amélie gaat waarschijnlijk de komende 2 jaar ook niet logeren…zie de noodzaak niet en ik zou waarschijnlijk toch het hele weekend aan de kids moeten denken.
Ik lees regelmatig dat het lekker is om weer even jezelf te kunnen zijn :think: Zijn jullie jezelf dan niet met je kind(eren) erbij? Lijkt mij zo raar…
Het lijkt mij ook heerlijk om even een avondje weg te gaan met m’n man, om heerlijk uuuuren in bed te liggen 'smorgen, maar dat heeft toch niets te maken met ‘het jezelf kunnen zijn’?
Neeeeh, hier voorlopig nog geen logeerpartijtjes voor je jongste. Rhodé is nu 2 keer gaan logeren bij mijn ouders en dat is voorlopig genoeg
Ben ik met je eens, ik ben juist mezelf met hub en Kai om me heen. Voel me ook erg onrustig en kriebelig als hij 'n dagje op 't kdv of bij oma is, en ik thuis…
Maar dat is natuurlijk niet bij iedereen zo!!
Damian is nu 3 jaar en anne anderhalf,en beide zijn ze nog geen nacht bij ons weggeweest,En dat omdat als ik even zonder kids weg ben.me druk loop te maken.
@rhode wrote:
Ik lees regelmatig dat het lekker is om weer even jezelf te kunnen zijn :think: Zijn jullie jezelf dan niet met je kind(eren) erbij? Lijkt mij zo raar…
Het lijkt mij ook heerlijk om even een avondje weg te gaan met m’n man, om heerlijk uuuuren in bed te liggen 'smorgen, maar dat heeft toch niets te maken met ‘het jezelf kunnen zijn’?
met ' jezelf zijn' wordt in dit verband bedoeld dat je een keertje gewoon doet wat je zelf leuk vindt, niet wat je kind leuk vindt. dat je even een dag of weekend gewoon enkel aan je eigen behoeftes denkt, zonder je daarbij druk te maken om of je kind dat ook wel leuk vindt.
ik ben zeker mezelf bij nano, maar ik heb ook een andere zelf, die ik niet zo snel uit als ik met nano thuis zit, maar wel als ik een gezellige avond met vrienden. (lekker cynisch zitten zijn terwijl ik nano nog steeds probeer voor te houden dat het leven een en al leukigheid is, bijvoorbeeld :D ).
Het zal wel allemaal persoonlijk liggen, maar ik vind het gezond om eens in de zoveel tijd eens even aan jezelf te denken en dingen te doen die jij leuk vindt, zonder daarbij rekening te hoeven houden met je kinderen. Ik kan me niet voorstellen dat je die behoefte na drie jaar niet hebt. Want dan ben je echt alleen maar moeder....en dat lijkt me niet gewenst (voor mij niet iig)
Ohh nee geen haar op me hoofd die er aan denkt aan logeren :shock: word al gek bij het idee …
Laatste gingen wij een avond weg en kon hij echt niet mee heb gewoon zitten huilen. Hij hoort er gewoon bij neh logeren de eerste tijd nog niet!
@fiep klophout wrote:
@rhode wrote:
Ik lees regelmatig dat het lekker is om weer even jezelf te kunnen zijn :think: Zijn jullie jezelf dan niet met je kind(eren) erbij? Lijkt mij zo raar…
Het lijkt mij ook heerlijk om even een avondje weg te gaan met m’n man, om heerlijk uuuuren in bed te liggen 'smorgen, maar dat heeft toch niets te maken met ‘het jezelf kunnen zijn’?
Ik kan me niet voorstellen dat je die behoefte na drie jaar niet hebt. Want dan ben je echt alleen maar moeder....en dat lijkt me niet gewenst (voor mij niet iig)
Zoals ik al had geschreven heb ik die behoefte wel, maar het ging bij mij juist om het feit dat er zoveel zeiden dat ze dan lekker even zichzelf kunnen zijn...
Ik snap nu dat dat bij jou anders bedoeld is :wink:
@rhode wrote:
@fiep klophout wrote:@rhode wrote:
Ik lees regelmatig dat het lekker is om weer even jezelf te kunnen zijn :think: Zijn jullie jezelf dan niet met je kind(eren) erbij? Lijkt mij zo raar…
Het lijkt mij ook heerlijk om even een avondje weg te gaan met m’n man, om heerlijk uuuuren in bed te liggen 'smorgen, maar dat heeft toch niets te maken met ‘het jezelf kunnen zijn’?
Ik kan me niet voorstellen dat je die behoefte na drie jaar niet hebt. Want dan ben je echt alleen maar moeder....en dat lijkt me niet gewenst (voor mij niet iig)
Zoals ik al had geschreven heb ik die behoefte wel, maar het ging bij mij juist om het feit dat er zoveel zeiden dat ze dan lekker even zichzelf kunnen zijn...
Ik snap nu dat dat bij jou anders bedoeld is :wink:
die opmerking die je nu quotte, was meer een reactie op kimmiej. haha gaat lekker met communiceren hier vandaag :wink:
Hoe dan ook, nog even als aanvulling op mijn vorige bericht: logeren is een keuze, heb je daar geen behoefte aan; prima. maar als je helemaal nooit iets voor jezelf doet, dus ook geen dagje uit, of een avondje weg, dan kan ik me niet voorstellen dat dat goed voor je is.
(edit, poging quote aan te passen)
Nou…bij mijn kinderen ben ik mezelf niet. Dan ben ik mama en zit ik in de mama-rol. Neemt niet weg dat ik dat ook prettig vind hoor! Maar ik vind het ook wel eens fijn om ‘mezelf’ te zijn.
Dus niet te hoeven zorgen, maar gewoon lekker Becca-zijn :thumbup:
Wij zijn net 5 dagen/4 nachten naar Madrid geweest, zonder kids.
Heerlijk genoten en pas terug op shiphol begon ik de kids te missen.
Hier staat er dus jaarlijks een weekendje weg op de planning.
tom is nog nooit bij een oppas geweest en ook nog nooit uit logeren.
als ik iets wil doen, is mijn man thuis of omgekeerd.
werkt prima en heb ook nooit het gevoel dat ik iets mis.
maar we zijn dan ook wel huismussen :shifty: :mrgreen:
samen uit eten: ach samen op de bank met pizza is net zo leuk,
naar de film? ik erger me toch aan de harde muziek en dure versnaperingen :shifty: tuurlijk zou ik het wel eens een keer willen, maar dat ik nou zeg: ik mis iets: nee.
ik vraag het net aan mijn man: neuh zegt hij: dan gaan we toch ergens naar toe waar tom mee kan.
kortom: wij zijn liever samen dan zonder elkaar :inlove:
ik ben wel op zoek naar een oppas omdat dit niet zo door kan gaan,
maar dat is meer uit praktische overwegingen dan dat wij het zo nodig willen.
hem laten logeren bij vriendjes…hmmm ik denk toch echt niet dat dat gebeurd als hij 4 is :shifty:
vroegahr logeerde ik alleen bij familie in vakanties en max 3 nachtjes. en pas vanaf 10 jaar ofzo. er kwam wel eens iemand op mij passen toen ik zeg 8 was als mijn ouders eens een zeldene dag weg waren, maar dat was in ons eigen huis en meestal mijn moeders oudste zus: die noemde ik oma 
bij opa en oma zou hij pas mogen logeren als hij zelf goed kan praten, zich ook zonder ons aan onze ‘regels’ kan houden, en hij het zelf wil…en hij elk moment naar huis zou kunnen als hij wil. ik zou dus zeker niet naar het buitenland gaan zonder tom.
zou het iemand zijn uit de vriendenkring zijn bij wie hij blijft logeren zou het iets makkelijker zijn, maar bij vreemden :eh: voorlopig geen dénken aan :shifty:
mijn man kijkt ook al :eh: :mrgreen:
conclusie:
uitslapen doen we hier om de beurt, 1 van ons staat vroeg op, de ander blijft lekker liggen 
dingen doen voor onszelf: de anders is thuis. of gaat weg met tom en de ander kan thuis lekker keutelen.
dingen samen doen betekent voor ons: met zn 3en.
uiteten doen we wel eens: gewoon wat vroeger in de middag met zn3en: gaat prima en is nog rustiger ook 8)
het verbaast me dat er gedacht wordt dat het niet gezond voor jezelf zou kunnen zijn altijd maar bij je kind te zijn…ik kan prima mezelf zijn, heb dingen genoeg naast mijn moeder zijn.
mijn man zegt: tom heeft alle recht op ons . en zo zie ik het ook.
Guusje bij ons precies zo :mrgreen:
Ik mis niets , Ik vindt het heerlijk om samen te zijn, en wij zijn ook wel huismussen, maar willen wel eens weg, maar gaan dan met zijn drieen :thumbup:
binnekort hebben we een verjaardag waar geen kinderen mee mogen, dan passen mijn ouders of mijn man zijn ouders even op. maar blijven slapen, nee dat niet
gr melanie
bij die verjaardag zou maar 1 van ons gaan
of een andere keer, als tom wel welkom is 8)
maar dat komt ook wel omdat we nu nog geen oppas hebben :shifty:
maar daarbuiten zou ik het echt lomp vinden als ze zeggen: geen kinderen welkom. nou dan kom ik wel niet 
of een andere keer, mét tom. :shifty:
edit: ik ga regelmatig een avond weg hoor…naar theater met een vriendin, of als ik op een beurs sta ofzo. en dan is mijn man thuis. hij gaat ook best naar vrienden of naar het cafe met vrienden. nogmaals: we leven gewoon ons leven, en missen echt niks. en dat we dan die ene avond niet samen zijn in het theater…ach voor de rest zijn we al zoveel samen 
en zo heb je elkaar dan weer wat te vertellen :mrgreen:
@Guusje wrote:
bij die verjaardag zou maar 1 van ons gaan
of een andere keer, als tom wel welkom is 8)
maar dat komt ook wel omdat we nu nog geen oppas hebben :shifty:
maar daarbuiten zou ik het echt lomp vinden als ze zeggen: geen kinderen welkom. nou dan kom ik wel niet
Het is de verjaardag van een vriendin van mij, (ik heb dus maar een vriendin) die viert het in een kroeg, en het is anderhalf uur rijden vanaf hier.
je was pas vanaf 15 jaar welkom :roll: dus haar kleinere zusje van 11 mag dus ook niet komen, dus komt haar moeder waarschijnlijk ook niet.
Als er volop gerookt wordtergens op een verhaardag, s,avondts bijvoorbeeld bij mijn schoonouders, dan komen we s,middags al.
bij mijn moeder mag binnen niet gerookt worden als er kinderen komen :thumbup:
gr melanie
Ik vraag mij af of altijd bij je kind zijn en dus ook andersom, het loslaten straks op school niet compleet dramatisch maakt? :think:
Ik vind het dus belangrijk dat mijn kinderen ook zonder mij het leuk kunnen hebben…En dat kan echt. Daar hebben ze echt niet altijd hun ouders voor nodig. En ik dus ook. Ik heb ook niet altijd mijn kinderen nodig om het leuk te hebben. Vind het fijn om af en toe eens naar een film te gaan, of uit eten of naar een feestje van vrieden. En ik vind het dan ook helemaal fijn dat ze zich veilig voelen bij diegene waar mijn kinderen dan zijn.
Mijn kinderen hebben van het begin wel gelogeerd, alleen bij mijn moeder en bij mijn sm. Ze vinden het echt een feestje als ze weer eens mogen. Daarom doen we het ook gewoon eens zomaar.
Ik denk dat ze in een groter gat vallen als je bijvoorbeeld de eerste 4 jaar ALLES MET je kind doen en dat ze dan 5 dagen in de week naar school moeten waar ze niet kunnen terugvallen op veilige mama…
Veiligheid bij anderen moet je opbouwen.