Ik ben dus zo’n ‘muts’ van een moeder die het niet ziet zitten om een weekendje weg te gaan met m’n man, zonder de kinderen.
Niet omdat er geen fijne logeerplek voor ze is hoor, opa en oma zouden ze maar wat graag te logeren hebben (wat dus ook nog nooit gebeurd is).
Maar ik weet niet wat het is, kan moeilijk zonder ze denk ik.
Kunnen jullie wel echt genieten als je een weekendje weg bent zonder de kinderen (als je dat wel eens doet natuurlijk), of moet je alsmaar aan de kinderen denken?
Ik krijg al een knoop in m’n maag als ik er aan denk, zo stom, want ik weet ook heus wel dat het gezond is om ze een beetje los te laten, maar pfff…mijn moederhart is een raar geval.
voor ik moeder werd riep ik altijd dat ik nooooit weg zou gaan zonder mijn kind tot minstens 18 jaar
Toen hij geboren was had ik na 2 weken ernstig de drag uit eten te willen en bracht ik hem zonder blikken of blozen bij oma
Nu gaat hij elke woensdag avond naar opa en oma en komt ie vrijdag soms zaterdag pas weer terug ( ivm werk…niet dat je denkt dat ik elke week leuke dingen doe met mijn man :lol: )
In begin…“moeilijk” maar nu heerlijk…ook voor hem hij heeft t zoo naar zijn zin
Wat ik niet zou kunnen is echt op vakantie naar een ander land zonder Vano…maar zolang ik binnen 1 uur bij m kan zijn als dat nodig is heb ik er echt geen enkel probleem mee
Het is denk ik ook wel nodig hoor, soms met ze 2e zonder kids iets doen, anders ben je alleen maar mama en papa…terwijl je ook man en vrouw bent ondanks je kids
Probeer t anders gewoon een x 1 nachtje ofzo…kids naar oma, jullie lekker thuis samen eten, kaarsjes aan, filmpje pakken.
ik ben afgelopen zomer drie dagen naar lowlands geweest, en hoewel ik dacht dat ik um behoorlijk zou missen, ben ik drie dagen helemaal uit mijn dak gegaan, en heb ik er echt heeel erg van genoten. Het was heerlijk om um daarna weer helemaal plat te knuffelen maar het was ook heerlijk om eens een paar dagen echt lekker te kunnen relaxen en 99% fiep te kunnen zijn.
Een vakantie zou ik niet zo snel doen, maar af en toe een weekendje: heerlijk!
@Tamma wrote:
Ik ben dus zo’n ‘muts’ van een moeder die het niet ziet zitten om een weekendje weg te gaan met m’n man, zonder de kinderen.
Niet omdat er geen fijne logeerplek voor ze is hoor, opa en oma zouden ze maar wat graag te logeren hebben (wat dus ook nog nooit gebeurd is).
Maar ik weet niet wat het is, kan moeilijk zonder ze denk ik.
Kunnen jullie wel echt genieten als je een weekendje weg bent zonder de kinderen (als je dat wel eens doet natuurlijk), of moet je alsmaar aan de kinderen denken?
Ik krijg al een knoop in m’n maag als ik er aan denk, zo stom, want ik weet ook heus wel dat het gezond is om ze een beetje los te laten, maar pfff…mijn moederhart is een raar geval.
Hier dan nog zo,n muts
ilona, gaat niet uit logeren, en als wij een avondje echt weg moeten, gaat ze naar opa en oma, of die komen hier.
Ik wil alles als eerste zelf zien , Ik ben zo, is het niet nodig dan zal ik ze niet weg brengen, alleen in uiterste nood !
Laatst was ik zo ziek, kin niet eens voor mezelf zorgen laat staan voor ilona, dus heb ik haar opa & oma gebeld, maar niet omdat ik het wilde :snooty:
Ik heb haar wel opgegeven voor de peuterspeelzaal
Ik begrijp volkomen wat je bedoelt :hug: :-*
oh dan ben ik slecht :oops:
donny logeert elke 14dagen een heel weekend bij opa en oma momenteel
en toen ik niet zwanger was minimaal 1x per maand een weekend.
in dat weekend doen wij alles waar we niet aan toekomen normaal en slapen uit etc.
( stappen doen we al jaaaaaren niet meer haha)
lekker bijtanken en donny vind t geweldig bij zn opa en oma…
Wij waren nooit van de weekendjes weg, dus nu ook niet. Denk inderdaad dat ik haar ook ga missen dan hoor :oops: .
Wij zijn vorig jaar een ‘weekendje’ naar Antwerpen geweest. Zaterdagochtend kwamen we aan en op zondagochtend bespraken we wat zouden gaan doen en we wisten niet hoe snel we weer bij de kinderen moesten zijn.
Afgelopen mei zijn we 3 dagen (een echt weekend ) weggeweest en dat was echt heel fijn. Ook ietsje sneller naar huis want natuurlijk hadden we ze gemist, maar even Mark en Lous zijn was ook heel fijn.
Ik ga volgende week zaterdag 5 nachten en 6 dagen weg naar het buitenland. Ik maak mij nu al druk. Ik ben nog nooit zo lang weggeweest.
Ik denk dat je gewoon weg moet gaan en als je het niet trekt je niet moet schamen om terug te komen.
Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat 8)
Maar even 100% jezelf zijn is af en toe heel gezond.
Onze dochter wordt in januari 2 en we hebben sinds haar geboorte maar 3 weekendjes alleen met elkaar gehad. Zij sliep toen bij mijn broer, mijn moeder of mijn schoonouders, mensen die ik allemaal blindelings vertrouw en zij had het ook prima naar haar zin. Had ik er moeite mee? Alle keren alleen het eerste uur, ik zei steeds tegen mezelf, als ze er toch niet is, kan je er net zo goed van genieten en dat hielp en we hebben er ook van genoten. Manlief heeft er trouwens net zo veel moeite mee als ik, soms erger.
Je bent toch niet slecht als je je kindje wel wegbrengt , iedereen doet het op zijn eigen manier :-*
Maar ik ben 100% mezelf ook MET kind
Ik heb het uitgaan al lang achter me liggen, en als ik wil kunnen we weg, en dat doen we ook wel, maar niet vaak en dan zeker niet logeren,(nog) niet :mrgreen:
ik heb ook niet altijd zin om weg te gaan, vindt het heerlijk thuis, lekker knus :thumbup:
gr melanie
Ik breng ze zonder problemen weg, Aniek was 3 weken oud toen ze al een avond naar haar tante ging (die zelf toen nog 0,0 ervaring had met het moederschap) omdat wij een verjaardag hadden en vanaf toen is dat best regelmatig gebeurt. Met 7 weken een heel weekend gelogeerd bij opa en oma omdat papa en mama gewoon es even een weekend weer tijd voor elkaar wilden. We waren dus niet eens weg.
Peter ging ook al snel naar opa en oma, hij was een huilbaby en soms moest ik echt weer even opladen.
En nu, Michel is nog niet uit logeren geweest, het is er gewoon nog niet van gekomen, maar ik zou er niet wakker van liggen.
28 november gaan Ruud en ik lekker uit, maken het laat. Oma past op.
Volgend jaar willen we met zijn 2tjes een lang weekend maastricht doen… dan gaan de kids echt niet mee en ik laat ze zonder problemen logeren.
Ze vinden het ook geweldig trouwens en gaan ook gewoon logeren als er niets bijzonders is… ze zijn dit jaar denk ik wel 4x 1 week wezen logeren.
Opa en oma hebben een boerderij, Opa en Peter zijn 4 handen op 1 buik en Aniek heeft het dan alleen maar over paardje rijden.
Ik denk niet dat het goed of slecht is als je het kan of juist niet kan.
Eerder een emotionele beperking naar jezelf toe. Eens komt die stap toch en dan?
Straks hebben ze nog nooit gelogeerd en gaan ze naar school.
Geheid dat ze dan wel uitgenodigd worden om te komen spelen en ook logeren (Aniek is nu al uitgenodigd door een meisje van school en ze is net 3 weken op deze school) Ik denk dat de stap voor hen dan nog veel groter is, ze zijn dan niets gewend, alleen altijd maar bij papa en mama zijn.
Mijn gevoel zegt me dat het ook een stukje emotionele verrijking is voor je kind als het leert dat je ook wel eens ergens kan slapen zonder papa of mama, maar bijvoorbeeld met een oom of tante of opa en oma aan je zijde.
Wij hebben om de 4,5 weken een zaterdagavond voor ons zelf…de kids willen zelf ook graag logeren en wij gaan dan of lekker stappen,of uit eten…of gewoon es lekker niks doen…
Een weekend weg zonder kids zou ik ook wel kunnen…maar een weekend weg met kids vindt ik net zo fijn…
ik heb er dus geen moeite mee,maar op dag van ophalen kunnen de uren mij niet snel genoeg voorbij gaan…hihi…
ik breng ze ook af en toe wel eens naar mijn ouders of schoonouders, bijna elke maand wel een nachtje!! een weekendje hebben we ook wel eens gedaan, vind het wel even lekker, en het terugkomen is dan ook super!!!
We willen begin jan nog een weekendje weg, alleen dan hebben we nog geen oppas , dan kunne mijn ouders en schoonouders niet!
Wij brengen Amy wel eens een nachtje naar opa en oma. Meestal omdat we dan iets hebben. Maar het ophalen is dan wel het aller aller leukste hoor :inlove: :inlove: :inlove:
Mijn moeder zou graag willen dat ze 2 nachtjes blijft, maar op een of andere manier zie ik dat gewoon niet zitten :eh: Dat vind ik echt te lang voor mezelf.
Sam heeft nog geen nacht ergens anders geslapen dan thuis.
Ik moet er niet aan denken nog! :shifty:
Nou, ik breng de jongens ook nog niet weg hoor!! Dat gaat nog wel een hele tijd duren… Bij Amy was het destijd noodgedwongen en ze was nog ziek ook 
Maar gelukkig viel het toen mee.
Maar zodra we haar mogen halen, gieren we ook die kant uit hoor!!
Enne…als je er niet aan toe bent, niet doen. Simpel zat!
Wij zijn vorig winter ook bewust effies met z’n tweetjes er tussen uit geweest. zonder Jens.
heerlijk vond ik het.
we zaten in Center Parcs en niks 's aonvds in ons huisje. nee lekker naar Holland Casino 
nee, heb er totaal geen moeite mee.
ben op maandga wel blij m’n mannetje weer te zien maar zit niet het hele weekend aan hem te denken.
hier tot juul minstens 2,5 is gaat ze niet uit logeren , hebben we bij sil ook nooit gedaan en bij haar gebeurt het ook niet.
vind het vreeeeeeeselijk en zelfs sil kan ik niet snel genoeg weer thuishebben al is hij nooit langer als 1 nacht weggeweest , neh dat gelogeer van kinders?
ik vind het niks…
Hier wel hoor!
Niet echt vaak, maar we hebben er geen problemen mee.
Echt een weekend weg hebben we volgens mij maar één keer gedaan, toen ik zwanger was van Mirthe.
Maar kinderen een nachtje logeren zodat wij avondje uit kunnen (uit eten en/of film, of een verjaardag) komt met enige regelmaat voor. Afgelopen weekend nog.
Sterker nog, Stan vroeg al weken of hij een keer alléén bij oma mocht logeren! Dus toen dat geregeld was, hebben wij bedacht dat Mirthe dan naar andere opa en oma kon, en wij effe tijd voor elkaar (en om uit te slapen :mrgreen: ) hadden.
Ze zijn wel veel in mijn gedachten als ze uit logeren zijn, of wij weg, maar ik voel me er altijd prima bij. Geen last dat ik ze extreem mis ofzo.
Denk trouwens wel dat het scheelt dat ik ook 4 dagen werk, jij bent ze natuurlijk 24/7 gewend om je heen…
Hier logeren de kinderen zelfs wel eens “zomaar”. Dan vragen de opa’s en oma’s wanneer ze weer eens komen logeren, dan prikken we een datum en dan hebben we zelf dus niet eens plannen. Meestal bedenken we dan wel wat te doen, maar soms is het ook gewoon een avondje bankhangen en de volgende ochtend uitslapen (alhoewel, wat is dat, uitslapen?!)