Een tweede!

Saba en Tosca schelen 19 maanden… hoogzwanger van Tosca was het zwaar. Saba had superveel energie en heerlijke bijna- peuterpubermomenten en dat hakte er flink in. Maar nu dat Tosca er is, is het ritme eigenlijk best snel gevonden. Ik hou voor beiden een stukje rust & regelmaat aan en dat werkt prima. De dames zijn dol op elkaar dus dat helpt ook in de positieve beleving van 2 van die kleintjes.



Maar heel eerlijk moet ik ook zeggen dat het soms rétezwaar is. Als ik weer eens 5 poepluiers voor het middaguur heb gehad, na een lange nacht waarin Tosca vaak wakker was, en Saba ook, waarbij Saba haar grenzen uittest en Tosca dol is op veel mama borst, dan wordt ik wel eens wanhopig hoor. Maar ik heb me laten vertellen dat dat heel normaal is tijdens de tropenjaren en dat dat uiteindelijk helemaal goedkomt. En daar hou ik me dan ook aan vast :wink: .



Meestal is het superleuk en oh zo grappig, 2 van die pukkies bij elkaar die al helemaal in elkaar opgaan, maar soms is het gewoon echt KEIhard werken. Bijvoorbeeld de ‘ochtend- en avondspits’ momenten op de dagen dat ik werk. Dat is niet echt benijdenswaardig. Maar als de dames dan weer op orde zijn en alles loopt weer gesmeerd dan ben je die drukke en oh zo vermoeiende momenten zo weer vergeten :wink: :mrgreen: !

Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap.



Hier schelen de twee oudsten 1 jaar en 2 weken in leeftijd en de derde kwam weer anderhalf jaar later. Twee jaar later diende de 4de zich aan en weer ruim anderhalf jaar later de 5de. De 6de liet wat langer op zich wachten door een miskraam die er nog tussen kwam. Die scheelt 2 jaar en 8 maanden met de 5de.

De oudste is met een keizersnede geboren en volgend de gyn was het geen enkel probleem om gelijk weer zwanger te worden. Dus na 3 maanden zijn we er weer voor gegaan. Ik vond het moederschap heerlijk, wist dat ik meerdere kinderen wilde hebben. Ik was 31 bij de geboorte van de oudste, maar je weet natuurlijk van te voren nooit hoelang de volgende op zich laat wachten.

Natuurlijk wilde ik optimaal genieten van de baby. Maar zolang een kind thuiswoont zal het zijn aandacht opeisen. Wat dat betreft maakt 1 jaar of 10 jaar leeftijdsverschil waarschijnlijk niet veel uit. Of misschien jusit wel want in feite ben ik met de grotere hier veel drukker dan met de kleintjes.(sport, huiswerk, werkstukken, feestjes etc etc)



Ik vond/ vind het kleine leeftijdsverschil niet zwaar. Het leven met kleine kinderen is vermoeiend, dat zal ik niet ontkennen. Maar ik heb zelf het idee dat als kinderen kort na elkaar komen of net als hier ook nog eens in een wat groter gezin; ze zich veel gemakkelijker schikken in het ritme van het gezin.

Een groot voordeel van een klein leeftijdsverschil is ook dat je niet vast zit aan de schooltijden van de andere kinderen. Hier met meerdere kinderen hadden we dat uiteindelijk toch toen de 4de geboren werd. Ik was altijd gewend om de dag een beetje om het ritme van de kleintjes heen te plannen. Dan kan niet meer als je 4 a 5 keer per dag op uur en tijd bij school of vriendje moet staan. Maar ja ook dat went, en dan ook blijkt een baby zich gemakkelijk te voegen.

Om nog even terug te komen op de oudste twee, die zijn echte hartsvrienden van begin af aan. Heb je natuurlijk van te voren niet voor het zeggen, maar hier is het goed uitgepakt.



En waar ik nooit iemand over hoor, maar waar laatst wel een heel artikel over geschreven is in j/m pubers (ja wij zijn inmiddels van bladen als ouders van nu via groter groeien en j/m bij j/m pubers beland); wat is de invloed op het leeftijds verschil op hoe kinderen de pubertijd doorkomen.

Daarin kwam naar voren dat in het algemeen kinderen met een klein leeftijdsverschil ( 2 jaar over kleiner) op dezelfde wijze puberen en daarbij elkaar tot steun kunnen zijn. Bij een groter leeftijdsverschil zouden pubers vaak zich ook als tegenpolen ontwikkelen en zich ook tegen elkaar afzetten.

En het is natuurlijk harstikke leuk dat de jongens nu al 12 jaar zo goed met elkaar overweg kunnen. Maar het zou nog mooier zijn als dat de komende 12 jaar ook het geval is.

Hoi,



Was ik ook weer. Interessant hoe iedereen er tegenaan kijkt. Ik denk ook dat het heel erg aan de kinderen ligt hoe het leeftijdsverschil uitpakt. Ik scheel 2 jaar met mijn zus, maar wij zijn totaal verschillend en ook in de pubertijd hadden we niks aan elkaar (ik wilde dat ook niet trouwens :? ).



Antwoord op Marlous: is het eerlijk voor je 2e dat je langer wacht! Tja, moeilijk. Ze kan ook teveel aandacht krijgen (gebeurt hier soms wel moet ik toegeven) en ze is heel sociaal, dus in dat opzicht zou ze een broertje of zusje geweldig vinden.

Eigenlijk bedoelde ik het vooral dat ik het niet eerlijk vind tegenover de eerste dat er zo snel een tweede op komst is en ik het er zelf zo zwaar mee zou hebben, dat dat ten koste gaat van haar. Ik geniet echt van haar en straks (hopelijk) ook weer van een 2e zwangerschap. Mede omdat ik zelf goed in mijn vel zit en mijn dochter ook.



Trouwens…we zijn al bezig hoor :lol: :dance: , ik schrijf bij de augustus 2007 stoppers, maar we kunnen niet langer wachten. Dit wordt onze eerste officiele klusronde, heel spannend! Als het nu raak zou zijn, zal er 2 jaar en 2 maanden tussen zitten. Ik merk aan mezelf dat ik dat eigenlijk al wel genoeg vind. Dus daarmee bedoel ik, elke maand dat het langer duurt, vind ik het jammer dat ze meer leeftijdsverschil zullen hebben.



gr. Nienke

Leuk om jullie verhalen te lezen! Bij ons is het geen echt bewuste keuze geweest. Op Noemi hebben we vrij lang moeten wachten en heb ik Clomid geslikt. We hebben dus op een bepaald moment nu gewoon gedacht dat we eens zouden kijken waar het schip zou stranden. Het bleek nu een stuk makkelijker te gaan, toen ik weer ongesteld werd na de bv bleek ik daarna direct zwanger. Mijn leeftijd (31) en wens voor meerdere kindjes speelden maar een klein beetje mee.



Ik denk dat ik het net als Jassie zowel heel zwaar als het leuk ga vinden. Ach, elk voordeel heeft z’n nadeel toch? Elk leeftijdsverschil heeft positieve en negatieve aspecten. Vandaar dat ik ook blij ben met jullie ervaringen.



Praktisch heb ik nog wel vragen genoeg hoor.


  • Hadden jullie (de mama’s met ook een vrij klein leeftijdsverschil tussen de kids) twee maal een commode en babybedje? En met één commode: is dat handiger op de baby of op de peuterkamer?
  • Hoe doe je het met vervoer: duowagen, plankje achter de wagen, baby in de draagzak?

@Maja wrote:


  • Hadden jullie (de mama’s met ook een vrij klein leeftijdsverschil tussen de kids) twee maal een commode en babybedje? En met één commode: is dat handiger op de baby of op de peuterkamer?
  • Hoe doe je het met vervoer: duowagen, plankje achter de wagen, baby in de draagzak?




Wij hebben gekozen voor 2 commode’s en 2 ledikantjes en een duowagen, maar bij ons is het leeftijd verschil een kleine 14 maanden.

Hier hebben de oudste twee een leeftijdsverschil van iets meer dan 12 maanden. Wij hadden 1 commode. Die stond in de badkamer. Maar je kunt natuurlijk heel gemakkelijk op andere plaatsen een verschoonplek creëeren. Hd wel door heel het huis luiers, billendoekjes en reserve rompertjes liggen.

Babybedjes hadden we er op een gegeven moment 3. De oudste was 2 1/2 toen de derde geboren werd. In princiepe had hij wel in een groter bed gekund. Maar het is nog vo lekker veilig in een klein ledikantje. En wat kost nu een tweedehands ledikantje. Ik vind het zelf wel gemakkelijk dat ze lang in een ledikantje slapen. Hie geen klimmers dus ze bleven er altijd keurig in.

Ik had wel een duo wagen maar gebruikte ook vaak de combinatie draagdoek/ wandelwagen en vanaf de oudste een maand of 18 was opstapje/wandelwagen. Was maar net waar ik naar toe ging en of ik al dan niet boodschappen of zo mee moest nemen.

Voor dagjes uit ging de duo wagen altijd mee.

Kinderstoel hebben we ook altijd maar 1 gehad. Tegen de tijd dat de jongste echt goed kon zitten kon degene die erboven kwam wel op een gewone stoel.

@Maja wrote:


  • Hadden jullie (de mama’s met ook een vrij klein leeftijdsverschil tussen de kids) twee maal een commode en babybedje? En met één commode: is dat handiger op de baby of op de peuterkamer?
  • Hoe doe je het met vervoer: duowagen, plankje achter de wagen, baby in de draagzak?




Wij hebben twee commodes en twee ledikantjes. Een duowagen past hier niet in de gang en ook niet in de auto, dus we hebben gekozen om Quint in de buggy te vervoeren en de baby in de draagzak. We moeten natuurlijk nog zien of dat goed gaat werken.



Ik vind dit overigens een heel leuk topic. We wachten nu op ons tweede kindje en ik denk dat ons zoontje het juist heel erg leuk zou vinden als die zou komen. Hij is dol op andere kindjes. Mijn tweede zwangerschap is eigenlijk prima verlopen, ik heb het geluk dat ik me veel fitter heb gevoeld dan bij de eerste (zelf nu nog, bij ruim 39 weken), dus Quint is niets tekort gekomen. En hij zal zo ook niets tekort komen, want hij is tenslotte ons eerste kindje en onze grote trots. :inlove:



Leuk om dat stukje te lezen over de puberteit. Dat voorspelt veel goeds. Mijn broertje en ik schelen twee jaar en twee maanden en wij zijn allebei heel anders geworden. We hebben wel contact, maar dikke vrienden zijn we nooit geweest. Mijn man heeft twee zussen die 14 maanden schelen en die zijn wel al hun hele leven goed bevriend. Dus wat ik zo zie in mijn omgeving zou het best eens kunnen kloppen. We zullen het over 18 jaar wel weten :mrgreen: .



Liefs,

Winnie

spreken we elkaar dan weer :mrgreen:

Hallo allemaal :wink: ,



Wij hebben “bewust” gekozen voor een klein leeftijdsverschil. Maar goed willen is niet genoeg maar gelukkig is het toch gelukt.

Ik kan nog niet zeggen hoe het is want ik sta momenteel op springen :shock: hahah van de tweede. Het lijkt ons wel heel erg leuk en druk maar daar gaan we voor hoor.

Maar ik kom heel gauw vertellen, hoe het gaat en wat we ervan vinden.



Veel succes allemaal

@Passievrucht wrote:

Hallo allemaal :wink: ,



Wij hebben “bewust” gekozen voor een klein leeftijdsverschil. Maar goed willen is niet genoeg maar gelukkig is het toch gelukt.

Ik kan nog niet zeggen hoe het is want ik sta momenteel op springen :shock: hahah van de tweede. Het lijkt ons wel heel erg leuk en druk maar daar gaan we voor hoor.

Maar ik kom heel gauw vertellen, hoe het gaat en wat we ervan vinden.



Veel succes allemaal




Hoe bevalt het je NU? Erg zwanger en een dreumes die waarschijnlijk een beetje ondeugend begint te worden?

Het duurde voor mij een maand of 9 eer ik weer zwanger was. Bram en Daan schelen 2 jaar en 2 maanden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu wel blij ben dat het verschil in leeftijd iets groter is omdat Bram zich beter kan uiten en minder gefrustreerd is dus makkelijker. En ik heb ook het geluk dat Daan heel makkelijk is, hij huilt bijna nooit.



Het lijkt me ook nogal zwaar als je dreumes bv nog niet kan lopen als je bevalt van een tweede.

Is eigenlijk juist gemakkelijk. Hier was de oudste net 1 toen de jongste geboren werd. Dus die speelde gewoon nog uren rustig in de box. Terwijl een peuter van 2 al aardig het huis kan verbouwen terwijl je even met de baby bezig bent.

Tussen Sam en de volgende zit zo’n 1 1/2 jaar. Wij hebben hier bewust voor gekozen, omdat we allebei al wat ouder zijn. Toch ben ik beide keren snel zwanger geraakt. Tot nog toe gaat het nog prima. Sam is erg makkelijk en slaapt goed. Zo kan ik nu ook regelmatig mijn rust pakken. Sam is ook een erg makkelijk jochie. Toch ben ik straks wel benieuwd hoe het gaat als er een kleintje bij komt. We stellen ons een paar hele drukke maanden voor. Toch hopen wij dat ze straks leuk met elkaar kunnen spelen.

Wij wilden voor een duowagen gaan, maar hebben een los stoeltje gekocht die ik boven op de kinderwagen bak kan zetten. Daarnaast hebben we voor Sam nog een draagrugzak. Verder hebben we 1 commode, een wiegje en een ledikantje.

Mamasan: kun je die stoeltjes op elke kinderwagenbak plaatsen? Lijkt mij ook wel erg praktisch eigenlijk.



Passievrucht: heel veel succes bij de bevalling!! Ik duim met je mee!

Wat een leuk topic! Als alles goed gaat Is mijn zoontje 17 maanden als de tweede komt. In eerste instantie wilden we wachten totdat hij een jaar was voordat we het weer wilden gaan proberen. Maar bij mij begon het al snel weer te kiebelen en een klein leeftijdsverschil leek ons voor de kids ook wel leuk. Leeftijd speelt een klein beetje mee, ik ben nu net 32 en we willen graag 3 of 4 kindjes. Verder scheelt het wel dat ik een super zwangerschap heb gehad, tot het laatste heb ik echt vrijwel alles nog gewoon kunnen doen en ik heb geen kwaaltjes gehad. Ook is Elliott een ondernemend, maar wel makkelijk kind. Ook deze zwangerschap heb ik tot nu toe nog geen kwaaltjes, dus ik hoop dat ik weer zo’n super zwangerschap mag hebben!

Mamasam; nu dat je inmiddels bevallen bent (vanharte!!!), hoe bevalt het nu?

wij hebben straks bijna 6 jaar tussen de kids zitten en ik moet zeggen ik vind het heerlijk , sil is heel erg bewust dat hij een broertje of zusje krijgt en vraagt dan ook dagelijks hoe het gaat daar in mijn buik :inlove: de zwangerschapskalender hangt zelfs op ZIJN kamer en ik moet het elke week voorlezen.

en na de zomer zit hij 3 volle dagen op school +twee halve en heb ik dus alle tijd voor de nieuwe beeb, dus het delen van de aandacht daar merkt ie zelfs maar weinig van.



dus nee mijn keus is het niet… twee kinderen heel kort op elkaar ik zou het veel te zwaar vinden…

Wij hebben ook ‘bewust’ gekozen voor een klein leeftijdsverschil. Mijn kids zullen zo’n 17 maanden schelen. Ik scheel zelf zo’n 20 maanden met mijn zus en we hebben echt heel veel aan elkaar. Dat is niet altijd zo geweest en kan bij mijn kids anders uitpakken. Maar toch hoop ik dat ze veel aan elkaar zullen hebben.



Mijn 1e zwangerschap was een makkelijke en Lynn was/is ook een makkelijk kind… Daarom was de keus voor een tweede snel gemaakt. Ook deze zwangerschap verloopt heel soepel. Ik ervaar vooral nu het einde wel als vrij zwaar. Maar ik kan nog lekker rusten als Lynn overdag slaapt.

Ik heb nu nog niet het idee dat ik Lynn te kort doe qua aandacht. Ik ren niet meer achter haar aan en stoeien doen we ook niet echt veel meer, daarnaast lezen we veel boekjes samen, knutselen samen en doen we andere spelletjes. Dus de aandacht die ik nu aan haar geef is door de zwangerschap wel anders, maar zeker niet minder.

Hoe dat met de baby erbij gaat is even afwachten. Maar zoals eerder gezegd… een tweede zal nooit zoveel aandacht krijgen als de eerste en de eerste zal moeten delen, maar daar zal ze niet slechter door worden.



Wij hebben gekozen voor 2 ledikantjes (en een wieg :inlove: ) omdat ik Lynn nog echt te klein vind voor een groter bed en ik wil haar ook niet in een groter bedje ‘pushen’ simpelweg omdat ik haar bed nodig heb voor de kleine. Alles gewoon op z’n tijd.

We hebben 1 commode en die staat op Lynn’s kamertje (wat in de toekomst hun gezamelijke kamertje wordt) want verschonen kan ik idd ook op andere plekken.

We hebben wel gekozen voor een goede duowagen omdat we afhankelijk zijn van het openbaar vervoer. Een goeie wagen vond ik echt noodzaak. Nu hebben we er eentje die zowel als enkele wagen en als duowagen mee kan en dat is ideaal!

@jacsansil wrote:

wij hebben straks bijna 6 jaar tussen de kids zitten en ik moet zeggen ik vind het heerlijk , sil is heel erg bewust dat hij een broertje of zusje krijgt en vraagt dan ook dagelijks hoe het gaat daar in mijn buik :inlove: de zwangerschapskalender hangt zelfs op ZIJN kamer en ik moet het elke week voorlezen.

en na de zomer zit hij 3 volle dagen op school +twee halve en heb ik dus alle tijd voor de nieuwe beeb, dus het delen van de aandacht daar merkt ie zelfs maar weinig van.



dus nee mijn keus is het niet… twee kinderen heel kort op elkaar ik zou het veel te zwaar vinden…




Mijn idee! :mrgreen:

:wink:

gefeliciteerd!!!



ik vind het zelf ook wel wat hebben 2 kindjes vlak acher elkaar aan, maar mijn zus heeft het ook, mijn neefje is 4 en mijn nichtje 2,5jaar.

toen mijn nichtje 4 maanden was, bleek de ex van mijn zus al weken een ander te hebben, en uit eindelijk zijn ze uit elkaar gegaan.

het probleem is nu dat mijn zus er alleen voor staat, en de kids maar 1x in de 14 dagen naar hem toe gaan, en dan ook nog alleen het weekend.

mijn zus is wel meer dan 20 kilo afgevallen…en mijn neefje is door de hele situatie qua gedrag onhandelbaar.

en huilt zich sà vonds in slaap.



hij vraagt ook steeds waar papa is, en waarom hij niet bij mama woont, kindje van 4!!!



dit is dan een beetje een mindere leuke kant, hoe het ook kan zijn :frowning: