Vandaag had Noortje een driftbui in de H&M. Ik vroeg haar mee te komen. Dat deed ze niet, dus ik liep door naar buiten. (het was vlak bij de deur) en daar stond ik op haar te wachten met mijn zusje. Ze ging helemaal uit haar plaat.
Een winkelbediende pakt haar op een gegeven moment open zet haar bij me neer. Zegt een andere vrouw: “Heel goed” (op zo’n toontje) Ik stond met mijn mond vol tanden? huh? Ze ging ook nog tegen een andere vrouw commentaar leveren op mij. Ik liep naar haar toe, en zeg. Wat was dat nou? Ja, zegt ze. Ik heb vier kinderen. Je moet geen machtstrijd met zo’n kleintje aangaan en opvoeden doe je huis maar? Zo’n kleintje wat zo moet huilen, dat is zielig. blablabal. :shock:
Ik was toch zo boos. Los van hoe je vind dat je een dergelijke situatie wel of niet moet aanpakken (en ik kan je zeggen, het was geen machtstrijd, ik stond gewoon te wachten tot ze een beetje uitgeraast was) Zo’n opmerking maak je toch niet? Zegt ze ook nog: Ik heb geen zin in discussie. Nouja zeg, dan had ze haar mond moeten houden. Dat die opmerking kwetsend is voor een andere moeder die al lastig genoeg met een hysterische peuter bezig is, vergeet ze maar even. Wij moeders moeten elkaar toch juist steunen, niet afvallen? En opvoed commentaar, dat kan je toch gewoon even voor je houden? Zeker tegen een vreeemde die je totaal niet kent en waarvan je het kind (en het pittige karakter daarvan) niet kent.
Nouja, misschien hadden haar 4 kinderen nooit driftbuien.
ppfff. ik was zo boos.
De medewerker niet Noortje had opgetild was trouwens snel weggerend. Ik snap best dat het gillen overlast veroorzaakt, maar ze had ook aan mij kunnen vragen of ik Noortje even ergens anders had kunnen neerzetten ipv haar zomaar oppakken. vond ik nogal brutaal en respectloos. Ik zal dat nog wel een keer zeggen als ik haar weer zie.
Ongelooflijk!
Daar zou ik ook heeeeel kwaad om worden :evil: . Opvoeden doet ze maar bij haar eigen kinderen.
En dan vooral de opmerking ‘ik wil geen discussie’ :evil: zeg dan niks.
Ik probeer altijd moeders / vaders met peuters in een driftbui een hart onder de riem te steken, niet dat ik iets durf te zeggen :oops: maar ik glimlach nar ze of zo om te laten weten ‘ik voel met je mee’
En nee niet iedereen maakt dezelfde opvoedingskeuzes maar daar moet ze zich gewoon niet mee bemoeien.
Ik herken dit ook wel maar dan ook vooral bij de oudere generatie
Zo had tygo ook rond die leeftijd last van drift buien midden in een winkel … Schreeuwen, huilen, op de grond gooien.
En vooral de ouderen die zich dan ermee gingen bemoeien… Zoooo Iritant
Maar altijd wel wat van gezegd… Dan hielden ze ook spontaan op
Ja hij moet zich ook leren te gedragen in de winkel en dat leer je op het moment da je ook daad werkelijk daar bent.
Ja is ja en nee is nee en niet misschien of toch toegeven en aan zijn gedrag en hierdoor fout gedrag te belonen.
Daar help je een kind niet mee…
En dat heb ik ook steeds gezegd… Ook tegen winkel personeel en dan zie je ze denken en geven ze toch je meestal wel gelijk.
Opvoeden doe je overal en niet alleen thuis.
Als moeders zich tegenover mij gaan verontschuldigen tov het gedrag van hun kind dan zeg ik ook van geeft niet ik weet hoe het voeld herken dit gedrag.
Denk dat dat meer helpt als me ermee te gaan bemoeien want ieder kind is anders en heeft ook andere tactiek nodig …
Ti’s nog steeds niet zo dat we bij de geboorte ook een handleiding krijgen … We zijn mensen en maken allemaal fouten en proberen onze kinderen zo goed mogelijk in de maatschappij te zetten
Jemig zeg!!
Ik was al helemaal uit mijn plaat gegaan als iemand met zijn tengels aan mijn kind had gezeten. :evil:
Maar dan ook nog zo’n portie commentaar er overheen…
Ik zou zeker teruggaan naar de H&M en de bewuste medewerker erop aan spreken. En mocht dat niet naar tevredenheid verlopen, een klacht indienen.
Maar ik snap dat je helemaal verbaasd en ontzet was en misschien wel met je mond vol tanden stond. Ik zelf kan in ieder geval niet zo adequaat reageren als ik boos ben. Je zou eigenlijk van te voren moeten bedenken wat je in dit soort situaties gaat zeggen.
Het blijft een moeilijke situatie. Ik snap dat je je dochter uit laat razen maar ik begrijp ook dat andere mensen in een winkel daar niet op zitten te wachten. Zelf ga ik een winkel uit als het kind van een ander steeds huilt giert en brult. Zelfs al is het niet heel erg. Ik word er naar van. Ik zal echt niet de enige zijn dus dat de winkelmedewerker je dochter uit de winkel wilde hebben kan ik me heel goed voorstellen. Winkelen doe ik voor mijn lol en dan wil ik geen gejank om mijn hoofd.
Het is gewoon moeilijk. Ook mijn kinderen huilden wel eens in een winkel. Dan nam is ze mee terug naar huis en winkelde ik op een ander moment verder. Opvoeden doe je overal maar toch wel het meeste thuis. Hoe klein ze ook zijn. Altijd vooraf uitgelegd wat we gingen doen en wat ik verwacht. Nee, bij een baby heeft dat geen zin maar als kinderen zelf door een winkel kunnen lopen dan is uitleg en een simpele vraag om zich te gedragen toch wel mogelijk?
Ariel, dat snap ik heel goed hoor. Misschien was de plek om haar uit te laten razen ook niet ideaal. Ik was op dat moment ook gestrest, dus dat heb ik dan op dat moment ook niet helder gezien. echter, geeft dat de medewerker niet het recht mijn kind zomaar op te pakken. Ze had mij er gewoon beleefd op kunnen aanspreken, dan was er wat mij betreft niks aan de hand geweest. Maar dan nog, is het wel mijn keuze hoe ik mijn dochter aanpak als ze zich zo gedraagt.
Was het op straat geweest, dan nog had ik niet op zo’n opmerking zitten wachten van die andere vrouw. Het is gewoon een andere moeder afzeiken, terwijl ze zelf best weet hoe het kan zijn met die kleintjes. Lullig gewoon en dat op zo’n hautaine manier. Gatver.
Hier ook een peuter. Maar dan ben ik wel diegene die haar meesleurt. Uitrazen mag ze dan lekker buiten doen omdat ik weet dat andere winkeliers niet zitten te wachten op gejank van mijn kind. Daar hou ik wel rekening mee 
Net als vanmiddag. Boodschappen halen bij de Jumbo en dan heeft ze haar eigen kleine winkelkarretje. Ik doe gewoon mijn ding bij de kassa en ze rent erop los terwijl ik aan het afrekenen was. Zolang ze maar niet naar de uitgang peert. Maar oh die gedrag herken ik zo goed. Daarom laat ik haar maar rond racen zolang ik nog bezig ben.
Maar dat de medewerkster je gaat vertellen hoe jij je kind moet opvoeden was niet zo netjes nee. Ze had er zich erbuiten moeten houden of eventueel naar jouw toe gaan met de vraag of jij haar naar buiten kan zetten omdat er anders geklaagt zou worden door winkeliers.
Dat achterlijke mens dat er dan nog “heel goed” erachteraan zegt… die zou je toch een mep willen verkopen!!
Irritante mensen zijn er altijd… jammer dat ze je alleen altijd op je meest kwetsbare momenten weten te vinden.
… en andere mensen moeten met hun poten van je kinderen afblijven.
Zit me hier helemaal nijdig te maken… ik heb ook twee behoorlijk pittige meisjes. Op de meest onmogelijke momenten stellen ze me op de proef.
Gelukkig zijn er ook een heleboel vriendelijke mensen die je met een bemoedigende blik/glimlach of opmerking een hart onder de riem steken… maar af en toe heb je van die types… :roll:
Ik zou er ook boos om worden, maar ik zou er dat moment dan waarschijnlijk niks van durven zeggen.
Mijn oudste heeft het 1x gedaan in de Jumbo en ik bleef er gewoon naar staan kijken en deed niks met hem, ik liet hem uitrazen en kreeg eigenlijk alleen maar bemoedigende blikken. Laatst wilde hij ook weer wat meenemen ik zei nee en hij wilde gaan zeuren, maar bedacht zich op tijd omdat hij weet dat het toch geen zin heeft.
Tuurlijk doe je opvoeden vooral thuis, maar thuis kun je ze niet alles leren, en soms moet je nood gedwongen ook op andere plekken opvoeden.
Ach ja sommige mensen zou je toch :silenced:
Aan mijn kind komen doet niemand niet, dus zou daar inderdaad even die medewerkster nog op aanspreken, maar ook de leidinggevende willen spreken en een klacht indienen, ze had ook even naar je toe kunnen lopen en kunnen vragen of je haar mee zou willen nemen…komt al heel anders over.
Wat betreft het commentaar van die andere vrouw, dat kan echt niet, maar sommige mensen hebben schijnbaar erg makkelijke kinderen die dat nooit deden, ja ja geloof je, het zelf :roll:
Er zijn altijd mensen die commentaar zullen blijven leveren, ik bits er gelijk op terug !
mensen weten totaal vaak niet waar ze het over hebben…ja er zijn pittige en minder pittige kinderen Nou en ?
En dan heb je ook nog kinderen die "anders "zijn dus ook anders kunnen reageren die ouders hebben het ook vaak al zwaar genoeg, denk ik zo, steek die mensen liever een hart onder de riem, zonder direct te beoordelen en veroordelen!
Ik zou dus ontploffen tegen die andere ‘moeder’. Sorry, maar bemoeien doe je je met je eigen zaken en opvoeden doe je altijd en overal. In mijn ogen heeft een kind anders precies door dat het buiten huis wel zijn/haar zin krijgt.
Wij hadden het afgelopen zondag in het tuincentrum. Ze wilde in het karretje, wat niet kon en is toen gaan staan brullen. Jammer dan denk ik. Dan laat ik haar even 2 minuten razen en ga dan met haar praten. Maar ik vind dat het erbij hoort en het ene kind is het andere niet. K. moet gewoon razen en als we pech hebben houdt ze het nog een kwartier ook.
Omdat mijn kind al aan het razen zou zijn en ik dus gestresst zou zijn, was ik uitgevallen.
Bij die medewerkster had ik wel verhaal gehaald.
En naar huis gaan omdat mijn kind huilt? Dan kom ik nergens meer… Als mevrouw soms een scheet dwars zit zet ze het op een brullen.
Hier helpt trouwens de opmerking “Stoppen met huilen, of anders geen K3 in de auto” erg goed!
als er bij ons moeders met driftbuien kinders zijn dan geef ik zo ook altijd een bemoedigende glimlach…ik zie het mezelf over een tijdje ook nog wel overkomen… :lol: dat wil niet zeggen dat ik het als winkeljuf ook wel een denk “ga weg met die herrie” maar het hoort bij het leven toch
ik heb wel een keer een kind van een bewegend tafeltje afgetild omdat het veel te gevaarlijk was en de moeder/tantes in kwestie gewoon niet eens naar het kind omkeken terwijl ze aan het winkelen waren. maar dat was meer omdat ik het gewoon gevaarlijk voor het kindje vond :silenced:
Tja… Hier heeft de onze al heel lang driftbuien… tot in het eindeloze… zucht…
M mag van mij zelf van de roltrap, kan hij gewoon net als een ander, tja, alleen is hij wat jong. Mijn zusje wilde neit dat hij alleen ging en dat werd een driftbui, toen pakte de winkelmedewerkster hem op en ging samen met hem van de trap en ik stond beneden om hem in ontvangst te nemen.
Ik was blij dat ze het heeft gedaan… M reageert daar goed op, en ik kan hem dan weer goed troosten.
Tja, ik snap dat het heel vervelend is, ik mijd zoveel mogelijk het woord winkel met M en ik vind het ook erg vervelend als kinderen zo hard krijsen en driftbui. Daarom winkel ik alleen in de late avond uurtjes als de meesten al op bed liggen.
En als er nog moeders staan te kleppen die denken dat ze het beter kunnen hou ik de eer maar aan mijzelf en geef ik M meer aandacht dan al die trutten daarbuiten! zij hebben zeer waarschijnlijk nog niet te maken gehad met deze intensieve driftbuien zoals ik ze heb met M…
Je voelt je gewoon in je moedergevoel aangetast. Dat soort dingen zijn nooit leuk.
Voor wat de driftbui betreft, probeer ik altijd de afweging te maken of kinderen een keuze in iets hebben.
Als je vraagt; ga je mee? Dan heeft je kindje een keuze ja of nee.
Wanneer je kindje dan kiest voor nee is het heel frusterend om te zien dat mama, nee niet accepteert en alvast naar de deur loopt.
Wat hier goed werkt is, je mag nog 1 minuut spelen en als mama je weer roept gaan we weg.
En ja soms valt het gewoon niet mee :lol:
Ik moest vanmiddag nog aan dit topic denken…
Wij liepen over de Jaarmarkt hier in de buurt. K. kan goed lopen, maar vind het met al die indrukken nog net te veel voor haar. Dus in de wandelwagen (zoals zovelen en de rolstoelen en rollators nemen we er nog niet bij).
Wij lopen dus gewoon en ik let altijd enorm op. Knalde tegen niemand aan maar wel een ‘oud wijf’ die begon te zaniken “Altijd weer die stomme wandelwagens, die moeten ze thuis laten en gewoon niet komen!”. Ik begon al commentaar te leveren, maar manlief trok me mee. Kan daar ook zo ontzettend slecht tegen. Het is irritant, geef ik toe, maar kan moeilijk alles in mijn leven zonder kinderen doen, zeker zonder veel oppas in de buurt.
O dat heb ik ook vaak genoeg met rollators, rolstoelen en scootmobiels
Vaak genoeg achterop me enkels of over me tenen gehad
En dan zeggen dat ik moet uitkijken waar ik loop want hun zijn slecht ter been of minder valide… Uhhhhh sorry dat gaat er bij mij niet in
het uit de winkel tillen zou ik niet eens zo erg gevonden hebben, zou misschien juist indruk maken op de kleine (en dan bedoel ik als dit mij zou overkomen, niet in jouw situatie want ik ken jou kleine niet). en tja opmerkingen die laat ik gaan ga ik geen energie in steken.
hier gelukkig geen driftbuien maar wel een bijna twee jarige die soms niet zelf wil lopen en ik weiger haar de hele tijd te dragen of in de buggy te zetten terwijl ze goed kan lopen. dan blijft ze dus staan en loop ik een stukje verder, meestal komt ze dan al snel achter ons aan. afgelopen week in het dorp niet, tja dan proberen voorbij gangers ook haar mee te krijgen, kan enkel op haar inwerken als: ojee snel naar mama. en helpt dus.
@lonneke1980 wrote:
n terwijl ze goed kan lopen. dan blijft ze dus staan en loop ik een stukje verder, meestal komt ze dan al snel achter ons aan. afgelopen week in het dorp niet, tja dan proberen voorbij gangers ook haar mee te krijgen, kan enkel op haar inwerken als: ojee snel naar mama. en helpt dus.
dat ging hier eerst ook nog, maar nu… hij gaat stijf van de angst op de grond en dan kan ik em alsnog halen
Tja, hij weegt amper tien kilo, dus sla em zo onder mijn arm.
Laatst een vergelijkbaar iets meegemaakt, niet in een winkel maar wel in een winkelcentrum waar ander winkelend ‘mens’ zich ging bemoeien met mijn kind, ging zuchten aangezien hij de hele tent door aan het janken was ( Ja: jesse heeft regelmatig woede-buien als hij zn zin niet krijgt) Opvoeden doe je ergens anders? Nee… opvoeden doe je op alle plekken waar je met je kind bent want een kind leert van de werkelijkheid dus ook in een winkel! Winkelen met Jesse is dus niet mijn fevouriet maar het kopen van boodschappen moet toch af en toe gebeuren en aangezien ik niet aan kan van de werktijden van hub helaas gewoon met kinderen over het algemeen.
Ik ben boos gereageerd maar je wint het niet he? Ze weten het toch beter… Een ander weet het altijd beter. En die rolatoren… praat me er niet van :shock:
Het optillen had ik echt not-done gevonden! Niemand anders tilt mijn kind op zonder dat ik daar toestemming voor gegeven heb. Ze hadden het me netjes kunnen vragen. Ik loop over het algemeen als er echt een driftbui is wel de winkel uit, tenzij het een supermarkt is want boodschappen zijn nou eenmaal echt nodig.
Waarom is het optillen van een kindje not done? Even kort door de bocht: de moeder wacht buiten, binnen een gillend/huilend kind waar het personeel en de winkelende mensen last van hebben. Ik vind het niet zo raar.
Neemt niet weg dat het voor de moeder ook vervelend is, maar toch…
Die scootmobiel dingen rijden mij ook altijd ondersteboven zowat. Mensen kijken niet waar ze rijden.