Helaas zijn mijn zwager en schoonzus al meer dan 4 jr bezig met zwanger worden.
Nou is het zwanger worden niet het probleem bij hun, maar het zwanger blijven, na ongeveer max 12 wkn gaat het mis, maar vaker nog in een veel eerder stadium.
Helaas heeft heeft dit geleidt tot vele miskramen en heel veel verdriet 
Nu heb ik veel opgezocht over draagmoederschap en dit ook zeer goed en uitvoerig besproken met mijn partner.
Allebei staan we hier zeer positief tegen over en we hebben deze gedachten dan ook gisteren met hun gedeelt.
Zij waren zeer ontroert met dit āgebaarā en gaan er zelf nog over na denken en het met hun gyn bespreken.
We hebben er wel bij gezegt dat we niet weten of het ook echt kan, omdat ik zelf juist weer een probleem heb met zwanger worden, maar dit is dan natuurlijk niet aan de orde.
Ook ik ga morgen mijn gyn bellen, voor een afspraak om dit te bespreken.
Zijn hier meiden die draagmoeder zijn of zijn geweest?
En hoe hebben jullie dit ervaren? En hoe is jullie band met het kindje?
Wat lief dat je dat zou willen proberen, maar ik zit net naar je onderschrift te kijken en daar staat dat je hoopt op een 2e wonder, zou je dan niet eerst je eigen gezinnetje compleet willen hebben voordat je deze stap neemt?
Vooral omdat het zwanger worden niet makkelijk gaat lijkt me die beslissing helemaal lastig. Maar wel goed dat je hier serieus over na hebt gedacht.
Wat een ongelovelijk lief gebaar maar sluit me qau gedachten aan bij mijn voorganger.
Volgens mij is het ook heel belangrijk dat je eerst zelf klaar bent met kinderen krijgen.
ALs jezelf nog zo naar een kindje verlangt en je zal dan dat kindje moeten afstaan lijkt me dat hard verscheurend moeilijk.
Je loopt dan nog over van de hormonale gevoelens en dan lijkt me afstaan echt heel moeilijk.
Ik persoonlijk zou het ook niet kunnen maar dat is weer aan andere discussie.
Als het zo makkelijk zou zijn om even een zaadje en een eicel bij elkaar te doen en die terug te plaatsen dan zouden er heel wat meer mensen gelukkig zwanger zijn. Het feit dat bij jou de zwangerschap uitblijft en bij hun niet wil niet zeggen dat hun zaad en eicel het bij jou direct goed doen lijkt me.
Daarnaast ben ik het ook met de voorgangers eens.
volgens mij kan het alleen als je eigen kinderwens is voldaanā¦
er kan natuurlijk altijd iets mis gaan tijdes de zwangerschap/bevalling dat het daarna niet meer mogelijk zou zijn om zwanger te worden.
daarom volgens mij!
Wij zelf zijn niet āactiefā voor een 2e wonder 
Komt het dan komt en anders nietā¦ we hadden zo ie zo al besloten om minimaal 1 1/2 jr te wachten met enige mediche ingrijpen.
Mede ook omdat het zo ook goed is, een 2e is welkom maar hoeft niet binnen nu en een paar maanden te gebeuren.
Zou het bij ons over ongeveer 3 jaar zo zijn ook goed, komt het nooit helaas maar ook daar kunnen we ons bij neerleggen.
Wij hebben nu een heerlijke knul en ik gun hen dat ook zo erg.
Ariel: Ik heb ook nooit gezecht dat ik denk dat het hup eitje/zaadje bij elkaar, terug plaatsen en zwanger maar zou zijnā¦
Nee ook wij weten dat daar veel meer bij komt kijken, vandaar dat we ook een gesprek aan gaan met onze gyn en hun met die van hun.
ik vind het heel moeilijk om dat voor iemand anders te kunnen beantwoorden
ondanks dat je schrijft dat je niet ACTIEF bent voor een tweede wonder lees ik wel dat jullie hOPEN
en dat is nu juist denk ik, wat mn voorgangers bedoelen en ik ook wel voelā¦juist omdat je t nog graag wilt, ben je nog niet kompleet voor je gevoel als gezin
en om dan een kindje voor iemand anders te dragen en dat af te moeten staan, ik zou het zelf niet kunnen hoeveel ik ook van de personen in kwestie zou houden
ik was tevreden met mn twee kinderen maar hoopte ergens nog wel op een derde wondertje, ik weet dus wel waar ik t over hebā¦dat ik nu zwanger ben van die derdeā¦ongelooflijk en zo emotioneelā¦
je voelt het kindje in je bewegen, je praat er mee, zorgt er voor door goed op jezelf te letten
het is niet niks, maar dat besef jij zelf ook wel
ik denk dat ik het in jou positie niet zou doenā¦
maar ik denk om eerlijk te zijn dat ik het zowiezo niet af zou kunnen staanā¦
daarom hoop ik ook op antwoorden van meiden die dit hebben meegemaakt, hoe hun band was/is met het kindje en hoe hun dit ervaren hebben
Hopelijk kunnen zei mijn wat meer meer vertellen hoe zei het allemaal ervaren hebben.
@dragon wrote:
daarom hoop ik ook op antwoorden van meiden die dit hebben meegemaakt, hoe hun band was/is met het kindje en hoe hun dit ervaren hebbenAls je echt ervaringsverhalen wil dan denk ik dat je moet googlen of er niet een of ander forum is waar ze daar ervaring mee hebben.
Hopelijk kunnen zei mijn wat meer meer vertellen hoe zei het allemaal ervaren hebben.
ja wel die zijn er ook
Maar was dus benieuwd of ze er hier ook zijn
Mijn zus wilde het doen voor een goede vriendin maar haar werd gezegd dat eerst hun eigen kinderwens volledig moest zijn voordat ze draagmoeder kon zijn. Maar misschien is dat ook per ziekenhuis verschillend.
Ik heb er zelf ook serieus over nagedacht. Dit idee staat nu verder in de ijskastā¦
Ik heb er veel over gelezen en veel over gedacht en ik zou het sowieso niet doen als je zelf nog niet klaar bent met je kinderwens.
Hebben het hier in de familie wel eens over gehadā¦ wat als bij mijn broers+vriendin wat danā¦
Heb toen gezegd: als onze kinderwens compleet vervuld zijnā¦ dan sta ik er voor open om te helpen in de vorm van draagmoederschap. Wel met de kanttekening dat het kind biologisch gezien helemaal van hun moet zijn. Ik zou bijv. niet ook nog eens eiceldonor willen zijn (wat in geval van broers ook wel heeeeeel raar zou worden natuurlijk haha).
Toen was ik 2 keer zwanger geweest zonder enkel probleem.
Inmiddels hebben wij een 3e en die zw.schap heb ik vanaf 10/11 week al last gehad van mijn bekken en op het laatst kon ik niet veel meer.
Los van het feit dat wij er nog niet volledig over uit zijn of wij compleet zijn met 3 kinderen of graag nog 1x het wonder van zwanger worden, zwanger zijn, bevallen en een kindje groot zien worden willen meemakenā¦ weet ik niet of ik mijn gezin wel wil belasten met een potentieel weer fysiek zware zw.schap.
Ben heel benieuwd hoe de wederzijdse gyns zullen reageren.
ik weet wel dat eerst je eigen kinderwens vervult moet zijn
als ik me niet vergis is heir al eens een topic over geweest.
misschien dat je daaqr nog ervaringen terug kan vinden??
Vo;gens mij moet je inderdaad een voltooid gezin hebben voor je draagmoeder mag worden. Is er geen oplossing te vinden voor je zwager en schoonzus zelf? Is er duidelijk wat de reden is van dat het steeds mis is gegaan? Hebben ze al genetisch onderzoek laten doen?
@Hupsakee wrote:
Vo;gens mij moet je inderdaad een voltooid gezin hebben voor je draagmoeder mag worden.
wilde dit ook net schrijvenā¦
vind het wel een lief gebaar.
@Madre wrote:
Ik heb er zelf ook serieus over nagedacht. Dit idee staat nu verder in de ijskastā¦
Ik heb er veel over gelezen en veel over gedacht en ik zou het sowieso niet doen als je zelf nog niet klaar bent met je kinderwens.
Same here. Serieus overwogen voor mijn zus, maar ik weet dat het te pijnlijk voor me zal zijn zolang ik stiekem zelf nog graag een kindje wil.
@Hupsakee wrote:
Vo;gens mij moet je inderdaad een voltooid gezin hebben voor je draagmoeder mag worden. Is er geen oplossing te vinden voor je zwager en schoonzus zelf? Is er duidelijk wat de reden is van dat het steeds mis is gegaan? Hebben ze al genetisch onderzoek laten doen?
Ja ze heeft heel veel onderzoeken/echoās/kijkoperaties/testen/medicijnen gehad, maar tot opheden tasten de artsen helaas nog in het duister over een mogelijke oorzaak
Ik vindt het zo ontzettend moeilijk vooral als ik hun zo met onze kleine bezig zieā¦
Het gebeurt wel eens dat ze met onze bink aan het knuffelen is en dat de tranen over haar wangen rollen
Het breekt echt je hartā¦
ik vind het zo lief dat je dat voor hun wilt doen :hug:
maar volgens mij moet je eigen wens volledig vervuld zijn