Hallo allemaal,
Ons vreemde eendje vertoont uitermate vervelend en gevaarlijk gedrag.
Sofia (2,5) jaar wordt met regelmaat hysterisch in de autostoel. Ze vind het ‘vast’ zitten alles behalve leuk. Nooit gevonden, als baby huilde ze al non stop als de gordels van de maxi cosi dicht gingen.
Maar gevolg is dat als ze zo hysterisch wordt ze zichzelf dus ook steeds uit de gordeltjes wurmt. Eerst ging het alleen om de schouderbandjes, maar we hebben nu al een paar keer gehad dat we haar uit de auto haalden en dat ze LOS in het zitje zat, omdat ze blijkbaar net zo lang blijft wurmen tot ze eruit is en we zetten hem al zo straks als we kunnen.
We weten eigenlijk niet meer zo goed hoe we dit moeten oplossen, want het is gewoon echt te gevaarlijk om zo met haar te rijden, bovendien zit manlief zelf ook helemaal gestrest achter het stuur als ze non stop aan het gillen en hysterisch doet, wat de veiligheid ook niet bevordert.
Wie herkent dit probleem en heeft tips voor ons?
Herkenbaar kleine draak deed dat ook, zat gewoon los op de achterbank :thumbdown:
ik kreeg als tip om een gewone centuur om de heup te doen…
Maar ja dat is dus ook totaal niet veilig…
Een Boem en je kind vliegt er nog uit, levensgevaarlijk dus!
Ik ben toen maar met een beloningskaart in de auto gaan werken…
Dus niet klimmen 1 sticker erbij, en deze hing op de achterstoel ! :thumbup:
Bij 5 stickers iets leuks voor in de auto!
Je kan haar ook afleiden met extra speelgoed, bijv een tekenbord?
Leuke muziek in de auto en samen zingen.
En vooral vooraf als jullie de auto in gaan goede afspraken maken,
en dan goed belonen dmv positief mama kind gesprek…???
( ik ben ivm frustratie een keer goed op mijn rem gaan trappen, maar dat is juist helemaal negatief, en heb er ook enorm veel spijt van gehad… nooit doen dus… )
Ik rijd zelf niet (geen rijbewijs), maar ze doet het ook op de fiets.
Mijn man zal niet uit frustratie op de rem staan, is toch een aanslag op het hoofdje/nekje bovendien zou hij van mij meteen een uitbrander krijgen of hij wel goed bij z’n hoofd is. :lol:
Ik heb wel eens zitten denken, misschien is ze gewoon soort van claustrofobisch ofzo… want het is niet alleen de auto, ze kan er sowieso niet tegen om vast te zitten.
(kinderstoel, fietsstoel, fietskar, autostoel etc)
Belonen doen we uiteraard wel als het goed gaat. En vaak maak ik er ook een lolletje van door met een gek stemmetje te zeggen; ‘Mevrouw de prinses, komt u ook in de auto zitten?’ Ook iedere stap uitleggen wat ik ga doen.
Mama gaat je vastmaken, zodat je niet kan vallen.
We moeten allemaal vast, ook je broer en zus en ook papa en mama.
De twee oudste helpen daarin mee door vaak te zeggen; Gordels om! Dan zijn we veilig (lang leve Dora) 
Maar het lijkt totaal geen effect op haar te hebben.
Maar ze wordt gewoon echt hysterisch en blijft net zo lang wurmen tot ze eruit is. Is toch vreemd vind ik… heb ik met de andere ook nooit zo extreem meegemaakt.
ja moeilijk is dat he…
ik heb toen, zitten zoeken naar een andere gesp die ze niet los kregen, maar misschien dat iemand hier zo creatief is ???
ze zal wel vast moeten zeker in de auto,
en als jij achterin gaat zitten ???
Tim ze gordels klikte je zo met 1 vinger nl los… :wall:
Hopelijk is het maar een face !
Kleine draak doet nu nl zelf zijn gordels om…
o wat lastig zeg. Misschien een keer heel rustig uitleggen waarom het moet of desnoods een keer langs het politiebureau een agent het vragen het heel rustig en kindvriendelijk uit te leggen. Dat maakt misschien wel indruk.
Als het dan wel lukt, is het een succesfactor. Niet alleen voor jullie, maar ook voor haar. Dus wellicht een beloningssysteem verzinnen met stickers ofzo. En dat weer naar ie ene agent brengen om te zien hoe goed het gaat?
Klinkt misschien raar. Die van mij wil ook heel vaak niet. Ik heb gezegd dat het moet van de politie en ik heb een par politie agenten op straat aangewezen en aangesproken en zij bevestigden inderdaad dat het heel belangrijk is. Dat vond ze wel indrukwekkend.
Ik weet alleen niet of ze dat al begrijpt… ze is natuurlijk 2,5 bovendien is ze behoorlijk eenkennig. 
Vreemde mensen vind ze nog steeds heel eng.
Maar is het onthouden waard.
Als ik achterin ga zitten dan wil ze het liefst helemaal tegen me aan of nog liever op schoot. Momenteel (hoogzwanger) is achterin zitten niet echt comfortabel… (pas echt net tussen de twee zitjes in hahaha)
Nu berekenen we maar steeds extra reistijd om haar weer vast te zetten, stoppen om te kalmeren etc
en kinderzitje voorin ? of hebben jullie airbag ??
We hebben wel airbag, maar die kan uitgezet worden.
Wist alleen niet dat dat mocht?
Dacht dat je ze achterin moest houden?
een maxi cosie mag wel voorin mits de airbag is uitgeschakeld, kinderstoel weet ik zo 123 niet maar miss. even op google zoeken ???
Mijn oudste mocht vroeger wel voorin, omdat ik toen een grijs-kenteken had…
mag dus wel…
zie link…
Wij hebben destijds de gordels omgedraaid zodat het kliksysteem tegen de buik aan zit zo kregen mijn jongens het niet meer open.
Ik dacht dat er ook extra klemmetjes zijn, die de gordels op borst hoogte nog eens extra aan elkaar maken :think: Dan komt ze er in ieder geval niet meer uit, probleem van het huilen is dan niet opgelost maar ze is in ieder geval veilig.
Edit: heb even gegoogled op borstgordel kind en op de site van Römer staat inderdaad vermeld dat die bestaan. Maar geen idee of die in NL te koop zijn.
Naomi heeft het ook een tijdje gedaan.
Belonen etc hielp niet.
Totdat ik vertelde dat de politie erg boos zou worden als ze haar gordels los zou doen.
Dat heeft dus wel indruk op haar gemaakt en sindsdien laat ze ze aan.
Nu zegt ze mama eerst je gordel aan anders wordt de politie boos hoor :lol:
Ik zou denk ik eerst kijken of je de gordels op borsthoogte aan elkaar kunt vast maken met iets.
Samen op de achterbank en het andere kinderzitje voorin, ik denk gezien je verhaal, dat haar voorin zetten niks oplevert, het gaat hier puur om het niet vast zitten.
Verhaal over de politie zou ze met 2,5 kunnen begrijpen maar ook net nog niet. Dennis vindt alles wat rijdt en met name politie en brandweer enzo reuze interessant, dus bij hem zou het geholpen hebben.(Al hebben we dat hier niet nodig want mijn jongens worden juist panisch als ik ze niet vastzet zelfs in de fietskar :lol: )
Maar wat ik mij nog het meeste afvraag is waarom ze zo hysterisch wordt als ze vast moet zitten, aangezien je aangeeft dat het niet alleen de autostoel betreft. Maarja wie kan je daar nu een antwoord opgeven.
Mijn jongste maakte ook de riemen steeds los. Vreselijk! Van mijn buurvrouw kreeg ik toen plakkertjes voor op de sluiting. Deze zijn met allemaal kleine pinnetjes en dit doet dus pijn aan die kleine vingertjes. Voor volwassenen maakt het niet uit. Mijn zoontje heeft zijn riempjes nooit meer los gemaakt! Ik weet niet hoe ze heten. Zou eens moeten zoeken boven waar ik de andere heb gelegd als je wil. Ik hoor het wel! En je kleine wurmt zich eruit, dus strak aantrekken en zorgen dat de riempjes niet open kunnen worden gemaakt door die kleine vingertjes! :shifty:
Ok, ik weet niet of het mag enzo maar mijn nicht heeft een dochter die dit ook deed. Ze draaide de gordels. dus armen door gordels en dan even draaien, dan sluiten ze dus dichter bij elkaar. Ze zitten dan dus voor de borst/buik gedraaid.
Zien dat je zon sluiting van Graco krijgt. Zitten de gordels bij de borst ook bij elkaar. Zie foto
GEEN aandacht geven. Onze zoon heeft heeel lang geduveld achter in de auto, van eruit klimmen tot gillen ed. Dat laatste doet hij nog steeds.
Als hij ui tde gordel was, pakte ik em zette ik em vast, maar zei niks. Pas nadat hij gezellig was, samen liedjes zingen ed.
Rijden is nog steeds zijn favoriet niet, maar op deze manier wel ervoor gezorgd dat noodzakelijke korte ritjes gezelliger zijn dan voorheen.
Vastknopen ed druist in tegen mijn gevoelens als moeder. Dan ga ik gewoon nie tweg met de auto als het niet nodig is.
Verre uitjes zitten er voor ons niet in, maar een kwartiertje rijden gaat wel lukken tegenwoordig, mits hij goed gehumeurd is. Vandaag hoeven we neit weg te gaan, want bij ons allen is het humeur om te schieten!
Helaas zitten korte uitjes er voor mij niet in.
Ik woon in een dorp en alleen al fietsen naar het dichts bijzijnde dorp is zeker een half uur tot 3 kwartier. Mijn ouders wonen ruim half uur auto rijden bij ons vandaan en dat is onze enige familie.
Natuurlijk kunnen ze ook bij ons langs komen en dat doen ze ook zeker wel, maar vanwege hun situatie kan dat niet altijd en soms heb je elkaar wel even nodig.
Omdat ik zelf geen auto/rijbewijs heb kan ik dat niet ‘even’ alleen doen.
Hub en ik hebben besloten om sowieso te gaan kijken naar een ander autostoeltje en inderdaad kijken of we een soort gesp op de schouderbandjes kunnen zetten zodat ze er niet uit kan met haar armen.
Dan moeten we maar oordoppen in in de auto, want met name hub raakt behoorlijk geïrriteerd van haar gegil en hij moet zijn hoofd bij de weg kunnen houden.
Hij is nu ook op het punt dat hij haar liever niet meer vervoerd.
Als onze jongste geboren is, kan het sowieso niet meer, omdat de auto te klein is en we pas over een jaar een nieuwe kunnen bestellen.
Dan zitten de kinderen ook niet meer zo hutje mutje op elkaar in de auto, dus dat scheelt misschien ook.
En als je nu meer uitlegt?
Zover je weet is er met je dochter niets aan de hand, maar bij mij valt zulk gedrag toch echt wel onder “wangedrag”
Nu rij ik wel zelf auto, maar dat is pas sinds 7 jaar. Wij hadden dus ook zo’n kind… piepen en miepen als we de auto ingingen, vrijwel per direct beginnen om de gordels uit te wurmen, hij ging als het ware meteen strekken en ons bijten als we hem enkel maar vast wilde zetten.
Eenmaal vast was het eerst geruime tijd huilen en snikken, en wurmen en dan van zich af slaan en gillen.
We zijn na verloop van tijd meer gaan uitleggen vooraf… gingen we naar familie, dan een foto van die familie, daar gaan we heen, dat is in Haarlem, kijk hier, foto van het huis, google maps erbij, wij wonen hier, we gaan daarnaartoe, dat is 1,5 uur rijden en dat is lang… We moeten allemaal gordels om, we krijgen straf van de politie als we dat niet doen. Papa en mama snappen dat jij het niet leuk vind in de auto, maar we moeten wel daarheen en het kan niet korter. Maar het moet ook veilig en als jij zo gilt, kan papa niet autorijden en krijgen we nog een ongeluk…
Door vol te blijven houden en door de eerste tijd dat we dit deden 30 minuten extra te nemen en steeds te zeggen… we stoppen als jij zo gilt want dan kan papa niet rijden, maar we gaan er niet uit, dus dan zit je alleen maar langer in de auto…heel consequent te zijn en ook te belonen als het wel goed ging hebben we het eruit gekregen.
Hij vind autorijden nog steeds niet geweldig, hij bleek uiteindelijk autistisch en als hij boos is en dingen niet begrijpt en gefrustreerd raakt, vind hij vastgehouden worden echt verschrikkelijk. Maar we doen dit nog steeds, de autorit naar Frankrijk ging dus ook geweldig omdat hij gewoon wist hoe lang het zou gaan duren, hij had zijn eigen plek, zijn eigen kussen mee in de auto en zijn tablet, een kaart met de route zodat hij bij kon houden hoever en klaar…
Peet wil gewoon weten waarom hij in de auto moet en hoelang dit dan is. Hij vraagt ook altijd als we weg gaan, hoe ver is het en hoe lang doen we er over. Dat had hij als kleine man dus ook en het werkte wel.