ik zit met een dilemma en misschien weten jullie raad…
Mijn man en ik hebben nu zo’n 6 jaar 2 katten. En inmiddels 2 kinderen van 2 en 8 maanden.
De laatste tijd ergerden wij ons best veel aan de katten, ze haren ontzettend, de 2 dagen dat ik vrij ben, ben ik constant aan het poetsen, wil de boel voor de kinderen namelijk goed schoon hebben. Met als gevolg dat ik voor mijn gevoel minder tijd/aandacht kan besteden aan de kinderen (quality time zeg maar) Bovendien hebben ze inmiddels de bank en de stoel al vernield etc.
Nu riep ik al een tijdje dat ze voor mij wel weg mochten, mits ze samen kunnen en naar een lief baasje gaan.
En ineens kwam mijn collega laatst vertellen dat familie van haar wel 2 katten erbij wilde op de boerderij. Maar nu ze echt weg kunnen…vind ik het zo moeilijk om de beslissing te maken!
Zou mijn oudste van ruim 2,5 ze niet gaan missen? Of is die nog te klein? En als ik er zelf aan denk dat ze weggaan biggelen mij ineens de tranen over de wangen. Ik weet het ineens niet meer!!
Wat vinden jullie?
Ik denk dat het mij een stukje rust brengt als ze weg zijn qua schoonmaken en dat ik dan meer tijd echt met de kinderen kan besteden. Anderzijds heb ik zoiets van als je een dier neemt doe je het niet zomaar weg als oud vuil…
Ik zelf zou mijn 2 katten niet kwijt willen, daarnaast denk ik dat mijn beide kinderen ze zullen missen ook de jongste. En tja schoonmaken moet toch.
Ook ik erger me regelmatig aan de haren, of als ze iets stuk maken wat gelukkig niet zo vaak voor komt. Of als ze een keertje uithalen naar de kinderen (maarja dan moeten ze er ook geen speelgoed naar gooien ofzo)
Als ze van ouderdom (of door iets waar je weinig aan kan doen) sterven is het een ander verhaal vind ik, en dan zou ik voorlopig ook even geen katten meer willen.
Maar een boerderij is voor veel katten heerlijk, en als ze samen weg kunnen tja, het blijft moeilijk.
Ik weet wel dat mijn kinderen ze beide echt zouden missen.
laat het los… voor de kinderen goed schoon hebben… waarom? kinderen groeien over het algemeen gezonder op MET huisdieren dan zonder. Ze doen meer weerstand op en zitten veelal emotioneel beter in hun vel.
Enne… 2 jaar PAS… wacht maar tot ze groter worden… ik geloof werkelijk dat mijn jongens van 6 en bijna 4 meer vuil maken dan een kat zou kunnen… :lol:
Bovendien kun je aan het haren wel wat doen en heeft dat ook te maken met de tijd… net als de mens verhaard een kat meer in april/mei en rond september/oktober dan de rest van het jaar. Maar borstelen helpt daar wel enigszins tegen. Dagelijks borstelen… zal eerst protest geven, maar de meeste katten wennen eraan en doe je het met een borstel handschoen, kunnen ze het zelfs heerlijk vinden.
Verder beetje schapenvet in hun eten, heel goed voor de vacht.
Ik zou wel huisdieren willen, het zou mijn 6 jarige zoon heel goed doen, hij word altijd emotioneel heel relaxed van omgang met dieren… kan ook echt op de kinderboerderij om de nek van een geit gaan hangen. Maar zowel hij als mijn andere zoon zijn behoorlijk astmatisch.
Als je denkt dat ze een goed huis krijgen, moet je het doen. Het feit dat je zo twijfelt geeft eigenlijk al aan dat je zelf ook wel ergens vind dat je niet echt toffe redenen aandraagt om ze weg te doen. Voor mij leest het als butt redenen, hoewel ik wel weet hoezeer je stress kan hebben van huisdieren. Maar als het puur schoonmaken is… dan denk ik… joh, wat weerstand voor je kinderen is zo erg niet en als ze groter worden, zullen ze zelf meer vuil maken… 8)
Ik begrijp je dilemma… Wij zitten op dit moment in het zelfde schuitje… We hebben sinds 2 weken en nieuwe bank omdat de oude bank helemaal kapot was geklauwd en stonk naar kattenpis. we maken nu iedere dag de kattenbak schoon en het ging 2 weken heel goed.maar nu heeft hij gister toch op de nieuwe bank gepist, vermoedelijk omdat er een keutel in de bak lag. Wat baal ik. Meteen toen ik er achter kwam heb ik geroepen dat de kat de deur uit gaat. Heb al op internet gekeken naar de voorwaarden om een hem naar het asiel te brengen… Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen…
Nu gaan we een kattenluikje in de achterdeur maken, hopelijk stopt hij dan met op de bank pissen.
Als ik jou was zou ik lekker genieten van de kinderen en de katten. Een kennisje van mij knipt de nagels van de kat, zodat hij niet de meubels kapot kan maken. Misschien ook een idee voor bij jullie kat. Ik weet alleen niet hoe een kat dat vind… Maar als je ze weg wilt doen is dit wel helemaal geweldig voor de katten…
Succes met het maken van je beslissing…
ik roep het ook vaker, soort zelfde situatie. maar hier gaan ze zeker niet weg…
nog even een toelichting bij ons is de oudste kat niet meer helemaal zindelijk (poept naast de bak) en hoort bijna niet meer. vooral na de geboorte van Lune vond ik dat zo vies. nu mijn hormonen weer op orde zijn stoor ik me er niet meer aan. ik heb huisdieren voor het leven, we hebben er zelf voor gekozen. en ze zijn me vooral ook heel lief!!! en ik smelt als ella met sibi knuffelt die alles goed vind :inlove:
over het missen van huisdieren…
wij hebben vorig jaar een hond in laten slapen en het jaar daarvoor ook
heb niet echt gemerkt dat kyano ze echt mist,hij heeft het er weleens over maar meer omdat er foto’s van ze hangen hier dan dat ie het echt nog weet
Wil je ze echt alleen maar wegdoen om de haren?
Vind dat echt heel kort door de bocht. Dieren verharen en hebben ook een rui tijd.
En dat het ruien erbij hoort weet je ook voordat je beestjes aan gaat schaffen.
hier verhaard de hond ook vreselijk al is het ergste al voorbij. Maar geen haar op mijn hoofd die denkt: nu moet je weg!
Je hebt zoveel plezier en gezelligheid van huisdieren, dat weegt bij mij meer op dan de haren. En ik moet iedere dag stofzuigen als de hond in de rui is, soms wel twee keer, maar die 10 minuten werk per keer gaat echt niet ten koste van aandacht voor mijn kind.
Lijkt mij stug dat je echt twee hele dagen aan het poetsen bent alleen maar omdat je katten hebt. Een huis word sowieso stoffig en er liggen ook haren van mensen.
Vind het soms heel zielig om te lezen dat dieren worden aangeschaft voor er kinderen komen en dan is alles leuk en aardig, zijn er kinderen worden ze opeens ‘lastig’.
Terwijl de meeste kinderen huisdieren vreselijk leuk vinden. Siem kan zo hard lachen als de hond even komt ‘buurten’ als Siem op de grond ligt.
Als er een kind astmatisch blijkt te zijn zou ik het een ander verhaal vinden. Al zou ik dan nog heeel erg twijfelen over de beslissing.
Tsja, we hebben 11 katten (omdat we allebei al katten hadden voor we elkaar kenden een ‘samengesteld gezin’ zullen we maar zeggen 
) En het is veel en het geeft een hoop zooi en echt schoon is het hier nooit al poetsen we de godganse dag…dat doen we dus maar niet, heeft toch geen nut.
Onze dochter van 2,5 is echt nooit ziek dus ik ga er maar vanuit dat het pluis en gruis van de katten een gevalletje ‘goed voor de weerstand’ is. En inmiddels is ze zelf al bijna net zo bedreven in zooi maken :mrgreen:
Ze heeft met de katten echt een leuke verstandhouding en met een paar van ze echt een klik. Toen er laatst eentje zo ziek was dat hij een nachtje bij de dierenarts moest blijven heeft ze echt tranen met tuiten gehuild omdat hij er niet was, ze miste hem zo zei ze en vond het zo zielig voor hem dat hij ziek was . En dat was er dan nog eentje waar ze geen speciale klik mee heeft. Hier zou het huis te klein zijn dus als de katten weg moesten.
Natuurlijk worden wij ook wel es echt knettergek van ze, ik kan voor elke kat tig redenen noemen waarom hij weg zou moeten, maar minstens zoveel waarom ze echt moeten blijven, en als er dan eentje doodziek wordt en het maar de vraag is of hij het gaat halen (gelukkig wel) dan merk je weer hoe gehecht je toch aan die ‘rotkatten’ bent. Dus ze blijven.
Mocht de tweeling allergisch blijken te zijn oid dan wordt het een hele moeilijke afweging, is het echt onhoudbaar dan vrees ik dat we geen keus zullen hebben maar wat zouden we het verschrikkelijk vinden 
Dus ik ga ze maar weer de best mogelijke weerstand meegeven die ik kan: een flinke periode borstvoeding (voor de kinderen dan he…hoewel ik een van de katten regelmatig betrapt heb op het schoonlebberen van een bakje waar afgekolfde melk in gezeten had :roll: )
@Cell wrote:
laat het los… voor de kinderen goed schoon hebben… waarom? kinderen groeien over het algemeen gezonder op MET huisdieren dan zonder. Ze doen meer weerstand op en zitten veelal emotioneel beter in hun vel.
Enne… 2 jaar PAS… wacht maar tot ze groter worden… ik geloof werkelijk dat mijn jongens van 6 en bijna 4 meer vuil maken dan een kat zou kunnen… :lol:
Bovendien kun je aan het haren wel wat doen en heeft dat ook te maken met de tijd… net als de mens verhaard een kat meer in april/mei en rond september/oktober dan de rest van het jaar. Maar borstelen helpt daar wel enigszins tegen. Dagelijks borstelen… zal eerst protest geven, maar de meeste katten wennen eraan en doe je het met een borstel handschoen, kunnen ze het zelfs heerlijk vinden.
Verder beetje schapenvet in hun eten, heel goed voor de vacht.
Ik zou wel huisdieren willen, het zou mijn 6 jarige zoon heel goed doen, hij word altijd emotioneel heel relaxed van omgang met dieren… kan ook echt op de kinderboerderij om de nek van een geit gaan hangen. Maar zowel hij als mijn andere zoon zijn behoorlijk astmatisch.
Als je denkt dat ze een goed huis krijgen, moet je het doen. Het feit dat je zo twijfelt geeft eigenlijk al aan dat je zelf ook wel ergens vind dat je niet echt toffe redenen aandraagt om ze weg te doen. Voor mij leest het als butt redenen, hoewel ik wel weet hoezeer je stress kan hebben van huisdieren. Maar als het puur schoonmaken is… dan denk ik… joh, wat weerstand voor je kinderen is zo erg niet en als ze groter worden, zullen ze zelf meer vuil maken… 8)
ik sluit me hierbij aan
@Emmeken36 wrote:
Tsja, we hebben 11 katten (omdat we allebei al katten hadden voor we elkaar kenden een ‘samengesteld gezin’ zullen we maar zeggen
Onze dochter van 2,5 is echt nooit ziek dus ik ga er maar vanuit dat het pluis en gruis van de katten een gevalletje ‘goed voor de weerstand’ is. En inmiddels is ze zelf al bijna net zo bedreven in zooi maken :mrgreen:
Ze heeft met de katten echt een leuke verstandhouding en met een paar van ze echt een klik. Toen er laatst eentje zo ziek was dat hij een nachtje bij de dierenarts moest blijven heeft ze echt tranen met tuiten gehuild omdat hij er niet was, ze miste hem zo zei ze en vond het zo zielig voor hem dat hij ziek was . En dat was er dan nog eentje waar ze geen speciale klik mee heeft. Hier zou het huis te klein zijn dus als de katten weg moesten.
Natuurlijk worden wij ook wel es echt knettergek van ze, ik kan voor elke kat tig redenen noemen waarom hij weg zou moeten, maar minstens zoveel waarom ze echt moeten blijven, en als er dan eentje doodziek wordt en het maar de vraag is of hij het gaat halen (gelukkig wel) dan merk je weer hoe gehecht je toch aan die ‘rotkatten’ bent. Dus ze blijven.
Mocht de tweeling allergisch blijken te zijn oid dan wordt het een hele moeilijke afweging, is het echt onhoudbaar dan vrees ik dat we geen keus zullen hebben maar wat zouden we het verschrikkelijk vinden
Dus ik ga ze maar weer de best mogelijke weerstand meegeven die ik kan: een flinke periode borstvoeding (voor de kinderen dan he…hoewel ik een van de katten regelmatig betrapt heb op het schoonlebberen van een bakje waar afgekolfde melk in gezeten had :roll: )
wow 11 katten :shock: :shock: :shock: ( in een normaal huis ? )
gezellig ! :inlove:
Hoe vaak heb ik wel niet geroepen dat de katten de deur uit moeten… :oops:
Een jaar geleden een bank aangeschaft, omdat een van de katten de bank had vernield en ondergezeken. En de andere 2 katten mee deden en mijn huis naar kattenzeik stonk… ik schaamde me gewoon!
Wij hebben een langharige kat , waar ik nu heel veel stukjes haar van vind (in de rui). Hij valt nu echt een beetje uit, wintervacht de deur uit, en ik maar opruimen. De andere 2 katten verharen ook… maar die hebben van die korte (rot) haren die overal op blijven plakken.
Maar al met al, krijg ik het niet over mijn hart hem de deur uit te doen, hoe vaak ik het ook roep.
Wij hebben er 3, waarvan 2 langharen, maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt ze weg te doen. Tje, de haren zijn soms irritant en zeker als je net gestofzuigd hebt, maar dat was het ook voordat we een kind hadden en dat weegt niet op tegen het plezier wat we van ze hebben. En haaltjes op de bank, jammer maar tis niet anders, hoort erbij. Zij zijn helaas wel degenen die hebben moeten inleveren op aandacht tov wat ze eerst kregen voordat er een kind was. Voor onze dochter is het alleen maar leuk en leerzaam. En mezelf ziek poetsen heb ik nooit gedaan. Ze gaat er niet dood van als ze een keer een kattenhaar tegenkomt of als er een in haar klei of eten beland. Ze heeft ook gewoon altijd op de grond gespeeld. Goed voor de weerstand :mrgreen:
Weet ook niet of je binnenkatten hebt, maar volgens mij zouden die van mij ook echt niet beter af zijn op een boerderij :shifty:
Een huisdier neem je voor het leven. Ze weg doen omdat je het zat bent om schoon te maken vind ik de grootst mogelijke onzin, echt waar. Je kan van tevoren toch wel bedenken dat katten verharen? Een kat is geen gebruiksvoorwerp wat je weg doet omdat het je niet meer uitkomt :thumbdown:
Trouwens, katten die aan je bank/stoel krabben kunnen dit ook doen uit verveling. Je kan je afvragen of ze genoeg uitdaging krijgen, dat is iig een probleem wat op te lossen valt.
Ik zou om die reden ook zeker de katten niet weg doen 
Constant lopen te poetsen is niet nodig, de kinderen moeten ook enig vorm van weerstand opbouwen …
Wij hebben 4 katten en een hond…
De katten komen alleen buiten in een ren dus zijn vrij veel binnen.
En ja tuurlijk liggen er haren overal zeker nu , nu ze in de rui zijn…
Ik stofzuig 1 keer per dag en dweil 1 keer per week…
Nat afnemen ook 1 keer per week ,de rest van de week stof ik met de stofzuiger de vensterbanken enzo af…
Ik poets me dus ook niet suf, zou ik ook niet willen
:mrgreen:
Ik zeg altijd: Wij hebben er destijds voor gekozen, dus we zullen ze verzorgen tot hun dood.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om een beestje om ‘praktische’ redenen weg te doen.
Wij hebben 9,5 jaar geleden 2 poezen uit het asiel gehaald. Eentje is inmiddels overleden en de andere kost gemiddeld 40,- pm aan onderzoeken/medicijnen.
Mij loopt ze ook weleens in de weg. Maar wegdoen… :naughty:
Ik weet wel dat als ze ooit overlijdt, er dan absoluut geen andere huisdieren meer in huis komen.
Maar zoals gezegd: Mijn dochter van 2,5 maakt al meer vuil en troep dan een kat kan.
Eens met Cell en anderen, maar gooi het wel even over een andere boeg.
ALS je zou besluiten het WEL te doen, doe het dan nu. Met 2,5 jaar is het voor een kind al wel best heftig,maar het gaat niet beter worden als ze ouder zijn.
Onze oudste kat is vrij plotseling erg achteruit gegaan (epileptie) en ineens overleden (2 jaar terug) onder de eetkamertafel (zat er bij). Mijn oudste zoon heeft het er nog steeds over. Ondanks dat ik nu eerlijk zeg dat ik me destijds heb verkeken op de consequenties van huisdieren en termijnen (en wat ze uit hebben gevreten na de geboorte en verhuizing), hebben we ze bewust gehouden. Ook als signaal naar de kinderen toe.
Daarbij waren het wel 2 katten die niet zomaar herplaatsbaar zijn, dus wisten dat we ze wel moesten houden. Nu hebben we er nog 1 van ongeveer 13 jaar,maar nog vitaal genoeg.
Die haren en kattenzeiklucht…bleehh, maar ook dat hoort er bij.
En dat huishouden, ook dat gaat beter als je kleinste ouder is.
Succes.
Wij hebben 3 poezen. En voor ons dé oplossing gevonden.
1 dame is nogal dominant, ook naar de kids. 1 is met de hand opgevoed en is meer mens dan poes :mrgreen:
En we hebben onze oude taart van bijna 16.
We hebben een een tijd terug plasproblemen gehad, maar wisten toen niet wie het was.
Toen hebben we benches geregeld en ze stuk voor stuk apart losgelaten.
Dat werkte en inmiddels is Famke, de oudste, overdag in de woonkamer en zitten de andere dames in de bench.
‘s Avonds gaat zij in haar bench en komen de andere dames beneden.
En dat werkt…
Fam is gelukkig omdat ze de hele dag rust heeft en de andere twee hebben ‘s avonds de ruimte zonder kids…
Want jee, hoevaak heb ik ook niet geroepen dat ze weg moesten, dat ze mijn bank sloopten, dat ze mijn spullen onderzeken… vreselijk…
Maar nu, nu genieten we van ze en hoop ik dat ze nog minstens 20 jaar blijven…
Dankjulliewel voor de reacties.
Duidelijk hoe de meeste van jullie erover denken. Maar als je mijn stukje leest lijkt me duidelijk dat ik er in mijn hart net zo over denk als de meeste van jullie, dat je een dier niet zomaar “als oud vuil” aan de kant zet. Als ik zo’n harteloos mens was, had ik dit stukje nooit geschreven…
En ja, misschien ben ik ook wel een overdreven poetser, maar ik heb er gewoon een hekel aan als ik de kleine 's ochtends in de box zet en hij compleet onder de haren zit omdat er een kat 's nachts in de box is gaan liggen…
Maar goed, heb er nog eens over nagedacht en ik denk dat we ze toch niet weg doen… Kan het inderdaad niet over mijn hart verkrijgen. Maar soms is het wel lekker om je gedachten even van je af te schrijven en te horen hoe een ander ermee omgaat.
@Lucky80 wrote:
Dankjulliewel voor de reacties.
Duidelijk hoe de meeste van jullie erover denken. Maar als je mijn stukje leest lijkt me duidelijk dat ik er in mijn hart net zo over denk als de meeste van jullie, dat je een dier niet zomaar “als oud vuil” aan de kant zet. Als ik zo’n harteloos mens was, had ik dit stukje nooit geschreven…
En ja, misschien ben ik ook wel een overdreven poetser, maar ik heb er gewoon een hekel aan als ik de kleine 's ochtends in de box zet en hij compleet onder de haren zit omdat er een kat 's nachts in de box is gaan liggen…
Maar goed, heb er nog eens over nagedacht en ik denk dat we ze toch niet weg doen… Kan het inderdaad niet over mijn hart verkrijgen. Maar soms is het wel lekker om je gedachten even van je af te schrijven en te horen hoe een ander ermee omgaat.
Maar wiens schuld is het dat de box vol haren ligt, van de kat of van jullie? Zorg dan dat ze daar niet bij kunnen, dat zal voor jezelf al wat ergernis schelen.