Ik ben er door de dag heen steeds naarder van geworden. En al die ouders zolang in onzekerheid. Vervolgens gaat het nieuws verder met Robert M en je voelt je des te onbehagelijker.
Gehuild dat hebben we zelfs ventje het komt zo dichtbij
Wat vinden jullie van die belgische kranten? Walgelijk respectloos toch om de vakantiefoto’s zo te publiceren. Ik heb er al moeite mee dat alle pasfoto’s op de voorpagina staan, maar die gelukkige vrolijke vakantiefoto’s van die kinderen 
Marieke :kaars: :hug: Sterkte, het zal bij jullie nog harder aankomen dan bij ons!
die groepsfoto’s gaat ook rond op fb met een mooie tekst, daarom zullen de kranten die ook wel geplubiceerd hebben…
de pasfoto’s zie ik nergens staan… toch niet op de online kranten … Ik dacht dat de ouders gevraagd hadden geen namen te noemen en foto’s te plaatsen van de kinderen appart… dus als ze er in staan vind ik het respectloos…
Ze lieten die kranten vanmorgen zien op het RTL nieuws. Het zou gaan om belgische kranten. Een van die kranten heeft de alle pasfoto’s van de overledenen, behalve van 1 chauffeur op de voorpagina staan. Ik weet alleen niet welke krant het was.
wat een drama zoveel gezinnen die nu zoveel verdriet hebben
:kaars:
@Elka wrote:
Wat vinden jullie van die belgische kranten? Walgelijk respectloos toch om de vakantiefoto’s zo te publiceren.
Ik vind het juist “mooi” om die beelden te zien… liever deze fotos dan steeds dat verhakkelde wrak
De ouders zullen deze fotos nog koesteren…
:kaars:
Hier staat de bus op de voorpagina (een NL krant).
En in de krant een aantal foto’s die de overleden meester op internet had geplaatst, waaronder een mooie groepsfoto in skikleding. Ik vond deze foto’s eigenlijk wel mooi en helemaal niet ‘fout’ om te plaatsen.
ik heb vanmiddag de persconferentie gezien en vind juist dat ze heel open waren en heel duidelijk.
zag net op het nieuws dat de vakantiefoto en pasfoto;s in de krant stond.
vind dit niet gepast…
en zowiezo hoor je zoveel nederlandse kinderen, zoveel belgische…
het maakt niet uit, het blijft even erg… waar ze ook vandaan komen.
zo;n drama
:kaars: :kaars:
@Elka wrote:
Wat vinden jullie van die belgische kranten? Walgelijk respectloos toch om de vakantiefoto’s zo te publiceren. Ik heb er al moeite mee dat alle pasfoto’s op de voorpagina staan, maar die gelukkige vrolijke vakantiefoto’s van die kinderen
Ik snap niet waarom dat walgelijk respectloos is eerlijk gezegd..
Ik vind het juist mooi om de kinderen een gezicht te geven. Laten zien hoeveel plezier ze hadden tijdens die vakantie.
Het is vreselijk wat er is gebeurt, mijn maag draait elke keer weer om en tranen prikken in mijn ogen. Maar het zien van hun foto's breng absoluut geen walgelijkheid bij mij op..
persoonlijk heb ik geen moeite met de vakantiefoto.
de pasfoto;s wie er zijn overleden heb ik meer moeite mee, maar dan voor de nabestaande.
ik zou zelf niet willen dat mijn kind met foto in de krant komt te staan.
pfff verschrikkelijk dit
:kaars: :kaars: :kaars:
vandaag gehoord dat er een bekende dorpsgenootje bij betrokken en overleden was.
De ouders moesten haar identiciferen aan haar haren en gebit… meer was er niet van over…
hoe triest dit. ik zie haar nog zwemmen in de sloot met de hond in de zomer…
:kaars: voor alle kindjes en hun familie.
@knipoogje1983 wrote:
pfff verschrikkelijk dit
:kaars: :kaars: :kaars:
vandaag gehoord dat er een bekende dorpsgenootje bij betrokken en overleden was.
De ouders moesten haar identiciferen aan haar haren en gebit… meer was er niet van over…
hoe triest dit. ik zie haar nog zwemmen in de sloot met de hond in de zomer…
:kaars: voor alle kindjes en hun familie.
jeetje dat hakt erin…
zo onwerkelijk…
Hier in Lommel hangt zo’ n verdrietige sfeer… iedereen heeft het over dit drama… vanmiddag weer langs de school gekomen en de kerk waar vanavond een dienst gehouden werd. Wat een media was daar al aanwezig!
Ben er de hele dag zowat mee bezig in gedachte… vreselijk…
ja echt vreselijk he AnneK.
Ik moest vandaag eigenlijk naar lommel, vlak bij de school zijn, maar ik ben niet gegaann. had weinig zin in een gezellig doe bezoekje op 1 meter van de basisschool af…
vreselijk nieuws dat al dagen diep beklijft…
voor sommige mama’s hier komt het wel extra dichtbij omdat er een bekende onder de slachtoffers is. :hug: :hug: voor jullie.
Vandaag een dag van nationale rouw met om 11 u één minuut stilte…
:kaars: :kaars: voor al de slachtoffers en hun naasten…
Gerda
De chef van de hulpdiensten van het Zwitserse kanton Wallis, die met zijn team als eerste ter plaatste was bij het ongeval met de Belgische bus in de tunnel, heeft een interview gegeven waarin hij op aangrijpende manier vertelt dat veel kinderen in de armen van reddingswerkers stierven.
‘De voorbije uren en dagen heb ik de meest aangrijpende dingen gezien in mijn 20-jarige loopbaan als reddingswerker,’ aldus Alain Rittiner, in een interview met de Zwitserse nieuwssite 20min.ch. ‘We verzorgden hen alsof het onze eigen kinderen waren. Ik heb zelf heb twee dochters van tien en dertien jaar. Bijna net zo oud dus als de tieners op de bus.’
De reddingsploeg was snel ter plaatse: ‘Het alarm ging bij ons onmiddellijk af. Zeven minuten na de verwoestende knal was de eerste ziekenwagen ter plaatse. De anderen volgden snel. Toen we de tunnel binnenreden, zagen we de gehavende bus. Een irreëel beeld. Iedereen vroeg zich af hoe dat mogelijk was. Hoe was die bus in die nis terechtgekomen?’
‘Door merg en been’
‘We naderden de bus en waren vol goede moed om de mensen te helpen. Maar plots stopten we: we hoorden kinderen jammeren. Gehuil dat we nog nooit gehoord hadden. Het ging door merg en been. We kunnen wel wegkijken of de ogen sluiten bij dergelijk ongeval, maar met de oren lukt dat niet.’
‘De stoelen waren allemaal uit hun verankering geschoten en samengedrukt. Om de geklemde kinderen te bevrijden, moest de brandweer stoel na stoel uit het wrak halen. Ze begonnen achteraan. De kinderen daar waren minder zwaar gewond dan de passagiers vooraan. Toch moesten ze vooraan het langste wachten. We konden er niet bij. Daardoor lieten een aantal kinderen alsnog het leven.’
Knuffelen
Rittiner vervolgt: ‘Vier of vijf reddingswerkers bekommerden zich over de gewonden vooraan de bus. Ze hielden hun handen vast, spraken met hen en knuffelden hen. Minuut na minuut werd de handdruk steeds lichter, tot de kinderen wegzakten en het leven lieten. Ze stierven niet alleen, er was iemand bij hen.’
'We werden zwaar op de proef gesteld. Elk halfuur werd een reddingsteam afgelost, waarna we werden bijgestaan door een team van psychologen. Met enkele reddingswerkers gaat het zeer slecht: de kinderen stierven in hun armen.
Troost
Alain Rittiner benadrukt nog eens hoe snel het allemaal ging: ‘40 minuten nadat de eerste ziekenwagen arriveerde, was het eerste slachtoffer in het ziekenhuis. Ik heb zelden een reddingsactie gezien die zou snel en goed functioneerde. Iedereen heeft zich 200 procent gegeven. We hebben veel kinderen zien gaan, maar hebben er ook enkelen kunnen redden. Dat is een troost.’
:kaars: :kaars:
@klavertje4 wrote:
De chef van de hulpdiensten van het Zwitserse kanton Wallis, die met zijn team als eerste ter plaatste was bij het ongeval met de Belgische bus in de tunnel, heeft een interview gegeven waarin hij op aangrijpende manier vertelt dat veel kinderen in de armen van reddingswerkers stierven.
‘De voorbije uren en dagen heb ik de meest aangrijpende dingen gezien in mijn 20-jarige loopbaan als reddingswerker,’ aldus Alain Rittiner, in een interview met de Zwitserse nieuwssite 20min.ch. ‘We verzorgden hen alsof het onze eigen kinderen waren. Ik heb zelf heb twee dochters van tien en dertien jaar. Bijna net zo oud dus als de tieners op de bus.’
De reddingsploeg was snel ter plaatse: ‘Het alarm ging bij ons onmiddellijk af. Zeven minuten na de verwoestende knal was de eerste ziekenwagen ter plaatse. De anderen volgden snel. Toen we de tunnel binnenreden, zagen we de gehavende bus. Een irreëel beeld. Iedereen vroeg zich af hoe dat mogelijk was. Hoe was die bus in die nis terechtgekomen?’
‘Door merg en been’
‘We naderden de bus en waren vol goede moed om de mensen te helpen. Maar plots stopten we: we hoorden kinderen jammeren. Gehuil dat we nog nooit gehoord hadden. Het ging door merg en been. We kunnen wel wegkijken of de ogen sluiten bij dergelijk ongeval, maar met de oren lukt dat niet.’
‘De stoelen waren allemaal uit hun verankering geschoten en samengedrukt. Om de geklemde kinderen te bevrijden, moest de brandweer stoel na stoel uit het wrak halen. Ze begonnen achteraan. De kinderen daar waren minder zwaar gewond dan de passagiers vooraan. Toch moesten ze vooraan het langste wachten. We konden er niet bij. Daardoor lieten een aantal kinderen alsnog het leven.’
Knuffelen
Rittiner vervolgt: ‘Vier of vijf reddingswerkers bekommerden zich over de gewonden vooraan de bus. Ze hielden hun handen vast, spraken met hen en knuffelden hen. Minuut na minuut werd de handdruk steeds lichter, tot de kinderen wegzakten en het leven lieten. Ze stierven niet alleen, er was iemand bij hen.’
'We werden zwaar op de proef gesteld. Elk halfuur werd een reddingsteam afgelost, waarna we werden bijgestaan door een team van psychologen. Met enkele reddingswerkers gaat het zeer slecht: de kinderen stierven in hun armen.
Troost
Alain Rittiner benadrukt nog eens hoe snel het allemaal ging: ‘40 minuten nadat de eerste ziekenwagen arriveerde, was het eerste slachtoffer in het ziekenhuis. Ik heb zelden een reddingsactie gezien die zou snel en goed functioneerde. Iedereen heeft zich 200 procent gegeven. We hebben veel kinderen zien gaan, maar hebben er ook enkelen kunnen redden. Dat is een troost.’
Pffff…
Had ik je spoiler maar niet gelezen :wall:
Wat me wel oplucht is dat de kinders niet alleen waren op het moment toen ze sterfde maar voor de hulpdiensten moet het wel ongelofelijk moeilijk geweest zijn
Pffff 