Nu, na anderhalve week schoolvakantie, hebben we eindelijk samen vrij. En wat me nu vandaag extra duidelijk werd (ik heb er zelfs een beetje een rotgevoel over), is dat ik eigenlijk geen idee heb wat ik verder nog kan spelen met Jolijn.
Ok, ik vind ook dat ik haar geen hele dag hoef bezig te houden, ze speelt zelf genoeg in haar eentje (hele rollenspellen, of knoeien met water en modder enz.). En toch vind ik ook dat ik met haar moet spelen. We hebben een heerlijke tuin, dus voetballen we even, of schommelen. Vandaag hebben we een tent gemaakt, waar zij uiteindelijk in ligt te spelen en ik een tijdschrift lees. Waarom vind ik dat niet genoeg???
Soms hoor ik dat ook van haar, maar dat zijn van die momenten dat ze zelf nergens zin in heeft, dus dat is dan sowieso al lastig (en een beetje vervelen is ook niet erg)
Maar wat doen jullie eigenlijk buiten met je kind?
Een wandelingetje maken?
Knutselen? (als je dat leuk vindt en zij ook)
Mieren en pissebedden vangen.
Op de knieen mieren achter volgen
Op de rug in het gras naar de wolken kijken
Voetballen
Worstelen
Verhaaltjes verzinnen
paardje rijden op mijn rug
En dat is met Ava van 3
Met Noah van 9 is het vaak een ford bpuwen van steentjes en gras etc, en dan met zijn emmer vol soldaten spelen.
Dit doe ik met de kinderen buiten. Even vergeten hoe oud we zijn.
-De wereld redden van de ondergang door spionnen cq supermannen te zijn en van boom naar schutting naar struik voort te bewegen zonder dat iemand ons ziet. Walkie-talkie mee voor de noodzakelijke communicatie met de “combinatiedienst” (aldus J.)
-Met stoepkrijt een racebaan tekenen, auto’s mee en rijden maar.
-Insecten zoeken, ze namen geven, kijken wie hun beste vriendjes zijn, ze kennis laten maken met ons eigen lieveheersbeestje Wimpie in de voortuin.
-Onzichtbare hutten bouwen.
-Speeltuinenmiddagje: van de een naar de andere speeltuin fietsen, en in elke speeltuin op elk speeltoestel spelen.
Mijn zoon van 7 zie ik bijna niet deze vakantie,
die komt alleen binnen om te eten/drinken/snoepen en te douchen en slapen.
Voor de rest is hij de hele dag de hort op met zijn vriendjes (clubje van 4 tot 6 jongens tussen de 6 en de 8 ) :shock: . Ze blijven wel (redelijk) in de buurt hoor maar hij heeft mij echt niet nodig (behalve dan als hij ijsje/spekje/appel/drankje komt vragen voor de hele bups!)
Wat ik altijd leuk vind om met de kinderen te doen is samen in de zandbak (we hebben een lekkere grote) te spelen, forten bouwen, een hele bakkerij aan zandtaartjes…
Ook leuk is picknicken = je middageten buiten eten. 8)
Eindje fietsen, zijn laatst ons hele dorp door gecrost… ijsje eten onderweg (en per toeval naast een traumaheli staan en met de piloot praten :shock: ).
En verder moet ik vooral veel kijken, naar bouw werken, rondjes fietsen, stunten, glijbaan glijden. :think:
Ik laat ze vooral lekker hun eigen gang gaan eigelijk.
in eigen tuin gaat ie vaak gewoon lekker zelf zijn gang.
samen gaan we vaak fietsen, bos in, daar ‘op expeditie’ (zakje schilletjes mee van pistasch nootjes oid, willekeurige route lopen en ondertussen strooien maar en kijken of we de weg terug kunnen vinden, a la hans en grietje), of met de walki-talki’s in het bos, elk andere kant op en dan elkaar proberen terug te vinden door via de walki-talki te praten (best spannend, ook voor mij…). hutten bouwen, in bomen klimmen.
Mijn moeder deed vroeger helemaal niet zo heel veel met ons, ik vind dat je al best veel doet! Idd een kind moet ook zelf kunnen spelen.
Bij ons lag het aan de moestuin, die was zo groot dat de hele zomervakantie in het teken van de moestuin stond.
Maar als ze tijd vrij maakten gingen we fietsen of een dagje weg.
Knutselen, spelletjes spelen, koken/bakken deden we in de herfst/winter vaak. Mijn moeder maakte zelf altijd mijn poppenbedlakentjes etc. Zij legde ze dan in de poppenbedjes (ik had een poppenhotel vroeger incl zelfgemaakte stapelbedjes door mijn vader) en ik legde dan mijn ‘gasten’ erin.
Picknicken vond ik ook altijd geweldig. Mijn vader met zijn oude benen (toen ook al eind 50) sprong dan ergens over een hek in een weiland om te ‘voelen’ of het weiland wel ‘picknickproof’ was :lol:
(en ook geregeld om een schaap om te draaien die op zijn rug was gerold, ik was dat zo gewend dat ik ook altijd om mij heen speurde, en nu nog steeds)
In de kerstvakantie gingen we altijd schaatsen samen.
Nu ik zo terug denk deden mijn ouders best veel met ons. Misschien in mijn belevenis was dat te weinig ofzo. Terwijl ik ook geregeld hele dagen weg was spelen met de buurkinderen.
Wat hier absolute hits zijn:
- naar een andere speeltuin dan die hier in de straat. Lekker drinken en een koekje of fruit mee. Inmiddels ken ik al veel speeltuinen hier in de buurt en weet ik welke goed passen bij de leeftijd van mijn kinderen. En af en toe ontdek ik een nieuwe, gister hebben we ruim een uur doorgebracht in een nieuwe speeltuin, ik geniet dan minstens zo hard als de meiden.
- picknicken, zowel in de eigen tuin als in het bos of bij de speeltuin. Kleed mee, boterhammetjes mee, pakjes of beker drinken mee. Boek mee om uit voor te lezen. Ze vinden het geweldig. Overigens doe ik dit ook als we geen vakantie hebben, maar gewoon op een schooldag tussen-de-middag. Dan picknicken we in eigen tuin.
- naar het bos (we hebben een klein bos op fietsafstand) daar verstoppertje, dieren opsporen, blaadjes zoeken, ik laat ze vaak ook ruiken/voelen aan planten en bomen.
Ik vind het spelen in de tuin juist zo handig, hij vermaakt zichzelf dan wel. Soms komt hij wel tekenspulletjes halen om aan de tuintafel te tekenen, en we wandelen of fietsen dan wat vaker een stukje. Ook de boekjes komen wel eens naar buiten om voor te lezen, maar verder speelt hij juist zo lekker in zijn uppie buiten.
Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
hier zijn de heren ook heel veel zelf aan het spelen.
Op dit moment is nummer 1 de hort op naar een vriendje, nummer 2 speelt met het buurjongetje buiten, nummer 3 ligt nu even te slapen, maar duikt straks de zandbak weer in (met het liefst een emmer water om blubber dan wel hard zand te maken) en de jongste die slaapt beneden in de kinderwagen.
Hier zit het echt spelen vaak in (bord)spelletjes, maar op de terugweg van de winkel net zijn we langs speeltuintje gegaan en hebben zij even heerlijk gespeeld en ik heb staan kijken naar alle rare stunts die ze hebben gedaan.
Krijg geen commentaar van de kinderen dat het niet genoeg zou zijn tot nog toe :lol: .
Tuurlijk krijgen ze mijn aandacht, maar dat kan ook als ik de was sta op te hangen en ondertussen met ze keuvel terwijl ze in de tuin aan het spelen zijn.
Tussendemiddag picknicken in eigen tuin vinden ze ook erg leuk, dus dat doen we weleens, als de was droog is maak ik weleens een hut van de droogmolen, maar ik word dan niet geacht daar binnen te komen hoor, die is van hun!
Ze vinden het wel fijn als ik ook buiten ben in de tuin als zij in de tuin spelen, maar als het niet zo is vinden ze het ook prima.
Nu geniet ik gewoon even van mijn rust en de kinderen missen me nu echt niet, die zijn bezig :thumbup:
(persoonlijk vraag ik me dit soort dingen meer af op regenachtige dagen… en dan vooral als het de 5e op rij is ofzo - over lang geleden gesproken - dan weet ik op een gegeven moment van gekkigheid echt niet meer hoe we de dagen door moeten komen… maar nu, heerlijk zo buiten)
was net klaar met posten komt nummer 2 zich melden… hij en het buurjongetje gaan naar het speeltuintje.
Weet ik direct dat hij zich echt aan de afspraak houdt en het komt ‘melden’ als hij zich gaat verplaatsen hihi.
@hanneke wrote:
Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Mijn vrije dagen speel ik echt wel meer dan een half uur met hem samen, maar zolang ik hem zijn fantasie de ruimte geef en hem niet beperk, zie ik niet in waarom ik dat moet laten.
@D. wrote:
@hanneke wrote:Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Mijn vrije dagen speel ik echt wel meer dan een half uur met hem samen, maar zolang ik hem zijn fantasie de ruimte geef en hem niet beperk, zie ik niet in waarom ik dat moet laten.
Je hoeft het ook niet te laten. Ik zeg dat ik denk dat het niet noodzakelijk is.
@hanneke wrote:
@D. wrote:@hanneke wrote:Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Mijn vrije dagen speel ik echt wel meer dan een half uur met hem samen, maar zolang ik hem zijn fantasie de ruimte geef en hem niet beperk, zie ik niet in waarom ik dat moet laten.
Je hoeft het ook niet te laten. Ik zeg dat ik denk dat het niet noodzakelijk is.
Je zegt dat meer dan een half uur samen spelen ‘te veel’ is. Hoe bedoel je dat dan precies?
Voor de regen dagen heb ik papieren bordjes, plakaat verf, lijm, veren, en glitter. Gaan we maskers maken op de grond in de woonkamer voor de tv.
Of Noah speelt op de xBox en Ava speelt met haar Thomas de Tank treinen, en ik hang op de bank op het internet.
Dank voor jullie reacties! Ik zie wel een boel dingen die we ook nog kunnen doen.
Ik denk dat ik inmiddels ook wel weet waar mijn gevoel vandaan komt (dat ik ook veel met haar ‘moet’ spelen). Jolijn heeft (jammer genoeg) geen broertjes of zusjes en ergens wringt dat, het voelt of ik (wij) dat moeten compenseren. Ze speelt heel veel alleen, speelt ook graag met vriendjes en vriendinnetjes, we gaan regelmatig naar de speeltuin, waar ze ook weer met kindjes speelt…
Dus al met al, ligt het gevoel van ‘onbehagen’ meer in mij dan in haar.
Maar toch, dank voor de tips!
@D. wrote:
@hanneke wrote:@D. wrote:@hanneke wrote:Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Mijn vrije dagen speel ik echt wel meer dan een half uur met hem samen, maar zolang ik hem zijn fantasie de ruimte geef en hem niet beperk, zie ik niet in waarom ik dat moet laten.
Je hoeft het ook niet te laten. Ik zeg dat ik denk dat het niet noodzakelijk is.
Je zegt dat meer dan een half uur samen spelen ‘te veel’ is. Hoe bedoel je dat dan precies?
Dat zeg ik niet.
Ik zeg dat mijns inziens een half uur genoeg is.
En ik zeg dat mijn mening is dat veel ouders te veel spelen met hun kinderen.
Maar daarmee zeg ik dus niet dat meer dan een half uur te veel is.
@hanneke wrote:
@D. wrote:@hanneke wrote:Ik zie al heel veel leuke tips :thumbup:
Mijn mening is overigens dat veel ouders juist veel te veel spelen met hun kinderen. Persoonlijk geloof ik niet dat dit nou echt noodzakelijk is. Een kind leert heel veel (meer) van zelf dingen bedenken en doen…
Natuurlijk kun je/moet je af en toe best even meedoen/aandacht geven enz., maar een half uur per dag echt samen spelen is m.i. echt wel genoeg.
Ik weet niet of ik het daarmee eens ben. Mijn vrije dagen speel ik echt wel meer dan een half uur met hem samen, maar zolang ik hem zijn fantasie de ruimte geef en hem niet beperk, zie ik niet in waarom ik dat moet laten.
Je hoeft het ook niet te laten. Ik zeg dat ik denk dat het niet noodzakelijk is.
Hier wel, Luuk speelt niet alleen helaas, krijg het hem ook niet geleerd om alleen te spelen, dus wij moeten altijd meedoen en als we niet meedoen gaat hij tv kijken of gewoon op de bank hangen als die uit staat.