'bovengemiddeld druk kind' 31e onderzoek in zh. Wie???

Hallo!

Onze oudste is zoals ze het nu (nog) noemen ‘bovengemiddeld druk’.

Eind deze maand moeten we met hem naar het ziekenhuis om hem te laten onderzoeken. Mijn man heeft de afspraak gemaakt en heeft niet gevraagd over het hoe en wat.

Wat gaan ze doen? Hoe en waar wordt er naar gekeken? Etc.

Wie heeft dit ook meegemaakt met haar kind? Waar kan/moet ik rekening mee houden? Waar moet ik aan denken?

Helemaal niemand die me iets kan vertellen???

Ik heb er geen ervaring mee, dus kan je in die zin niet verder helpen.

Wel heb ik altijd een beetje mijn zorgen bij dit soort onderzoeken.



Ten eerste omdat er naar mijn mening veel te snel een stempel op een kind gedrukt wordt, waar je maar moeilijk meer vanaf komt. Mensen gaan naar dat stempel handelen en dat heeft enorm invloed.

(En jemig, je kind is 2!!! Hoe snel wil men hem in een hokje plaatsen?!)



Ten tweede omdat “druk zijn” ook een uitingsvorm van een kind kan zijn. Natuurlijk kan het te maken hebben met een verstoring in de hersenen (mocht er ADHD uitkomen, dan raad ik je trouwens met klém aan niet meteen aan de Ritalin te gaan, maar je eerst nader te verdiepen in Neurofeedback. Volkomen onschadelijk en er worden zulke goede resultaten op het gebied van ADHD mee geboekt!! :thumbup: ), maar het kan ook een manier zijn van uiten van dingen die in hem spelen.

In dat geval kan ik je een Integratief Kindertherapeut aanraden. Die kijkt niet naar wat er “mis” is, maar naar het kind zelf en haalt de informatie over waar bepaald gedrag vandaan komt niet uit boekjes of eigen interpretatie, maar uit het kind.



Hoe het ook loopt; succes!!



Liefs,

Sandra.

Sandra, bedankt voor je antwoord! :-*

en nee, Ritalin zal hij niet zo snel krijgen van mij! Heb er een scriptie over geschreven en vond veel info (dokumantaire) erg schokkend!

Ik zal zeker veel info zoeken en mij laten informeren mocht er iets van ADHD uit komen en zker niet de eerste de beste medicijnen toedienen!



Maar er moet iets gebeuren! Het is zo niet meer te doen thuis!

Niet leuk voor ons en zijn kleine broertje (die erg veel moet incasseren) maar zeker ook niet voor Tycho!

Al is het maar om tips te krijgen!

We krijgen nl niet goed contact met hem! Als hij vervelend is en wij spreken hem daar op aan, dan kan hij ons niet aan kijken. Geen onwil, maar hij kan het gewoon niet! En dat is toch wel iets wat niet ‘gewoon’ is bij een kind. Maar goed, we moeten wel tot hem doordringen… maar hoe???

Ik ben blij dat er naar hem gekeken word!

De thuissituatie is nu niet goed en kan alleen maar weer beter worden.

Ik vind het juist positief dat hij nader onderzocht wordt. Jullie merken aan je kind dat hij anders is dan anders. wellicht krijg je wat handvatten mee hoe je goed contact met hem kan maken en hoe je het contact met zijn broertje soepel kan laten verlopen.

Dat klinkt heel moeilijk meid!

Ik hoop dat jullie hulp krijgen waar je wat aan hebt.

:-*

Dan zou ie meer naar autisme dan naar ADHD neigen toch? Dan denk ik dat wel heel goed is dat je er zo vroeg bij bent! Volgens mij wordt ADHD over het algemeen ook niet voor het 4e jaar getest…

hier zitten we nu in het traject onderzoeken voor peter.

Wij doen dat via het plaatselijk jeugd GGZ.



Peter is ook al vanaf zijn 2e druk, onhandelbaar, niet te begrijpen en hij begrijpt ons niet. Luisterd slecht, is overemotioneel, kan uren wegzinken in zijn eigen wereld en zo nog tig dingen.

Agressief is hij niet echt, al kan hij wel heel impulsief reageren met bijten en slaan als je hem bijvoorbeeld " uit" zijn eigen wereldje haalt en hij schrikt.



Dat eerste traject houd hier in een vragenlijst van school…(niet dat we er veel waarde aan hechten want hij heeft 17 juffen gehad afgelopen half jaar en toch menen ze hem te kennen :roll: ) een vragenlijst voor onszelf en het eerste gesprek willen ze gewoon zien hoe Peter op hen reageert en of wij voorbeelden kunnen benoemen… die zijn we dus al aan het verzamelen…



Je moet wel echt met vrij concrete niet leeftijdsgebonden voorbeelden komen van zijn " afwijkende" gedrag. Veel is namelijk ook gewoon horend bij de leeftijd.

Onze jongste van bijna 2 nu is ook druk, ondernemend, kijkt me ook niet aan als ik hem straf, maar met 2 is dat nog geen raar iets. Bedenk maar hoe opgelaten jezelf kan zijn als je voelt dat je iets niet goed hebt gedaan en je moet je verantwoorden.

Toch is hij heel anders " druk" als Peter.



Dus ook ik vind 2 jaar behoorlijk aan de vroege kant… ben heel eerlijk als ik zeg dat ik dat eigelijk TE jong vind.

Peter is nu 4,5 en wij zijn pas sinds kort zover dat we echt zeggen… ja, nee NU kun je echt wel stellen dat dingen niet kloppen.



Ik had dus niet een afspraak gemaakt in t ziekenhuis, maar via het cb om pedagogische vroeghulp gevraagd. Pas als dat ook niet werk, kun je verder kijken.

Maar dat is mijn mening hoor… sorry :shifty:

Hier ook een onderzoek gehad ivm druk en soms onhandelbaar/ondoordringbaar kind. Maar ook via de jeugd GGZ.

We hebben heel wat vragenlijsten in moeten vullen, ook zijn juffen en dat samen hebben ze verwerkt in een diagnose. En er is ook een paar keer een observatie van hem geweest, op school en hij bij een kinderpsychologe n kinderpsychiater.

We weten sinds april dat onze Lucas klassiek autisme heeft (gelukkig wel in mindere mate) en sinds we dat weten is het wel makkelijker om met zijn gedrag om te gaan omdat we gewoon weten dat hij er zelf niets aan kan doen…

Zijn lastige gedrag (voornamelijk slecht luisteren) kunnen we nu ook aan vreemde mensen uitleggen en dat maakt het al makkelijker.



Hij krijgt nu om de 2 weken speltherapie bij het GGZ en daardoor hebben wij meer handvatten om met hem om te gaan in het gezin en ook in het spel met zijn broertjes…

Zelf krijgen we volgende maand een cursus hoe om te gaan met een kind met autisme want het is niet niks natuurlijk…

Het gaat nooit over, maar hij zal er zelf mee moeten leren leven…



@Cell wrote:





Ik had dus niet een afspraak gemaakt in t ziekenhuis, maar via het cb om pedagogische vroeghulp gevraagd. Pas als dat ook niet werk, kun je verder kijken.

Maar dat is mijn mening hoor… sorry :shifty:


Hier ben ik het ook mee eens, onze Lucas was een huilbaby en ontzettend overprikkelt, hij had behoefte (en nog steeds trouwens) aan ritme en regelmaat, hij was duidelijk anders dan andere kindjes van zijn leeftijd.

Hierdoor viel hij op de psz ook op, zij hebben toen een observatie geregeld met de peutercoordinator en via haar is er toen al een onderzoek gestart via MEE. Om te weten hoe slim hij was, is daar toen een IQ test afgenomen en daardoor weten we dat hij een IQ heeft van 122 punten dus dat is nogal wat.

Omdat dat best hoog is, hebben zij toen het advies gegeven om het eerst aan te kijken hoe hij zich op de basisschool zou ontwikkelen en in groep 1 viel hij niet zo op, maar nu hij in groep 2 zit viel heel erg op dat hij juist naar de jonge kindjes trok… en zich kinderlijk en opvallend gedroeg (Afwijkend gedrag) en nu zijn we dus ongeveer 5 maanden geleden gestart via het traject van het GGZ… het is een hele stap maar we zijn erg blij dat we die stap hebben genomen.

Ik snap niet zo goed wat ze in het ziekenhuis kunnen doen voor “zo’n” kindje

Tav die afspraak en het niet doorvragen van je man - kan jezelf niet even terug naar de bron. Wie heeft je verwezen en waarheen en daar dat alsnog even gaan vragen. Ik zou dat doen dan gaan je eigen gedachten misscihen ook niet zo alle kanten op.



Ikz ou alsnog de vragen steleln die mijn man niet gedaan heeft.

Mijn broertje (16j) heeft ASS en mijn nichtje (4j) wordt nu ook getest, ze is ook ontzettend druk, denkt nie na over de gevolgen en begint nu zelfs ook agressief te worden wanneer ze wordt gestraft… ze gedraagt zich helemaal niet als een gewone drukke, levendige kleuter van 4 …

Bij mijn broertje van 16 weten we het eigenlijk nog niet zo heel erg lang, er werd heel lang gewoon ADHD geconstateerd en hij kreeg ook Rilatine waardoor hij niet meer sliep, overal jeuk kreeg, enz,… verkeerde diagnose dus! :wall:

Hij is ook snel opvliegend maar nu weten we ook waarom en kunnen we daar beter mee overweg…

Persoonlijk vind ik 2 jaar nog erg jong om te testen.

Hier ook hulp gehad via MEE… dat er " iets" was met Peter wisten we al wel. We hebben ook veel gehad aan de tips van diverse pedagogen. Maar onder de 4 kan er ook nog zoveel leeftijdsgebonden meespelen om over de rol van ouders maar te zwijgen.

Zo heb ik zelf ADD en dus weinig tot GEEN geduld. DAT was voor Peter precies het verkeerde. We botsten dus met de regelmaat van meerdere keren per dag.

De eerste eye-openers kwamen dus toch neer op " mevrouw, u als moeder moet uw gedrag veranderen" Tja dat is even slikken, het voelde als falen en in het begin had ik ook echt een houding van… zeur niet, ik ben geen slechte moeder.

Maar dat is ook niet wat ze zeggen. Een slechte moeder ben je als je niets wilt doen voor je kind en dat wilde ik wel.

Maar jezelf veranderen is erg moeilijk en Peter had het echt nodig dat we veeeeel duidelijker, veeeeel consequenter en veel gestructureerder met hem omgingen.

Die heeft het nodig dat we niet uitgaan van " hij is 3 of 4 dus dit snapt hij wel" maar dat we er vanuit gaan dat hij het juist niet snapt en dus blijven uitleggen, blijven bevestigen en ja… ik loop dus dagelijks opnieuw uit te leggen welke wasmand voor de vieze was is, al staat deze al een jaar in de badkamer altijd op dezelfde plek.



Ook zijn we op aanraden van de pedagogen begonnen met ondersteunende pictogrammen. Voor de dagen van de week, voor de tijden dat we eten en drinken, voor de volgorde van aankleden enz.



De situatie thuis verbeterde al een heleboel op deze manier. Nu zijn we verder het traject in omdat hij op school vastloopt. Hij haat school en dat is zwak uitgedrukt. Nou heeft hij ook veel pech gehad vanaf dat hij naar school gaat want hij heeft 17 leraressen gehad in die paar maanden en dat maakt het voor hem alleen maar chaotischer en onduidelijk en dat reageert hij THUIS af.



Maar ik denk dus dat je eerst eens zou moeten kijken via het cb, pedagogische vroeghulp, project MEE wat ze voor jullie kunnen betekenen. Het ziekenhuis… dan denk ik toch aan de afdeling psychiatrie en dat lijkt me heel zwaar meteen. De mogelijkheid van misdiagnose is dan ook vrij groot.

@Tante Soesa wrote:

Dan zou ie meer naar autisme dan naar ADHD neigen toch? Dan denk ik dat wel heel goed is dat je er zo vroeg bij bent! Volgens mij wordt ADHD over het algemeen ook niet voor het 4e jaar getest…




ADHD is toch een vorm van autisme ?



Ik denk dat je moet proberen zelf niet te snel conclusie’s te trekken, ik vind het wel goed dat er, door wie dan ook, nu al naar hem gekeken gaat worden. Jullie merken zelf dat het niet lekker loopt, dus wat mij betreft prima dat jullie stappen ondernemen. Maar blijf daarnaast ook zelf goed naar je zoon kijken en laat hem niet te snel in een hokje plaatsen. Bij kinderen onder de 10 is het volgens mij erg moeilijk om een naam te geven aan bepaalde gedragingen van een kind.

Maar goed dat jullie er nu in iedergeval wel al mee bezig zijn.



Succes!

We zijn doorverwezen door de huisarts. Ik ben daar een paar keer geweest (niet eens voor Tycho zelf) en dat was niet te doen! Ze kwam er zelf mee!

In het ziekenhuis hebben ze een afd voor onderzoek naar aandachts- en hyperactiviteitsstoornissen.



Ik ben erg blij dat ze nu ‘al’ naar hem gaan kijken!

Waarom zou dat alleen mogen/kunnen als ze ouder zijn als nu al duidelijk is (door meerdere mensen: psz, h.a, schoonmoeder=juf, wij zelf (ik SPW en juf) en het cb (niet te vergeten familieleden en vrienden met kids van dezelfde leeftijd), dat Tycho (veel) drukker is dan een ‘gemiddeld’ kind???

Hartstikke fijn voor ons en hem om evt al vroeg te weten wat er is?!

Nu is het niet ook niet gemakkelijk. Al is het maar om goede tips/handvaten te krijgen! Waarom zou een ziekenhuis met een spec. afd. daarvoor daar niet geschikt voor zijn en andere ‘instanties’ wel?



Thanks voor jullie ervaringen/‘verhalen’! :-*

Volgens mij alleen maar beter hoor dat jullie er nu al mee bezig zijn, beter dan te laat toch ? Dat zie je ook wel gebeuren bij kinderen…met alle gevolgen die dan komen voor kind en ouders.

ik heb het bij 2 kids meegemaakt.

de oudste ging voor onderzoek naar ziekenhuis omdat hij daarvoor getest was bij psychiater en psychologen en daar kwam geen autisme of adhd uit daarna naar het ziekenhuis en daar heeft hij dna, chromosoon en stofwisselingonderzoek gehad niks uitgekomen (alleen albinisme maar daar krijg je geen achterstand van of word je druk van).

nu moet hij binnenkort weer naar het amc naar de syndromen kliniek.

hij heeft nog geen “naampje” maar alleen matig verstandelijkgehandicapt met gedragsproblemen.



bij de jongste is het anders gegaan die ging via het cb naar het vto team en vanuit daar naar de bascule in amsterdam en daar heeft hij de diagnose klasiekautisme gekregen.



in jou geval denk ik niet dat het ziekenhuis er wat mee kan hij moet eerst onderzocht worden door psychiater en psychologen dat is vaak de 1ste stap. wel zit er vaak in een ziekenhuis een kinderpsychiater maar die zal je ook weer doorsturen naar een psychologies onderzoek.

via het jeugdzorg kun je je dus aanmelden bij het vto team (vroeg tijdige opsporing) zie ook op google bij jou in de buurt kan ook via MEE.

@Mama wrote:



ADHD is toch een vorm van autisme ?


Of ADHD al dan niet samenhangt met pervasieve ontwikkelingsstoornissen (PDD) is een punt van discussie in onderzoeksland. PDD is de verzamelnaam voor autisme, stoornis van Asperger, en PDD-NOS (PDD-niet anders omschreven). PDD gaat vrijwel altijd gepaard met andere stoornissen. 70% van mensen met een autistische stoornis heeft ook een verstandelijke handicap en 10% heeft last van epilepsie. Bovendien gaat PDD vaak samen met OCS (obsessieve-compulsieve stoornis) en dat laatste geldt ook voor ADD/ADHD.

via internet..

Jij ook bedankt voor je antwoord!

Pittig, 2 kids met ‘iets’… :hug:

Hopelijk komen ze er ook snel achter wat de oudste heeft.


in jou geval denk ik niet dat het ziekenhuis er wat mee kan hij moet eerst onderzocht worden door psychiater en psychologen dat is vaak de 1ste stap. wel zit er vaak in een ziekenhuis een kinderpsychiater maar die zal je ook weer doorsturen naar een psychologies onderzoek.
via het jeugdzorg kun je je dus aanmelden bij het vto team (vroeg tijdige opsporing) zie ook op google bij jou in de buurt kan ook via MEE.


We zullen het wel zien/horen.
Als we daar niet op 'onze plaats' zijn dan worden we vast wel doorverwezen.

@Memmie wrote:

Jij ook bedankt voor je antwoord!

Pittig, 2 kids met ‘iets’… :hug:

Hopelijk komen ze er ook snel achter wat de oudste heeft.


in jou geval denk ik niet dat het ziekenhuis er wat mee kan hij moet eerst onderzocht worden door psychiater en psychologen dat is vaak de 1ste stap. wel zit er vaak in een ziekenhuis een kinderpsychiater maar die zal je ook weer doorsturen naar een psychologies onderzoek.
via het jeugdzorg kun je je dus aanmelden bij het vto team (vroeg tijdige opsporing) zie ook op google bij jou in de buurt kan ook via MEE.


We zullen het wel zien/horen.
Als we daar niet op 'onze plaats' zijn dan worden we vast wel doorverwezen.


dan je wel.

ff een vraagje heb je geen doorverwijzing nodig van huisarts om naar het ziekenhuis te gaan?
en zo als je zegt het ziekenhuis zal je uiteindelijk ook doorsturen voor wat nodig is voor je zoontje.
heel veel sterkte ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt en er mee aandeslag kunt want een "naampje" is 1 ding maar er mee omgaan is echt een 2de.

sterkte meis en hou ons op de hoogte :hug:

Ik heb de doorverwijzing juist op aanraden van de ha gekregen! :wink:

Na enkele bezoekjes (niet sprecifiek voor Tycho) kwam ze er zelf mee… Tycho was dan nl onhandelbaar.

En idd, het ‘ermee omgaan’, is de voornaamste reden waarom wij de doorverwijzing hebben aangenomen!

Jij ook bedankt! :-*