Ik heb de doorverwijzing juist op aanraden van de ha gekregen!
Na enkele bezoekjes (niet sprecifiek voor Tycho) kwam ze er zelf mee… Tycho was dan nl onhandelbaar.
En idd, het ‘ermee omgaan’, is de voornaamste reden waarom wij de doorverwijzing hebben aangenomen!
Jij ook bedankt! :-*
ja idd ik snap het.
ik zal je ook zeggen bij mijn oudste kwamen we al in de molen dat hij 18mnd was en doordat mijn jongste ook daardoor wat beter in de gaten gehouden en alles via het cb ging en ook veel en veel sneller.
mijn oudste kwam ook eerst bij de kinderarts terecht, daarna fysiotherapie(videoopname) daarna ging hij pas voor onderzoek naar psychologen maar het kon ook niet eerder omdat hij nog veelste jong was.
Maar je bent nogal onduidelijk en zegt dat je man de afspraak heeft gemaakt en niet heeft doorgevraagd en nu zeg je te zijn doorgestuurd door de huisarts en dat het gaat om een afdeling die onderzoek doet naar hyperactiviteitsstoornissen.
Ik snapte gewoon helemaal niet hoe en wat er nu voor afspraak stond. Maar doorgestuurd door de huisarts, tja, die zal dan wel weten waar ze je heen stuurt natuurlijk.
Overigens zegt het mij helemaal niets dat je zelf spw hebt en juf bent Ze zeggen wel eens dat artsen zelf de slechtste patienten zijn en wat dit aangaat denk ik dat een juf als ouder ook niet de beste beoordeler is als het gaat om afwijkend gedrag bij een kind. Geen enkele ouder is nu eenmaal objectief, juf of geen juf.
Ik hoop uiteraard dat jullie verder komen met jullie zoon. Als de situatie thuis onhoudbaar is of word, dan is niemand gebaat bij stilzitten en afwachten. Hier ook niet.
Waarschijnlijk is het traject gewoon per regio verschillend.
Te jong voor ENIGE vorm van hulp vind ik hem zeker niet, zoals mama Jeanet al aangaf en hier ook… Peter word ook al begeleid en geobserveerd sinds zijn 2e jaar. Ik ben alleen niet zo heel happig op te vroeg echt een " grote" diagnose stellen. Als die namelijk fout blijkt te zijn verderop in zijn leven doordat hij bijvoorbeeld op school toch weer anders uit de verf lijkt te komen, dan kost het doorgaans VEEEEEL moeite om die diagnose gewijzigd te krijgen.
Dit zeg ik echt uit ervaring. Ik heb zelf ADD, maar voordat deze diagnose er was heb ik ook de diagnose bipolaire stoornis en borderline naar mijn hoofd gekregen en NU nog, terwijl er al bekend is dat het toch echt ADD is, achtervolgd met name de borderline diagnose mij in elk hulpverleningstraject dat ik in ga.
Heel bewust dus hier gezegd, oke… een richting opdenken met Peter vinden we prima. Houd het dan op een vermoeden van… en medicijnen gaan wij nog niet mee aan de slag. Eerst alles aan hulp en stimulans en tips en handreikingen voor ons als ouder om hem te helpen die niets te doen hebben met medicatie.
Zo zijn we 2 jaar bezig geweest en eigelijk wel met goed resultaat. NU pas op school beginnen er andere issues te spelen, dingen waardoor wat ons betreft een mogelijke diagnose ook makkelijker word.
En dat bedoel ik meer met " te vroeg"
Laten we het erop houden dat het van deze kant uit gewoon bezorgdheid is om de diepgang waarmee tot onderzoeken word besloten en de mogelijkheid op een diagnose met 3 die wellicht toch niet goed past bij het totaalplaatje als hij straks naar school gaat.
Zeker als je je gaat verdiepen in de materie, zul je ontdekken dat er helaas toch ook erg vaak foutieve conclusies worden getrokken waar kinderen meer de dupe van zijn dan baat bij hebben.
Ik ben op dit moment bezig met een opleiding EMDR en daar leren we dus ook veel over de hersenen en de werking ervan.
Vandaag noemde de docent “toevallig” (volgens mij komen dit soort dingen vaak wel op handige momenten) dat een psychische diagnose bij kinderen altijd een tijdelijke diagnose is (de instanties worden zich daar ook steeds meer van bewust) vanwege het zich nog ontwikkelende brein van kinderen. Dus een etiket dat er nu op wordt geplakt hoeft zeker niet blijvend te zijn.
Ik ben op dit moment bezig met een opleiding EMDR en daar leren we dus ook veel over de hersenen en de werking ervan.
Vandaag noemde de docent “toevallig” (volgens mij komen dit soort dingen vaak wel op handige momenten) dat een psychische diagnose bij kinderen altijd een tijdelijke diagnose is (de instanties worden zich daar ook steeds meer van bewust) vanwege het zich nog ontwikkelende brein van kinderen. Dus een etiket dat er nu op wordt geplakt hoeft zeker niet blijvend te zijn.
Misschien handig om je bewust van te zijn…
Dat klopt idd, met onze oudste dochter zijn we ook voor onderzoeken geweest. Deze uitlagen zijn 1 jaar geldig, daarna worden de onderzoeken weer gedaan. Onze dochter is nu 4,5.
Ik was dus niet helemaal duidelijk in mijn introstukje… :oops:
We zijn doorverwezen door de huisarts en mijn man heeft toen de afspraak gemaakt voor het ziekenhuis, zo bedoelde ik het
En jah… niet doorgevraagd over hoe en wat… mannen! Hihhihiiii!
Gisteren naar het cb geweest met Tycho ivm zijn spraak- en taalontwikkeling. Het gaat goed vooruit, al loopt hij nog wel wat achter.
Briefje meegekregen voor plaatsing op de psz. Was een plaatsje vrij, maar we waren nog (lang) niet aan de beurt. Spoed gaat voor, dus ik dacht…ff vragen!
De cbarts vond het wel belangrijk dat Tycho zo snel mogelijk weer heen gaat! (zijn verhuisd en er was hier pas na de zomervakantie weer plaats…). Nu mag hij per juni heen! :dance:
Hij is zo vooruit gegaan toen hij naar de peuter ging! Ben zoooo blij!
De cbarts vroeg wie we hadden in het ziekenhuis en was blij te horen dat we de betreffende arts hebben. Ze zei dat ze heel goed gespecialiseerd is en dat ze ons zeker wel kon helpen! Fijn om te horen!
Als jij zelf sterk het gevoel hebt dat er meer speelt, kun je dat dan niet met je huisarts overleggen?
Wij weten allemaal dat Tycho erg druk is, dat is goed te zien en te merken.
Het is ook duidelijk geworden/naar voren gekomen op de psz.
Ik was zo blij dat onze ha er zelf mee kwam (terwijl ik er zelf niet eens voor heen ging)! Ze had me al een paar keer zien lopen en dacht dan altijd :die heeft het vast heel druk. Tycho kan nl niet normaal lopen. Hij moet rennen. Struikelt vaak en luistert slecht. En bij de bezoekjes aan haar is het altijd een crime…Het wachten duurt dan net te lang en dan begint het getier… Het cb zegt idd altijd, een typische ondernemende peuterpuber. We wachten het maar even af. Nu zijn zij het er ook mee eens dat Tycho er wel bovenuit springt.