Hallo,
Ik tip dit bericht namens een vriendin. Haar dochtertje van 4 heeft de gewoonte kindjes te bijten wanneer ze op school is. Ze heeft het al besproken met de leerkracht en die beloont het kind als ze niet bijt, En ze wordt op haar vingers getikt als ze bijt. het gebeten kindje laten terug bijten kan niet.
Mijn vriendin heeft alles al geprobeerd om het op het lossen. Het kind straffen met alles en nog wat, maar ze blijft het doen.
Wij zijn ten einde raad!
4 jaar lijkt me een redelijke leeftijd om aan het kind te vragen waarom ze bijt.
Als mijn vriendin het vraagt antwoordt het kind niet of ze zegt dat het andere kindje haar ook heeft pijn gedaan
Is dat dan ook zo? Of zoekt het meisje een excuus voor het bijten, omdat er een antwoord verwacht wordt?
Het is niet zo dat een ander kind eerst wat doet. Ze heeft het een tijd gedaan, toen was het over, en nu de school terug bezig is, doet ze verder.
Ik denk persoonlijk dat ze misschien denkt dat ze dan macht heeft, maar volgens de leerkracht doet ze het om dat ze haarzelf niet kan verwoorden.
Het kind is wel moeilijk te verstaan.
Ah…dat verklaart een boel denk ik. Heeft de moeder aan speech therapy gedacht?
Wat is dat ? Net als gewone therapie?? :oops: :oops: :oops: . In ieder geval gaat ze morgen een dokter raadplegen, puur omdat ze het niet meer weet wat ze ermee moet.
De juf van de opvang had gezegd: als ze het bij mij doet zet ik haar op een stoel met een plakker op haar mond. Dat apart zetten vinden we prima, maar die plakker vinden we vernederend
Als ze dat bij mijn kind zou doen kreeg ze zelf een plakker op dr mond. :evil:
Zoiets doe je toch niet!
Nee precies! Als ze het 1x durft te doen, stappen haar ouders naar de directeur van de school (De opvang is van de school).
Ik zie haar niet zo vaak. dat kindje, maar het is een hartstikke lief en sociaal meisje…
@AmandaKatis wrote:
Wat is dat ? Net als gewone therapie?? :oops: :oops: :oops: . In ieder geval gaat ze morgen een dokter raadplegen, puur omdat ze het niet meer weet wat ze ermee moet.
De juf van de opvang had gezegd: als ze het bij mij doet zet ik haar op een stoel met een plakker op haar mond. Dat apart zetten vinden we prima, maar die plakker vinden we vernederend
Speech therapy is specifiek voor spraak ontwikkeling. Dus leren te praten en hoe de mond/tong te gebruiken. Als ze moeite heeft met praten kan zo’n therapy heel goed helpen.
En een plakker op de mond!??? Is dat mens nou helemaal van de pot gerukt!? :evil:
Misschien ga ik nu wel iets heel verkeerd zeggen in veel kokkers hun ogen maar als moeder zou ik me kind terug bijten.
Alle 3 mijn kids hebben in een fase gezeten dat ze eens beten en als je direct reageerd en (zachtjes) terug bijt weten ze hoeveel pijn het doet en daarna hebben ze hetb bij mij nooit meer gedaan.
Het is een moeilijk onderwerp mijn zoontje van 3 wordt namenlijk veel gebeten door een kindje op kdv tot bloedens toe en tot nu toe kunnen ze het gedrag van dat bijtend kind niet stoppen.
Er is van beide kanten natuurlijk wat te zeggen maar vindt at de ouders van het bijtend kind er snel iets aan moeten doen voor je verkeerde reacties van andere ouders krijgt. Want ze zal dalijk nog maar weinig vriendschappen hebben en dat is erg zielig.
Ik zal de therapie eens voorstellen aan haar…
terug bijten zou kunnen,maar het is dus dat het alleen op school gebeurt,
de juf laat het andere kindje niet terug bijten, en mijn vriendin kan het niet doen, omdat ze het thuis niet doet, ze kan niet opeens zelfs dat kind gaan bijten…‘je hebt vandaag gebeten dus ik bijt nu terug’…
ze wordt nu al aangekeken op straat, ze vermoed ook dat de juf ‘van de plakker’ gewoonweg roddelt over haar en haar kind. (Ze heeft ook PRECIES het zoontje van de juf gebeten, dat wordt persoonlijke natuurlijk, misschien daarom de dreiging van de plakker?)
Ze wil er echt iets aan doen, ligt er s’nachts wakker van, ze denkt elke dag als ze haar kind gaat ophalen ‘Wat gaan we nu weer beleven’. Het is ook niet leuk voor haar als ze moet aanhoren dat haar kind weer gebeten heeft, ze schaamt zich dan dood…
Ik heb geen tips voor je.
Maar ik zit echt met verbazing te lezen.
De juf constateert zelf dat het meisje bijt, doordat het zich niet goed kan uiten. En als oplossing daarvoor dan plakt ze het meisje de mond dicht :shock:
Dat is toch te absurd voor woorden.
Als het bijten een probleem is in de klas, dan moet daar over gesproken worden. En dan als eerste door de juf met ouders en schoolhoofd over hoe ermee om te gaan.
Als het kindje van de juf is gebeten en het daardoor persoonlijk wordt, vind ik dat heel erg onprofessioneel van de juf.
Zelf denk ik niet dat straffen helpt. Het kindje is oud genoeg om te weten dat bijten niet mag, maar ziet waarschijnlijk geen andere manier om haar frustratie te uiten.
Ik zou je vriendin aanraden om hiermee naar het consultatiebureau te gaan, of eens te bellen voor informatie.
En ik zou je vriendin aanraden om een gesprek aan te gaan met het schoolhoofd over hoe hun beleid is wat betreft bijtende kinderen.
Oja, en ik zou een klacht indienen tegen de juf. Want echt hoor, op zo’n manier hoort een juf niet met kindjes om te gaan.
Als het meisje moeite heeft om zich te verwoorden, dan kan je vriendin misschien eens naar een logopediste gaan.
Inderdaad naar logopedie gaan!
Dat meisje verwoord zich op een extreem vervelende manier, en dit moet gewoon stoppen voordat ze ‘het-meisje-dat-altijd-bijt’ wordt.
Ook zou ik naar de directeur gaan om te vertellen wat de ‘juf’ van de opvang heeft gezegd, en dat je daar niet van gedient ben. Tenslotte laat je je kind in goed vertrouwen daar, maar dan moet het ook wel veilig zijn!!!
Jazeker moet dit stoppen. Dit is voor niemand fijn. Mijn vriendin ging geloof ik vandaag met het kindje naar de dokter, ik zal jullie op de hoogte houden.
Bedankt voor jullie tips!
Misschien ten overvloede, maar ik lees ook met verbazing dat haar mondje met een plakketje dich wordt geplakt :shock:
Verder heb ik geen oplossing of tips, helaas…
Alleen wel en tip om te zorgen dat de vernederende manier om die arme meid terecht te wijzen gestopt word… 
@Happy mommy wrote:
Misschien ten overvloede, maar ik lees ook met verbazing dat haar mondje met een plakketje dich wordt geplakt :shock:
Even gequote want volgens mij wordt ze verkeerd begrepen....
@AmandaKatis wrote:
De juf van de opvang had gezegd: als ze het bij mij doet zet ik haar op een stoel met een plakker op haar mond. Dat apart zetten vinden we prima, maar die plakker vinden we vernederend
Het is dus volgens mij niet zo dat het al gebeurt is, maar de juf dat alleen maar zei.
Dan nog vind ik dat je hier melding van moet maken!!!!
Happy mommy schreef:
Misschien ten overvloede, maar ik lees ook met verbazing dat haar mondje met een plakketje dich wordt geplakt
Even gequote want volgens mij wordt ze verkeerd begrepen....
AmandaKatis schreef:
De juf van de opvang had gezegd: als ze het bij mij doet zet ik haar op een stoel met een plakker op haar mond. Dat apart zetten vinden we prima, maar die plakker vinden we vernederend
Het is dus volgens mij niet zo dat het al gebeurt is, maar de juf dat alleen maar zei.
Dan nog vind ik dat je hier melding van moet maken!!!!
_________________
Het is maar hoe je het leest....
Bedoelt ze hiermee. Als ze het *een keertje* bij mij zou doen dan zou ik...
Of bedoelt ze *elke keer dat* ze het bij mij doet dan doe ik....
Ik bedoel dus: Als het kind het doet, krijgt ze een plakker. het is nog niet gebeurt, maar als het gebeurt gaan haar ouders zo wie zo naar de directeur…
Misschien een idee om al van tevoren aan te geven bij de jufrouw dat deze aanpak niet door de ouders gewaardeerd wordt. Anders heeft het arme kind het al door moeten maken.
Ik vind het zo zielig idee