Beval-opschep-topic.....

Bij Romay braken in week 38 mijn vliezen…maar er kwamen geen weeen,dus een dag later ingeleid…

Om 11 uur ging het infuus aan,de weeen waren heftig en alleen in mijn rug…om 14.15 is Romay geboren na een half uurtje persen…ik vond het een super bevalling…



Had het voorgevoel dat het bij Tycho ook zo zou gaan…

en idd in week 38 braken mijn vliezen,ik zou die dag erna ingeleid worden want er gebeurde weer niets…

Moest om 10 uur in t ziekenhuis zijn,om 9.15 begonnen mijn weeen,ik zat net in de auto…Karlie heeft me toch snel gereden…hihi…

Ik had dit keer weer rugweeen maar ook buik,vreselijk zeg…de weeen vlogen elkaar zo snel op dat ik geen tussenpauzes had…en om 12.15 uur is Tycho geboren na 2 persweeen…



Ik vind dat ik 2 fijne bevallingen heb gehad…ook al waren ze zeer pijnlijk…heb wel een goed gevoel erover achteraf…

Yvar werd gelanceerd in 1 perswee :mrgreen: . De VK wilde net opstaan om haar handschoenen aan te trekken, maar ze was al te laat. In 10 seconden lag hij daar ineens :inlove:



Bij mijn jongste dochter was het drama. De bevalling verliep voorspoedig tot aan de persweeën :? . Haar hartslag ging ineens achteruit. Er werd een ambulance gebeld, en ik mocht, ondanks de persweeën niet persen :o . Dat was echt megezwaar. Toen we eenmaal in het ziekenhuis waren en ik mee mocht persen duurde het nog 45 minuten voordat madam er was. Ze was een sterrekijker, dat maakte het blijkbaar moeilijk



Anita

opscheppen over mijn bevalling?

zegt het niet al genoeg dat ik het overleefd heb en er geen trauma’s aan over gehouden heb? :mrgreen:

Heeeerlijk om te lezen :mrgreen: ben gek op mooie bevallingen!

En ja geen trauma etc is altijd goed toch? :wink:

Voor een tweede hoop ik stiekem op een ‘super-snel-lanceer-gebeuren’ ala Sas :angel: 8) weinig tot geen tijd om over het bevallen na te denken lijkt me wel het beste scheelt denk ik wel stress.

Zelf denk ik juist door de rust die er bij onze bevalling was dat het daardoor zo snel is gegaan. Werkelijk geen idee waar het vandaan kwam, misschien wel doordat we overtijd waren, maar zoals ik al schreef doe me er maar 10! Dag erna had ik alweer het gevoel dat ik zo weer zou kunnen. En ja wel ietsje ingescheurd door de snelheid maar ‘maar’ 2 hechtinkjes die er na 5 dagen alweer uit mochten en heb altijd gezegt ik scheur liever dan dat ik geknipt wordt.

En ook kijkt iedereen me aan alsof ik totaal gestoord ben (ben ik ook natuurlijk :angel: ) dat ik niet voor een volgende beeb een keizersnede wil vanwege de afloop, maar dat ik nog steeds voor een ‘gewone’ bevalling wil gaan. Tja mijn angst voor een ruggeprik is blijkbaar nog steeds groter dan voor een ‘gewone’ bevalling. Wat moet dat moet mocht het ooit zover komen maar vooruit als ik mag kiezen :mrgreen:

rhiannon, grappig wat je zegt over die ruggenprik, ik keek daar ook altijd tegen op, nou geloof me ik heb hem uiteindelijk gekregen.

naast me daar lag een man die kreeg eerst ( is heel leuk wahcten terwijl je weeenstorm hebt :wall: ) en die man maar schreeuwen auw auw auw. dus ik bang en ik roepen zit ie zit ie zit al, zegt die verpleegkundige die mee was ’ meid hij zit allang"

ik ’ dan werkt ie niet’

na 10 minuten en 5 weeeen verder begon hij een beetje te werken en het eerste wat ik toen ze was '‘dit is het mooiste moment van de dag tot nu toe’ :angel:

Hahaha briljant (nou ja op het wachten na dan :wink: ) maar inderdaad op dat moment zal het ws weer reuze meevallen en denk ik waar maakte ik me toch druk om. Ik kan bij mezelf tigduizend spuiten zetten en zelfs een punctie maakt me niets uit, maar geprik in mijn rug…daar zitten zooooveeel zenuwen :oops:

Nu ja is psychisch denk ik dan maar weer 8)

er van uitgaande dat je bij bregtje* al zo ontspannen was en het zo vlot ging, denk ik niet dat ze de volgende keer uberhaupt tijd hebben om die prik te zetten :mrgreen:

Ik hoop het! Als Sas een beetje een voorbeeldje is dan gok ik (net als de VK trouwens) op een uurtje of 4/5 :dance:

nou daar doe je het dan voor, als bij mij de tijd alleen al gehalveerd zou worden zo ik nog op zo’n 10 uur zitten :?



hoop dat je de volgende keer een sasbevalling heb.



hahaha mischien iets voor in de dikke van dale.

sasbevaling— een snelle bavalling waar de verloskundige te laat aangekomt en de vader het kind zelf ter wereld brengt

Nou ik vrees dat ik niet op kan scheppen over mijn bevalling. Zwaar was ie. Het enige waar ik dan wel misschien trots op kan zijn is dat ik het allemaal zelf gedaan heb, zonder pijnstilling of iets. (Al heb ik daar wel om gesmeekt, dat moet ik dan ook wel weer toegeven… :oops: )

De Vk vreest hier dat ze het bij een evt tweede niet eens gaat halen :shock: Ik moet als ik weer zwanger mag worden en de bevalling begint dan ook meteen bellen.



Mijn zus beviel van de eerste in 6 uur, de tweede binnen een uur :shock: Uhhmm de eerste was hier binnen 3,5 uur dus ben benieuwd voor een volgende keer 8) :mrgreen:

Oja, mijn zus is nu zwanger van nummer 3, ben benieuwd hoe snel deze komt :wink:

Ook ik kan mee opscheppen!

Ik zei ook na de bevalling (lees: stuit) “Dat doe ik zo weer!”

En dat terwijl ik persweeen moet wegpuffen omdat mevrouw nog niet ingedaald was :?

Na 3 kwartier stond ik me alweer te douchen!

Wat een leuk topic! Ik heb ook een super bevalling gehad! Wel een half uurtje persweeën die ik moest proberen ‘op te houden’, dat was wat minder, maa zou het zo weer doen. Na de bevalling vroeg ik direct aan de vk of ze bij een volgende zouden blijven zodra ze ontsluiting zou constateren. De vk vond het bijzonder dat ik het zo snel al over een volgende had :mrgreen: .



Hieronder het bevallingsverhaal zoals het op onze site in het dagboek van mijn zoontje staat:

De bevalling is eigenlijk heel snel gegaan. Mama had al wel de hele dag weeën, maar tot 16 uur waren die heel erg goed te doen en pas rond negen uur werden ze dusdanig (ze kwamen toen ook ineens na een lekker warm bad om de 2 à 3 minuten) begonnen ze echt heftig te worden. Dus toen hebben papa en mama de verloskundige gebeld. Die kwam om kwart over tien kijken en toen had mama 1 cm ontsluiting. We zouden dus nog wel even te gaan hebben. De weeën werden steeds heftiger en rond 1 uur voelde het voor mama tijdens een paar weeën een heeeel klein beetje alsof ze moest poepen, maar ze moest ook een beetje plassen en daar kon het natuurlijk ook mee te maken hebben. Rond één uur ging mama naar het toilet en had ze het gevoel te moeten poepen, maar niet het idee dat ze moest poepen. Persdrang dus! Dus papa de verloskundige gebeld, mama mocht alleen poepen als ze geen wee had en … dan hoefde ze dus niet. Om kwart over één kon mama het gevoel niet meer onderdrukken en moest ze mee drukken en zei ze tegen papa dat hij NU de verloskundige moest bellen. Die hoorde wel dat het serieus was en zou direct komen. Toen begon een zwaar half uur. Want mama moest meedrukken en dat is zo’n sterk gevoel, dat kan je gewoon niet tegenhouden, maar dat moest natuurlijk wel zoveel mogelijk. Papa probeerde mama dus te helpen bij het wegzuchten van de persweeën, wat haast niet te doen was, bij elke wee moest mama wat meedrukken en bij sommige weeën zelfs heel erg. Verder mocht mama van papa niet haar benen optrekken, iets wat je juist wilt doen als je moet persen. Om tien over half twee vroeg mama waar de verloskundige nou bleef, want dit ging ze zo niet lang meer volhouden, er zat in dat half uur ook maar tien seconden tussen de persweeën, dus tijd om bij te komen had mama bijna niet. Op een gegeven moment keek papa en zei hij dat mama nu echt niet meer mee mocht persen omdat hij je hoofdje zag en een seconde daarna ging de deurbel, DE VERLOSKUNDIGE. Papa is nog nooit zo snel de trappen op en af gerend! Toen de verloskundige boven was bleken het de vliezen te zijn die naar buiten kwamen en nog niet je hoofdje en mama mocht gewoon een beetje meeduwen. Dat luchtte op, er kwam daardoor ook wat meer tijd tussen de weeën. Papa belde de kraamverzorgster en de verloskundige maakte snel alles klaar voor de bevalling. Om ongeveer twee uur prikte de verloskundige de vliezen door. Dat voelde fijn! Maar mama had nu nog wel weeën, maar geen persweeën meer en ze moest wel gaan persen. Je had namelijk in het vruchtwater gepoept en je hoofdje zat wat hoog en je hartslag daalde ook. Mama dus op goed geluk geperst, maar dat ging goed, want 19 minuten later was je er, met één knip en een extra duwtje van papa!



Ik heb dus wel de hele dag weeën gehad (wist ook dat ze ‘echt’ waren doordat ze in bad regelmatiger werden), maar tot een uurtje of 4 stelde het eigenlijk niet veel voor, heb ook nog heel veel in huis gedaan :smiley: .

en je bent volgens mij die dag ook nog op KOK geweest. :mrgreen:

Leuk topic Rhiannon :-* ,



Eerlijk gezegt hoop ik weer eenzelfde bevalling te mogen ervaren als bij Merel.

Ondanks dat ik ben ingeleid; ik heb er 6 uur overgedaan, waarvan 2 uur heftige rugweeën en 1 uur persen… toen was ze er :mrgreen:

Geen scheurtje, knipje, alleen mag de placenta volgende keer een beetje vlotter loslaten :roll: , die “hulp” van de gyn met een druk op de buik :shock: :shock: :hand: :silenced: Niet nog eens :pray:



Ja ik kijk terug op een goede bevalling :inlove: en nu een heel mooi meisje :inlove:

Haha, dat klopt! Maar dat is natuurlijk het voordeel van een thuisbevalling en een laptop :mrgreen: .

als ik deze verhalen lees dan wou ik ook dat ik kon opscheppen dat ik een bikkel was, maar ik vond het een hel dat bevallen.

niks leuk aan.



de weeenstorm was niet leuk, de niet vorderende ontsluiting was niet leuk, het infuus met weeenopwekkers was niet leuk, het met drie ma gesjor in me en aan me buik was niet leuk

1 uur en 43 minuten persen was niet leuk.



het enige wat wel leuk was

de ruggenprik :mrgreen:

en thijmen voor de eerste keer in mijn armen :inlove:

Gaaf onderwerp!!



Mijn bevalling… donderdagavond om 18.00 uur braken mijn vliezen, maar er gebeurde verders nix…

Zaterdagochtend 9 uur zkh… gel ingespoten… nix… om11 uur, weeënstorm (echt vreselijk, kon het niet handelen)… half misschien infuus om de weeën op te wekken… was echt niet meer nodig… 17.30 uur, ik mag gaan persen (ik roep nog: NEE, ik ben bang, het doet zeer en ik kap er mee, ik ga NU naar huis…). Dan klikt er een knopje in je hoofd om…en ze was er in 17 minuten… 17.46 uur lag er een heel mooi meisje op mijn buik (net zo mooi als jouw Bregtje* Rhiannon… :inlove: ).

Na 38,5 weken denken dat je een ventje krijgt een enorme verrassing!!! Heb toen heel hard geroepen: EEN MEISJE, HOE KAN DAT NOU??? :wink:

Ik stond 3 kwartier later onder de douche…zonder pijstillers, scheuren, hechtingen of wat dan ook…



:inlove:

Jaaa, hier ook zo’n superbevalling. In totaal 4 uurtjes, waarvan ik de eerste 3 uur zelfs nog steeds twijfelde of ‘dit het nu was’. Zo heftig vond ik het namelijk niet… :mrgreen:

Na 3 uur braken dus mijn vliezen en kreeg ik persdrang, dus toen toch maar als de wiedeweerga de vk gebeld. Toen die er eenmaal was, was Noa er na 3 persweeën… :shock:

En nog geeneens een knip…

oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo



wat wordt ik hier jaloers van!!



31 uur - rugweeen - ruggeprik+weeenopwekkers - vacuum+knip+duwen - slechts 5 sec. een kindje op mijn buik :? - 5 dgn zh - borstonsteking - spruw die echt niet weg ging - an*sscheurtje au au - pas na 5 weken begon ik er weer bovenop te komen :frowning:





(maar dan had ik natuurlijk wel een erg ‘stoere’ bevalling :wink: )





Maar t geeft ook hoop dat t bij de tweede misschien wel makkelijker gaat :mrgreen:

Wat ik het allerallerallerliefste zou willen is mijn kindje direct na de geboorte vast kunnen houden en bewonderen…dat heb ik zó gemist :cry: