Hallo allemaal,
Jayden is groot geworden met de fles, ik wilde graag bv geven en thuis bevallen, uiteindelijk is dit het ziekenhuis geworden en ook nog eens een keizersnee. Nou ja daardoor voelde ik me natuurlijk niet erg best, had veel pijn en er was alleen maar haast en drukte daar met het personeel. Ik wilde graag, maar na 2 dagen had ik het helemaal bekeken, het lukte me steeds niet om Jayden aan te leggen en hij werd boos omdat er niet onmiddelijk voeding kwam, hij snapte het geloof ik niet ofzo… Daardoor kreeg ik op die momenten vreselijke naweeen en dat deed erg pijn aan de wond, kortom ik was alleen maar verdrietig… 
Peter probeerde me enorm te steunen maar ik had alleen maar iets van je weet niet waar je over praat man… :oops: In het ziekenhuis is Jayden dus al overgegaan op flesvoeding.
Niet heel lang daarna (denk niet eens een week) had ik best wel spijt dat ik gestopt was en twijfelde of ik hem niet alsnog aan de borst kon leggen, heb dat toen niet gedaan want wist me er geen raad mee hoe dat dan ineens moest. Achteraf baalde ik zó. Ik had voeding voor een heel elftal geloof ik, weken na de bevalling lekten m’n borsten nog steeds…
Nu ik weer zwanger ben wil ik het heel graag weer proberen! Maar hoe zorg ik nou dat het de grootste kans van slagen heeft? Hulptroepen inzetten ofzo? Cursus van Icare ben ik geweest maar vond ik nergens iets aan toevoegen. Misschien nu het de 2e is dat ik dan assertiever ben in het ziekenhuis, omdat ik het al een x meegemaakt heb natuurlijk. Misschien scheelt dat ook? :think:
Wie heeft er tips? De pijn bij het aanleggen vond ik vooral ook echt niet leuk, gaat dat bijvoorbeeld na een poosje over ofzo? Dan kan ik me daar wel bij neelrleggen… Wil iig goed voorbereid zijn deze x! 
Misschien vooraf naar zo’n informatie-avond gaan? En dit keer ‘eisen’ dat ze je goed begeleiden, in het ziekenhuis of thuis. En zo nodig heel snel een lactatiekundige om advies vragen als er problemen zijn.
Maar als je bevalling en de periode erna rustiger verlopen, dan heb je die problemen er in ieder geval niet bij en is de kans vast ook groter dat het gewoon goed gaat?
De pijn bij het aanleggen is, volgens mij, iets waar je door heen moet…er natuurlijk van uitgaande dat het aanleggen goed gebeurt. Maar daar kun je begeleiding en advies bij krijgen en eventueel ook een lactatiekundige voor om advies vragen.
Ik weet niet hoe het bij anderen gaat, maar bij mij deed de borstvoeding in het begin vreselijk veel pijn. :oops: Heb echt weken lang zo iets gehad van ‘dit is niet leuk’ (zacht gezegd), maar toch maar doorgezet. LK om advies gevraagd, hielp niets. Vervolgens kreeg ik een tip van iemand op dit forum en heb ik ook zelf gezocht op internet, nu gebruik ik een neusspray voor de TSR en lecithine tegen verstopte melkkanaaltjes en sindsdien gaat het steeds beter. Nu doet het alleen de eerste minuut pijn en niet meer de hele tijd dat ze er aan ligt (vaak toch minstens drie kwartier…). Helaas heb ik niet voldoende melk, dus Jinthe krijgt er kunstvoeding bij.
Ik zou het gewoon proberen, wie weet gaat het deze keer wel gewoon goed. Succes!
Hier de eerste keer maar 10 dagen volledig bv kunnen geven waarvan 2 dagen aan de borst. Daarna ging meneer verzwakt ziekenhuis in en mocht ik alleen kolven en mocht hij alleen specifieke dieetvoeding die niet bleek te helpen daarna liep bv terug en toen hij het weer mocht was hij het verleerd en te zwak.
Bij de 2e me hetzelfde als jou voorgenomen het moet slagen. Dus in 1e uur na de geboorte aangelegd. Duidelijk in dossier van zh op laten nemen. Voeden deed eerst zeer kapotte tepels en kindje wat niet genoeg groeide. Kraamverzorgster was een topwijf!
Door haar onzekerheid over te weinig voeding etc weg gegaan nu loopt het als een trein en drinkt meneer in 20 min beide kanten leeg. Groeit 300 gram per week. Voorbereiden kan je niet wel goede begeleiding krijgen.
Je man laten weten dat je dit keer echt voor bv wil gaan. Dan kan hij jou daarbij steunen.
Van tevoren lactatiedeskundige inschakelen voor hulp misschien?
Telnrs van ha, vk lk etc, klaarleggen op een plek waar je man ze kan vinden.
Het werkt het best als je man voor alle regeldingen kan zorgen (zoals lk inschakelen als dat nodig is ) zodat jij alleen maar aan jezelf en je kindje hoeft te denken.
Oja, laat je kindje het tempo bepalen
en laat je niet onzeker maken door vk of kraamhulp als het niet gelijk lukt.
Mijn ervaring dan hè (Fedde wil de na de eerste keer aanleggen niet meer drinken. Vk en kraamhulp begonnen meteen over bijvoeden ed te praten, maar daar moest ik niks van weten. Ik heb hem elke keer proberen aan te leggen en na 24 uur begon hij weer te drinken :inlove: )
Bij mijn zoon was het ook mislukt en nu al 5 maanden BV :dance: :inlove: Ik kan je een ding aanraden en dat is dit boek:
borstvoeding van stefan kleintjes!
Ik haat lezen en vooral informatieve boeken, maar dit was een mega bron van informatie!!! Echt een aanrader!!!
Ik heb bij mijn bevalling aangegeven dat ik na de geboorte Daphne op mijn borst wilde ( huid-huid ) contact en had bewust een shirt met knopen aan hiervoor. Daphne heeft ruim uur bij me gelegen en toen " kroop en zocht " zij zelf naar mijn borst even wat geholpen met aanhappen en het ging goed :inlove: :inlove: Dit was onze eerste bv moment en daarna heb ik haar pas aan laten kleden en opfrisssen. Dwing je kleine niks op en geef het na de geboorte de tijd om zelf aan te geven wanneer het wil drinken.
Bedankt allemaal!
Ok, dus boek van Stefan Kleintjes lezen, en zal eens informeren of hier binnenkort een voorlichtingsavond in het zh is over BV, ga ik daar ook heen. Wordt gegeven door een lactatiekundige geloof ik :think:
Peter weet dat ik het deze x echt weer wil proberen, en de vorige x probeerde hij me ook echt wel te steunen en aan te moedigen dat het vanzelf beter werd, maar stijfkop die ik ben :oops: dacht alleen maar ‘wat weet jij er nou van hoe dit allemaal voelt??’ En dan kan ik nogal eh…een snip zijn zeg maar :oops: :mrgreen:
Marloes, ben idd hier in het wza bevallen, en er waren echt een paar horken van verpleegkundigen :roll: Vreselijk gewoon. En dan ook nog, waar ik echt niet tegen kan, meiden van mijn leeftijd of jonger, die net van school komen en alleen in theorie weten wat BV geven is en hoe het moet. En als ik dan vroeg als ze Jayden aangaven of ze me even wilden helpen, kreeg ik meteen zo’n blik en vage opmerking van nou moet dat want ik heb wel meer te doen… He kan er nog wel pissig van worden :snooty:
Maar Icare is jouw goed bevallen qua hulp? Bij Jayden DZC gehad, en dat dus nooit weer. Wil deze x ook een oudere dame als het even kan, die pro BV is uiteraard en me gerust kan stellen als ik onzeker ben…
Ik woon in Assen en heb kraamzorg van Isis gehad van Hill.ie Fi.eten. TOPMENS!!! Heel erg goed in de begeleiding van de BV. Mbt aanhappen heb ik een consult gedaan van panta rhei LK uit Assen. Wordt vergoed vanuit de aanvullende verzekeringspakketten.
Stefan Kleintjes’ boek is een goede tip. Hij heeft ook een website: www borstvoeding punt com. Hier zit ook een forum bij. Dat is zo handig!!! Bij vragen/twijfels: laptop op schoot, inloggen op het forum, vraag stellen, vaak binnen 2 uur een antwoord van iemand! En als die mensen het niet weten, kan de LK altijd nog.
Man instrueren is ook een heel goede tip. Ik heb Rudie geinstrueerd: WAT ik ook zeg; ik wil dat die borstvoeding lukt! Dus als ik erdoorheen zit en niet meer wil en zelfs als ik scheld en tier, moet je me hoe dan ook steunen!!! D’r moet hoe dan ook BV in het kindje komen en geen KV! Dat heeft de lieve schat ter harte genomen. Hij heeft me op de moeilijke moment getroost, geknuffeld, me een schop onder de kont gegeven, aangemoedigd en als ik heel moe was zei hij; kolf maar af, ik geef het wel aan Arielle in een flesje. Topkerel!
Ik vond zelf de eerste 2,5 maand best pittig. Best hard werken. Maar op een gegeven moment ben je het gewoon, zit het in je routine.
Ik denk dat er vanuit gaan dat het niet vanzelf gaat en dat het best hard werken kan zijn, je ook goed kan helpen. Dan kan het altijd meevallen!!
iig heel veel succes!!
Is het trouwens ook zo dat je bij een keizersnede je kindje wel bij je mag houden? Dat is bij Jayden niet gebeurd namelijk. Hij werd, uiteraard, eerst weg gehaald en bekeken omdat het toch een risico met zich meebrengt en hij de hele dag al onrustig in m’n buik had gezeten. Maar ze hebben hem daarna meteen in een doek gewikkeld en toen pas bij me gehouden, even bij m’n gezicht, Peter zat ernaast en een arts of verpleegkundige oid hield Jayden vast. Daarna is Peter met Jayden en een verpleegkundige naar beneden gegaan om Jayden aan te kleden enzovoort, en moest ik op de recovery blijven. Heeft wel 3 kwartier geduurd voor ik hem weer zag!
Is dat normaal of?
Een vriendin van mij heeft pas een keizersnede gehad en bij haar ging hetzelfde als bij jou, voor zo ver ik weet. Ze hebben het kindje aan haar laten zien, daarna ging ze mee met de vader en kwam later bij haar terug.
En wat die pijn betreft: ze zeggen dat bv geven geen pijn hoort te doen, dus als het kindje goed is aangelegd zou je geen pijn moeten voelen.
MAAR: ook ik heb de eerste 6 weken met kromme tenen van de pijn gevoed. Ik had altijd het idee dat mijn melkkanalen eerst ‘open’ moesten of zo… Wel doorgezet want ik wilde zo graag en toen was’t na een paar weken in eens over. Geen idee wat er anders was, maar het was voorbij :dance: . Uiteindelijk net 1 jaar bv gegeven: toen was Jasper er klaar mee :roll:
Hoe dat bij een ks precies zit zou ik niet weten, maar misschien kun je er eens een belletje tegenaan wagen? Ik weet dat hier in het zh iig informatiebijeenkomsten gehouden worden voor mensen die daar willen bevallen. Misschien hebben zij dat ook :think: succes en sterkte iig :-*
Nou ik ga er vanuit dat het eerst gewoon weer heel erg pijn gaat doen maar dat het uiteindelijk wel losloopt. Ben in een boek van Marloes aan het lezen en ben al wat wijzer 
Nu nog even aanmelden voor een borstvoeding-voorlichtingsavond hier in het zh… Peter is geinstrueerd en staat voor 200% achter me en gaat er persoonlijk voor zorgen dat het slaagt zei ie :mrgreen: En ik ga gewoon vreselijk op m’n strepen staan in het zh! No mercy 
:mrgreen:
Hee Caren, Wat ik je ook aan kan raden is borstvoeding.com bij mijn oudste was de bv ook vrij snel over maar ik heb me daar helemaal suf gelezen.
Verder heb ik hier ook diverse topics doorgespit en zo kwam ik mijn valkuilen tegen en zag ik hoe ik die op kon lossen.
Zo heb ik Nina 6 maanden met heel veel plezier bv gegeven.
Succes met alles, ik hoop dat het deze keer naar je zin gaat 
Ik geloof dat je alle tips al hebt gehad. Wat ik nog wil zeggen, is; laat het ook een beetje op je pad komen. Zoals het bij je eerste kindje is gegaan, hoeft het niet bij de tweede te gebeuren. Ik ben totaal onvoorbereid aan borstvoeding begonnen door omstandigheden, en het ging super! Ik heb 1 week pijn gehad, met kloven, de tweede week vond ik het aanhappen nog niet zo en daarna ging het als een tiet, eh, trein!
Succes! :thumbup:
Man…m’n borsten begin nu al te lekken na het douchen…! Hoop dat het een voorteken is voor net zoveel voeding als de vorige x! 
Ik denk dat veel vrouwen die BV gaan geven niet beseffen dat de eerste tijd best lastig kan zijn (moeder en kind moeten het immers allebei nog leren). Voordeel is dat je dat nu al weet. Belangrijk om te beseffen dat dat niet iets is wat bij jou hoort, maar dat het iets is dat bijna iedereen heeft. Maar ook dat het na die eerste doorzet-periode heel erg leuk en makkelijk en ontspannen en genieten is.
Boek en website van Stefan Kleintjes zijn inderdaad aanraders en borstvoedingsforum punt nl ook. Ik was wrs niet door de eerste periode heengekomen zonder dat forum!
Ik wens je heel veel BVplezier toe deze keer!
Heb zelf ook veel pijn gehad de eerste dagen, er was te weinig kraamzorg op dat moment dus heb de eerste 12uur zelf wat lopen proberen, omdat er gewoon niemand was. smiddag om 2uur Steven was eindelijk de eerste kraamhulp er om me te helpen ("s avonds om 2uur was Steven al geboren). Toen de kraamhulp kwam had ik dus al kloven want tja het is mijn eerste kindje en borstvoeding geven is niet iets wat je van te voren even kunt uitproberen :lol:
Ik heb toen een tijd lang een tepelhoedje gebruikt en dat hielp goed tegen de pijn, (ook toen de kloven weg waren) Nu gebruik ik het alleen als Steven zo gulzig is en daardoor niet goed kan aanhappen, dan schud hij teveel met zijn hoofdje heen en weer en ligt te trappen totdat hij melk proeft dan wordt hij pas rustiger. Ik vond het tepelhoedje vooral ideaal tegen de pijn.
hi…ik ben ook in het wza bevallen en daar was de begeleiding van borstvoeden niet optimaal…ik heb zelf de hele nacht mn kleine meid op mn armen genomen en gewoon aan de borst gelegd…
auw…auw…auw wat had ik een kloven! Maar doordat ik van isis een hele goede kraamhulp had is het met 4 dagen gelijk beter gegaan!!
En ja in het begin is het best een btje gevoelig…met kloven…en vooral ook hard werken, maar nu gaat het zo makkelijk en is het gewoon genieten! Het is echt wel investeren…
Ik hoop dat het jou ook gaat lukken!! :-*
Tsja… veel bruikbare tips. Het vervelende van borstvoeding is dat je je (in je labiliteit) zo snel onzeker laat praten.
Ik heb een hoop gedoe gehad bij mijn eerste 2 kids met de borstvoeding, toch uiteindelijk alle 3 de kinderen stuk voor stuk 16 maanden gevoed.
Wat ik heel belangrijk heb gevonden voor het slagen van de voeding is dat je let op de droge feiten. Plast een kind, is de ontlasting mooi van kleur en is je kind helder? Zorg 1 is al van de baan want je kind krijgt genoeg.
Verwacht niet dat het in het begin pijnloos zal zijn, natuurlijk zeggen de geleerden dat het niet pijnlijk hoeft te zijn, maar je borsten moeten nu eenmaal wennen aan de kracht waarmee het kind er aan zuigt. Mét of zonder kloven het is de eerste weken niet altijd romantisch. Maar… na een week of 3 is die ellende voorbij. (blijven de kloven terugkomen, ga dan naar de huisarts om te checken of er geen spruw in het spel is).
Daarnaast ben ik het type…als mijn kind na 1,5 uur honger heeft geef ik hem wat, dan is ie een stuk sneller rustig.
Wat helpt bij de start is zelf duidelijk aangeven bij de kraamverzorgster én verloskundige dat je voor borstvoeding wilt gaan en dat je het belangrijk vindt. Niet te snel bijvoeding laten geven. Als een lactatiedeskundige niet vergoed wordt door je verzekering kan je kraamverzorgster namelijk contact opnemen met een lactatiedeskundige (die hebben ze tegenwoordig bij elk kraamzorgburo in dienst) zij kan je kraamverzorgster weer tips geven.
Het allerbelangrijkste is: laat je niet gek maken, niet door je omgeving, niet door je onzekerheid maar ga er voor. En…als het niet lukt? Dan lukt het niet, het maakt je geen mislukkeling, het is toch niet je intentie geweest om met flesvoeding te beginnen?? Vergeet niet dat een bevalling en zwangerschap een behoorlijke impact heeft op je lichaam én geest. Ook dat vraagt, samen met een aandacht-op-eisend-kind heel erg veel van je. Uiteindelijk gaat het elke moeder er om dat d’r kind evenwichtig en gezond opgroeid. Dat is het allebelangrijkste!
Lady’s go for it…
Meiden, dank jullie wel voor de reacties! :-*
Ik ga er zeker niet meer vanuit dat het geen pijn zal doen in het begin, stel me gewoon in op dat het een aantal weken niet prettig zal zijn, mocht dat niet zo zijn dan is me dat iig al weer meegevallen heb kraamzorg aangevraagd en ga bij de intake heel duidelijk dit voorleggen, ik licht de vk in en ik weet dat ik hier in het ziekenhuis gewoon op m’n strepen moet gaan staan. Gelukkig is Peter ook mondig, dus de eerste dagen kan ik dat rustig aan hem overlaten mocht ik dan zoals bij Jayden in het ziekenhuis liggen.
En dat is het ook, omdat er zoveel op je afkomt in een keer na een bevalling ben je dan erg gevoelig voor wat er tegen je gezegd wordt idd. Hopelijk is het bij de tweede anders en voel ik me dan gewoon zeker en en mocht ik me d’r onzeker bij gaan voelen, weet Peter er deze keer waarschijnlijk ook beter mee om te gaan en kan hij me gerust stellen…
Kloos, het was ook zo lastig omdat ik Jayden niet zelf uit het wiegje kon pakken want ik kon niet zelf uit bed komen eerst en toen dat eenmaal wat ging was ik vreselijk duizelig als ik ook maar opkeek… Plus dat Jayden niet bij me lag 's nachts, als hij huilde zouden ze hem brengen, dan kon ik rusten na de ks… Hoop dat dat deze x anders gaat! 
Ik heb zelf ook een ks gehad 13 dagen geleden en geef ook bv.
Na de ks kreeg ik Indy heel even bij me en daarna werd ze meegenomen en onderzocht en kreeg ze dr kleertjes aan. Heb toen 3 kwartier op de verkoeverkamer gelegen en toen kwam mn mannetje en mn kleine meisje bij me. Daarna hebben ze haar gelijk aangelegt maar ze had er toen nog niet echt zin in.
Later hebben we het weer geprobeerd en toen heeft ze maar een paar minuten wat gedronken.
Pas na 1 dag ging het beter en pakte ze de borst goed, maar voor mij was het even flink doorbijten hoor.
Het deed me harstikke veel pijn het aanleggen en had erg veel naweeen tijdens het voeden dat ik de tranen in mn ogen had.
Na 4 a 5 dagen werden de naweeen tijdens het voeden minder en waren ze eindelijk weg.
Had na 4 dagen wel flinke kloven en de velletjes hingen aan mn tepels en korstjes en tranen bij mij tijdens het voeden en had het helemaal gehad eigenlijk.
Maar kan nu zeggen na 13 dagen dat ik ontzettend blij ben dat ik heb doorgezet want het voeden gaat nu echt harstikke goed en mn meisje is erg tevreden.
Echt waar de eerst dagen is het tanden bijten hoor maar als het eenmaal gaat dan is het zo ontzettend super!!
Ik ben dan in het Refaja ziekenhuis in Stadskanaal bevallen maar daar hebben ze me heel goed begeleid met de bv :thumbup: vooral met het aanleggen omdat Indy niet wou aanhappen steeds en niet door dronk en steeds losliet. 's Nachts lag ze in het bedje naast mijn bed en als ze wakker werd drukte ik op het knopje en gingen ze haar verschonen en brachten ze haar na mij dat ik haar kon voeden en na het voeden legde ze haar weer in het bedje.
Ik heb zelf een geboorteplan gemaakt voor na de ks en die gegeven dat ze wisten wat mn wensen waren.
En daar hebben ze echt rekenschap mee gehouden om mijn wensen te voldoen en daar ben ik echt blij om.
Ik hoop dat het dit keer voor jou ook allemaal anders gaat verlopen en dat je de kleine lekker bij je mag houden en ze overal in helpen.
:-*