Het beestje heeft nu iig een naam :hug: misschien weer een stap verder in de juiste richting. Sterkte met alles :hug: en :-*
Het gaat niet zo lekker met me
Ik voel me zo rot ik voel me schuldig naar mijn kinderen en mijn ouders.
heb spijt dat ik aan mijn relatie begonnen ben heb zelfs spijt dat ik voor mijn kinderen gekozen heb.
Ben zo bang dat ik dit alles niet aan kan en dat ik ga doordraaien heb ook het gevoel dat ik dat al ben aant doen.
sommige momenten kan ik zo intens van mijn kinderen houden en andere momenten zeg ik tegen mijn vriend dat hij ze mag hebben dat ik wegga alleen dat ik ze niet meer wil.
het liefste lig ik alleen nog maar in bed ik moet mezelf bij elkaar rapen om de was op te hangen en als mijn zoontje dan begint te huilen dan kan ik alleen nog maar huilen omdat ik niet weet wat ik moet.
mijn kinderen en vriend verdienen zoveel beter als mij.Mijn relatie is over omdat mijn vriend niet meer met mij kan leven niet gek hoor ik kan zelf amper met mezelf leven ik kan het hem niet kwalijk nemen.
maar voel me dan nog schuldiger waar ben ik mee bezig ik ben alles aant verpesten en ik kan het niet stoppen…
Oh lieve schat :hug: dit klinkt helemaal niet goed :? Volgens mij heb je snel hulp nodig om te zien dat dit allemaal onzin is wat je nu vertelt. Tuurlijk ben je een goede moeder en een prima vriendin! Je hebt het alleen nu wat zwaar :hug:
Volgens mij zit je in een negatieve spiraal waar jij alleen niet uit kunt komen. Praat eens met je ouders, een vriendin en je ha om te kijken of zij je kunnen helpen hieruit te breken. Anders raad ik je toch echt aan om eens met een professioneel iemand hierover te praten.
ik loop al bij een psycholoog en word doorverwezen voor een ander soort therapie .
maar ik kom niet van deze gedachten af soms ben ik er echt van overtuigd dat het beter is om weg te gaan bij mijn vriend dan vind hij eindelijk rust hoeft hij mijn buien niet meer aan te zien en aan te horen.
Maar als hij dan zegt is goed dan stort ik in want ik wil helemaal niet weg ik wil gelukkig zijn en dat ben ik niet…
maar dan dan moet ik naar mijn ouders en ben ik hun tot last alsof die zitten te wachten op hun volwassen dochter en 2 kids.die hebben toch ook wel hun rust verdient mijn moeder slikt al 2 jaar anti depressiva die zit echt niet op mij te wachten…
Maar wat moet ik dan hier ben ik ook niet gelukkig en ik weet het ligt voornamelijk aan mij nu en hij is ook niet meer gelukkig ,wat ben ik mijn kinderen aan aant doen dit kan ik toch niet maken wat moet ik nu toch…
Ik zou dit aan je therapeut EN aan je vriend vertellen. Neem hem desnoods mee naar de therapeut, want het gaat gewoon niet goed zo. :hug:
Sab, ik maak me erge zorgen om je. Hoe is het nu met je?
:hug:
Hoop dat je wat laat horen!
Goh meid, wat rot voor je…
Ik kan er (nog) niet over meepraten maar kan me er wel iets bij voorstellen…
ik vindt het nu soms als wat zwaar om het huishouden en de verzorging van onze kleine meid te combineren…
maar als ik het even niet meer trek dan laat ik hier in huis de boel de boel en ga ik wat leuks doen met mn dochter… en manlief maakt het huis dan aan de kant als hij thuiskomt…
en als jullie financieen het toelaten kan je eens kijken of je een hulp kan aannemen? heb jij je handen vrij voor je 2 kids…
en als je pas bevallen bent moet je ook nog helemaal herstellen he!
kan je geen extra hulp krijgen van je moeder/schoonmoeder? zussen?
hoop dat het weer beter met je gaat meid!!
Vrijdag en zaterdag ging het heel slecht met me ik durfde de deur niet meer uit en kon alleen maar huilen. Ik had geen idee meer hoe ik verder moest met mijn leven.
Zaterdag avond met mijn vriend gepraat en we zijn er wel wat meer uitgekomen hij begrijpt me wel iets beter nu maar kan zich natuurlijk heel moeilijk inleven. Ik heb eindelijk eens gezegd hoe ik me voel dat ik me zo schuldig voel voor dit alles en z´n spijt heb van alles. Hij zei dat ik dit niet schuld ben en dat ik er niks aan kan doen dat ik me zo voel maar dat hij het wel heel moeilijk vind dat ik zo tegen hem doe. hij zei ook dat hij idd veel weg gaat om mij te ontlopen omdat hij niet weet hoe hij tegen me moet doen.En me met rust wil laten. Heb aangegeven dat ik hem juist nu bij me nodig heb.
Gister zijn we naar de kinderboerderij geweest met de kids en dat ging redelijk goed voelde me ook iets beter gelukkig maar wel nog angstig buiten. Ben alleen heel moe van de medicijnen en slaap er slecht van.
vandaag weer naar mijn therapeut krijg nu te horen of de therapie doorgaat omdat ik alleen de middagen kan.
even een update dan maar
Het is uit Rich heeft het uit gemaakt hij kan niet overweg met mijn depressie lekker makkelijk kon ik er ook maar zo vanaf komen.
Ik woon nu bij mijn ouders kon daar blijven wonen tot ik wat anders had maar vanmorgen weer ruzie en hij dreigde om mij de hele dag buitenshuis te sluiten dus heb ik mijn spullen gepakt en naar mijn ouders gegaan.
Bij het maatschappelijk werk geweest die gaan me helpen alles op orde te krijgen.
Ik zie er heel erg tegen op om op mezelf te gaan met de 2 kinderen maar daar moet ik maar doorheen.
Ow meid toch, wat krijg jij allemaal te verduren!! :shock:
Ik hoop dat je er met jezelf uit geraakt meid, dat verdienen jij en je 2 kindjes… 
Heel veel sterkte en kracht toegewenst! :-*
Jemig meid , wat een enorme donkere tijd zeg voor jou.
Goed dat je in ieder geval bij je ouders terecht kan, Natúúrlijk niet ideaal, maar het is een basis . Die heb je nu even nodig.
Kun je ook een beetje rust krijgen, hoe beroerd ook nog zo’n eind van je relatie ook is, Op een bepaald punt moet de "stop"er in de situatie zijn en moet je inderdaad een soort basissituatie krijgen van waaruit je verder kunt.
JE KOMT er hoor!! Het gaat enorm veel energie vreten , tijd en verdriet kosten, Maar je KUNT het!
Heel sterkte! :hug:
Jeetje meid…
:hug:
Ook van mij een dikke :hug: die heb je zo te horen wel nodig :-*
Ik heb nu wel rust en veel hulp hier heb al een leuk appartement op het oog instapklaar mooi groot en 2 straten van mijn moeder vandaan.
tegenover een basisschool en de kinderopvang.Ik ga vrijdag kijken.
nu hopen dat ze mij ook als huurder willen ik zit in de ziektewet en daarna bijstand.
dus maar even afwachten.
Zal ik hem eens heel positief uitleggen ?
Nou met een beetje mazzel krijg je dan huursubsidie En als je in de bijstand zit, dan héb je in ieder geval inkomen dat is voor hun toch ook een soort zekerheid?
Ik ga heel hard duimen voor je, Dit klinkt in ieder geval als een mooie kans!
ja de huur is 525 en zou 24 huursubsidie krijgen dus dat is goed te doen wel.
En… hoe was het?
als alles goed gaat kan ik 15 juni verhuizen !!
OH, SUPER!! :thumbup: Hoop drukte natuurlijk ook, maar wat geod zeg! gefeliciteerd!