hallo
Ik vind het heel zwaar en heel erg wennen nu met 2 kindjes .
Ik vind het heel moeilijk om als mijn vriend is werken de kinderen yte verzorgen mijn dochter bezig te houden en het huishouden te doen.
Als ik heel eerlijk ben is het me teveel en krijg ik het allemaal niet geregeld. ik ben in de zwangerschap depressief geweest mede omdat ik bang was dat ik het niet aan zou kunnen met kinderen en nu heb ik het idee dat mijn grote angst werkelijkheid gaat worden.
Ik ben ontzettend moe van de nacht voeding en dan iedere dag om 6 uur opstaan terug naar bed gaat niet want mijn dochter is tegenwoordig ineens iedere dag om 7 uur wakker en slaapt overdag niet meer.
Devano is aan de diarree en poept ieder uur zijn luiervol overdag en word dan dus wakker dus daar ben ik ook veel mee bezig.daarnaast hebben we 2 honden dus poetsen zal ook moeten gebeuren.
ik voel me uitgeput en moe en chagarijnig
ben ik de enige die het er zo moeilijk en zwaar mee heeft ??
Nee hoor
Ik ervaar dit precies hetzelfde
Al moet ik zeggen, dat nu de jongste wat ouder wordt het me wel steeds makkelijker af gaat.
Ik heb net vandaag - na lang wikken en wegen - besloten voor een 2e kindje te gaan proberen. Ga je me nu meteen al ontmoedigen? :naughty:
Even serieus: ik kan me voorstellen dat het pittig is (anders was die 2e er al lang geweest). Zeker als je jongste ook nog aan de diarree is.
De zonnige vooruitzichten:
Over een tijdje kunnen ze wat meer samen spelen. Misschien dat dat het at makkelijker maakt? En je dochter gaat bijna naar school. En over een week gaat de klok een uur voruit en wordt je dochter dus een uur ‘later’ wakker.
Kijk eens of iemand een paar uurtjes van je kan overnemen: even bijtanken in de zon op een terrasje doet wonderen.
Nee, je bent niet de enige maar je bent dan ook maar ‘net’ bevallen he.
Je hebt de nasleep van die depressie, je hormoonhuishouding is nog lang niet wat het geweest is en je bent nog druk aan het ontzwangeren.
Je moet je eigen ritme hier in vinden en hoe verder je komt hoe beter het gaat let maar op :-*
toen de tweede werd geboren vond ik het ook best pittig, als mijn man moest werken dan zat ik met de twee meiden, nu heb ik er vier en kan me niet meer voorstellen dat ik me ooit zo voelde, wat wil ik hiermee zeggen, niet zoveel alleen maar dat je zeker niet de enige bent en dat het gewoon erg wennen is allemaal, straks vind je een lekker ritme en dat scheelt al de helft, de lente komt eraan, en met een warm zonnetje voel je je misschien ook wat beter, lekker naar buiten met je kindjes. wat ik deed( en straks weer doe als het zonnetje warmer wordt) was lekker met de honden erop uit naar het bos, lekker in het zonnetje zitten een middagje en de kinderen kunnen mooi spelen buiten, de honden rennen zich suf, zelf lekker bijtanken in de buitenlucht, en als je dan thuiskomt zijn de honden moe als ook de kinderen. daar kan ik nou echt van genieten en je knapt er zelf zo van op.
nee hoor de bent echt niet de enigste!
Wees er gerust op dat t goed komt!! Ik had precies t zelfde.Ik voelde me moe,gefrustreered,bos als ie weer huilde(hij huilde bijna continu,en idd de oudste wil ook aandacht(is ook logisch).Voelde me schuldig als ik haar niet genoed aandacht kon geven,maar die kleine vroeg zoveel aandacht.Heb dagen gehad dat k mijn zoontje aan mn vriend gaf en dan ook echt zei: ik hoef m niet meer…
Maar meis het komt goed.We zijn nu iets verder,hij is 2 maand,we hebben een ritme gevonden,hij huilt niet veel meer hij is nu ingebakerd(krijg een heel ander kind!).
Wat je t beste kan doen is je erbij neerleggen.Denken van het is nu eenmaal zo.Op die manier was ik minder chaggie.Wat me ook geholpen heeft,is de oudste naar oma en opa voor een dagje.Zo heb je meer tijd vor de jongste en ook even voorjezelf!
Kop op meid
Nee hoor je bent echt niet de enige.
Ik vond het ook zwaar, ook al vond ik de overgang weer makkelijker.
Vraag niet teveel van jezelf deze eerste tijd.
Ik begon met kleine dingetjes…voor 9 uur aangekleed en toen dat liep ben ik er iets bij gaan pakken.
Echt doe rustig aan, je bent pas bevallen.
Neem je per dag 1 ding voor die je gedaan wilt hebben.
De was, of de afwas of zoiets.
Totdat Devano in het ritme meegaat dan zul je zien dat je meer tijd voor andere dingen overhoudt :hug:
en blijven praten !!! is heel belangrijk het is niet de bedoeling dat je dieper in een depressie geraakt !!! van je af praten is al een hele stap in de goede richting .
nou nog hopen op voldoende steun :thumbup:
ik kreeg die niet bij de 1e , dan was het tjah dan had je daar 9 maanden eerder aan moeten denken , of dan had je je benen bij mekaar moeten houden :silenced: :silenced:
Nee hoor, ik vond het toen ook erg zwaar. Toen L. uit het ziekenhuis kwam was ze drie maanden en toen moesten we nog een keer wennen aan alles. Ik kan nu zeggen dat alles lekker draait sinds een paar maanden. Heel veel sterkte en bijt je er doorheen!! Je kan het! :hug:
@nathaliehvdominique wrote:
en blijven praten !!! is heel belangrijk het is niet de bedoeling dat je dieper in een depressie geraakt !!! van je af praten is al een hele stap in de goede richting .
nou nog hopen op voldoende steun :thumbup:
ik kreeg die niet bij de 1e , dan was het tjah dan had je daar 9 maanden eerder aan moeten denken , of dan had je je benen bij mekaar moeten houden :silenced: :silenced:
Mijn vriend zei gister dus ook jah daar had je dan van te voren aan moeten denken ik werd zo kwaad alsof ik dit toen wist !!
daarna heeft hij wel zijn excuses aangeboden maar dan nog
bizar he dat ze zoiets kunnen zeggen … alsof je weet hoe het is om 1 kind te hebben alsof je weet hoe het is als je net 2 kinderen hebt alsof je weet hoe de kinderen zijn 
nee meisje dat zijn opmerkingen die niet door de beugel kunnen !!!
natuurlijk wist je dat het zwaar zou worden , je hebt nu nog je hormonsters in je lijf , je moet wennen aan je “nieuwe” kindje het gehuil en dan nog een rond huppelend monster erbij , je moet even je draai zien te vinden , maar geloof me ik denk dat als je eenmaal je draai heb gevonden en dalijk het lekkere weer en je hormonsterhuishouding weer een beetje snor zit dat je ht prima gaat redden !!
over een poosje mag je mij die hart onder de riem geven dan zit ik ook met een nieuw kindje en een dravende zoon en trek ik het wss ook niet meer …
bedankt voor al jullie lieve antwoorden
alsof het nog niet zwaar zat is zijn onze honden nu ook alle twee aan de diarree dus als ik snachts en smorgens vroeg de fles geef moet ik eerst de keuken vloer schoonmaken en dan ligt die arme devano hier te huilen omdat hij z’n honger heeft maar aangezien we een commode in de keuken hebben waarop hij moet verschoond zal ik eerst de vloer moeten schoonmaken zit me niet echt mee.
Ik heb vrijdag een afspraak gemaakt bij de HA en vandaag ga ik mijn therapeut van de instelling bellen waar ik in de zwangerschap 6 weken heb gezeten voor een verwijskaart naar een psycholoog of psychotherapeut. Ik voel toch weer soms die depressieve gevoelens opkomen en wil er eigenlijk meteen wat aan doen voor ik weer terug val.
Gister flink ruzie weer gehad hier thuis en dan merk ik dat ik ontzettend onredelijk ben en dingen zeg die niet mogen uit frutratie en dat wil ik niet meer.
Lieve schat :hug: wat heb jij het even zwaar en wat heb ik met je te doen. Is het niet mogelijk om NU al hulp in te schakelen?
-hoe staat het met de opa’s&oma’s? Kunnen die niet eens af en toe een paar uurtjes ter versterking komen helpen(of ze nou gaan wassen/poetsen/met de grote spelen maakt niet uit, je zult er wat aan hebben :hug: )
-De commode waarop je de kleine 's nachts verschoont staat in te keuken. Maar als jij nou eerst de vloer moet schrobben midden in de nacht is dat toch geen doen? Kun je hem niet bijvoorbeeld bij jullie op bed verschonen of het aankleedkussen 's nachts op de vloer in de babykamer leggen zodat je daar in iig niet over hoeft na te denken? Dweilen kan in de ochtend ook nog!
-Bovendien: stuur die vent van jou er ook eens uit 's nachts! Ik snap dat hij moet werken, maar jij toch ook???
-Betrek Charity heel erg bij de verzorging van haar kleine broertje. Laat haar lekker kleertjes uitkiezen of luiers pakken. Zo geef je haar aandacht maar ben je ook met die kleine (en iets nuttigs) bezig. Ze kan ook best testen of de fles de juiste temperatuur heeft of iets anders kleins doen.
- Heb je een schoonmaakster? Laat die dan een paar keer extra komen! Geen schoonmaakster? Misschien heb je wel een vriendin of nichtje of zusje die eens een dagje kan komen helpen. En anders een buurmeisje dat oud genoeg is en best een paar euro’s wil verdienen door badkamer en keuken schoon te maken?
-Laat Albert de boodschappen doen en anders je man. Dan hoef jij daar iig niet over na te denken.
Verder moet ik natuurlijk gewoon mijn mond houden, want ik weet nog helemaal niet hoe zwaar het gaat worden, maar ik zie dat dit soort kleine dingetjes bij vriendinnen en familie in dezelfde situatie heeft geholpen. Dus misschien heb jij daar ook iets aan.
Dikke :hug: en :-*
He bah, wat rot voor je zeg :hug:
Zo te lezen heb je al genoeg goede tips gekregen.
Het is een dooddoener, maar het wordt steeds makkelijker.
Tentijde van de nachtvoedingen vond ik het ook echt niet te doen, maar nu valt het me erg mee allemaal.
Probeer eerst jezelf op de rails te krijgen in ieder geval :hug:
Sterkte!
mijn vriend is niet wakker te krijgen het snachts jah wel maar dan ben ik een kwartier verder en is devano overstuur en ben ik toch klaar wakker dus dat heeft niet veel nut.
Hij wil wel maar je kan echt een bom naast hem af laten dat hoort hij nog niet helaas.
Ik kan devano wel boven verschonen maar moet toch de fles in de keuken maken tjah dan zou ik om de poep heen kunnen gaan.
Maar als devano dan straaltjes poept (hij heeft ons al alle twee onder gepoept) dan moet ik ook nog het bed verschonen nu alleen de commode haha
Charity is naar de GO en devano is een paar uurtjes bij mijn moeder nu dus ik kan even bijtanken.
We hebben het er wel over gehad om een huishoudster te nemen voor 2 x per week omdat ik straks ook weer zal moeten gaan werken en dan weet ik helemaal niet meer hoe ik het moet gaan redden en als het dan moet kan het nu ook.
boodschappen doe ik niet met 2 kids dat doet mijn vriend savonds ik zou niet weten hoe ik dat moet doen
Het is ook echt nog zoeken naar een ritme, dat heeft bij ons ook wel een tijdje geduurd. Ze noemen ook niet voor niks tropenjaren natuurlijk, maar het is wel fijn als alles een beetje loopt voor je gevoel.
je verhaal is zeker herkenbaar… ik heb nu ook 2 kindjes en vind het ook behoorlijk zwaar… maar blijf inderdaad veel praten met vriendinnen enzo… maar ik las dat je al weer hulp gaat zoeken!!!
als je straks wat lekkerder in je vel zit, wordt het allemaal veel makkelijker… en dan heb je zelfs weer zin om te gaan werken!
heel veel succes en sterkte… :-* Anita
ik ben bij de HA geweest en die heeft me wel een verwijzing gegeven voor de psych maar vond het belangrijker dat ik me niet meer zou laten bezeiken door mijn vriend.
volgens mijn HA slaapt niemand zo vast dat hij zijn eigen kind niet hoort en niet wakker te krijgen is. Volgens mijn HA is het ook onzin dat hij savonds om 9 uur in slaap valt als ik hem vraag om de fles van 10 uur te doen. maar als hij zijn vrienden op bezoek heeft of weg gaat dat hij dan wel tot 12 uur snachts wakker kan blijven.
Kortom mijn HA zegt dat Rich me bezeikt en gewoon geen zin heeft en weet dat ik het toch wel weer doe omdat het kind toch verzorgt moet worden. Dus vond mijn HA het een beetje raar dat ik hulp ga zoeken bij een psych.
Hij vond het ook heel erg dat ik dus geloofde dat rich zo vast slaapt en dat ik dus eens wat harder moet worden maar da is makkelijk gezegd.
gister ben ik om 9 uur naar bed gegaan heb hem 3 x gevraagd of hij tot 10 uur wakker bleef om devano wakker te maken voor de fles jah ik moest niet zeuren en naar bed gaan. om half 12 word ik wakker van een huilende devano en ligt Rich onder op de bank te slapen.
Je kan je voorstellen dat ik woest was en hem heb wakker gemaakt.Maar dan is hij boos dat ik scheld en niet normaal kan praten pakt zijn spullen stapt in de auto en gaat weg dus heb ik devano maar weer zelf verzorgt.
vanmorgen heb ik hem om half 6 het bed uitgetrapt voor de fles te geven hij moet toch om kwart over 6 eruit. Maar omdat hij nooit wat doet hier had hij de druppels voor de krampjes er niet in en kon de andere bakerzak niet vinden.Dus moest ik er nog uit.En heeft devano de hele morgen krampjes gehad en heb ik dus niet meer kunnen slapen.
nu zou ik dus denken ik doe het de volgende keer wel weer zelf maar mijn HA zegt dus dat rich dat gewoon weet en ik hem gewoon de volgende keer weer eruit moet sturen dat ik gewoon moet volhouden.
Ik heb gezegd dat ik vanavond met hem wil praten en zal hem dan confrontreren met wat mijn HA heeft gezegd zal wel weer ruzie worden maar ik ga er onder door omdat hij niet wil opstaan .
Gisteravond om 6 uur heeft hij devano de fles gegeven en dan moet ik hem overpakken omdat hij een peuk wil gaan roken buiten en dan denk ik wat is belangrijker Devano gaat na een 10 min weer naar bed is het dan zo moeilijk om die 10 min te wachten nee nu heb ik hem in bed gelegd en moeten sussen zoals altijd. rich maakt zich er gewoon heel makkelijk vanaf en daardoor ga ik er onderdoor. En dat weet hij want dat heb ik al vaak gezegd .
pofferedikkie !!! wat een eikol zeg !!
wel de lusten niet de lasten ?
stokslagen moet hij hebben.
ik zou een weekend bij me moeder gaan logeren en je lief met kind het weekend alleen laten , kan die ff meemaken hoe JIJ je nou voelt !!!
kan het niet op een normale manier dan maar zo !!
ik kan er zo boos om worden he , bah :naughty:
ik heb net met hem gebeld en heb besloten om me te laten inschrijven voor een andere woning .
hij vind het allemaal onzin wat ik zeg. en hij gaat het hele weekend weg omdat hij geen zin heeft in mij