Ben ik nou een moeilijke moeder, of hebben jullie hier ook vraagtekens bij?
Ik bracht een paar weken geleden mijn kleine meid naar het dagverblijf. De leidster die normaal op de groep staat, was die dag ziek.
Ik liep de groep op en ik zag helemaal niemand staan.
De invalster (van de groep ernaast) had duidelijk meer zin om op haar eigen groep te staan en stond in het keukengedeelte, tussen de twee groepen in, te praten met haar collega.
Op de baby groep zelf was dus geen leidster te zien, en er stond een klein jongetje hardverscheurend bij de deur te huilen.
Ik heb voor de vorm nog een paar seconden gewacht, maar de leidster had het te druk met babbelen over hoe lekker haar nieuwe Birkenstocks zaten.
En dat kleine manneke was zo verdrietig. 
ging steeds harder huilen. De traantjes biggelde over zijn wangetjes.
Ik ben op haar afgestapt met de vraag " of er vandaag nog een leidster op de babygroep staat" ze schrok duidelijk, en haastte zich meteen de groep op om mij te woord te staan. Maar ondertussen liet ze dat jongetje bij de deur staan huilen!!
Ook daar maar wat van gezegd… " vind je dat niet zielig? Hij staat nu al zo lang te huilen…" Haar antwoord was, ja maar dat doet hij altijd hoor als zijn moeder weg is. Alsof dat dan maar goed en normaal is!
Ik kan er echt niet over uit. Ze stak geen vinger uit om het arme knulletje te troosten!
's-ochtends staan de leidsters sowieso altijd het eerste uur alleen.
Ik had pas geleden mijn dochtertje afgezet en net toen ik nog even door het raampje bij de deur keek kwam er een klein jongetje naar haar toegekropen die haar een knal bovenop op haar hoofdje gaf met een speelgoed autootje. (volgens mij zijn de fontanelletjes nog open als ze 8 maanden zijn?) Ik liep terug naar binnen waar mijn kleine meid het op een brullen had gezet. Maar geen leidster die even kwam kijken, want die was net in de slaapkamer.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een heleboel leidsters juist heel erg lief vind hoor. Mijn dochtertje is altijd blij als ze de groep op komt en haar vaste leidster ziet. Bij haar (en een paar anderen) twijfel ik totaal niet aan de liefde voor haar vak.
Het zijn maar een paar voorbeelden. Maar door deze dingen heb ik af en toe een rot gevoel als ik haar achterlaat. :oops: Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik altijd een rot gevoel heb als ik mijn schatje ergens achterlaat…zelfs bij oma :oops: … vandaar dat ik mij ook echt afvraag of ik de dingen zo verkeerd zie…
47 keer bekeken en niemand die reageert :think:
Ik vind dat je geen overdreven reactie geeft hoor, ik zou er ook wat van gezegt hebben, als ze zo al dat jongetje laat huilen en er niet naar omkijkt, hoe doet ze het dan bijvoorbeeld met jou kindje :think: dat zou ik me dan toch ook af gaan vragen, die birken gevallen waren schijnbaar veel belangrijker/intressanter :roll:
Ik zou er toch nog op terug komen bij de leidsters en je gevoel hierover uitspreken.
anders ga jij ook niet meer met een gerust hart weg toch?
helemaal mee eens je bent zeker niet onterecht bezorgt,zou zeker gesprek met leiding aangaan.het gaat tenslotte niet om 1x en als je op groep wegloopt zorg je dat kleiintje veilig in kinderstoel of box zit/liggen zodat oudere kinderen de kleintjes geen pijn kunnen doen.
dus niet bij laten zitten zou ik zeggen
ik vind je niet overbezorgd
maar ik weet dat tygo ook zo’n jongetje is die heel lang last had van dat huilen
hij was gewoon ontroostbaar als ik weg ging
als de leidsters hem wilde pakken dan stribbelde hij heel hard tegen en wilde alleen maar naar mij toe en duurde heel erg lang voor hij bedaard was
het enige wat hielp is hem negeren en hem ruimte geven om verdrietig te kunnen zijn , hierna ging het altijd weer goed
nu heeft hij het nog zelden en rent de groep op en heeft nog net tijd om me een kusje te geven en ergens achterom te zwaaien.
ik vind het wel een kwalijke zaak dat ze zo lang alleen staan op een groep
maar dat is iets wat me in het algemeen al eens is op gevallen
bij tygo hebben ze niet hele grote groepen en werken de leidsters hiervan nauw met elkaar samen
moet zeggend dat ik niet allemaal even leuk vind
maar goed is mijn gevoel en je kan niet iedereen even leuk vinden
maar tygo heeft een hele lieve juf en die weet hoe ze met tygo om moet gaan als hij boos of verdrietig is… hij kan nog al extreem zijn :roll:
iets wat ook lang moeilijk te handhaven was… maar gaat geloof ik nu wat beter gelukkig
Ik vind je zeker niet onterecht bezorgd.
Ik zou mijn mond open hebben getrokken. :silenced:
R.iley WAS ontroostbaar, maar hij kreeg dan wel aandacht, werd getroost, wilden hij niet, want dat was vaak zo. (HIj bleef stribbelen, huilen, schreeuwen, heel hard schoppen (niet gericht maar woede), enzo)
Dus zette ze hem op de grond, in een eigen hoekje, met speelgoed. En bleven opletten.
Hier staan ze 's ochtends vanaf opening, met zijn 2en.
Ik vind best dat ze mogen kletsen met andere leidsters, wat ze hebben meegemaakt. Maar… kan ook in de pauze, of misschien wel zo, maar wel met zicht op de kinderen, en ingrijpen wanneer nodig, of dit is als ouders kids komen afzetten (vind dat je dan wel enigsinds even ‘welkom’ heet en vraagt hoe/wat doen ze hier wel).
Ik zou met haar praten, of met iemand ‘hoger’, dan haar… manager ofzo.
Dat de leidsters alleen staan het 1e uur is vrij normaal. Kinderdagverblijven moeten steeds langer open om de ouders tevreden te houden, maar een leidster kan moeilijk 11 uur gaan werken, dus begint de andere leidster een uurtje later en die blijft dan tot het einde, terwijl de ander een uurtje voor haar weer weg gaat.
Zo gaat het in zo’n beetje 99% van de gevallen, tenzij ze gewoon korter open zijn.
Wat ik wel zie is dat 2 groepen samen zijn ;s ochtends, zodat je toch 2 leidsters hebt, alleen dan heb je dus ook sneller meer kinderen, omdat het 2 groepen zijn.
Ik zou er trouwens wel iets van zeggen dat ze gewoon staat te kletsen terwijl er een kind huilt en ook nog een ouder binnen komt. Juist als ze alleen staat 's ochtends moet ze gewoon op de groep staan, kinderen troosten of afleiden met een spelletje o.i.d. als ze verdrietig zijn.
daarom hebben wij tot 8 uur verzamelgroepen. Zijn er toch 2 leidsters op de groep. En na 8 uur komen de eigen leidsters de kindjes halen om naar hun eigen groep te gaan. En rond 17.00-17.30 gaan de kinderen die er nog zijn vaak naar een verzamelgroep toe, tenzij er op de groep nog veel kindjes zijn…
@marijke79 wrote:
daarom hebben wij tot 8 uur verzamelgroepen. Zijn er toch 2 leidsters op de groep. En na 8 uur komen de eigen leidsters de kindjes halen om naar hun eigen groep te gaan. En rond 17.00-17.30 gaan de kinderen die er nog zijn vaak naar een verzamelgroep toe, tenzij er op de groep nog veel kindjes zijn…
zo gaat het hier ook omdat de groepen voor 8 uur maar klein zijn.
rond 8 uur komen de meeste kindjes en de andere leidsters en worden de groepen weer gesplitst.
hier ook een kindje dat altijd huilt hij is heel eenkennig en wil maar bij 1 leidster. dat is natuurlijk niet mogelijk altijd dus soms zit hij gewoon te huilen…
@Sabrina84 wrote:
@marijke79 wrote:
hier ook een kindje dat altijd huilt hij is heel eenkennig en wil maar bij 1 leidster. dat is natuurlijk niet mogelijk altijd dus soms zit hij gewoon te huilen…
Dat het jongetje niet te troosten is, is tot daar aan toe. Maar de groep uitlopen en hem alleen bij de deur laten huilen vind ik echt heel erg zielig.
Als je tijd hebt om met een collega te kletsen, dan heb je dus ook de tijd om te proberen om het jongetje te troosten, toch?
Als je echt van kinderen houdt, dan probeer je het in ieder geval, lijkt mij.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem dan zomaar alleen te laten en een l*l-praatje te gaan houden met een collega.
Het feit dat hij helemaal alleen is, zal hem alleen maar meer onzeker en verdrietig maken.
Ik vind dit ook echt niet kunnen. Bij ons op het kinderdagverblijf vind ik ook dat ze soms baby’s in hun bedjes wat te lang laten huilen. Ik zou daar zelf allang naartoe zijn gegaan, maar je wordt waarschijnlijk wat makkelijker als je dit al jarenlang doet?
Ik heb een ander probleem: ze laten mijn dochtertje van bijna 3 niet meer slapen, omdat ze andere kindjes wakker zou houden. Dit was inderdaad zo, maar dat is ondertussen al ruim een half jaar geleden. Ik merk gewoon dat ze na een dag kdv helemaal uitgeteld is en bij ons slaapt ze altijd 's middags zo’n 2,5 uur, ook als ze een weekje vakantie van het kdv heeft. Nu laten ze haar heel laat op de middag slapen omdat ik daar op heb gestaan, maar ik vind het gewoon vreemd.
Herkent iemand dit?
Groetjes,
MamaSte
Dat deden ze bij mijn oudste dochtertje op het vorige dagverblijf ook. Op laten omdat ze de anderen wakker hield. Gek werd ik ervan. Het arme schaapje was compleet over haar toeren van vermoeidheid.
Maar ondanks mijn aandringen om het te blijven proberen sliep ze er niet. Ik heb altijd het idee gehad dat ze het niet eens probeerden… maar zeker weten doe je dat natuurlijk nooit. Gelukkig hebben ze op dit dagverblijf twee aparte slaapkamers. Ze leggen mijn jongste dochtertje nu gewoon een uurtje apart… want ook zij huilt eerst een kwartiertje alvorens ze in slaap valt.
Bedankt Happy mommy! Altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent.
Ik vind het zo lastig. Inderdaad, je weet niet of ze het wel proberen. Ze hebben maar 1 slaapruimte per groep, dus ze kan niet slapen als de andere kinderen slapen.
Nu kan ze pas na de fruithap naar bed en dat is rond een uur of vier. Ik zou denken dat het ook niet zo’n probleem is om haar ervoor op bed te leggen en een paar stukjes appel, kiwi en banaan ofzo apart te houden. Tuurlijk is dat wel wat extra gedoe, maar anders zitten zij met een oververmoeide peuter en daar worden ze toch ook niet blij van (mij gaat het natuurlijk alleen maar om mijn dochter).
Het blijft tcoh allemaal een beetje behelpen.
Ik vind dit soort dingen behoorlijk lastig, ook omdat ik niet de meest assertieve persoon ben…
Ik ken het… ik ben (correctie… ik was) ook niet echt assertief. En als ik dan eindelijk mijzelf ertoe had gezet om iets te zeggen kwamen er meteen tranen in mijn ogen omdat ik het in mijn hoofd ondertussen al veel te groot had gemaakt.
Maar toen ik eenmaal kinderen kreeg moest ik wel…
In het begin heb ik dus echt regelmatig staan sniffen op het dagverblijf. Ik heb toen ook maar uitgelegd daar dat ik nou eenmaal een muts ben en (bij wijze van spreken) al om een doodgeslagen vlieg kan gaan staan huilen. meestal hoor je dan verhalen van herkenning en begrip.
En langzaamaan ging het gelukkig beter. Oefening baart kunst 
Neemt niet weg dat ik meestal wel uitgebreid de voor en tegens uitpuzzel eer ik mijn mond opentrek.
Kijk en dan is KOK weer erg handig om een ruggesteuntje te krijgen 
Bedankt!
Helpt inderdaad dat je hier kunt lezen dat je niet de enige bent
Ik ben een enorme muts, ik maak me al heel snel zorgen en ik probeer ook dit soort dingen voorzichtig aan te snijden en ze zijn op zich best begripvol, maar ik vind het erg vervelend dat ze doen alsof mijn dochtertje volkomen onhandelbaar is.
Ik vond het erg typerend dat toen de leidster mij dit vorige week vertelde en ik vroeg of mijn dochtertje daarbij echt zo afweek van de andere kinderen, ze zei, ja, tegen de andere hoefde ze nog niet met stemverheffing te praten en dan luisterden ze al. Tijdens dit gesprek is het ongelogen vier keer voorgekomen dat ze kindjes die in de tuin achter de speelruimte moesten blijven, weer naar buiten moest brengen, nadat ze hen al enkele keren had gezegd dat ze buiten moesten blijven.
Ehem, die andere kinderen luisteren wel en alleen mijn dochtertje niet??
ons ella gaat op het kdv dus ook echt zelden slapen… eerst maakt ze iedereen wakker en dan is het dolle pret op de kamer :oops: uiteindelijk slaapt er niemand. dan heb ik persoonlijk liever dat ze haar eruit halen als ze weer iedereen wakker houdt en dan gaat ze thuis gelijk naar bed. gisteren ook, kwam om één uur daar, ella zelf in bed gelegd, ze begon gelijk te roepen naar de andere kids, toen is ze verplaatst naar de andere kamer bij een kindje wat overal doorheen slaapt. ze heeft daar anderhalf uur liggen vertellen, ok ze kreeg wel rust maar sommige kindjes gaan gewoon niet slapen… moeilijk hoor ook voor de leidsters. soms helpt het om juist die kindjes als eerste in bed te leggen zodat ze slapen voordat andere kindjes erbij komen, zo doen wij het meestal.
@MamaSte wrote:
Helpt inderdaad dat je hier kunt lezen dat je niet de enige bent
Ik ben een enorme muts, ik maak me al heel snel zorgen en ik probeer ook dit soort dingen voorzichtig aan te snijden en ze zijn op zich best begripvol, maar ik vind het erg vervelend dat ze doen alsof mijn dochtertje volkomen onhandelbaar is.
Ik vond het erg typerend dat toen de leidster mij dit vorige week vertelde en ik vroeg of mijn dochtertje daarbij echt zo afweek van de andere kinderen, ze zei, ja, tegen de andere hoefde ze nog niet met stemverheffing te praten en dan luisterden ze al. Tijdens dit gesprek is het ongelogen vier keer voorgekomen dat ze kindjes die in de tuin achter de speelruimte moesten blijven, weer naar buiten moest brengen, nadat ze hen al enkele keren had gezegd dat ze buiten moesten blijven.
Ehem, die andere kinderen luisteren wel en alleen mijn dochtertje niet??
Kijk en daar zou ik dan niet zo snel wat van zeggen. Want zo’n mens verzorgt wel je kindje. Mocht ze een hekel aan je krijgen, zou ze het (misschien ongewild) ook op je dochtertje kunnen projecteren.
Maar mijn bloed zou echt gaan koken hoor! Ik begrijp dat je naar op z’n minst behoorlijk geirriteerd over kan raken. :evil:
@lonneke1980 wrote:
soms helpt het om juist die kindjes als eerste in bed te leggen zodat ze slapen voordat andere kindjes erbij komen, zo doen wij het meestal.
Helaas twee lichte slapertjes hier. Zodra er ook maar een vlieg een poepje zou laten op de slaapkamer dan gaan die oogjes meteen weer open en de mondjes op de kwek-stand :oops:
Dus die methode werkt niet in ons geval
@Happy mommy wrote:
@lonneke1980 wrote:soms helpt het om juist die kindjes als eerste in bed te leggen zodat ze slapen voordat andere kindjes erbij komen, zo doen wij het meestal.
Helaas twee lichte slapertjes hier. Zodra er ook maar een vlieg een poepje zou laten op de slaapkamer dan gaan die oogjes meteen weer open en de mondjes op de kwek-stand :oops:
Dus die methode werkt niet in ons geval
hmm in zo’n geval hebben ze bij ons een nood-kamertje. is normaal een snoezelruimte maar kindjes die overal van wakker worden die mogen daar rustig slapen.
@Happy mommy wrote:
Kijk en daar zou ik dan niet zo snel wat van zeggen. Want zo’n mens verzorgt wel je kindje. Mocht ze een hekel aan je krijgen, zou ze het (misschien ongewild) ook op je dochtertje kunnen projecteren.
Maar mijn bloed zou echt gaan koken hoor! Ik begrijp dat je naar op z’n minst behoorlijk geirriteerd over kan raken. :evil:
Dat durf ik dus ook niet, want ik ben inderdaad bang dat door het te veel op te blazen mezelf en vooral mijn dochtertje impopulair maak.
Ik hoorde van de week een leidster tegen een vader vertellen dat zijn dochtertje niet goed had geluisterd en dat ze het daar flink mee te stellen had gehad. Dat geloof ik ook allemaal best, maar is dat niet normaal bij peutertjes? En hoort dat er niet gewoon bij?
Ja, dat is normaal. Maar het zijn vaak periodes.
Ik denk dat de leidsters de dag en de uitzonderlijke situaties gewoon uitgebreid bespreken met de ouders. Dat zou ik eigenlijk ook wel prettig vinden. Ze nemen toch tijdelijk een deel van de opvoeding voor hun rekening. Dan is een goede communicatie erg belangrijk.