Ben geloof ik niet helemaal happy met het dagverblijf...

Dat is ook inderdaad heel fijn, maar ik heb toch een beetje de indruk dat de dwarse fase van mijn dochtertje vorige week een beetje opgeblazen werd.

Gelukkig gaat ze graag naar het kdv, maar ik vind het ook wel heel opvallend dat ze tegenwoordig altijd als ik haar kom ophalen zegt, “Naar huis”, terwijl ik vroeger echt soms wel moeite had om haar mee te krijgen…

Tja… dan kan het zijn dat zehet helemaal niet naar haar zin heeft omdat de begeleiding iets verkeerd aanpakt…

Maar het kan ook betekenen dat ze in een moeilijke periode gaat komen (of al zit) die sprongetjes kunnen voor kinderen heel intens zijn en dan zijn ze het liefste bij vertrouwde mensen… thuis dus…



Moeilijk he… ik heb deze gevoelens ook een tijd gehad.

Het vreet echt aan je omdat je je kind met pijn in je hart achter moet laten op dat dagverblijf.



Normaal zou ik aanraden om je gevoel te volgen, als je er een naar gevoel over hebt… dan zal dat wel zo zijn…

Maar dat doe ik nu niet omdat ik deze gevoelens ook had en omdat ik er zo mee bezig was viel mij op den duur van alles op… alle negatieve dingen. Ik heb regelmatig op het punt gestaan om weer thuis te gaan zitten en haar niet meer naar het KDV te laten gaan.

En dan opeens… een paar weken later stond dochtertje lief 's-ochtends bij de voordeur te dansen omdat ze weer naar het dagverblijf mocht.



Ik zit mij zo te bedenken… waarom vraag je niet eens een gesprek aan met die leidster. Gewoon je gevoel uitleggen…

Ik heb dat toentertijd ook een paar keer gedaan en elke keer kwam ik er met een goed gevoel uit. Leidsters vinden het niet erg, (iig bij mij niet.)

Het geeft hen het gevoel dat je hun werk serieus neemt… en dat je het KDV niet alleen als een kind-dump plaats ziet. Dat vertelden ze mij (toen ik mij verontschuldigde dat ik zoveel tijd in beslag nam met het gesprek)

En het ruimt eventuele misverstanden uit de weg…



Tis misschien moeilijk, maar het levert wel een hoop op.

Bedankt weer, happy mommy. Volgens mij lijken we erg op elkaar. Ik pieker heel snel en ik ben snel bang dat mijn dochtertje het niet naar haar zin heeft.

Afgelopen vrijdag heeft mijn man ons dochtertje opgehaald en was alles heel goed gegaan. Mijn dochtertje gaat zelf nog wel met plezier naar het kdv, maar ik denk dat ze door een paar veranderingen ook wat van slag is.

Het zijn inderdaad fases en ik heb het al vaker meegemaakt, maar toch denk ik elke keer weer, misschien is dit toch niet de ideale oplossing en twee weken later kan het weer anders zijn…

Je verveelt je in ieder geval nooit met zo’n ukkie :slight_smile:

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die twijfels heeft:)



Ons mannetje is wel heel erg makkelijk, dat scheelt, maar toch maak ik me af en toe wel zorgen.



Vooral omdat de leidsterd bij ons nogal eens wisselen. Ik geloof dat ik me afgelopen maand wel 3 of 4 keer voorgesteld aan een ‘nieuwe’ Die dan vervolgens weer een heel ander ritme gaat aanhouden.



Tja het is niet ideaal denk ik een KDV, maar aan de andere kant denk ik dat alleen maar thuis zitten bij mama ook niet ideaal is. Vooral het contact met andere kindjes vind ik wel belangrijk. En ik denk als ik 5 dagen in de week zelf voor mijn mannetje kon zorgen dat het dan een vreselijk verwend kind ging worden :smiley:

kunt ook voor gastouderopvang kiezen kunt zelf afspraken met go maken en kinderen hebben meestal eigen slaapplekje