De klachten beginnen bij mij altijd in mn nek en schouders, vaak uitstralend naar arm. :evil: Soms is het zo erg, dat ik me bijna niet kan verroeren.
Goh, in 2 jaar tijd nooit bedacht dat t wel eens uit mn bekken zou kunnen komen.
Voor mensendieck heb je een verwijzing nodig he? Ik heb het wel eens eerder gehad voor houding en toen bleek dat ik ‘te losse gewrichten had en teveel ruimte in de tussenwervels’.
Ik ga straks de dokter eens bellen.
volgens mij heb je geen verwijzing nodig voor de eerste tig keer.
Ik nu wel omdat het steeds herhaalt wordt.
Kheb net even met de assistente van de ha gebeld en uitgelegd.
Ze zei dat mensendieck een goede optie voor mij zou kunnen zijn.
Ze overlegd met mn ha en als ik niks hoor, ligt maandag de verwijsbrief klaar.
Nu moet je nog wel een verwijsbrief hebben, over een paar maanden ook niet meer, net als bij fysio.
Ik heb niks gehoord, dus maandag kan ik de verwijsbrief ophalen.
Gelukkig heb ik mij tijdens de zwangerschap goed laten verzekeren
(toen ging niet het zorgstelsel in), aangezien ik toen al veel fysio nodig had.
Ik krijg dus in ieder geval 18 sessies vergoed :dance:
(en ik hoop natuurlijk dat ik nooit bij lange na niet nodig heb)
ja ik heb ook een verwijzing.
geen idee hoeveel recht ik heb,
maar ben ook goed verzekerd.
Ik ben ruim anderhalf jaar geleden bevallen en heb nog steeds bekken-klachten. Ik lees hier verschillende behandelingen, maar aangezien ik nu in Israel woon, vind ik het lastig een behandeling bij een specialist te zoeken.
Zijn er mensen die oefeningen voor thuis hebben gekregen om de juiste spieren aan te sterken en andere juist te ontspannen? Kunnen jullie die oefeningen hier delen?
Shalom
Shalom, er is wel een boek van Cecile Röst met allerlei oefeningen.
Ik zou even moeten kijken hoe het boek precies heet. Zij is een fysio die een programma heeft ontwikkeld bij bekkenpijn.
Het wordt ook vaak aangeraden bij therapie.
Volgende week maandag kan ik voor intake bij de mensendieck. :dance:
Ik ben vanochtend naar mensendieck geweest.
Mijn bekken staat ietsiepietsie scheef, waardoor ik wat naar rechts afwijk
(zeg maar wat scheef naar beneden en licht gedraaid).
Dit gaan we corrigeren en dan verstevigende spieroefeningen doen. Ze vond mij idd errug hypermobiel, dat is echt de oorzaak van de Bi tijdens de zwangerschap.
Ze raadde ook een bal aan om thuis oefeningen op te doen. Een soort
skippybal, maar dan zonder hengels, u snapt t vast wel. En verder ook 2x per dag de oefeningen doen die ik van haar krijg.
Ik mag ze wel gaan opschrijven, want je vergeet heel snel welke oef je ook alweer moet doen. (weet ik uit ervaring, hihi)
Hopen dat t werkt 
Hoi,
Hier is het ook weer helemaal mis, in de zwangerschap van Yeline heb ik met 11 weken ook al bekkeninstabiliteit gekregen en naar 1,5 jaar fysio ging het even goed net kleine ups en downs maar het is weer compleet mis.
Ben vanochtend bij de dokter geweest omdat ik niet meer kan liggen, zitten,lopen van de pijn en het blijkt dat mijn bekken weer compleet schots en scheef staat. Je SI gewricht moet mee bewegen als je staat en als je dan je been omhoog doet maar bij mij blijft die gewoon op zn plek zit totaal geen beweging in. Heb nu eerst zware pijnstillers gekregen en Daizepam. Heb gelijk een afspraak gemaakt bij de fysio en hopelijk kan ik gauw weer terrecht want dit is ook niks.
Groetjes Chantal
hoi chantal,
hoe is het nu, heeft de therapie geholpen, ik zie dat yeline al2 jaar en 3 maanden is, ik vraag me af of het ooit wel weggaat 
de laatste 2 dagen is het bij mij weer pet :thumbdown: het is nooit goed geweest, maar weer meer pijn bedoel ik dan zo erg dat ik er nu pijnstillers voor neem.
lange afstanden kan ik niet lopen en zo ben je toch beperkt.
ik wordt er moedeloos van
gr melanie.
bij mij is het redelijk weg nu!
ik kan weer ruim een uur lopen zonder napijn
en ik kan weer fietsen zoals ik daarvoor ook deed.
ik kan zelfs sinds jaren op mijn rug liggen :shock:
dus er is hoop!
ik ging vorige week langs de orthopeed
en die ging nog even kijken naar mijn rug… nouja, kijken…
hij trok en hing aan mijn lijf en ik barstte 's avonds van de pijn.
mijn mensendiecktherapeute was er niet blij mee, dat ie dat had gedaan.
Maar hij heeft weer vervolgbehandelingen voorgeschreven en ikhoef niet meer naar hem terug.
gelukkig maar.
ik heb dus erg baat bij die mensendiecktherapie! :thumbup:
hoi,
hoi ziet, jij werkt toch ook in de zorg? :think:
ik ben nog steeds a,t aan het werk.
ik heb ceasar therapie al meer dan een jaar.
ik wordt er echt wel verdrietig van omdat ik niet kan doen wat ik wil doen.
ik hoop echt dat het beter wordt
ja ik werk ook in de zorg.
ben ook blijven werken, maar ik hoef niks te tillen en heb mezelf niet te zwaar belast (mijn collega’s waren zo lief om veel op zich te nemen)
Met wandelen bijvoorbeeld: ik ben een paar maanden niet naar buiten gegaan, omdat het werken zelf al genoeg beweging was.
Daarna op gaan bouwen: kijken hoe lang ik kon lopen voor het pijn ging doen, en dan de volgende keer 5 minuten minder gaan, zodat ik geen pijn had en ik mocht ook geen napijn hebben.
dat hield in dat ik soms maar 5 minuten liep.
goed afwisselen: na beweging: rust!
als dat zitten betekent (in mijn geval wel) dan moet je dat doen.
ookal is het maar 5 minuten.
als dat liggen betekent: doen.
Heb het nu weten uit te breiden dus, dat lopen: ik red makkelijk een uur en heb dan geen pijn.
ik moet nog steeds uitkijken met onverwachte bewegingen (die gebeuren wel veel; hoop agressie op de groep), maar heb handige houdingtips gekregen zodat je de bewegingen bewuster maakt.
als de ceasartherapie niet voldoende helpt, dan zou ik wat anders gaan zoeken…
hoi,
ik werk in de bejaardenzorg, en ik ben geen 1 minuut pijnvrij, ik neem pijnstillers om te slapen :roll:
er wordt wel van mij verwacht dat ik straks gewoon weer full time mijn eigen werkzaamheden doe.
dat ik pijn heb, tja dat is zo, anders zou het betekenen dat ik niets meer zou kunnen.
mocht het zo zijn dat ik echt, helemaal doordat ik aan het werk ben niets meer kan doen met mijn gezin weet ik dat het voor mij tijd is om wat anders te doen
gr mel
nou dat hoop ik niet voor je…
ik zat dus in november/december op dat punt, dat ik niet meer kon.
daar wil je niet zitten hoor.
(ik vond pijn ook normaal, het hoorde al jaren bij me.
maar ik heb nu geleerd dat het dus niet normaal is.
zeker niet als je dagelijks pijnstillers hebt om te slapen.
ik zie het nu als een signaal van mijn lichaam, die pijn. Gewoon omdat ik nu heb ervaren dat het dus wel degelijk weg is bij bewuster bewegen en rust nemen)
melanie ik zou gaan zoeken naar een fysio waarbij de ook training kan doen, vaak helpt dat heel goed, je gaat dan je spieren rondopm je bekken en in je onderrug sterker maken, zodat die het overnemen zeg maar…
tegelijk bouw je conditie op waardoor je weer meer energie krijgt en fitter wordt, het heeft mij heel goed geholpen.
Ik ging 12 weken lang 2 keer per week training en deed dan de voorgeschreven oefeningen op de toestellen en ook erbij fietsen en op de loopband of roeien begonnen met 10 min en dat steeds uitbreidden…
ik had daarna bij nooit meer last, ben daarna 1 keer per week blijven trainen…
er is iets aan te doen dus, je kan ervan af komen (dat had ik ook nooit gedacht)
tis vaak zo zoeken voordat je ergens op een goede plek terecht komt waar ze je goed kunnen helpen, sterkte… :thumbup:
hey meiden…
hier nog ene met bekkeninstabiliteit.
De ellende begon hier toen ik 14wk zwanger was…ik moest bij 17wk al minder gaan werken en vanaf 25 halve dg…
dit heb ik toch nog volgehouden tot 32wk en toen was t op.
Ik heb de laatste wk in de woonkamer geslapen op een groot luchtbed.
Een gewoon matras was te hard voor mijn bekken, traplopen ging niet meer…laat staan een meter lopen…
met 38 wk werd t zo erg dat mijn vk me overgedragen heeft aan de gyn en hebben ze toen ik 39wk was proberen in te leiden…
uiteindelijk is Odin geboren 1 dag nadat ik uitgeteld was…
Ik dacht dat t na de bevalling wel over zou zijn maar niks is minder waar.
We krabbelen langzaam wat op…ik kan nu sinds 1 week weer stukjes lopen achter de kinderwagen aan…dient als een soort rolater hihi.
trappen lopen gaat gelukkig wel weer, maar mag ik natuurlijk niet te vaak achter mekaar doen…
ik heb ook therapie bij een bekkenspecialiste…en moet veel oefeningen doen…
t gaat langzaam maar merk wel dat ik steeds meer kan…
zoals ik bij vele lees…lang staan/lopen is funest.
hopelijk komen we er allemaal een keer vanaf en kunnen we weer vanouds lekker wandelen zolang we willen.
allemaal veel sterkte :-* :-*
hoi meiden,
ik heb ook bi. ik werk in de zorg, momenteel 5 uurtjes therapeutisch. moet lopen/lopen en zitten afwisselen. ik heb echter nog wel elke dag pijn, ene dag meer als de dag. de laatste tijd straald het weer uit naar mijn linker been, terwijl dat een tjdje terug minder was. voorheen als ik er last van had zakte dit helemaal weg na rusten, maar nu niet meer. volgens de arbo arts komt dit omdat mijn lichaam t niet meer gewend is… ene kant klopt dat denk ik wel, maar aan de andere kant denk ik dat ik toch te ver ga… wat denken jullie?
jullie ook allemaal veel sterkte met revalideren…
Op zich is pijn bij chronische klachten geen juiste indicator meer.
Dus hoef je daar niet op af te gaan. Al denk ik wel dat je overbelast.
Het beste is om te zorgen dat je een dag/weekindeling hebt waarbij je continue ongeveer dezelfde belasting hebt. Als je dat vol houdt dan kun je makkelijker uitbreiden omdat je dan eerst weer weet wat je wel kan.
Volg je me nog? :eh:
Ik moest bevoorbeeld beginnen met om de 1,5 uur 30 min liggen (dat is echt de enige houding die ontspannig geeft voor je bekken!!).
En nu zit ik op om de 4 uren 3o min liggen en 3x3 uren therapeutisch werken.
Je kunt het beste heel verspreid uitbouwen omdat je die pieken en dalen wat moet zien te voorkomen. Zo bouw je namelijk je belastbaarheid OP en anders breek je het ook snel af (als je overbelast).
Ik ben vorige maand na 2,5 jaar ziektewet volledig afgekeurd en zit nu volledig in de WIA.
MAar ik word wel in oktober geherkeurd en ze gaan er van uit dat ik dan eigenlijk bijna weer volledig ok ben 
:dance: .
Ik heb dus eigenlijk gewoon wat langer tijd gekregen voor mijn revalidatie.
En dat is gelukt omdat ik 4 maanden in die revalidatiekliniek heb gezeten.
Ik was dus heel blij dat ik door die officiele papieren uitstel kreeg want dat is normaal een groot probleem met BI.
Dus voor iedereen in hetzelfde traject misschien een tip 
.
en ik zal het linkje nog maar eens neerzetten van waar ik zat: er staan echte heeeele goede tips op ook! En ze zijn de enige kliniek in nl en wereldwijd gerenormeerd op dit gebied!
http://www.spineandjoint.nl/
en dan moet je even onder behandeling kijken.
Hoe is het met jullie meiden?
Chantal, hoe is het nu met je bi?
Mamalien, volgens mij heb jij echt de wel de ergste vorm van BI
(gehad) of niet?
Zelf heb ik nu een stuk of 8/9 mensendiecklessen gehad.
Ik moet zeggen dat ik daar veel baat bij heb. De therapeute is ook
heel aardig, scheelt ook altijd enorm vind ik.
De oefeningen doe ik niet trouw thuis, maar dat wil ik wel gaan doen.
Ik heb er profijt van.
Ik doe vooral spierverstevigende oefeningen, zodat dat mijn hypermobiliteit kan opheffen. Daar kwam ook mn BI vandaan.
Soms heb ik nog wat last, zoals laatst moest ik een tijdlang staan op een feestje. Dan ben je al moe en dan zak ik letterlijk in.
Gelukkig is het herstel snel.
Een paar weken geleden moest ik een oefening doen, die we ook heel snel geschrapt hebben. Ik moest liggen en dan mijn benen lang maken
en daarbij dus mijn heup naar beneden doen.
Niet leuk, 4 weken lang last gehad. Bekken zit echt te los daarvoor, zei de therapeute.
Ook doe ik oefeningen op de bal, jullie ws wel bekend.
Hoe zien jullie eigenlijk zwanger worden na de BI?
Lange tijd wilde ik niet voor een 2e gaan. Geen leuke zwangerschap,
42,4 weken zwanger, spoedkeizersnee en Olivia die als dreumes heel eel gehuild heeft.
Maar slechte dingen vergeet je snel :mrgreen:
Aan de ene kant kriebelt het wel voor een 2e, maar het idee van een
zwangerschap en bevalling :shock: :oops: Dan zeg ik soms nog:
nou nee liever dan maar niet.
Hoest dat bij jullie?