En rustig aan doen hè! Dat is echt heel belangrijk! Doe maar eens aan tijdschrijven (de hele dag per 15 min bij houden wat je doet; zitten/staan/lopen en welke activiteit; dan zul je zien dat je meer doet dan je denkt!).
Esther ook sterkte hoop dat het toch beter wordt voor je :hug:
Hier begrijpt gelukkig iedereen het wel ben er erg blij om want soms kan ik haast niks van de pijn. Wordt ook veel geholpen gelukkig maar met buitenstaanders :?
Mijn zoontje is nu 2 jaar en ik heb nog steeds heel erg veel last van mijn bekken en hierdoor ook van mijn rug, heupen, bovenbenen en onderbenen.
Ik kan niet op een harde ondergrond liggen of zitten, dan kom ik niet meer overeind. Lang zitten en staan gaat ook niet (autorijden is een ramp), net zo min als lang lopen. En sporten mag ik helaas ook niet. Ik ben nu al een jaar weer onder behandeling bij een fysio, maar merk nog niet echt vooruitgang helaas. Ik ontzie mijn zoontje ook niet, dus til hem, dol met hem, ren met hem en eigenlijk kan dit dus niet zonder dat ik pijn heb of krijg. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder die rotpijn en als ik een goede dag heb, doe ik al weer te veel en moet ik het de volgende dag bezuren helaas.
Ik heb het dus tijdens de zwangerschap van mijn middelste gekregen en nu ook echt te horen gekregen dat het altijd zo zal blijven. Inmiddels weet ik wat ik wel en niet kan. Wandelen in een bos of op het strand is funest, of een dagje winkelen, maar ik laat het er niet om, want ik wil naast de pijn ook nog heel veel leuks uit mijn leven halen. Zware dingen tillen lukt ook niet echt goed zonder veel pijn en tuinieren, mijn hobby, is ook niet echt bevordelijk. En dan maar vroeg naar bed op zo’n dag, maar dan hebben mijn kinderen wel genoten en ik automatisch ook. Ik baal ook nog regelmatig van mijn lijf, maar omdat ik nog veel mankeer, zit momenteel ook weer aan de prednison, ben ik met behulp van een psycholoog gaan accepteren wat ik heb en beter te luisteren naar mijn lichaam en ook sneller naar de fysio te gaan als alles weer scheef staat. Dat geeft toch ook vaak weer wat verlichting.
Ik heb dat jaar na de bevalling van Chloe ook thuis gezeten en thuishulp gekregen, dat was erg fijn.
@Hannah25 wrote:
Hallo dames,
Hier een update van mij!
Ik ben afgelopen zomervakantie naar Marokko geweest (land van herkomst) en heb daar een soort van revalidatie programma gevolgd.
Elke dag oefeningen en elke dag werd ik met kruidenolie gemasseerd ook moest ik elke dag naar de sauna en werd ik daar ingebakerd (schrijf je het zo??)…het resultaat is gelukkig erg goed,ik kan zonder krukken lopen! Ik heb zelfs geen pijn meer in mijn rug en bekken (alleen bij zware inspanning)…
Alleen heb ik nog wel erge pijn in mijn linkerbeen. Nou ben ik daarvoor bij de Neuroloog geweest en ben ook onder de MRI geweest. Conclusie:
rughernia die operatief verwijderd MOET worden (ivm uitvallen van mijn linkerbeen). Ik moet dus ook binnen vier weken onder het mes.
Het schijnt dus dat ik twee dingen tegelijkertijd had BI en hernia. De hernia heb ik opgelopen tijdens de bevalling (verkeerd persen)…
Ik ben blij dat ik nu al minder pijn heb ook ben ik blij dat ik behandeld ga worden voor mijn hernia. Ik hoop dat ik snel zal herstellen…
Mamalien, ik hoop dat je goed zult opknappen van het revalidatieprogramma! Heel veel strekte! je kunt het.
Liefs
Ff een update:
Wat betreft de bekken gaat het goed, ik heb er echt bijna geen last van alleen bij veel lopen en te zware inspanning.
Helaas is de operatie die ik heb moeten ondergaan voor mijn Hernia mislukt. Ze hebben zelfs een zenuwgeraakt die ze niet moesten raken. Ik was er al zo bang voor en helaas is het me overkomen. Ik heb de eerte paar weken na de operatie niet kunnen lopen omdat ik mijn been niet meer voelde. Ook kon ik niet meer plassen omdat ik geen controle meer had over mijn blaas. Weken lang had ik een catheter in …
Gelukkig kon ik naar een paar weken weer normaal plassen. Wat betreft mijn been daar gaat het nu ook al wat beter mee, ik heb alleen geen gevoel meer in mijn onderbeen en voet (ook geen reflex meer).
Gelukkig kan ik er nu wel mee lopen (wel mank maar toch)
De operatie is me dus tegengevallen! De pijn in mijn been is weer terug ze vermoeden dan ook dat de hernia terug is, 12 februari krijg ik uitslag van de MRI en dan zien we wel weer verder.
Helaas geen leuk verhaal, maar toch blijf ik goede moed houden
Ik vroeg me af hoe het met Mamalien is? Hoe is het in het Spine and Joint center? Ik hoop dat je bent opgeknapt!
Jeetje Hannah :shock: ik pb je even :-* .
Hallo,
Hier in september last gekregen van BI na een aanrijding en in combinatie met mn zwangerschap. Kon op het laatst niet meer! En zoals jullie zien mijn kleinetje is vandaag 18 dagen en ik heb echt waar vanaf dat die kleine is geboren meteen weer alles kunnen doen. Gewoon het bed uit komen, gewoon lopen, gister voor het eerst weer gefietst ondanks mn hechtingen wel een beetje pijnlijk. Maar van die BI merk ik helemaal niks meer van. Was in mijn zwangerschap echt bang dat ik er nu nog hevig last van zou hebben. En zoals ik het bij jullie lees mag ik van geluk spreken…Suc6 en sterke voor de mensen die nog wel met BI lopen
Doe toch rustig aan! Bij mij gingen de eerste weken ook super! maar later 
wist helemaal niet meer dat dit topic bestond
bij mij is de BI weer terug gekomen.
2 jaar na de bevalling dus…
ik herkende het niet als BI, omdat het aan de andere kant zit; ik loop al vanaf juni met pijn in mijn heup,
maar gewoon doorgelopen omdat ik dacht dat het een spiertje was ofzo.
toen ik in november niet meer kon liggen op mijn linkerkant, concludeerde de arts (of eigenlijk een leerling): een bursitis (slijmbeursontsteking in de heup)
na 3 maanden ibuprofin geslikt te hebben ben ik naar de orthopeed gegaan, die heeft nog op reuma getest, omdat die waardes van de eerste bloedtest wat verhoogd waren, maar dit bleek nihil.
aangezien de mogelijke bursitis niet localiseerbaar was (ik had geen drukpijn) kon hij geen spuit zetten.
ik ben doorverwezen naar mensendiecktherapie.
die therapeut had het snel gezien: bekken staat scheef en naar voren gekanteld. precies als na mijn bevalling dus.
ik heb nu oefeningen
en hou precies per dag bij hoeveel ik kan.
zit nu aan een klein half uurtje lopen,
maar nog niet dagelijks.
ik kan nu wel weer op de linkerkant liggen gelukkig,
maar de pijn in mijn rug/stuit voel ik nu erger,
dus ik ben overtuigd dat het inderdaad weer mijn bekken is.
erg vervelend,
want soms (zoals vandaag) kan ik Tyg niet eens verzorgen en moet mario thuis blijven…
Jullie zullen waarschijnlijk allemaal alles al wer geprobeerd hebben, maar ik wil het toch even met jullie delen.
Ik heb tijdens de zwangerschap van Mischa lichte bekkenklachten gekregen, maar die waren na de bevalling redelijk snel weer weg.
Tijdens de zwangerschap van Justin was het zó erg, dat ik de laatste weken zelfs met krukken niet verder kon lopen dan van de keuken naar de woonkamer (en écht we hebben geen groot huis 
).
We zitten nu een jaar nadat de ergste klachten begonnen, en ik ben sinds 3 weken pijnvrij :shock: . Terwijl ik écht nog dagelijks heel veel pijn had, veel bij de fysio ben geweest. Niets hielp.
Ik kreeg van iemand de tip om eens naar de chiropractor te gaan. Ik had zoiets van: wie niet waagt, wie niet wint, maar erg veel hoop had ik niet.
De chiropractor constateerde veel te strakke en gespannen spieren (i.pv. veel te losse spieren zoals de fysio zei), en is begonnen om de spieren losser te maken. De spieren in m’n bovenbenen waren zo verkrampt, dat m’n hele bekken gekanteld werd (links meer dan rechts) waardoor ook de spieren rondom het bekken verkrampten.
Na de eerste behandeling was ik al voor 70% van de pijn af :dance: . Ik heb de hele week de tijd nodig gehad om er aan te wennen, want het was net of het m’n eigen lijf niet was, haha. En echt geloven kon ik het ook niet, na zo’n lange tijd zoveel pijn.
Ik heb nu 3 behandelingen gehad, en we gaan het nu bijhouden, om er voor te zorgen dat de spieren niet terug schieten in de verkramping.
Ik ben nog wel heel erg bang bij alles wat ik doe. Ben zó bang dat de pijn weer terug komt.
Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen, en ik hoop echt dat er een oplossing kan komen.
tamma: wat doet een chiropractor precies?
ik herken het trouwens wel van de verkrampte spieren!
dat was precies wat mijn mensendiecktherapeute ook zegt.
ik heb ook oefeningen gekregen om te stretchen, en dat voelt dan zo lekker aan, daarna.
maar na 3 behandelingen al zoveel pijn minder, dat klinkt goed zeg!
:thumbup:
ik kan het me niet eens meer voorstellen hoe het voelt zonder pijn
Nee precies, ik kon me ook niet voorstellen hoe het zou voelen zonder pijn.
En in het begin was het ook echt heel onwerkelijk…net of het niet echt was zeg maar (hmm… :think: vaag verhaal, maar moeilijk uit te leggen, haha)
De chiropractor klopt met een soort hamertje op de verkramping om de spier een impuls te geven te strekken zeg maar.
Oh, lastig uitleggen zeg. Hij had een heel verhaal en toen begreep ik het wel, maar om het nu na te vertellen is lastig.
Maar het gaat er idd om dat die kramp uit die spier blijft. In eerste instantie trekt de spier snel terug naar de verkramping, omdat dat de ‘normale stand’ is zeg maar. Maar uiteindelijk moet dus de spier goed ontspannen blijven.
Ik denk dan dat het bij ons hetzelfde verhaal is Ziet.
Vrijdag was t 6 weken geledn dat ik bevallen was. Omdat ik last van bekken met uitstraling naar rug en been wil ik gaan sporten. Vanmorgen voor het eerst geweest. Even gewoon eigen tempo op de loopband gelopen. Geprobeerd te fietsen op een ligfiets, maar dat ging niet, krijg t wiel niet rond getrapt :oops: . En een paar krachtoefeningen om buik en rug spieren sterker te maken, maar t aantal x dat hij mij vroeg t te doen lukte niet. Heb vandaag echt gemerkt dat ik nog niks waard ben. Nu iets meer last. Vraag me af hoe ik over 4 weken alweer moet kunnen werken, werk in de zorg. Dus veel lopen, tillen, bukken, bedden rijden enz. Hoe moet dat straks weer?
leeuwin: ik zou ff je arts bellen,
wat het handigste is; fysio of een andere therapie.
je hoeft tegenwoordig voor fysio niet meer doorverwezen te worden.
maar ik zou dus zeker een of andere therapie gaan volgen,
want met gewoon sporten weten ze toch niet zoveel van je bekken af, ze gaan eigenlijk gewoon uit van normaal gezonde lichamen.
Het is nu ruim 2 jaar geleden dat ik ben bevallen (dmv keizersnede).
Tijdens de zwangerschap heb ik (best erge) bekkenpijn gehad. Het begon al in de 16e week.
Mijn aangeboren (lichte) hypermobiliteit heeft ws wel meegeholpen aan het feit dat ik bekkenpijn heb gehad.
Na de bevalling, begon ik moeizaam weer met de opbouw. Na een week of 8 deed ik best veel en was trots op mezelf. Ik wandelde een paar keer per week een flink stuk.
Na 10 weken kreeg ik lichamelijke klachten. Nek en schouderklachten, uitstralend naar armen (afwisselend). Ik ben niet zo’n dokterloper, na een tijd ben ik geweest. Ik kreeg pijnstillers.
Daarna ging het een tijdje goed.
In de loop van het jaar kreeg ik meer andere vage klachten. Spierkrampen in mn been bijv. Trillen van spieren in mn been. Ging een aantal keer naar de ha.
Ik ben zelfs doorgestuurd naar de neuroloog voor een MRI op verdenking van MS (mede door een oogprobleem, wat ws achteraf gezien losstaat van de andere klachten)
Nu had ik al een paar keer zoiets van: zou het uit mn bekken kunnen komen?
Nu sinds een paar dagen heb ik wat last van mn bekken en mn nek is behoorlijk lastig. Én ik heb last van een spier die tijdens mn zwangerschap continu verkrampt was. De spier die loopt vanuit je lies, langs de binnenkant van je dijbeen. Hij voelt weer zo aan als toen
(enorme deja-vu)
Oké heeeel lang inleidend verhaal, sorry :oops:
Als ik wil uitzoeken of het vanuit mn bekken komt, kan ik dan het beste
naar een reguliere fysio gaan of eerder naar een manueel threrapeut?
(oh ja, pijn in het bekken bij t vrijen herken ik wel)
Kroes als het al zolang duurt kom je http://www.spineandjoint.nl/hier ook voor in aanmerking.
Ik ben er geweest…
En ze doen heel uitgebreid onderzoek en dan kun je daarna kiezen of je daar wil komen trainen of niet.
Misschien is dat onderzoek wel wat voor jou; dan weet je in iedergeval eindelijk wat er nu precies is.
Ze zijn de enigen in NL en zeer deskundig!
Als je meer wil weten, of iemand anders , kun je pb-en.
Bedankt (mama)Lien, voor je antwoord. Die site ga ik in ieder geval eens bekijken.
Maar (ja-maar sorry ) ik wil eerst eens laten bekijken of het wel vanuit mn bekken komt. En welke therapeut zou dat dan het beste kunnen beoordelen?
De afgelopen 2 jaar heb ik met tijden echt lopen hannessen ‘vage/vreemde’ pijnen in mn lichaam en ben doorgestuurd naar van alles en nog wat.
Maar nooit bedacht dat het wel eens uit mn bekken zou kunnen komen.
Overigens had ik tijdens mn zs een gespecialiseerde bekkentherapeut,
maar ik vond dat zo’n muts dat ik na mn zs nooit meer terug ben geweest :oops: (dit in combi met een zeer lange zs en de keizersnee, daarna was ik zo blij dat ik eindelijk van zh en dokters af was)
Zij hebben op hun site ook een link staan naar de site waar alle reguliere goed bijgeschoolde therapeuten staan waar je eerst heen kunt .
Ik heb zelf nog altijd mensendieck dat is zeer geschikt voor chronische klachten (zij kijken meer naar het geheel). Een fysiotherapeut is er meer voor acute pijn en blessures.
ik ben ook tevreden met mensendieck!
(heb trouwens ook vaak nek/schouderklachten, vooral met vochtig weer, zoals nu 's nachts…)
ik heb vanmorgen daar oefeningen voor gekregen, om mezelf weer wat losser te krijgen.
:thumbup:
voor mijn gevoel gaat een fysio meer in op 1 bepaald punt (en jammer dan als je ergens anders ook pijn hebt)
(tenminste, da’s mijn ervaring)
Ik ben begonnenmet medische fitness om de boel wat sterker te maken! ben benieuwd of het ook pijn weg gaat halen…