Rustig de tijd nemen Karin, met de tijd komen de antwoorden ook wel…
bij ons zit er wel bijna 6 jaar tussen de 2 jongsten, is eigenlijk wel handig want ze kunnen al zoveel zelf dan :thumbup:
mamalien lekker gevoel he? Geniet ervan! :thumbup:
Je hebt gelijk Heleen :-*
Hoe gaat t met jouw bekken nu?
Hoi allemaal
Ik ben Bianca 35 jaar en mama van Rianne van 22 januari 2008
Ik was aan het googelen en kwam zo bij dit HOT Item uit.
Ik heb sinds oktober 2007 BI en het is in die tijd steeds erger geworden.
Ik heb van half oktober tot januari 2008 de bevalling in bed gezeten omdat ik ook niet veel meer kon.
Na de bevalling is het 2 weken wat minder geweest maar daarna kwam de pijn terug.
Nu 19 ( bijna 20) maanden later ben ik op de been door hulp van de chiropractor De pijn is niet weg maar wel minder en mijn bewegen is beter geworden.
Ook heb ik via internet ontdekt dat een revalidatie arts mogelijk hulp kan bieden bij mijn BI.
Ik ben hiermee naar de huisarts gegaan en ben gisteren bij de revalidatie arts geweest. Ze heeft me aangemeld bij een fYsio om een bekkenbodem onderzoek te doen.
Er zijn ook foto`s gemaakt en daar krijg ik maandag de uitslag van.
Als alles goed is met mijn bekken bodem dan mag ik het revalidatie trajekt in waar zowel lichamelijk en geestelijk gewerkt gaat worden aan mijn herstel.
De revalidatie arts denkt dat er in de toekomst nog natuurlijk herstel op gaat treden maar ook als kan gaan revalideren dat ik er helemaal vanaf ga komen.
Het zou wat zijn een pijn vrij leven.
Dames misschien iets voor jullie om eens uit te zoeken ( eventueel eisen bij je huisarts dat je er naar toe wil, veel huisartsen weten niet eens dat die arts er iets mee kan doen) of jullie ook daar terecht kunnen.
Oja ook ik heb in het begin fysio gehad maar kwam er met 4 keer zoveel pijn weg en ben toen dus naar de chiropractor gegaan.
Sorry een lang verhaal maar ik hoop dat ik jullie er ook mee kan helpen om van die pijn en klachten af te komen.
Als jullie het leuk vinden lees ik verder mee.
groetjes Bianca
Kroes blijft hier heel goed gaan, lang achter elkaar zitten is wel een probleem, lang op dezelfde plek staan is ook een probleem dat kan ik dus niet, maar verder heel weinig pijn rondom de menstruatie wat meer last maar dat is eigenlijk 1 dag…
tja t is wat met dat bekken he.
Vandaag had ik ook weer meer last, heb teveel met odin gesjouwd en daar ga je dan he…pijn pijn, maar goed ben toch naar Pilates gegaan en daarna voelde t weer beter.
Heleen: dat zal denk ik toch wel blijven…niet?
Ik heb dat ook met staan,lopen en zitten, maar goed als ik bedenk dat ik een jaar geleden de trap op moest kruipen en nu best snel de trap kan lopen, ben ik toch wel blij met de vooruitgang.
Fijn in elk geval dat het bij jou ook best goed gaat.
Bianca: welkom, das niet niks allemaal, ik ben benieuwd wat er uit de onderzoeken gaat komen.
Ik heb een revalidatie gedaan vanwege mijn Fibromyalgie en daar heb ik ook veel geleerd, was meteen ook handig om te leren omgaan met mijn bekken.
Kroes: ik doe 3x per week pilates en wilde eigenlijk de overige dg thuis buikoefeningen doen, ik heb dat welgeteld 2x gedaan in 2 maanden tijd whahahaha,je neemt je steeds voor om het thuis te gaan doen, maar toch komt er iedere keer weer wat tussen, want we hebben t toch altijd zo druk lol.
Moeilijk zo’n beslissing over wel/niet een 2de kindje, ergens is t wel lekker dat je oudste dadelijk naar school gaat, dan heb je alleen een eventuele 2e kindje thuis…
BIANCA welke kliniek ga je heen?
Ik heb ook zo’n revalidatietraject gevolgd bij Spine and Joint in Rotterdam. Een half jaar lang.
Goede therapeuten weten zulke klinieken ook wel maar meestal is het gewoon niet nodig. Bij mij heeft het ook 1,5jr geduurd voordat ik daar terecht kon. Maar dat was wel mijn redding! Ik wens je dus veel succes! Want als je er voor gaat kom je daar wel echt beter uit.
Heleen wat goed zeg!
Kroes ik herken je kriebels.
Hier hetzelfde. Omdat het nu zoveel beter gaat behoort het gewoon weer tot de mogelijkheden ofzo en vergeet je ook heel snel hoe erg het is geweest :shifty: .
Maar als ik er dan echt goed over na ga denken moet er wel nog heel wat geregeld voordat dat het hier mogelijk is.
Want er is me wel vertelt dat het weer heel slecht gaat worden maar dan wel al vanaf dag één door de hormonen :shifty: .
Dus ik vind ik het dan toch wel een hele moeilijke beslissing omdat we dan toch wel zeker 1,5-2jr weer onder te pannen zijn. En dan ben ik optimistisch :shifty: .
Aan de andere kant denk ik door mijn kriebeld dan dus ook ‘wat zijn nu 2jr op een mensenleven’ :oops: maar ja Maaike is er nu ook en ik wil niet dat die er heel verdrietig van gaat worden.
AL roept die nu regelmatig dat ze een zusje van zichzelf wil 
.
(Moet ik altijd wel slikken hoor).
Ik heb me dus wel al over die 6 jaar ertussen heen gezet. Het is niet anders dan.
Natasja ik vind het knap van je hoor dat je al zoveel oefenigen trekt hoor!
Ik heb 2 keer in de week fitness bij mensendieck maar in combi met werk is dat nog te zwaar. En dus kies ik dan voor werken terwijl dat eigenlijk de verkeerde keuze is…
Ik vond pilates altijd heel leuk maar dat is echt nog veel te zwaar. Van de week geprobeerd zo alleen mijn knie omhoog te doen (en je voet te laten liggen als je hem snapt). De bedoeling was 3 keer 10 maar het lukte niet eens 10 keer :o . Sommige spieren zijn dus echt nog belabberd. Ik mag ook nog geen buikspieroefeningen doen omdat die de bekkenbodem zo aantrekken en dat verkrampt bij mij heel snel.
Ik kan dus niet zo maar lekker trainen helaas :wall: . Heb je wel eens zin hè; zeker die buikspieren!
Iedereen heeft BI zo anders hè! Daar verbaas ik me nog steeds over hoor. En dat maakt het ook zo lastig en vaag…
Bij mij zijn mijn spieren ook nog niet optimaal, maar dat komt mss ook omdat ik gewoon eens wat vaker zou moeten doen :oops:
En langzaam opbouwen.
Die kriebels zijn echt hormonaal geregeld :oops:
Emotioneel zeg ik JA en verstandelijk zeg ik ammenooitniet. :mrgreen:
Lastig maar waar. Ik zie op tegen de zwangerschap, de bevalling en daarna. Het enige voordeel is nu dat ik het van te voren weet, precies weet wat de oorzaak is en daar naar kan handelen. Maarja, of ik het er voor over heb?
Mamalien: dank je wel :oops: de eerste maand was best zwaar, en merkte ook dat er nog veel angst voor pijn in me zat.
Naarmate ik meer sport merk ik dat ik meer aan kan dan ik dacht,
en juist door die oefeningen gaat het steeds beter.
Nu moet ik ook zeggen dat ik hele goede begeleiding heb van de eigenaresse van de sportschool, als ze oefeningen gaat doen waarvan ze weet dat ik ze niet kan doet ze de oefening eerst voor aan de groep en daarna komt ze naar me toe en geeft me een aparte oefening…echt heel erg fijn.
Ik snap wat je bedoeld met die oefening ja, dan zijn je spieren idd nog erg zwak.
2 maanden geleden kreeg ik als ik lag wel 1 been omhoog, maar beide lukte echt niet, nu sinds een paar dg lukt het me wel, maar met moeite, en das al een hele overwinning.
Ik vind het echt rot voor je dat je niet kan en mag trainen,hopelijk wordt het in de toekomst beter en kun je wel weer wat gaan doen
:hug: :hug:
Kroes:Moeilijk he meis als je verstand en hart gaan discussieren hihihi.
Ben je alleen niet bang dat als je de stap niet neemt dat je altijd spijt zult houden, of altijd zult denken wat als…
als je hierop Ja zegt zou ik er toch voor gaan, en er is hoop, niet iedereen krijgt bij een volgende zwangerschap last van zijn BI.
Je herkent de klachten nu sneller en kan sneller ingrijpen, das al een voordeel, tja en verder kan niets en niemand je er een antwoord op geven, je weet pas hoe t gaat als je weer zwanger bent.
Ik geef mezelf nog een jaartje, ik gun me dat zelf, even aan mezelf werken, en dan voor een 2de.
Ik heb ook nog eens fibromyalgie erbij,en sommigen zeggen meid zou je dat wel doen, maar zoals een medemeimama al eens zo mooi zei, er wordt me al zoveel afgenomen…de wens op een 2de neemt niemand me af(of t lukt is iets anders 
)
Zoo heel verhaal :oops:
Knap hoor Natascha!
Komt ook vast goed met jou als je nu al zo sterk bent.
Bij in het revalidatiecentrum zeiden ze dat je geloof ik ongeveer 40% slechter wordt als hoe je je zwangerschap in gaat.
Dus hoe sterker erin hoe sterker eruit 
.
Dat is ook de reden dat ik sowieso nog wacht.
Kroes hier hetzelfde hoor.
Ik ben bang heel depri te worden als je jezelf zo voelt wegglijden dan en weet waar het gaat eindigen zeg maar. En dan heb je nu ook nog een kleuter rondlopen.
Het lijkt mij dus wel fijn als zij vast wat meer haar eigen leven heeft en minder aan mij hangt omdat ik dan toch niet veel kan.
Wij zijn ook van plan om te verhuizen. Dichter bij ons eigen bedrijf en familie. Zo creëren we ook een vangnet. Want zonder dat is het hier sowieso niet mogelijk.
Ik denk wel dat het beter wordt omdat je inderdaad weet waar je aan begint en ik het mezelf dus ook minder moeilijk ga maken.
Ik was bijvoorbeeld zo gek om tegen potjes te zijn en tegen flesvoeding.
Maar door de BV kwam wel alles op mij neer en heb ik nooit langer als 3 uren geslapen. Terwijl nachtrust voor je spieren juist zo belangrijk is.
Ik zou dat nu dus wel anders doen.
Maar omdat je weet waar je aan begint wordt het ook wel weer een hele hoge berg… :?
Met pilates been omhoog heffen en dan kleine rondjes draaien… pfff. Had
gelijk 3 dagen last van heup/bekken. Kleine stapjes vooruit.
Hier speelt ook mee dat de bevalling ook een drama was (ruggenprik, bloeddrukdaling, veel medicijnen en pijn tijdens keizersnede) en Olijf een huilkind tot 2 jaar. Herinneringen vervagen, maar als het nog een keer gebeurt… :shifty:
Ik heb nu idd ook wel meer vangnet om mij heen, dus dat is wel positief. En Olivia gaat over 4 mnd naar school, meer tijd om te rusten.
Maar dat is ook een geen goede oefening voor je bekken hoor Karin (tenminste niet als je BI hebt), geen wonder dat je daar last van hebt gekregen, dat soort dingen mag ik dus helemaal niet doen, kan ik ook helemaal niet, ik kan mijn benen niet zolang in de lucht houden, gaat gigantisch pijn doen…
:hug:
ha, daar was ik ook achter. Ik dacht dat het wel zo kunnen ondertussen… maar helaas. Vorig jaar had ik die oefening bij mensendieck die oefening ook en toen ging t ook niet goed.
Zal dat dan nooit meer goed komen?
Heleen, hoe heb jij nu die derde zs ervaren? (eerlijk zijn he )
Ik kan ze nu nog steeds niet, die trainingen bij de fysio hielpen wel goed, met gewichten en vooral de rug trainen en benen…
deze zwangerschap was goed te doen, het laatste gedeelte vond ik wel erg zwaar, vanaf zo’n 33/34 weken, ik kon weinig, was niet zo mobiel, snel moe, meer pijn dan daarvoor
mamalien: Idd heel vreemd hoe dat verschilt, ik had vanaf de 17de week van mijn zwangerschap bekkentherapie bij een bekkenspecialiste,na de bevalling zijn we meteen doorgegaan met behandelen en zij zei dat er maar 1 manier is om je bekken weer sterk te krijgen en das door buikoefeningen te doen, zij begeleide me daarin, je moet idd niet zomaar beginnen met buikoefeningen.
Na 6mnd werd ik losgelaten door haar haha.
Sindsdien heb ik nog steeds fysio vanwege de reuma, en heb tijdens de revalidatie ook nog 2 fysio’s gehad en allen zeiden het zelfde, buikoefeningen doen.
Raar eigenlijk dat jij ze absoluut niet mag doen,terwijl ik steeds kreeg te horen dat daar de basis ligt.
Ik ben wel blij dat ik meteen ingegrepen heb toen ik last begon te krijgen en door ben gegaan,misschien dat ik daarom die pilates aankan.
Niet dat ik geen klachten meer heb,want sommigen dingen kan ik ook nog steeds niet, zoals lang in dezelfde houding zitten en lang stilstaan.
Stofzuigen is ook nog een ramp, maar ach vorig jaar moest ik de trap nog opkruipen hahaha.
Ik ben ook wel eens bang voor een 2de zwangerschap, ondanks dat ik toch al best sterk ben nu, t staat allemaal nog zo vers in mijn geheugen, beneden slapen op een groot luchtbed omdat ik geen trap kon lopen, als ik het huis uitwilde moest dat in een rolstoel want ik kon nog geen 2mtr meer lopen op het eind.
En dan eindelijk je kindje en dan niet eens kunnen wandelen,hulp moeten hebben bij het verzorgen etc…ik werd er depri van en moest aan de antidepressivia (nu weer ervan af )
Toen had ik geen kindje waar ik voor moest zorgen , maar nu is dat anders, allemaal dingen die je wel eens laten twijfelen.
Maar anderzijds denk ik, wie weet heb ik wel helemaal geen last…
moeilijk he…ik kan jullie twijfels zo goed begrijpen.
Kroes: oef ook dat nog erbij een zware bevalling, valt allemaal niet mee.
Wel lekker dat je meisje strx naar school gaat.
ff een :hug: voor jullie allemaal
Gister nog even pilates gedaan en mij vooral geconcetreerd op de buikspieroefeningen (en dan train je ook je rug en schouders) De beenoefeningen laat ik even zitten óf ik doe ze maar 1-2 x. Rustig opbouwen.
Voel mij altijd wel beter na het oefenen, langer, gespierder. Terwijl ik het per keer maar kort doe.
@ Heleen. Dank. Veel pijn vanaf week 34 is denk ik te doen (ai, wat zeg ik)
Beter dan vanaf 3 mnd. Ik vind het zo jammer dat ik niet even een blik in de toekomst kan werpen en dan zal zien hoe het zal gaan…
kroes wat goedddddddd 
, lekker he.
Idd jammer dat je niet even in de toekomst kan kijken ja
Hallo meiden, ik heb ff vluchtig gelezen… Ga er later ff goed voor zitten!
Ook ik heb nog erg last van mijn bekken, maar vooral van mijn schaambeen! Kreeg met 18 w zwangerschap last van bekkenklachten en ben met zo’n 24 weken gestopt met werken. Bij de fysio gelopen.
De eerste zwangerschap echt werkelijk nergens last van gehad (op 't laatst wel wat pijn aan mijn schaambeen, maar dat was snel weer over na de bevalling) en nu dit… Mijn bekken gaat redelijk, maar mijn schaambeen is echt pijnlijk!!! Gelukkig werk ik nog niet (moet er 3 mndn uit ivm 3e 0-uren contract), dat was ook (nog) niet goed gegaan denk ik. Werk in het kdv en moet zeggen dat ik het met 2 kleine kids al zwaar genoeg vind (fysiek), laat staan met 12 kids in een groep!
Zijn er meer met erge pijn aan het schaambeen? En wat hebben jullie eraan gedaan/doen jullie eraan?
@natascha: ik heb ook fibromyalgie maar als onze meid 1,5 is gaan we toch weer voor een 2e. Mijn gevoel zegt eigenlijk nu al, maar dat willen we nog maar niet doen. De eerste fase van mn revalidatie is afgerond, ik ben weer aan het reintegreren, maar moet nu eerst nog even gaan opbouwen om mn volgende zwangerschap zo sterk mogelijk in te gaan. Ook moeten er nog een paar :roll: zwangerschapskilo’s vanaf. Dat zeul je ook alleen maar mee, dus voordat ik zwanger ga worden eerst weer afvallen en vooral sterk worden.
@kroes: dat soort beenoefeningen heb ik ook maar afgeschreven. Er zijn nog zat andere oefeningen die wel kunnen. Dan die maar proberen. En t gevoel doet ook zo hard mee. Het zal wellicht schelen als je dochter straks naar school gaat, dan heb je iig tijd voor jezelf om te rusten als je er teveel last van hebt. En hopelijk is er ook nog wel een buur die je kan helpen met wegbrengen en halen.
@heleen: Ik duim echt dat ik mn volgende zwangerschap ‘pas’ vanaf de 33/34 week last krijg. Alles beter dan de 14e week :? Dan ben je gelukkig met verlof en hoef je ook niks meer.
@memmie: Bij mij zat de ergste pijn aan mn si-gewricht, maar ook mn schaambeen bleef niet pijnvrij. Loop je nog steeds bij de fysio en ben je met een trainingsprogramma bezig. Het gene wat bij mij alleen werkte was idd oefeningen doen. En in het begin lukte bijna niks, maar nu gaat het steeds beter. Zou even zoeken naar een speciale bekkentherapeut bij jou in de buurt.
Deze week ga ik weer vooruit naar 2 hele en 1 halve dag werken :dance: moet zeggen dat de hele dagen me toch nog wel een klein beetje tegenvallen. Eind van het jaar moet ik weer op 4 hele dagen zitten, maar begin volgend jaar ga ik elke week nog een extra vakantiedag opnemen op de papa dag van mn man. Dan kunnen we eindelijk leuke dingen met zn 3-en gaan doen zonder dat ik met een half uur al weer instort. En dan is mn werkgever ook weer blij dat ik mn vakantiedagen op aan t maken ben. Vraag me alleen af hoe ze gaan reageren als ik eind volgend jaar weer zwanger ben 8)
Memmie, hier hetzelfde probleem met pijn aan mijn schaambeen. Ben al een keer naar HA geweest, maar die vertelde me alleen dat ik rust moest houden. Als het niet hielp moest ik volgens haar naar bekkenfysio. Daar heb ik alleen écht geen zin in…
Heb er vooral sochtends in bed last van, dan moet ik echt gaan lopen, anders is het niet uit te houden. Laatste dagen heb ik er helaas ook overdag meer last van.
Rare is dat ik tijdens zwangerschap en vlak na bevalling nergens last van had en een paar weken later begon het ineens…
hey meiden…
Ik heb te hard geroepen dat t hier best goed ging :wall: :wall:
Sinds een week nu is het weer een ramp, ik slik nu Zaldiar tegen de pijn, tis een zware pijnstiller en ik moet zeggen ik kom er de dag wel redelijk mee door.
Ik moest vorige week naar de HA en hij zag t al aan me dat t weer mis was met t bekken, we hebben nu besloten om deze week nog even aan te kijken en anders wilt ie me eens doorverwijzen naar een specialist in het ziekenhuis.
Sporten heb ik maar op een laag pitje gezet
Ik wil volgend jaar graag voor een 2de maar begin wel een beetje angstig te worden.
Romi: ook BI kan pas na een zwangerschap te kop op steken.
Tja rusten, wie doet dat nog tegenwoordig, en zeg dat maar tegen een vrouw met kindjes :oops:
Een bekkenfysio heb ik ook gehad, op zich hebben ze wel handige tips, en dankzij hun kon ik 6mnd na de bevalling weer een stukje lopen en trappen oplopen zonder te hoeven kruipen.
Loesje: afvallen, tja dat moet hier ook nog gebeuren, ben er wel al 5,5 kwijt moet er nu nog 8,5 maar sta even op pauze hahaha.
Wat goed zeg dat je aan het reintegreren bent, poe 4 hele dagen is wel erg zwaar …niet?
Ik zou t niet meer aankunnen helaas 
lekker zeg dat je strx samen met je man een dagje vrij hebt, heerlijk wat zul je daar naar uitkijken zeg.
Hahaha ben ook benieuwd wat de werkgever zal zeggen :mrgreen:
Memmie: ik moet zeggen ik heb bij mijn schaambeen nooit zo heel veel last gehad, ik heb t meer aan de zijkanten en vooral de achterkant.
Ik kan je helaas geen tips geven, behalve op tijd gaan zitten en niet teveel achter elkaar doen, let ook op met zwaar tillen (zegt een mama met een zoontje die 12,25kilo weegt).
Sterkte allemaal :hug: