Ik zou graag wat ervaringen van jullie horen over bekken instabiliteit.
Ik ben nu 36 weken zwanger van mijn eerste kindje en heb sinds 16 weken opkomende bekkeninstbiliteit. Ik heb sinds toen ook fysio gehad, maar die kon niet zoveel voor mijn bekken zelf doen alleen zorgen dat mijn spieren eromheen zolang mogelijk alles konden opvangen. Hier ben ik sinds 4 weken mee gestopt omdat het effect nog minimaal was en het fietsen er naartoe meer last bezorgde als de behandeling opluchting. Tot vorige week was ik ondanks dat nog best mobiel. Kon redelijk wandelen (ik liep op mijn gemakje een 45 min per dag met onze hond, langzaam maar het ging) en kon nog een stukje fietsen naar de winkel. Ook kon ik nog redelijk goed zitten.
Nu heb ik vorige week tot twee keer toe flinke pijnscheuten in mijn bekken gehad :silenced: zodanig dat ik op dat moment nog nauwelijks kan staan en eigenlijk niet kan lopen. Ik had dan mijn man nodig om op te steunen :thumbdown: (de tweede keer gebeurde het midden op straat toen ik met de hond liep… :wall: stond ik dan. Gelukkig kwam hub net langsgereden onderweg naar huis dus die is me komen halen…letterlijk…
Nu heb ik sinds gister krukken en dan durf ik tenminste een klein beetje naar buiten omdat ik in het ergste geval steun heb om op te vangen. Gister dus een wandelingetje gemaakt met hub en hond…ging best goed (alleen je wordt zo aangekeken :oops: )
Ik merk dat ik 's morgens weinig last heb als ik uit bed kom, dan gaat het best een uurtje goed. Maar dan heb ik even gezeten en komt het alsnog best snel op waardoor ik ook binnenhuis dan moelijk loop en mijn krukken moet gaan pakken. s’middags ga ik maar 2 uurtjes op bed liggen en dan gaat het weer iets beter…
Wat ik me nou afvraag is; hebben jullie dat ook gehad? Hoe gaat dat dan met de bevalling? ik moet er nu niet aan denken dat ik mijn been in mijn nek moet leggen :shifty: :naughty: of heb je er dan geen last van?
En daarna? ik weet dat het best een tijdje kan duren voordat het helemaal over is, maar gaat het na de bevalling wel meteen beter? of kan ik dat vergeten??
Ik baal er erg van dat ik binnen een week van best mobiel naar immobiel ben gegaan…het zijn nog maar 4 weken (max 6) maar als je bijna niks meer kan is dat toch best lang…
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen hiermee!!
Groetjes Kim
Zoals je nu beweegt was ik bij mijn eerste zwangerschap ook, toen had ik een gewone fysio. Na de bevalling ging het niet direct beter, heel langzaam maar. Na een jaar vond ik een gespecialiseerde bekken-fysio (die hebben een extra opleiding gehad in het bekken). Ik was daar net begonnen, toen ik zwanger bleek van de tweede. Ik ben bij haar gebleven, allerlei oefeningen gekregen die ik dagelijks moest doen en ik bleef goed mobiel. Ook na de bevalling was ik er dankzij haar er snel weer bovenop. Al blijft mijn bekken altijd een fragiel punt, ik kan nu weer dansen, springen, rennen etc etc. maar het houd wel ergens op, waar ik eerder maar door en door kon gaan.
Mijn advies zou zijn; blijf in behandeling bij een fysio, maar alleen bij een fysio die gespecialiseerd is in het bekken (en officieel die opleiding heeft gedaan, niet 1 die zegt het wel te kunnen uit ervaring).
In ieder geval is het 't beste om in beweging te blijven en om niets lang achter elkaar te lopen. Niet lang staan, niet lang lopen, niet lang zitten, niet lang liggen. Maar alles dus goed afwisselen was de tip van mijn bekkenfysio. En alles doen zoals je normaal ook doet. Als je je anders gaat bewegen heeft dit een nadelige invloed.
Tijdens de bevalling mag men niet aan je benen trekken of duwen. Ook ingrepen als een vacuümpomp e.d. kunnen meer schade doen.
Ik zou zelf als het mogelijk is in een bad gaan bevallen; je bevalt dan verticaal maar het water vangt een hoop gewicht op, dat scheelt voor je bekken.
Maar een badbevalling moet je maar net aanspreken en misschien heb je een medische indicatie en hoewel het in ziekenhuizen wel mogelijk is om een badbevalling te kunnen doen, ligt er ook veel aan VK’s. Maar dacht; noem het toch, want ik denk dat het 1 van de redenen is dat ik veel sneller weer op de been was na de tweede bevalling.
Helaas ervaring ja 
Bij de tweede heb ik er heel veel last van gehad. Misschien nog wel meer dan nu.
Ik heb een stortbevalling gehad en de weeën waren zó vreselijk heftig dat ik daar volledig op gefocust was en ik heb niet de tijd gehad om ook maar na te denken over mijn bekkenpijn.
De vk was natuurlijk op de hoogte en vertelde achteraf dat ze inderdaad niet aan mijn benen e.d. heeft getrokken.
Na de bevalling kreeg ik de eerste dagen volledige bedrust toegeschreven. Dus helaas mocht ik vooral toekijken. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik mij direct wel beter voelde na de bevalling. Ik had al snel minder last en in combinatie met speciale bekkenfysio ben ik goed hersteld. Ik hoor dat het nu weer zo mag gaan.
@blue_fairy wrote:
Ik zou zelf als het mogelijk is in een bad gaan bevallen; je bevalt dan verticaal maar het water vangt een hoop gewicht op, dat scheelt voor je bekken.
Maar een badbevalling moet je maar net aanspreken en misschien heb je een medische indicatie en hoewel het in ziekenhuizen wel mogelijk is om een badbevalling te kunnen doen, ligt er ook veel aan VK’s. Maar dacht; noem het toch, want ik denk dat het 1 van de redenen is dat ik veel sneller weer op de been was na de tweede bevalling.
dat was tot vorige week ook mijn grootste wens en bedoeling om in bad te bevallen, maar helaas heb ik een medische indicatie gekregen waardoor ik poli klinisch moet bevallen en dus mijn badbevalling niet door kan gaan. Wel heb ik aangegeven dat ik zoveel mogelijk in bad wil opvangen. Dat is me (tot zover uiteindelijk mogelijk is) ook toegezegd door de vk.Aan de andere tips heb ik wel iets. Ik had van te voren al chronische rug en gewrichts klachten dus uren springen zat er ook niet in haha maar voor herstel heb ik wel wat eraan met het wisselen van de houdingen. Ook misschien nog terug naar de fysio dan…
@matsjo ook bedankt voor je verhaal, ook wel iets waar ik dan een beetje rekening mee kan houden dat ik misschien de eerste dagen op bed moet blijven… Als het niet hoeft valt het mee, maar ik wil toch liever ook de mindere dingen in mijn achterhoofd houden zodat het eventueel niet teveel tegen valt…
Gelukkig geen last gehad tijdens de zwangerschap zelf.
Wel heb ik na de bevalling bekkeninstabiliteit gekregen door een vacuum tijdens de bevalling. Mijn bekken zijn letterlijk ontwricht en nu 8.5 maand later zit ik nogsteeds thuis in de ziektewet. Zak met regelmaat door mijn benen heen en volg wekelijks therapie… Therapeut kan weinig voor mij doen nog dus taped mij iedere week in om mijn spieren wat te ondersteunen alleen krijg ik daar enorme uitslag van, waarschijnlijk ga ik weer terug het medische traject in en dan misschien naar een revalidatie arts…
Ik leef dagelijks met de bekkenpijn, kan bijna geen trap lopen (woon in een flat zonder lift dus 6 trappen). De verzorging van mijn kind is van tijd tot tijd lastig gezien de pijn. En verder ben ik veroordeeld tot 2 x per dag 500 mg naproxen tegen de pijn aangevuld met 1000 mg paracetamol.
Oej :shock: dat is wel heel heftig…
Sterkte daarmee.
Denk dat ik toch maar in mijn geboorteplan moet opnemen dat ik geen vacuümverlossing wil i.v.m mijn bekken :shifty:
Bij mij duurde het persen een uur dus was OF vacuüm OF keizersnede…
Kindje kreeg het benauwd binnen, hebben toen voor de snelste oplossing gekozen
Kimstroom, naar om je verhaal te lezen, ik herken me er zo in… net als jij had ik vroeg klachten en ermee gestopt op de duur vanuit hetzelfde oogpunt.
Kon amper trap lopen, was alleen nog maar thuis de laatste weken.
Tijdens de bevalling geen pijin gehad, waarvoor ik wel bang was. Althans geen bekkenpijn, haha. Op t moment ben je daar niet mee bezig…
Nadien leek het over, maar helaas toen ik weer aan het werk ging, bogon het weer. Met name de spieren erom heen die de instabiliteit opvangen. Nu nog fysio dus…
Sterkte! Ik weet wat je voelt. Gdlukkig heb ik geen echte bekkenpijn meer, dat is vreselijk… veel sterkte!
He flier!
Fijn dat het nu beter gaat met jou!
Werkt fysiotherapie bij jou wel?
Heb het redelijk onder controle, maar als ik teveel doe merk ik het wel…
Mwoh fysio lijkt niet zo erg te helpen, vreemd, doe mn oefeningen elke dag!
Heb dus vooral pijn van de overbelaste spieren, niet van mijn bekken zelf, pijn in de spieren is wel een gevolg van de instabiliteit.
Rot dat het bij jou niet goed gaat, slurpie hebben jullie zicht op een ander huis? Zo kun je denk ik nog slechter uit de voeten, als je eerst al die trappen moet lopen
Ben ook al sinds zondagavond binnen nu omdat het qua pijn niet te doen is de trappen af! Nee geen zicht op ander huis, in deze tijd krijgen we ons huis gewoon niet verkocht! Dat maakt het moeilijk!
Hier ook ervaring met BI, en hoe! :roll:
In de 5e maand van de zwangerschap van Isabelle, onze nu nog jongste, krukken gehaald. In de zevende maand een rolstoel. In de achtste maand zijn we verhuisd naar een gezinswoning ipv flat met lift, en had ik dus trappen moeten gaan lopen, wat ik niet kon, dus kreeg ik een hooglaagbed…
Tijdens zwangerschap fysio gehad. Na zwangerschap fysio gehad. Heeft het me iets opgeleverd? Nee, eigenlijk niet, behalve dan dat ik nu, na 3 jaar, precies weet welke houdingen pijn doen, en dat ik echt platplat moet liggen, wil ik mijn bekken volledig kunnen ontlasten…
En helaas merk ik alweer een paar weken dat ‘de boel’ weer aan het verweken is, hoor de welbekende kraakgeluiden, en voel de daar bij behorende pijnscheuten, dus het zal waarschijnlijk niet heel lang meer duren, eer ik weer aan de krukken kan! :roll:
Duimen jullie voor me dat ik mobiel blijf tot in ieder geval na de zomervakantie? Dan kan ik de kids tenminste nog af en toe mee nemen op dagjes weg en picnicken gaan en zo. 
Als je een indicatie hebt (zoals jij echt wel lijkt te hebben) is het ook mogelijk om fysiotherapie aan huis te krijgen!
Dan voorkom je het fietsritje er naar toe en krijg je toch de juiste adviezen en behandeling die je nodig hebt. Ik zou er eens naar informeren als ik jou was.
Sterkte meid! :hug:
Ohhhh lekker ego van me… :oops:
Sterkte meid, het is een helse weg!!! :hug:
He Kim.
Hier bij de 2e zwangerschap dezelfde klachten gehad. Ben toen door de vk doorverwezen naar een fysio hier in de buurt. Zij gaf Cesartherapie speciaal voor zwangeren met deze klachten. Ben 5 weken voor mijn verlof (6 weken) in de ziektewet gekomen. Het ging niet meer.
Na de bevalling vroeg de kraamverzorgster of ik nog last had. “Nee” zei ik verwonderd. En het is ook weg gebleven. Af en toe, als ik tilde en draaide tegelijk voelde ik die pijn lichtjes weer.
Nu ben ik 21 weken zwanger van onze 3e en de klachten zijn ee al weer een poos. Binnenkort maar weer naar defysio.
Mijn tip voor je is RUST nemen.( Maar dat gaat bijna niet als werkende moeder van 2)
Wow, hanB, dat valt niet mee. Wat fijn dat je toch hebt “gekozen” voor een 4e. Had je bij je eerdere kindjes ook last, en nu meer of minder last dan bij je jongste? Ik ben soms bang dat ik nooit een tweede durf… ben benieuwd hoe jij hier in staat of evt. anderen?
Ik had het bij de oudste niet. Maarten is mijn stiefzoon, dus die heb ik niet zelf gedragen. Men zegt dat je het bij een volgende niet per sé weer hoeft te krijgen, dus daar hoopte ik een beetje op… :oops: Maar goed, mn neus dus weer eens gestoten. Ik probeer me vast te klampen aan het feit dat de ergste pijn maar tijdelijk is. Na de bevalling was ik wel meteen weer een flink stuk mobieler. Plus dat ik gewoon te eigenwijs ben om me te laten leiden door pijn. 
Fysiotherapie en arts heeft mij aangeraden voorlopig niet aan een tweede te beginnen omdat de kans heel groot is dat ik dan in een rolstoel terecht kom en ik mijn huis dus niet meer in of uit kom!!
HanB vind het super knap dat je inderdaad de stap heb durven zetten. Hoe zit het bij jou met werken?
Terwijl de gyn tegen mij dus juist zei dat je dat van te voren helemaal niet zeggen kunt! :shock: :think: :eh:
Maar bij mij verbeter er niets word eigenlijk erger ipv beter