Ik weet niet zo goed waar dit hoort, dus als het verplaatst moet worden mag het hoor!
Ik lees net het bericht van missygirl (decembermama’s) en zit hier gewoon te huilen.
Zo’n vreselijk bericht…
En dan probeer ik wat verder te lezen, maar kan er met m’n pet niet bij dat er anderen gewoon weer verder kunnen gaan en bij ‘gezellige’ topics kunnen reageren.
Ik bedoel dit niet negatief hoor, want misschien heeft het allemaal wel temaken met m’n hormonen, maar…tja…ik weet het eigenlijk ook niet zo goed…snappen jullie me?
:kaars:
Las het bericht ook en heb zitten huilen. Kan gewoon op dit moment echt niet vrolijk in een ander topic posten en zit alleen maar aan missygirl, haar baby en partner denken 
.
:kaars:
Ik las t ook net, en ik schrok echt zo erg. Daar zie je toch weer aan dat een bevalling echt een heftig iets is. Ik vind het echt zo erg voor kleine Cindy en haar partner. Ik hoop zo dat ze wakker mag worden zonder blijvend letsel 
ik heb het ook gelezen, en ben er ook van ontdaan, maar… ik denk dat je op zo’n moment het moet relativeren. Ik ken missy alleen van haar posts hier, ken haar niet persoonlijk, heb haar nog nooit prive gesproken, wellicht dat dat voor een van jullie anders is, maar ik kan het daardoor wel relativeren voor mezelf, ik laat het mijn dag niet beheersen. Zo ook met dat bericht dat er gisteren weer twee kinderen in een brand zijn omgekomen… die chinese meisjes vorige week… etc etc… als je je dat allemaal heel erg aantrekt, en het je gemoed laat bepalen, vrees ik dat je er in blijft hangen.
Begrijp me niet verkeerd hoor, hier brandt een kaarsje voor Missy, maar niet meer dan dat…
Sluit me bij Marieke aan.
Ik denk er hetzelfde over.
Vind het verschrikkelijk, maar we zijn allemaal erg kwetsbaar als mensen en ik vergeet dat nooit. Maar ga me ook niet angst aanpraten en speculeren wat als…
Mijn oma is gewoon gestorven in het kraambed, dus dat niet alle bevallingen goed gaan weten we hier in de familie al generaties. Toch zijn er daarna weer tog kinderen gezond geboren.
Daar hou ik me dan maar aan vast, dat er nog altijd meer geboortes goed gaan voor zowel moeder als kind dat fout.
ik begrijp je Rhode en ook wat Marieke zegt. ik ben een van de decembermama’s en ken missy/hennie daarvan en als decembermama’s hebben we helaas al meer vreselijk nieuws gehad met het overlijden van Zev :: en Daan ::
ook ik zit hier met kippenvel en denk er de hele dag aan
het maakt je weer zo bewust van hoe kwetsbaar het leven is.
toch lees ik wel andere topics en zal daar ook in reageren. vooral als afleiding voor mezelf. de rest van de wereld draait door, we hebben vandaag ook gewoon vrolijke kraamvisite voor onze zoon.
meer dan denken aan hennie, duimen, kracht sturen, de familie laten weten dat we meeleven, kun je niet doen.
maar ik zit hier wel met een zwaar gevoel.
Ja, het leven gaat door.
Ik kan het nu ook wat beter relativeren…m’n hormonen speelden toch wel erg op hoor, toen ik het las vanmorgen.
Toch de hele dag aan gedacht, maar er is weer iets positiever nieuws…dus we moeten maar goede hoop hebben voor ze!
ook al ken ik haar niet persoonlijk…
het blijft toch in mijn hoofd zitten…
En ja, het leven gaat door…ik heb een prachtig mooi meisje gekregen.
En ja, mijn hormonen spelen ook mee
En ja, we moeten relativeren
Maar toch…het is en blijft verschrikkelijk! En het speelt toch zo af en toe door je hoofd! En terecht!
en het één hoeft het ander niet uit te sluiten toch?
@mayo28 wrote:
Maar toch…het is en blijft verschrikkelijk! En het speelt toch zo af en toe door je hoofd! En terecht!
Het speelt hier ook wel door mijn hoofd hoor, zeker als ik zo op KOK zit te surfen… toch weer ff kijken of er al nieuws is… maar laat het mijn dag niet beheersen, blijf wel bij mijn eigen huishouden, en gezinnetje…
Ik vind het ook verschrikkelijk, heb vannacht geen oog dicht gedaan omdat het steeds door mijn hoofd flitste. Ik kijk ook geregeld of er weer een update geplaatst is en ik heb ook nu nog niet echt de behoefte om bij de maartmama’s even vrolijk te doen, dat komt vast wel een keer, maar nu kan ik me er niet toe zetten. En aan de andere berichten te zien die daar in de topics geplaatst zijn, merk ik dat het bij iedereen op die manier speelt…
Ik zit hier ook in mijn eentje te janken. Ik ken Missygirl vanaf haar eerste stappen hier op het forum via het Speelhoekje, weet nog dat ze haar zwangerschap daar meldde, het grijpt me zeer aan.
Ik ben ‘blij’ dat je deze topic aanmaakt hebt, want anders was het voor mij (die niet meer zo vaak kom) niet bekend geweest omdat er geen aparte topic over is. Op deze manier dus toch wel.
Hennie, ik hoop dat je heel gauw de kracht en gezondheid vindt om van je kersverse prachtige dochter te genieten!!!
@SeeSeeEm wrote:
Ik ben ‘blij’ dat je deze topic aanmaakt hebt, want anders was het voor mij (die niet meer zo vaak kom) niet bekend geweest omdat er geen aparte topic over is. Op deze manier dus toch wel.
Er zijn meerdere lopende topics waar iedereen met Hennie meeleeft hoor...
Kijk maar in de huiskamer of bij de maandmama's waar iedereen in hun maandtopic heeft geschreven..
Ik vind juist dat er heel erg mee wordt geleefd met Hennie, haar man en hun dochter.
Dat het jullie, mij ook, aangrijpt is heel begrijpelijk, maar iedereen op zijn eigen manier om met schrik, angst of verdriet.
Dit topic zie ik dus meer voor de ts. Die vind het moeilijk en wil haar gevoel daarover kwijt en dat moet gewoon kunnen..
@Marlous wrote:
Dit topic zie ik dus meer voor de ts. Die vind het moeilijk en wil haar gevoel daarover kwijt en dat moet gewoon kunnen…
Voor de ts? :shifty: Ik snap hem niet… :think:
Inderdaad SeeSeeEm, in de huiskamer is er een apart topic over de ontwikkelingen van missygirl (het heet ‘poelepoele’)
Misschien heb ik het topic te snel neer gezet (meteen na het lezen van wat er gebeurt was), maar vind het fijn dat er meerdere zijn die het toch ook op deze manier beleven.
ts = topicstarter
ow ik herken dat wel hoor. Ik had dat vooral na het vreselijke nieuw over bregtje, dat ik het moeilijk/naar/raar vond om in andere topics weer over koetjes en klafjes te gaan praten, en om te zien dat anderen die knop sneller kunnen omzetten.
ik denk dat je echt niet de enige bent, ook gezien de vele steunbetuigingen in de desbetreffende topics en ook in veel andere topics komt het ter sprake omdat iedereen er blijkbaar erg door geraakt wordt.
Maar intussen is het cliche wel gewoon waar: het leven gaat voor iedereen gewoon door (ook voor missygirl ), inclusief koetjes en kalfjes…
Nu ben ik echt helemaal lamgeslagen
Waarom??? :kaars:
nou ik ook…
wat is het leven toch hard en oneerlijk!
ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, maar t houdt me echt bezig.
Ik kan ook niet verder met gezellig doen :roll:
Vind het zo naar allemaal, voel me zo op de feiten gedrukt …
Zo kan het ook, waarom, zo jong, zoveel vragen?
Hoe kan dit gebeuren?
Pffff, ze is even oud als ik, voelt zo raar!
nou wat je zegt Jennifer je wordt echt met je neus op de feiten gedrukt, we denken meestal aan de baby, maar niet hieraan. We weten allemaal dat een bevalling heftig is, maar dit…
Ik heb net mijn meisje nog maar eens heel flink geknuffeld, wat mogen we toch dankbaar zijn als we van onze kindjes mogen genieten.