Ik denk dat je niet kunt oordelen als jezelf niet in de situatie zit.
En Esseke, het is natuurlijk heel ‘makkelijk’ om te zeggen dat je een kindje weg laat halen als het niet goed is, maar je weet natuurlijk nooit hoe het zal zijn als het echt zover komt.
Er is waarschijnlijk al een heel traject vooraf gegaan en die mensen staan er emotioneel heel anders in denk ik.
Klopt Bianca!
Maar dan nóg.
Ik snap gewoon niet dat mensen zo ‘makkelijk’ over abortus kunnen denken.
Zoals ik al zei, het gaat om een levend kind!
Met alles erop en eraan, zoals ook al op de echo te zien was…
Een kind dat al geboren is maak je ook niet dood (sorry voor mijn bewoording).
Zelfs niet als het ziel of gehandicapt blijkt te zijn.
Je hoort natuulijk niet het hele verhaal op tv, maar ik ben heel nieuwsgierig naar hoe deze mensen tot deze keus zijn gekomen.
Hoe ze tegen abortus aankijken enzo.
Bij pgb worden zieke cellen ook vernietigd.
Dit zijn ook aanstaande kindjes aangezien er bevruchting heeft plaatsgevonden.
Kijk naar het stel Guido en Annemieke.
Die hadden 9 bevruchtingen en daarvan waren er 6 ziek en die werden vernietigd.
@Esseke wrote:
Klopt Bianca!
Maar dan nóg.
Ik snap gewoon niet dat mensen zo ‘makkelijk’ over abortus kunnen denken.
Zoals ik al zei, het gaat om een levend kind!
Met alles erop en eraan, zoals ook al op de echo te zien was…
Een kind dat al geboren is maak je ook niet dood (sorry voor mijn bewoording).
Zelfs niet als het ziel of gehandicapt blijkt te zijn.
Ik stond er eigenlijk ook altijd wel zo tegenover, totdat je ook andere verhalen hoort en dan nog is het heel moeilijk om te begrijpen wat er in iemand anders hoofd omgaat.
Ik ben altijd maar blij dat ik nooit in zo’n situatie heb gezeten.
@ollie wrote:
Bij pgb worden zieke cellen ook vernietigd.
Dit zijn ook aanstaande kindjes aangezien er bevruchting heeft plaatsgevonden.
Kijk naar het stel Guido en Annemieke.
Die hadden 9 bevruchtingen en daarvan waren er 6 ziek en die werden vernietigd.
Dat is wel heel zwart/wit hè
Hoezo is dat Zwart/wit?
De ene spreekt pas van een leven afbreken wanneer een hartje klopt de ander spreekt er van wanneer het eitje bevrucht is.
Het is maar net hoe een stel dat persoonlijk ziet.
Het is hoe dan ook een enorme keuze die de ouders van Lukas hebben moeten maken.
En egoistisch of niet, zij zijn tevens de enige 2 die met de gevolgen daarvan moeten leven.
Oké ik vind dat zwart/wit omdat ik vind dat het een heel verschil is of er een levend kindje in je buik zit of dat er een bevruchte eicel is. Wat het maar zo dat uit elke bevruchte eicel een levend kindje voorkomt.
Je laatste zinnen ben ik het volledig mee eens.
@Esseke wrote:
Bij dit stukje kreeg ik dus ook echt kippevel.
Mijn hart klopte boven in mijn keel.
Ik kan me er echt met mijn hoofd niet bij dat je dan (terwijl je weet dat het risico groot is) alsnog voor een tweede gaat.
Om het maar weg te laten halen als het niet goed is.
Het gaat hier wel om een levend wezen!!! (je zag het op de echo bewegen)
Ik vind er dus ook niets ‘knaps’ aan, hooguit egoistisch!
Op deze manier ‘verlies’ je je kind niet, maar doe je het zelf omdat je het risco wilt nemen!
En dan te bedenken dat er heel veel mensen zijn die geen kinderen kúnnen krijgen, die er ook mee moeten leren leven…
Hoorde laatst nog van iemand die in een soortgelijke situatie zat.
Gelukkig bleek alles goed te zijn met de ongeboren baby.
Een paar weken later waren ze totaal overstuur toen hun kat doorgereden werd… :shock:
Tuurlijk, dat is niet leuk, maar het was een groter drama dan dat ze hun kind weg zouden laten halen.
Blijkbaar gaan dieren dan voor een onschuldig ongeboren kind…
(sorry voor mijn heftige reactie, maar ik kan hier echt niet tegen…)
Niet voor het een of ander, maar als eens stel geen kinderen kunt krijgen, dan zul je die situatie moeten accepteren, er is nl geen andere keuze.
Dit stel kan gewoon kinderen krijgen, heeft een kans van 25% dat er toch een gezond kindje komt. Dus Ja, ik begrijp heel goed dat ze, in de ogen van sommige, heel egoistisch zijn en toch voor een tweede gaan en de “gok” wagen. Ze hebben immers al een kindje, waarvan ze weten dat ze die gaan verliezen, dat ouder/liefde gevoel raak je daarmee niet kwijt.
Er is een manier dat ze alle elende en verdriet niet nogmaals hoeven mee te maken. Dus ja, ik geef ze groot gelijk dat ze gebruik maken van de middelen die er zijn om dat in de toekomst te kunnen voorkomen.
en wat als je met je “gezonde” embryootje met PGD niet zwanger wordt en op de gewone manier wel?
Dit zijn vreselijke keuzes die nooit, nooit makkelijk zijn of zomaar gemaakt worden.
@Nijmanb wrote:
Ik denk dat je niet kunt oordelen als jezelf niet in de situatie zit.
En Esseke, het is natuurlijk heel ‘makkelijk’ om te zeggen dat je een kindje weg laat halen als het niet goed is, maar je weet natuurlijk nooit hoe het zal zijn als het echt zover komt.
Er is waarschijnlijk al een heel traject vooraf gegaan en die mensen staan er emotioneel heel anders in denk ik.
En hier ben ik het helemaal mee eens je kan er gewoon niet over oordelen wij hebben allemaal makkelijk praten. Wij zitten niet in zo’n situatie…
Ik denk dat er te makkelijk gedacht wordt over pgd, niet alle ziektes kunnen daar mee worden opgespoord, waaronder niet alle typen van sma en dan de typen die kunnen worden opgespoord, maar 80 %. Daarnaast moet iemand ook een geschikte kandidaat zijn voor IVF.
Als je dus niet geschikt bent daarvoor, wat dan?
Wat nou als je een verhoogd risco hebt op een chromosomen afwijking zou je het dan niet doen? Ik ken genoeg verhalen ( ook hier op het forum) van mensen die pas met een vlokkentest of vruchtwaterpunctie erachter kwamen of hun kind geen trimosie afwijking had. Daar wordt dan volop gesteund en nu ineens wordt er fel op gereageerd. Het is hetzelfde.
Liefs Suzanne
@suzusuzu wrote:
Wat nou als je een verhoogd risco hebt op een chromosomen afwijking zou je het dan niet doen? Ik ken genoeg verhalen ( ook hier op het forum) van mensen die pas met een vlokkentest of vruchtwaterpunctie erachter kwamen of hun kind geen trimosie afwijking had. Daar wordt dan volop gesteund en nu ineens wordt er fel op gereageerd. Het is hetzelfde.
Ik denk dat dat dan niet dezelfde mensen zijn die reageren
@Esseke wrote:
@suzusuzu wrote:Wat nou als je een verhoogd risco hebt op een chromosomen afwijking zou je het dan niet doen? Ik ken genoeg verhalen ( ook hier op het forum) van mensen die pas met een vlokkentest of vruchtwaterpunctie erachter kwamen of hun kind geen trimosie afwijking had. Daar wordt dan volop gesteund en nu ineens wordt er fel op gereageerd. Het is hetzelfde.
Ik denk dat dat dan niet dezelfde mensen zijn die reageren
Mag ik je wat vragen? Klopt het dat jij vindt dat mensen die 25 % kans maken op een kindje met een ernstige ziekte, geen kinderen mogen krijgen, ondanks dat er 75% kans is dat het kind gezond is?
Liefs Suzanne
Nee, niet helemaal.
Ik zeg niet dat ze geen kinderen meer zouden mogen krijgen, ik zeg alleen dat ik abortus te ver vind gaan als het wel mis blijkt te zijn.
Ik bekijk het vanuit geloofs-oogpunt (en dat is inderdaad persoonlijk).
Ow oke, nu begrijp ik je. Bedankt voor je antwoord.
Liefs Suzanne
@Esseke wrote:
Nee, niet helemaal.
Ik zeg niet dat ze geen kinderen meer zouden mogen krijgen, ik zeg alleen dat ik abortus te ver vind gaan als het wel mis blijkt te zijn.
Ik bekijk het vanuit geloofs-oogpunt (en dat is inderdaad persoonlijk).
los van geloof is dat sowieso heel persoonlijk.
Echt ik zou niet graag in de schoenen van die mensen staan… te weten dat je al een kindje gaat verliezen, dolgraag nog een kindje willen, maar wel met in je achterhoofd dat dat kindje ook ziek zou kunnen zijn en dus ook zou komen te overlijden.
Mocht het kindje het ook hebben is het een zekere dood… niet iets wat zou kunnen.
Als ik dan naar het kindje kijk en niet eens naar mezelf… dan zou ik niet willen dat het kindje dan eerst 2 jaar moet aftakelen om alsnog te sterven. Met pijn en alles er bij.
Ik zou het zelf vreselijk vinden een zw.schap af te breken nadat ik een kindje op de echo heb zien bewegen, moet er echt niet aan denken… maar als je daarmee je kind een lijdensweg van 2 a 3 levensjaren kan besparen?
Laten we het er maar op houden dat je dit niemand maar dan ook echt niemand toewenst en er zo min mogelijk mensen voor dit soort beslissingen moet komen staan.
Was in elk geval blij om te horen dat hun 2e kindje geen drager van de ziekte is. Een klein lichtpuntje in een heftige tijd.
Snap ik, maar je maakt die keus dan wel zelf, omdat jij graag nog een kindje wilt.
Ik vind het niet eerlijk tegenover dat kindje, want hoe klein het nog is, het Ãs er wel.
Tuurlijk is het ook vreselijk moeilijk te weten dat je anders geen tweede kindje zou kunnen krijgen.
(En geloof me, ik weet wat het is om je wens niet in vervulling te zien gaan)
Maar ik vind het wel een erg groot risico om te nemen.
Inderdaad, je wenst niemand zo’n situatie toe!
(hoop dat ik mezelf een beetje goed verwoord, wil uiteraard niemand kwetsen!)
zaterdag in het dorp het stel uit Spijkenisse tegen gekomen, Marianne en haar man, die 20 jaar ouder is. ‘als hij 20 jaar jonger was, had ik misschien al 2 kinderen gehad!’ die dus.
had een door de grond zak moment… zag ze lopen met een kinderwagen, met een heel klein babytje… dus ik feliciteerde ze… was het kindje niet van hun :wall: maar eigenlijk nog minder leuk…
ze heeft na haar 2e iscsi een mk gehad met 10 weken 
Ik erger me geloof ik een beetje aan de reactie van Esseke. :shifty:
Ik snap je standpunt Esseke, daar zal ik verder niks over zeggen. Alleen je brengt het alsof het die mensen totaal geen moeite kost om het kindje weg te laten halen. Neem je voorbeeld over de doodgereden kat:
Tuurlijk, dat is niet leuk, maar het was een groter drama dan dat ze hun kind weg zouden laten halen.
Als het kind wel ongezond zou zijn geweest, geloof ik nooit dat ze hun schouders ophalen, het weg laten halen en door gaan met hun leven.
Dat je het er niet mee eens bent prima, maar je kunt niet voor een ander oordelen hoe ze zich erbij voelen. :hand: