Artikel: 'Ik blijf die vrouw die haar kind vergat'.

Interessant om te lezen maar zo onbegrijpelijk … :cry:



Klik hier: ‘Baby Chrisje’

In welk tijdschrift staat dat verhaal?

Je moet op Baby Chrisje drukken…

Daar staat het volledige artikel.

Dat je iets vergeet totdat je het ziet liggen ja dat snap ik, maar ik kan er toch echt niet bij dat je je kind vergeet en dan zeker niet de hele dag.

Zelfs al heb ik een superhectische dag, ik denk op mijn werk regelmatig even aan Nancy ‘zal ze nu lekker slapen?’, ‘oh het is weer droog, wie weet zijn ze wel lekker naar buiten’ etc.



Ik vind het heel erg hoor voor de ouders en ik moet er niet aan denken om voor de rest van mijn leven met zo’n schuldgevoel te moeten rondlopen als de moeder, maar ik kan het me gewoon niet voorstellen. :eh:

Al snap ik wel iets van de redenatie van denkpatronen.

Ik vind het vreselijk voor die mensen. Ze zullen het zich hun hele leven met zich meedragen, wat een ander er ook van vindt.



Maarrrr…ik kan het me gewoonweg NIET voorstellen dat het me zou overkomen. Echt niet! Ik heb wel eens gedroomd over zo’n situatie, lang voordat ik moeder werd. Het was een ware nachtmerrie, werd ook badend in het zweet wakker. Maar het voelde ook erg onwaarschijnlijk. En nu ik ook daadwerkelijk moeder ben ben ik daar nog meer van overtuigd.

Ik kan me wel voorstellen dat je zoals deze moeder afgeleid bent en als het alle dagen hetzelfde is je je ook geen seconde twijfelt over het feit of je kind wel of niet had weggebracht…



Ik vind het vooral verschrikkelijk voor die moeder die hiermee moet leven.



Vind het trouwens in en in triest hoe sommige mensen oordelen :thumbdown: :thumbdown:

@Maaike79 wrote:

Dat je iets vergeet totdat je het ziet liggen ja dat snap ik, maar ik kan er toch echt niet bij dat je je kind vergeet en dan zeker niet de hele dag.

Zelfs al heb ik een superhectische dag, ik denk op mijn werk regelmatig even aan Nancy ‘zal ze nu lekker slapen?’, ‘oh het is weer droog, wie weet zijn ze wel lekker naar buiten’ etc.




Ik denk niet dat ze niet aan haar kind gedacht heeft, dat zal ongetwijfeld wel zo zijn. Maar als ze zelf ervan overtuigd was dat hij gewoon op het KDV was. Dan snap ik dat ze daarom geen moment heeft gewtijfeld…



Gelukkig is bij ons de opvang iedere keer anders wanneer ik ga werken, ik ben weleens zo in gedachten geweest dat ik al bijna op de snelweg zat naar mijn werk de ander kant op ipv de goede kant op naar mijn schoonouders :wall: :wall:

@Anne-marie wrote:



Ik denk niet dat ze niet aan haar kind gedacht heeft, dat zal ongetwijfeld wel zo zijn. Maar als ze zelf ervan overtuigd was dat hij gewoon op het KDV was. Dan snap ik dat ze daarom geen moment heeft gewtijfeld…


Ja maar als je dan aan je kind denkt, dan bedenk je je toch ook wat voor praatje je met de leidster heb gemaakt toen je hem/haar afdropte (over wel/niet lekker geslapen, dat je fruit voor hem mee hebt genomen etc. van die luldingetjes) en dan kom je er toch alsnog achter? Althans dat lijkt mij.

Ben het helemaal met Maaike eens, kan het me ook niet voorstellen zeg … :shock: :cry:

En ja, hoe leef je met zo’n enorm schuldgevoel, door jou schuld is je kind dóód!!

Nee, ik zou niet weten hoe ik dit zou overleven moest het mij overkomen… :hand: :cry:

Toch kan ik me het op een of andere manier wel voorstellen…Niet dat ik denk dat het mij zal overkomen, maar zeg nooit nooit :think:



Ik denk zelf dat iedere psychiater of een of andere deskundige op het gebied van wat er in iemands koppie omgaat, hetzelfde zal zeggen, dat dit zelfs de meest zorgzame moeder/vader kan overkomen :think:

Ja dat zeiden ze in dat intervieuw ook…

Aan de éne kant kan ik het me echt niet voorstellen maar aan de andere kant kan ik het me niet voorstellen dat je dit zou doen met opzet,… :eh:

Het is een triestig verhaal, mag me niet voorstellen hoe dat kind geleden zal hebben … :silenced: :cry:

Ik heb het geloof ik al vaker gezegd, ik denk dat het iedereen kan overkomen.

Heel de maatschappij is van druk hiernaartoe en dan weer druk dat doen.

Dit gebeurt niet alleen bij slechte ouders, dit gebeurt bij ouders die net als wij zielsveel van hun kindje houden.



Ik denk ook dat deze vrouw niets heeft aan al het onbegrip wat ze over zich heen krijgt.

Ze heeft denk ik al genoeg schuldgevoel van zichzelf waar ze mee moet leren leven, dat ze het aangepraatte schuldgevoel van anderen echt niet nodig heeft.



Mensen in deze cultuur kunnen zo hard zijn.

Als je je kind vergeet ben je een slechte moeder en heeft blijkbaar de rest vna het land het recht om je voor van alles uit te maken.

Laten we proberen deze vrouw te zien als iemand die haar kind verloren heeft en naast de verschrikkelijke pijn die daarbij komt kijken, moet zij leven met de manier waarop dat gebeurt is.

Ik kan me dat ook niet voorstellen. Zeg ik heel eerlijk.



Ja mensen hebben het te druk ja. Maar is dat dan een excuus dan.



ik denk ook niet dat zij het met opzet heefd gedaan. Maar zij mag wel onderzocht worden vind ik.



Ik heb het ook druk in mijn leven. Ik zeg nooit nooit. Maar ik kan me dat echt gewoon niet voorstellen.



Want als ik zoiets zou doen. Ben ik gewoon ziek en overspannen. Dat denk ik echt. Er speeld veel meer mee alleen dat je je kindje vergeet.

Er is meer aan de hand. Als die moeder niet onderzocht word, of er wat aan gedaan word. Zal het weer gebeuren.



En ik ben ook benieuwd of het vroeger ook voorkwam. Toen hadden mensen het niet zo druk.



Ik vind het wel een stukje nalatigheid.



En het blijft triest dat dit steeds gebeurt.

vindt het echt vreselijk voor deze ouders, ze zullen hun hele leven met een onbeschijvelijk gevoel in hun lijf moeten leven





Vindt de foto van dat manneke erg confronterend zo’n lief mooi manneke en dan zo vroeg uit het leven genomen :frowning:

@karin wrote:

Ik kan me dat ook niet voorstellen. Zeg ik heel eerlijk.



Ja mensen hebben het te druk ja. Maar is dat dan een excuus dan.



ik denk ook niet dat zij het met opzet heefd gedaan. Maar zij mag wel onderzocht worden vind ik.



Ik heb het ook druk in mijn leven. Ik zeg nooit nooit. Maar ik kan me dat echt gewoon niet voorstellen.



Want als ik zoiets zou doen. Ben ik gewoon ziek en overspannen. Dat denk ik echt. Er speeld veel meer mee alleen dat je je kindje vergeet.

Er is meer aan de hand. Als die moeder niet onderzocht word, of er wat aan gedaan word. Zal het weer gebeuren.



En ik ben ook benieuwd of het vroeger ook voorkwam. Toen hadden mensen het niet zo druk.



Ik vind het wel een stukje nalatigheid.



En het blijft triest dat dit steeds gebeurt.




Ik vind dat je wel erg kort door de bocht bent…

Oordeel niet te hard, deze moeder schiet daar helemaal niks mee op. Ze heeft zichzelf vast en zeker al veroordeeld en moet met dit feit leven, hoe je het ook went of keert, dat is al moeilijk genoeg zonder wijzende vingers.

Nou dan hebben we een hele andere mening daarover. Ik heb ook helemaal nergens geschreven dat ze niet schuldig zou voelen. Waar heb ik dat gezegt. Tuulk zal ze het moeilijk hebben.



Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat je je kindje vergeet sorry. Dat kan als ik lees bijna niemand hier. Dat zeg ik alleen. En dat het niet gezond is dat je je kindje vergeet. Dat vind ik niet normaal Sorry. Het is geen speelgoedpop wat je vergeet. Maar een levend wezentje. Vergeet dat niet.



Maar dat zegt niet dat ze zich niet schuldig voeld. Dat zal natuurlijk .Tuurlijk. Ze is voor haar hele leven getekend. Verschrikkelijk.



Maar ik vind wel dat ze onderzocht moet worden. je kan niet zomaar je kindje gaan vergeten en dat de staat er niks aan doet. Van och ze heefd haar kindje vergeten. Normaal toch. Nee dat is NIET normaal.



Maar dat is mijn mening. Ook al voeld ze zich schuldig wat ik natuurlijk geloof. Maar je doet zoiets niet zomaar dus het moet wel onderzocht worden. Van is ze zelf wel gezond etc. Bijvoorbeeld he.

Je kan mij niet wijsmaken dat jij nooit iets vergeet! En ik snap dat een kind natuurlijk heel wat anders is dan een boodschap voor een of ander, maar daar houd je “hoofd” geen rekening mee denk ik dan maar!



Een menselijk brein zit volgens mij vrij complex in elkaar, en daar kan heus wel een keer een storinkje optreden hoor…Ik mag alleen maar hopen dat het mij nooit zal overkomen. Maar ik ga dat echt niet uit alle macht hier roepen :naughty: :naughty:



Je weet het namelijk niet!!!

Natuurlijk vergeet ik ook wel iets. Dat is menselijk. Maar een kind vergeten dat is niet menselijk. Goh als we dat zo gaan zien, word het straks nog normaal dat we een kind gaan vergeten.



En niemand denkt nu aan dat onschuldige kind. Iedereen heefd het maar over hoe zielig het voor die moeder is. En hoe begripvol men is. Natuurlijk is dat zo. Maar vergeet niet wie ze heefd vergeten.





Natuurlijk zeg nooit nooit. Maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen klaar. Als ik dat zou doen kunnen jullie me wegbrengen. Dan ben ik niet goed wijs. Ik hoop dat het mij natuurlijk nooit zal overkomen. Maar kan me het gewoon niet voortellen.



Maar ga niet aankomen met ach ze heefd het vast te druk in haar leven. Want dat heefd tegenwoordig iedereen. Dus nu zal het dus vaker voorkomen. Leuk.



Daarom is het belangrijk dat men dit gaat onderzoeken dus. Waarom het gebeurt. Maar je kan niet alles afschuiven aan de staat bv dat men het zo druk heefd tegenwoordig. Er ligt ook nog een stukje verantwoordelijkheid bij jezelf.



Maar natuurlijk heefd ze het moeilijk daar ben ik van overtuigt. Ben blij dat ik niet in haar schoenen sta. Natuurlijk niet. Ze is nu al genoeg gestraft. Het blijft triest. Voor allebei.

Ik lees net op nu.nl dat de in de eerste aflevering van het nieuwe seizoen Char, Char op bezoek gaat bij Ilse en Jeroen Donkers.




Char met Sylvana op verrassingsbezoek
Uitgegeven: 4 december 2007 11:50

HILVERSUM - Het Amerikaanse medium Char brengt dit seizoen samen met presentatrice Sylvana Simons verrassingsbezoeken. Bekende en minder bekende Nederlanders krijgen in de nieuwe reeks van het tv-programma Char de kans om naasten te verrassen met een sessie.

Presentatrice Wendy van Dijk verrast in de eerste uitzending op donderdag 20 december haar kapper Frank Helvoirt met een zogenoemde reading, aldus RTL4 dinsdag.

In diezelfde aflevering klopt Char aan bij Ilse en Jeroen Donkers. Ilse vergat afgelopen zomer haar zoontje van elf maanden uit de auto te halen, waarna het jongetje overleed.

(c) ANP

@karin wrote:

Natuurlijk vergeet ik ook wel iets. Dat is menselijk. Maar een kind vergeten dat is niet menselijk. Goh als we dat zo gaan zien, word het straks nog normaal dat we een kind gaan vergeten.



En niemand denkt nu aan dat onschuldige kind. Iedereen heefd het maar over hoe zielig het voor die moeder is. En hoe begripvol men is. Natuurlijk is dat zo. Maar vergeet niet wie ze heefd vergeten.





Natuurlijk zeg nooit nooit. Maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen klaar. Als ik dat zou doen kunnen jullie me wegbrengen. Dan ben ik niet goed wijs. Ik hoop dat het mij natuurlijk nooit zal overkomen. Maar kan me het gewoon niet voortellen.



Maar ga niet aankomen met ach ze heefd het vast te druk in haar leven. Want dat heefd tegenwoordig iedereen. Dus nu zal het dus vaker voorkomen. Leuk.



Daarom is het belangrijk dat men dit gaat onderzoeken dus. Waarom het gebeurt. Maar je kan niet alles afschuiven aan de staat bv dat men het zo druk heefd tegenwoordig. Er ligt ook nog een stukje verantwoordelijkheid bij jezelf.



Maar natuurlijk heefd ze het moeilijk daar ben ik van overtuigt. Ben blij dat ik niet in haar schoenen sta. Natuurlijk niet. Ze is nu al genoeg gestraft. Het blijft triest. Voor allebei.




Gelukkig maar dat jij voor 100% kunt zeggen dat jou zoiets nooit zal gebeuren. En dat jij dus wel menselijk bent in tegenstelling tot de moeders, die dit overkomen is. :think:



Gelukkig weet jij alles over deze moeders (ja moeders, want de moeder in dit verhaal is niet de enige die dit overkomen is, het is helaas vaker gebeurd). Alle ins en outs kent over hun situatie en hoe alles zo gelopen is. :naughty:



Mijn man is een supervader, maar is ook al eens zo naar z’n werk gereden met de kleine achter in de auto ipv haar naar de oppas te brengen. Doordat ze ineens begon te brabbelen onderweg, viel het hem weer in dat ze naar de oppas moest ipv naar het kdv. Wat een vreselijk slecht mens he, dat hij d’r even vergeten was. :snooty:



Iedereen zal het met je eens zijn dat een onschuldig kind hier het leven gelaten heeft en dat dit vreselijk is en ook nooit zou mogen gebeuren. Maar de moeder heeft dit niet expres gedaan (zoals een kind stelselmatig mishandelen, uithongeren oid). Ongelukken gebeuren in allerlei vormen. Een kind wat de straat over rent onder de neus van een ouder en dan doodgereden wordt, dat is ook een tragisch ongeluk, net als dit ongeluk. En daar oordelen we met z’n allen een stuk milder over. :think:



Ik wens het gezin in het artikel veel rust zodat ze alles eens eindelijk kunnen verwerken.