alweer een dode.

Gisteren alweer 1 dode nederlander in Uruzgan :cry:

Bah…word er weer zo naar van.

Ben blij als mijn mannetje volgende week eindelijk weer thuis komt na bijna 4 maanden weg te zijn geweest.

:hug: :hug: :hug:

verschrikkelijk nieuws altijd weer! :cry:

Kan me voorstellen dat je blij bent als je hubbie weer “veilig” thuis is :hug: :hug: :hug:

idd dit moet het voor jou niet echt makkelijker maken



:hug:

Ja inderdaad dit is alweer de 17è militair die om het leven komt

En dan zitten ze daar voor vrede en veiligheid





gelukkig komt jou man weer bijna thuis

Ja, dat zijn mindere begrippen en al helemaal als je man zich daar ook ergens bevind.



Komt hij binnekort weer naar huis? Zal zijn vrouw en kids ook wel missen.



Dikke :hug:



Greoten

Isle

ik was zo kwaad gisteren,ik zei tegen peter mijn man …als onze zoon het ooit in zijn hoofd haalt om in het leger te willen gaan dan doe ik alles in mijn macht om hem er van te weerhouden… :naughty:

mijn broertje gaat dit jaar naar afghanistan,



doodeng en heel erg als er iets gebeuren zou.



maar eerlijk is eerlijk deze mannen kiezen zelf voor hun beroep.

dienstplicht is er niet meer tegenwoordig.



net als dat een politie agent kiest voor zijn beroep waarin er op straat iets gebeuren kan kiezen onze militairen voor hun beroep incl alle risico’s



wat niet inhoud trouwens dat ik mijn zoons later niet tegenhoud als ze in t leger willen.

ik zal alles doen om te zorgen at ze voor een ander beroep kiezen.,

@mamatally wrote:

maar eerlijk is eerlijk deze mannen kiezen zelf voor hun beroep.

dienstplicht is er niet meer tegenwoordig.



net als dat een politie agent kiest voor zijn beroep waarin er op straat iets gebeuren kan kiezen onze militairen voor hun beroep incl alle risico’s.




Het is inderdaad zeer triest dat dit weer moet gebeuren maar ik moet me toch bij mamatally aansluiten.

Ze zijn niet gedwongen om naar Afghanistan te gaan of naar welk gebied dan ook, dit is iets waar ze zelf voor gekozen hebben.

Vele beroepen brengen risico’s met zich mee. Kijk eens hoeveel ongelukken er bijvoorbeeld in de bouw gebeuren en ook daar helaas geregeld met dodelijke afloop. Maar ook bouwvakkers hebben voor hun vak gekozen en zijn bekend met de risico’s.





Maar wel heel fijn dat je ventje snel weer thuiskomt :dance:

@Marieke_5000 wrote:

@mamatally wrote:
maar eerlijk is eerlijk deze mannen kiezen zelf voor hun beroep.

dienstplicht is er niet meer tegenwoordig.



net als dat een politie agent kiest voor zijn beroep waarin er op straat iets gebeuren kan kiezen onze militairen voor hun beroep incl alle risico’s.




Het is inderdaad zeer triest dat dit weer moet gebeuren maar ik moet me toch bij mamatally aansluiten.

Ze zijn niet gedwongen om naar Afghanistan te gaan of naar welk gebied dan ook, dit is iets waar ze zelf voor gekozen hebben.

Vele beroepen brengen risico’s met zich mee. Kijk eens hoeveel ongelukken er bijvoorbeeld in de bouw gebeuren en ook daar helaas geregeld met dodelijke afloop. Maar ook bouwvakkers hebben voor hun vak gekozen en zijn bekend met de risico’s.





Maar wel heel fijn dat je ventje snel weer thuiskomt :dance:




Ben ik ook mee eens hoor.Ze kiezen er zelf voor.

Ik zou zoiets zelf echt niet kunnen.Pfff zolang me kids missen :snooty:

Maar gelukkig komt ie volgende week woensdag weer thuis :dance:

@ank83 wrote:

@Marieke_5000 wrote:
@mamatally wrote:
maar eerlijk is eerlijk deze mannen kiezen zelf voor hun beroep.

dienstplicht is er niet meer tegenwoordig.



net als dat een politie agent kiest voor zijn beroep waarin er op straat iets gebeuren kan kiezen onze militairen voor hun beroep incl alle risico’s.




Het is inderdaad zeer triest dat dit weer moet gebeuren maar ik moet me toch bij mamatally aansluiten.

Ze zijn niet gedwongen om naar Afghanistan te gaan of naar welk gebied dan ook, dit is iets waar ze zelf voor gekozen hebben.

Vele beroepen brengen risico’s met zich mee. Kijk eens hoeveel ongelukken er bijvoorbeeld in de bouw gebeuren en ook daar helaas geregeld met dodelijke afloop. Maar ook bouwvakkers hebben voor hun vak gekozen en zijn bekend met de risico’s.





Maar wel heel fijn dat je ventje snel weer thuiskomt :dance:




Ben ik ook mee eens hoor.Ze kiezen er zelf voor.

Ik zou zoiets zelf echt niet kunnen.Pfff zolang me kids missen :snooty:

Maar gelukkig komt ie volgende week woensdag weer thuis :dance:






:dance: :dance: :dance: :dance: :dance:

Hij was de neef van mijn werkgeefster, we kregen vandaag een mail dat ze bij haar familie is en daarom niet bereikbaar. Akelig. En ja, het is eigen keus… ik hoop dat mijn kinderen later niet de keuze maken om in dienst te gaan…

in toevoeging op het ‘ze hebben er zelf voor gekozen’ vind dat zo’n gemakkelijk antwoord. Ja ze kiezen ervoor om naar het buitenland te worden uitgezonden, maar nee, hun omgeving kiest hier vaak niet voor :naughty: Het roept angst en onzekerheid op voor een langere periode. Die opmerking roept altijd weerstand bij me op…

@Sooki wrote:

in toevoeging op het ‘ze hebben er zelf voor gekozen’ vind dat zo’n gemakkelijk antwoord. Ja ze kiezen ervoor om naar het buitenland te worden uitgezonden, maar nee, hun omgeving kiest hier vaak niet voor :naughty: Het roept angst en onzekerheid op voor een langere periode. Die opmerking roept altijd weerstand bij me op…




Ben ik het deels met je eens… Mijn exman zit ook bij die club…en ik wist ook heel goed waar ik aan begon toen ik ja tegen hem zei…Ik had daar dus zelf ook voor gekozen…

@miekske wrote:

@Sooki wrote:
in toevoeging op het ‘ze hebben er zelf voor gekozen’ vind dat zo’n gemakkelijk antwoord. Ja ze kiezen ervoor om naar het buitenland te worden uitgezonden, maar nee, hun omgeving kiest hier vaak niet voor :naughty: Het roept angst en onzekerheid op voor een langere periode. Die opmerking roept altijd weerstand bij me op…




Ben ik het deels met je eens… Mijn exman zit ook bij die club…en ik wist ook heel goed waar ik aan begon toen ik ja tegen hem zei…Ik had daar dus zelf ook voor gekozen…




Dus dan mogen mensen die het er moeilijk mee hebben dat hublief is uitgezonden, er maar niet over ‘zeuren’ want het was hun eigen keuze? Onbegrijpelijk… Dat je ergens voor kiest, wil niet zeggen dat je het met de vlag uit kan accepteren.

Mijn man is een ex-beroeps, die destijds in Joegoslavië is geweest.

Hij zegt inderdaad dat je hiervoor kiest. Hij zegt zelf dat hij trots zou zijn geweest om voor vrede en veiligheid te sneuvelen…



nou, ik weet niet of ik door mijn verdriet wel trots zou kunnen zijn…



Ben blij dat hij nu ‘veilig’ in de burgermaatschappij werkt.

@Sooki wrote:

@miekske wrote:
@Sooki wrote:
in toevoeging op het ‘ze hebben er zelf voor gekozen’ vind dat zo’n gemakkelijk antwoord. Ja ze kiezen ervoor om naar het buitenland te worden uitgezonden, maar nee, hun omgeving kiest hier vaak niet voor :naughty: Het roept angst en onzekerheid op voor een langere periode. Die opmerking roept altijd weerstand bij me op…




Ben ik het deels met je eens… Mijn exman zit ook bij die club…en ik wist ook heel goed waar ik aan begon toen ik ja tegen hem zei…Ik had daar dus zelf ook voor gekozen…




Dus dan mogen mensen die het er moeilijk mee hebben dat hublief is uitgezonden, er maar niet over ‘zeuren’ want het was hun eigen keuze? Onbegrijpelijk… Dat je ergens voor kiest, wil niet zeggen dat je het met de vlag uit kan accepteren.




Nee nee…dat zeg ik niet…maar je weet waar je aan begint…dat is denk ik wel een verschil… Je weet beide waar je aan begint…



En de een is daar nuchterder en zekerder in dan een ander… Klagen mag altijd toch? Of verdrietig zijn…of het gewoon even niet zien zitten??

@Sooki wrote:

in toevoeging op het ‘ze hebben er zelf voor gekozen’ vind dat zo’n gemakkelijk antwoord. Ja ze kiezen ervoor om naar het buitenland te worden uitgezonden, maar nee, hun omgeving kiest hier vaak niet voor :naughty: Het roept angst en onzekerheid op voor een langere periode. Die opmerking roept altijd weerstand bij me op…




Maar ik lees jouw stukje dus zo:



Het is dus egoistisch van iemand om militair te worden want het is een risico-beroep en de omgeving van die persoon kiest er niet voor.



Ik snap de weerstand gewoon niet.



Als je een baan kiest dan kies je ook voor de risico’s. De omgeving niet, dat klopt, en natuurlijk is het verschrikkelijk voor de familie.



Maar het is iets dat kan gebeuren.



Iemand kan ook morgen door een auto geschept worden. En een militair heeft meer kans om iets ergs te overkomen dan iemand die in een bibliotheek werkt.



Dus het is ook raar om te zeggen, we halen ze terug.



Het blijft een vreselijk iets, voor iedereen. Maar het is en blijft een risico.





____________________________________________

Overigens had ik het er met mijn collega over vandaag en zij kent veeeeeeel mensen, ze heeft een grote familie. Er zitten er 7 van in het leger, allemaal jonge jochies die letterlijk tegen haar hebben gezegd dat ze willen weten hoe het voelt om iemand neer te schieten.



Ik vraag mij wel eens af hoe er gescreend wordt.

Madre, misschien moet je het dan nog eens lezen hè… want dat is absoluut niet wat ik zeg, maar jou kennende vind ik dit wel een antwoord die ik van jou verwacht had! (leuk, je geeft altijd weer een andere insteek dan de meesten hier… maar dit keer is hij niet zoals ik het zelf bedoel!)

@Sooki wrote:

Madre, misschien moet je het dan nog eens lezen hè… want dat is absoluut niet wat ik zeg, maar jou kennende vind ik dit wel een antwoord die ik van jou verwacht had! (leuk, je geeft altijd weer een andere insteek dan de meesten hier… maar dit keer is hij niet zoals ik het zelf bedoel!)




Jammer, heb het nogmaals gelezen en begrijp het niet zo goed.



Ik heb overigens niets over het zeuren gezegd. Dat lees ik nu pas. Vind dat iedereen altijd overal over mag zeuren als het nu eenmaal iets is waar je mee zit. Vooral zoiets heftigs als een geliefde in een oorlogsgebied te hebben.



Maar ik blijf erbij dat de persoon er toch echt zelf voor kiest. Natuurlijk kiest hij voor vrede (idealistisch gezien), natuurlijk kiest hij voor de bescherming van onschuldige, maar hij kiest ook voor een onzeker gebied waar de tegenstander gewoon met dodelijke wapens rondlopen. Waar ze enge bommen plaatsen en zich er niet in interesseren wie daardoor gedood worden. Of het nu een kind is of een militair.



Ik bedoel gewoon dat je je bewust moet zijn van je keuze.



Over de familie heb ik het nu dan even niet.



En nogmaals, het blijft ook echt iets heel naars.