alweer een dode.

Op het moment dat ze in 1990 het nederlandse leger veranderden van een defensief leger naar een leger wat zich inzet voor vrede en veiligheid waar dan ook ter wereld, was mijn ex net op de KMS (school voor onderofficieren) begonnen en hebben we het hier samen uitgebreid over gehad.

Niet uitgezonden willen worden betekende voor ons: uit dienst gaan.

Wel uitgezonden worden betekende voor ons: niet weten hoe het met de ander gaat, wat daar gebeurt met die ander en de risico’s.

Wij hebben er toen, en de begeleiding was toen nog niet zo goed als nu, wel samen uitgebreid over gesproken.

En naar ik vermoed (maar zeker weten doe ik het nog steeds niet omdat hij er niet over wil/kan praten) is dat hij daar verschrikkelijke dingen heeft meegemaakt.

Ook de dood van collega’s (in die tijd niet nederlandse collega’s maar engelsen op hetzelfde kamp), hebben veel losgemaakt.



Je moet er samen over praten, en als je er samen voor gekozen hebt, mag je als achterblijver best zeuren dat je je partner mist, dat je bang bent (hij is dat ook hoor!), dat je het lang vindt duren, dat je blij zult zijn als de maanden voorbij zijn, maar je moet je ogen niet sluiten voor het feit dat uitzendingen er nu eenmaal bij horen inclusief alle risico’s.



Ik vind het ook heel erg dat er weer een jong leven zijn leven heeft moeten geven voor wat in onze ogen soms zo’n hopeloze zaak lijkt, maar hij is wel met zijn eigen overtuiging gegaan.



Anke, kan mij voorstellen dat je blij bent als die 4 maanden voorbij zijn…en wat ik je vooral mee kan geven…praat er samen over…wat daar gebeurt is, hoe jij dat ervaren hebt, en hoe zijn ervaringen waren (hoe erg die ook zijn).

Geniet ook vooral die eerste tijd dat ze thuis zijn!

@Netty wrote:





Anke, kan mij voorstellen dat je blij bent als die 4 maanden voorbij zijn…en wat ik je vooral mee kan geven…praat er samen over…wat daar gebeurt is, hoe jij dat ervaren hebt, en hoe zijn ervaringen waren (hoe erg die ook zijn).

Geniet ook vooral die eerste tijd dat ze thuis zijn!




Dankje,we gaan zeker eerst genieten.Vooral samen met de kids!Hij heeft al zo veel gemist.Gelukkig kunnen wij er erg goed over praten.Hij heeft wel dingen meegemaakt en mij dat ook verteld.we zijn allebei nuchter ingesteld en dat is ook een voordeel van onze afstand relatie op het moment :wink:

Oke…ik heb het af en toe wel eens moeilijk.Je bent toch alleen en hebt wel twee kids je huishouden en werk.Even klagen hoort erbij,maar sta wel achter zijn keuze dat hij dit werk doet.Ben onwijs trots op hem!

Maar zal blij zijn als die weer lekker veilig thuis is. :slight_smile:

En ja een volgende uitzending zal vast wel komen.Een militair in hard en nieren.Het is en blijft een risico…waar ze zelf voor kiezen.

erg zeg, bijna 11 september en nu valt er weer een dode. Moet meteen denken aan hoe de wereld veranderd is sinds die dag.