Sinds Februari ben ik alleenstaand en wilde ik dus weer aan het werk om mijn eigen geld te verdienen inplaats van een uitkering. Doordat mijn eigen ‘toestand’ op en neer ging hoefde ik pas vanaf september echt aan het zoeken naar werk.
Nu ben ik afgelopen maandag aangenomen voor een baan van 36uur. Helemaal super! Met spoed kdv kunnen regelen a.s. maandag intake en kennismaking gesprek. Hij ging eerder 3dagdelen naar de psz (met vve-indicatie)
Nu het allemaal werkelijkheid word dat ik echt aan het werk kan, van mijn uitkering af ben, Geen dingen meer hoef te verantwoorden, vind ik het toch allemaal wel heel spannend dat ik R. straks zoveel uren weg moet brengen :shifty:
Dus nu mijn vraag: Hoe hebben jullie dat de eerste tijd allemaal gered; werk,kind,huishouden, sociale contacten??? En hoeveel uur werkten jullie?
Ik ben ook alleenstaand.
Ik werk 28 uur per week.
Tja sociale leven ligt een beetje op zijn gat.
Nou ja alles met kinderen erbij maar ik heb niks voor mezelf, kan niet sporten of eens een avondje weg ofzo.
Maar goed mijn tijd komt nog wel denk ik.
Huishouden… ach je word minder kritisch, al is het bij mij wel altijd netjes hoor.
ik ben ook alleenstaand, mijn baan verloren tijdens verlof van mijn eerste zwangerschap. daarna een jaar thuis gezeten, was heel blij dat ik daarna weer aan de slag kon. ben begonnen met 20 uur (5 keer 4 uur), en na een half jaar over gegaan op 28 uur. Dat werk ik nu nog steeds.
36 uur lijkt mij heftig, maar iedereen is anders. Ik ben zelf iig heel blij dat ik een aantal middagen per week met mijn kind heb, en dat nu ie naar school gaat, ik drie keer per week gewoon aan schoolplein sta.
combinatie kind/werk/huishouden/sociaal leven, uh, ik heb dat huishouden gewoon een beetje geskipt 
Sociaal leven heb ik nog wel, maar dan vooral in weekenden. Doordeweeks komt het er niet zoveel van omdat ik natuurlijk gewoon elke avond thuis moet zijn. Komen wel af en toe mensen eten.
Maar in het weekend doe ik nog steeds heel veel dingen, ook dingen die ik vooral leuk vind.
succes met je baan!!!
Dank jullie voor de antwoorden.
Aangezien ik 21 ben en nog op minimumloon zit heb ik voor zoveel uren gekozen. Ik mag de eerste maand onder behoud van uitkering werken. Kijken of ik het allemaal trek en hoe ik de baan vind. Dus misschien dat ik in die tijd dan nog aangeef toch wat minder uren te willen werken.
Hier een alleenstaande werkende/studerende mama :mrgreen:
Ik werk 32uur , verdeeld over 4 dagen.
Lianne gaat op die dagen van 7 tot half 7 naar het kdv, ik heb in het begin het er ontzettend moeilijk mee gehad.
Ze moest perse zolang heen omdat ik het niet anders kon regelen, ik kon moeilijk accepteren dat het zo moest.
Maar nu alles goed loopt ben ik vooral trots.
Lianne doet het super goed, de woensdag ben ik vrij en dat is dan ook echt een mama-dagje.
Huishouden, ehm tja… als je er niet bent wordt het ook niet vies is mijn visie :mrgreen:
Sociaal leven, door de week niet maar ik probeer toch zeker 1 keer per maand iets leuks te doen.
EEh wat vergeten… brand los!!
Ik ben dan wel geen alleenstaande moeder, maar door omstandigheden komen het laatste jaar de meeste dingenwel op mij aan…
Hoe worden jouw uren verdeeld, 4 dagen van 9 uur of om de week een dag vrij? Ik werk 2 hele dagen en 1 dag tot 13.00 uur en dit vind ik net te doen, maar ik heb dan wel 3 kinderen, waarvan de jongsten al 22 maanden niet doorslapen…
Hoe laat ben je thuis en hoe laat sluit het kdv?
Ik ben namelijk (na een hele werkdag) rond 17.15 thuis en moet de kids pas om 18.30 opgehaald hebben. Meestal ga ik dan vanuit werk even wat kleine boodschappen halen op de fiets of wat huishoudelijke klussen die makkelijker zijn zonder kids in huis, zoals dweilen of strijken. Of ik ga even uitgebreid douchen. Rond 18.00/18.10 ga ik dan naar het kdv lopen, dat is op 5 minuten afstand en dan ben ik dus voor 18.30 weer weg daar.
Om 19.30 breng ik de kids naar boven en om 20.00 ben ik dan weer beneden. Dan heb ik een half uur om even speelgoed op te ruimen en de keuken afruimen/schoonmaken.
Om 20.30 ga ik meestal tv kijken (Grey’s Anatomy of Private Practice, Criminal Minds) of even op KoK, dat is mijn ontspanning voor een uurtje. Daarna ga nog even dingen klaarzetten voor de volgende dag en eventueel wasgoed opvouwen en dan probeer ik vaak rond 22.00 naar bed te gaan, soms lees ik dan nog even voor het slapen gaan.
Heb je familie of vrienden in de buurt wonen? Mijn schoonouders wonen in hetzelfde dorp en zij passen wel eens een middag op, zodat ik grote huishoudelijke klussen in huis kan doen of even kan winkelen of even kan bijslapen.
Ik ben ook alleenstaand. Ik heb de vreselijk luxe positie dat ik vanuit huis werk, ik heb een eigen bedrijf. Mijn kinderen gaan 3 dagen per week naar een kdv. Hoeveel uur ik werk is ook sterk wisselend. In een rustige tijd heb ik overdag als de jongens op het kdv zitten ook wel eens tijd om iets anders te doen, en in drukke periodes ben ik ook 's avonds aan het werk als de jongens slapen.
Haha, en net als Fiep skip ik ook meestal het huishouden, ik doe wat echt nodig is en eenhoop dingen kunnen ook altijd - in mijn ogen dan - best blijven liggen. Als de was schoon is maar nog niet opgevouwen - so what. Ik vis wel iets uit de schone-wasmand. Ik ben op mijn ‘vrije’ dagen liever met de jongens bezig als met het huishouden.
Gaat jouw zoontje ook nog naar zijn vader toe? Hier gaan de jongens (ongeveer) 1x per 2 weken een weekend naar hun vader. Dat is voor mij de reden dat ik 3 dagen kdv echt het maximum vind, want anders vind ik dat ze te weinig thuis zijn om dat echt als ‘basis’ te zien voor hun. Lijkt me best heftig hoor 36 uur werken. Maar ik kan me ook wel voorstellen dat als je nog zo jong bent, dat je dan weinig andere keus hebt. Ik vind het een supergoede instelling dat je je eigen geld wilt verdienen, geeft je ook een enorm gevoel van onafhankelijkheid!
Is er via de gemeente niet een optie om deels te werken en deels te studeren? Kun je geen BBL opleiding doen? (waarbij je dus werkt en studeert?) Is qua tijd misschien net zo heftig als 36 uur werken, of misschien nog wel iets meer, maar dan werk je wel aan een beter vooruitzicht over een paar jaar. Ik weet niet wat voor baan je nu hebt, zit daar toekomst in? Want eerlijk gezegd denk ik wel dat je die 36 uur veel makkelijker vol kunt houden als het je ook uitziht geeft op vooruitgang, dat je weet dat je die tijd investeert zodat je over een paar jaar wél wat meer tijd voor je zoontje hebt.
Qua sociaal leven: ik heb dus 1x per 2 weken een weekend voor mezelf. Soms is dat fijn, kan ik lekker doen wat ik wil, maar soms is dat ook helemaal niet leuk, en vind ik het veel te stil in huis en zit ik te wachten totdat de jongens weer thuis zijn. Door de week 's avonds dus inderdaad eigenlijk altijd thuis, heel soms als ik ergens heen moet heb ik een oppas. Heb wel regelmatig eters op bezoek, en vaak zijn die niet te beroerd om ook (mee) te koken. Dat is dus én gezellig en het helpt me ook in plaats van dat het juist meer druk met zich mee brengt.
Succes met alles, wel fijn dat je zo snel een kdv kon vinden. Wanneer begin je met werken? Het zal vast even wennen zijn, maar geef jezelf de tijd om een nieuw ritme te vinden, de eerste paar weken zullen zowiezo veel zwaarder zijn.
:-*
Hier ook een alleenstaande mama die op papier 32 uur werkt, in de praktijk is dat tussen de 36 en 40 uur. Ik vind het soms best heftig alle ballen in de lucht te houden, 28 uur beviel beter maar financieel moet ik nu even een tandje bijzetten. En ja, planning is alles hier. Eens in de twee weken rij ik met iemand met een auto naar de Aldi (heb zelf geen auto) om boodschappen in te slaan, dan hoef ik niet om de dag naar de supermarkt. Scheelt tijd én geld. Het huishouden doe ik tussen de bedrijven door: we douchen samen 's avonds, ik ben altijd eerder klaar dan hij. terwijl hij er nog onder staat vouw ik de was op die ik die ochtend heb opgehangen, en vul ik meteen de wasmachine weer met de volgende was. Strijken doe ik minimaal, eens in de twee weken een paar overhemden oid. Als ik echt moet poetsen, doe ik dat samen met hem. Beide een doekje in de hand, en schoonmaken maar. Doe je toch hetgeen echt nodig is zonder dat hij aandacht tekort komt. Hetzelfde geldt voor koken: krukje bij het aanrecht en helpen maar. 
Mijn sociale leven is lang niet zo wild als voordat ik een kind had, maar ik ga nog regelmatig uit eten of naar een feestje. Dan is mijn zoon bij mijn zus, of ik heb een oppas aan huis. Ik wil minimaal eens per maand iets voor mezelf doen, dat lukt wel.
Het lastigste vond ik wel dat ik heel bang was dat J. geen basis bij mij zou vinden, omdat ik zoveel weg was. Niets is minder waar, we zijn een ijzersterk team, ook al is hij regelmatig bij anderen als ik werk. Het is voor hem heel duidelijk dat hij bij mij thuis is, gelukkig.
ik ben ook alleenstaan en werk 24uur, werk is mij ontspanning dus ik vind het heerlijk om te gaan werken. verder gaan mijn sociale contacten vooral via msn, telefoon. Of ze komen op visite. het huishouden ben ik makkelijker in geworden. Ik vind het best te doen zo, maar was dan ook al niet anders gewend ook toen ik nog een partner had.
gr Leonie
Ik ben ook alleenstaand met 2 kleine kinderen. Helaas is het bedrijf waar ik voor werkte tijdens mijn laatste verlof failliet gegaan. Mijn jongens zitten 2 dagen per week op het kdv.
Ik vond het in het begin wel pittig om voor 2 kleine kinderen te zorgen, zeker gezien het feit dat de jongste nog 2 a 3 keer snachts voor voeding kwam. Nu hij doorslaapt en mijn nachten ook beter zijn, scheelt dat enorm. Uiteraard is het nog steeds pittig soms, maar ik werk nu niet. Ik doe mijn huishouden als de jongens naar het kdv zijn. Dus is het nu nog goed bij te houden
Als ik weer een leuke baan heb gevonden zal het vast een stuk drukker zijn en als ik dan vrij ben met de jongens zal mijn huishouden toch op de laatste plaats komen.
Het sociale leven is toch wat lastiger om bij te houden omdat ik veel thuis ben. De mensen zonder kids komen weleens doordeweeks eten en helpen dan graag met het spul in bad doen en op bed leggen. Scheelt dat ze het leuk vinden om te doen! In het weekend tijd voor mensen met kinderen. Het is een hoop geregel en duurt soms 30 minuten eer je van huis vertrokken ben, maar al met al wordt je redelijk handig in dingen.
1x in de 2 weken ben ik een weekend alleen, dan probeer ik echt dingen te doen die IK leuk vindt. Al mis ik ze vreselijk is het echt nodig om mezelf even op te laden.
Ik hoop dat de baan je bevalt en je snel een passend ritme hebt gevonden.
Bedankt voor jullie reacties!
Mijn dagen zijn 4,5e dag dus vrijdag half. Zit nog een beetje te denken qua omgangsregeling dat ik misschien R. temee op vrijdag de ochtend naar zn papa laat gaan. Maar momenteel is dat nog niet haalbaar ivm. prive dingen.
Lautje hier merk ik dat nu ook al wel met het sociale leven…Iedereen is door de weeks ook gewoon aan het werk. Dus qua dat zal het eigenlijk niet anders worden.
D. in jou verhaaltje kan ik me eigenlijk wel vinden. Boodschappen doe ik nu ook 1x in de week alleen op dinsdag ochtend dat word dan in het weekend.
Ik werk nu nog 40u, maar ga per 1 februari 32 uur werken. Ik kan weer ouderschapsverlof opnemen (nieuwe baan, moest eerst een jaar in dienst zijn) en dit wordt deels doorbetaald waardoor ik het met financieel ook kan veroorloven. Na de scheiding ben ik in ons (koop)huis blijven wonen, hypotheek moet wel betaald worden etc etc.
Huishouden skip ik in zoverre dat ik alleen de nodige dingen (was, afwas, stofzuigen) doe. Badkamer schoonmaken doe ik als ik ga douchen, wc elke dag even als ik er toch vandaan kom 8) Op die manier bespaar ik tijd.
Sara gaat nu nog 5 dagen naar de BSO en 3x naar de overblijf. Per 1 februari gaat ze 1 middag in de week naar opa, 1 dag ben ik vrij en hoeft ze dus niet meer naar overblijf en BSO. Dit is wel beter voor haar. Ik merk dat ze echt op is nu in de weekenden.
Sociaal leven heb ik niet zo haha. Vrienden komen voornamelijk hier. Af en toe gaat Sara een weekendje te logeren bij mijn moeder en dan kan ik wat dingetjes doen.
Het is wat geregel en vooral strak plannen en accepteren dat je niet alles zo kunt doen zoals je het wellicht zou willen doen. :-*
Ik kan nu nog niet echt zeggen dat ik een alleenstaande moeder ben, maar dat ga ik wel worden aangezien mijn relatie over is. (al komt het hele huishouden en de kids nu ook al voor mijn rekening :roll: )We zitten nu nog in de fase om het huis en de auto te verkopen en alles te regelen. De jongste gaat vanaf volgende week op maandag naar het kdv en vanaf april ga ik 28 uur werken ipv 20. Dan ben ik op woensdag en vrijdagmiddag vrij. Financieel vind ik het doodeng om straks op eigen benen te moeten staan met 2 kleintjes, maar als ik het zo hoor is het wel te redden.
Als we eenmaal ieder een ander huis hebben, gaan de kinderen op van zondag t/m dinsdagavond naar hun vader en eten ze bij mij op maandagavond. De rest van de week zijn ze dan bij mij.
Mariska maar wat ik me afvraag je kindje zat nu 3 dagen met VVE hoe zit dat dan op het KDV :think:
kan dat daar ook geboden worden ?>
Succes, komt vast goed~!
Hoe dat met VVE zit op het kdv weet ik niet. Gister wel toevallig al de spullen van de psz terug gekregen. En daar zat de indicatie voor vve ook bij in. Die heb ik laten kopieren op het kdv en gevraagd of hun hier nog wat mee kunnen?!
Verder nog niets op gehoord zal het vanavond eens vragen.
@mariska89 wrote:
Hoe dat met VVE zit op het kdv weet ik niet. Gister wel toevallig al de spullen van de psz terug gekregen. En daar zat de indicatie voor vve ook bij in. Die heb ik laten kopieren op het kdv en gevraagd of hun hier nog wat mee kunnen?!
Verder nog niets op gehoord zal het vanavond eens vragen.
Ja, t, is uiteraard wel erg belangrijk !
Hoop het wel voor jullie , succes hoor :thumbup:
Hier nog een alleenstaande moeder, ik werk 32 uur.
Ik denk dat het combineren van werk, kind, sociaal leven, huishouden enz. vooral een kwestie van beleven is.
Het is je weg zoeken in al deze dingen en op een gegeven moment heb je een ritme te pakken waarin de dingen lekker gaan lopen. Iig zo is het bij mij gegaan.
Ik heb het idee dat ik het prima red zo in mijn uppie en vind het ook prima om een alleenstaande moeder te zijn (uiteraard had ik het anders gezien maar dat is nu eenmaal niet zo).
Het is roeien met de riemen die je hebt… en laat niemand je vertellen dat je het niet goed doet voor je kind. Jij bent de ouder 
Ik ben niet alleenstaand, en sinds kort ook niet meer werkend. Voorlopig dan.
Ik wil hier toch even zeggen dat ik al die alleenstaande ouders zo enorm bewonder! Natuurlijk zul je wel moeten, maar ik vind het echt knap dat iedereen op z’n eigen manier zo de schouders eronder zet, en de dingen accepteert zoals ze zijn.
Echt mijn petje heel, heel diep voor jullie af meiden :thumbup:
Toevallig zat ik onder het eten nog aan Fiep te denken, die er nu toch ook in eerste instantie alleen voor staat. Ik heb daar zo veel respect voor, onder dit soort omstandigheden. Wat zijn er toch veel sterke vrouwen op de wereld :thumbup: Ik kan er soms jaloers op worden
@hanneke wrote:
Ik ben niet alleenstaand, en sinds kort ook niet meer werkend. Voorlopig dan.
Ik wil hier toch even zeggen dat ik al die alleenstaande ouders zo enorm bewonder! Natuurlijk zul je wel moeten, maar ik vind het echt knap dat iedereen op z’n eigen manier zo de schouders eronder zet, en de dingen accepteert zoals ze zijn.
Echt mijn petje heel, heel diep voor jullie af meiden :thumbup:
Toevallig zat ik onder het eten nog aan Fiep te denken, die er nu toch ook in eerste instantie alleen voor staat. Ik heb daar zo veel respect voor, onder dit soort omstandigheden. Wat zijn er toch veel sterke vrouwen op de wereld :thumbup: Ik kan er soms jaloers op worden
Wat bedoel je met dat Fiep er ‘in eerste instantie’ alleen voor staat, als ik vragen mag?
@D. wrote:
@hanneke wrote:Ik ben niet alleenstaand, en sinds kort ook niet meer werkend. Voorlopig dan.
Ik wil hier toch even zeggen dat ik al die alleenstaande ouders zo enorm bewonder! Natuurlijk zul je wel moeten, maar ik vind het echt knap dat iedereen op z’n eigen manier zo de schouders eronder zet, en de dingen accepteert zoals ze zijn.
Echt mijn petje heel, heel diep voor jullie af meiden :thumbup:
Toevallig zat ik onder het eten nog aan Fiep te denken, die er nu toch ook in eerste instantie alleen voor staat. Ik heb daar zo veel respect voor, onder dit soort omstandigheden. Wat zijn er toch veel sterke vrouwen op de wereld :thumbup: Ik kan er soms jaloers op worden
Wat bedoel je met dat Fiep er ‘in eerste instantie’ alleen voor staat, als ik vragen mag?
Wanneer je gaat bevallen, dan is het toch altijd wel fijn om je daar helemaal op te kunnen richten, en dat een ander dan de mensen kan gaan bellen die jou eventueel moeten bijstaan, en je andere kind of kinderen gaan opvangen.
Ik beviel vrij makkelijk, en zag er ook niet echt tegenop, maar ik was toch wel erg blij dat ik gewoon een volwassene bij me in huis had, die de bijzaken kon regelen.
Dat dus.