heey,
ik wilde je heel veel sterkte wensen en probeer van het beste uit te gaan hoe moeilijk dat soms ook is.
:hug: maartje
Och meis, ik lees dit nu pas.
Ik ga heel hard duimen dat jullie bij de volgende echo een mooie, positieve uitslag krijgen 
:-*
Heel veel succes met de echo van vrijdag!
Hopelijk lees ik goed nieuws, als ik weer thuiskom uit het ziekenhuis.
Ik ga voor je duimen! :thumbup: :thumbdown:
Pffff, ik ben vreselijk misselijk, de hele dag door. Kan wel blijven eten en kom niks aan. En aan de andere kant zie ik elke keer weer wat afscheiding sinds gisteravond. Ik heb dan ook het gevoel dat ik vloei. Beetje geel/bruinig. (smoakeluk :sick: ) Dus heb nog steeds hoop en maak me nog steeds ongerust. Was het maar vrijdag.
:hug:
ik duim onwijs hard voor je !
liefs
gerda
en?
Met mijn eerste echo met 7 weken kreeg ik een zelfde uitslag als jij hebt gekregen. Het was volgens haar een week kleiner en als het er nog zou zitten kon ik een week later terugkomen voor een tweede echo.
Bij de tweede echo was het verschil nog maar vijf dagen en een goed kloppend hartje. Gewoon maar afwachten.
Met mijn derde echo met 10 weken. Liep ik weer precies gelijk met hoever ik moest zijn. Dus mevrouw van de eerste echo had niet goed gemeten en voor niets heel veel onzekerheid veroorzaakt door die opmerking.
Ik hoop dat jouw tweede echo ook al een betere meting kan geven.
Sterkte.
Het hartje klopte niet meer…
Och meis, wat vreselijk…
ik vind het echt heel erg voor jullie.
Veel sterkte!!
:hug:
Wat verdrietig meis 
Heel veel sterkte :hug:
ach jee wat ontzettend verdrietig :hug:
Sterkte de komende tijd
ow meis, wat verdrietig
Sterkte, ik had het je zo gegund!
:hug:
Hele dikke knuffel voor jullie :hug:
wat verdrietig
Heel veel sterkte ermee meid :hug:
Hé, wat verdrietig!! Heel veel sterkte!
Ik krijg het nog niet voor elkaar mijn banner aan te passen. Ik voel me zo doods. Ik moet nu wachten totdat de miskraam komt en als dat niet gebeurt, of als ik niet zolang wil wachten, dan wordt het curretage. Ik weet nog niet wat ik doe. Aan de ene kant wil ik dat mijn lijf het zelf afstoot en dat niet 1 of andere dokter mijn vruchtje eruit zuigt. Aan de andere kant weet ik niet of ik het nog lang trek zwanger rond te lopen en het niet meer te zijn. Ik ben enorm misselijk, mijn buik is bol, ik voel mijn banden.
Wat een verdrietige dag. Wat had ik enorm gehoopt op: “Zo, die is goed gegroeid” en het enige wat ik zag was een hoofd wat langzaam nee schudde voor de monitor. Alles was zichtbaar, het embryootje, de vruchtzak, alles was er, behalve dat flikkerende lichtje. Op dat moment wilde ik gillen, zeggen dat ie het moest doen, dat ie zo gewenst was, maar ik kon niks, behalve huilen.
Eerst maar eens het weekend eroverheen, ik moet aan het idee wennen. Geen tweede. Wat is dit ongelooflijk k*t zeg.
:hug: weet echt niks te zeggen…zo verdrietig…meid heel veel sterkte, zo gewenst dit kindje, en zo hard dat het niet zo mag zijn.
zo herkenbaar helaas… vorig jaar een missed abortion gehad en hier kwam de miskraam dus niet zelf op gang…
Wij zagen op de termijnecho een kindje van bijna 10 week (was toen bijna 11 week zwanger), maar ook zonder hartslag… dat gevoel… het is inmiddels bijna 2 jaar verder en ik kan het zo weer omhoog halen
Net als jij voelde ik me ontzettend zwanger en dat gevoel bleef, fysiek was ik ook zwanger en in je hoofd gaat er van alles om. Uiteindelijk ben ik bijna 2 week later toch gecuretteerd. Het liefst had ik ook gewild dat mijn lijf het zelf zou doen, maar helaas… na 2 week trok ik het ook gewoon niet meer, de wetenschap dat ik nog steeds met ons niet levende kindje in mijn buik rondliep
Nogmaals heel veel sterkte :hug: :-*
ps je banner kan je in je profiel weghalen, anders even een mod pb’en om hem voor je weg te halen?
Helaas ken ik ook het gevoel, net als meerdere mensen met ons 
iets langer dan een jaar geleden dacht ik 8-9 weken zwanger te zijn,echter liet de echo een vruchtje zien dat niet verder gegroeid was dan 6 weken en 2 dagen. Het hartje was waarschijnlijk nooit gaan kloppen en daar is het fout gegaan… Heb gewacht tot miskraam, helaas ging dat niet goed en heb ik een spoedcurretage gehad daarna. het verdriet heeft weken, maanden geduurt… maar ook de wil naar een 2e kindje. Heel dubbel allemaal.
Er is een topic bij zwanger worden: zwanger worden na een MK / MA misschien dat je daar wil meeschrijven… je kan daar je hart in ieder geval lekker luchten, wanneer je daaraan toe bent.
heel veel sterkte! :hug:
groetjes, Louise